ILPB2/415-1424/10-2/ES - Możliwość uzyskania częściowego zwrotu wydatków poniesionych na budowę domu letniskowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 grudnia 2010 r. (data wpływu 20 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie prawa do uzyskania częściowego zwrotu poniesionych wydatków - jest prawidłowe.

W dniu 20 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie prawa do uzyskania częściowego zwrotu poniesionych wydatków.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni wraz z mężem są właścicielami działki. Na wniosek małżonków 29 grudnia 2008 r. została wydana decyzja na budowę budynku letniskowego wraz z infrastrukturą techniczną, gdyż tak przewidywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Na podstawie tej decyzji zostało wydane pozwolenie na budowę budynku letniskowego.

W związku z brakiem własnego mieszkania, małżonkowie wybudowali dom, który jest budynkiem mieszkalnym i posiada wszystkie cechy budynku mieszkalnego.

W chwili obecnej małżonkowie kompletują dokumentację do dokonania odbioru budynku, która planowana jest na miesiąc styczeń.

Po odbiorze budynku Zainteresowana wraz z małżonkiem zameldują się w przedmiotowej nieruchomości na stałe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem mogą ubiegać się o zwrot podatku VAT (na mocy ustawy z 29 sierpnia 2005 r.) przy budowle budynku, który w dokumentacji zakwalifikowany jest jako budynek letniskowy, a w rzeczywistości jest budynkiem mieszkalnym.

Zdaniem Wnioskodawczyni, budynek, który wybudowali małżonkowie został wzniesiony w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych ich rodziny. Posiada wszystkie cechy budynku mieszkalnego. W chwili obecnej małżonkowie mieszkają w nim, czego dowodem są rachunki za energię elektryczną, wywóz śmieci itp. A po uzyskaniu odbioru budynku Zainteresowana wraz z małżonkiem zameldują się w nim na stałe. W związku z powyższym Wnioskodawczyni uważa, że mają oni prawo do częściowego zwrotu podatku VAT na zakup niektórych materiałów budowlanych.

Zainteresowana wskazała, iż podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia. maja 2008 r. nr ITPB2/415-336/08RS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 177, poz. 1468 z późn. zm.), reguluje zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części.

W art. 2 pkt 1 ww. ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym została zawarta definicja budynku mieszkalnego. W myśl tego przepisu, ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym - rozumie się przez to budynek lub jego część, służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, oraz związane z nimi urządzenia techniczne zapewniające możliwość użytkowania tego budynku lub jego części zgodnie z ich przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków. Przepis ten definiuje pojęcie budynku mieszkalnego przez odniesienie do pojęcia budynku, które nie zostało jednak w ustawie o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym zdefiniowane.

Określając zatem pojęcie budynku, należy odnieść się do definicji zawartej w prawie budowlanym. Budynkiem, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 z późn. zm.) jest obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Decydujące znaczenie dla kwalifikacji danego obiektu budowlanego jako budynku mieszkalnego jest przeznaczenie budynku. Nie jest istotna klasyfikacja statystyczna danego obiektu budowlanego. Charakteru budynku nie determinuje także treść miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, czy też treść decyzji o warunkach zabudowy lub o pozwoleniu na budowę. Istotne znaczenie ma tylko to, czy dany obiekt został wzniesiony w celu zaspokajania potrzeb mieszkaniowych i czy potrzeby takie może zaspokajać.

Potrzeby mieszkaniowe są zaspokajane przez wybudowanie budynku, w którym następnie Wnioskodawczyni wraz z rodziną zamieszka na pobyt stały.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z:

Z kolei zgodnie z art. 3 ust. 2, ust. 3 i ust. 4 ww. ustawy zwrot, o którym mowa w ust. 1, dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT i udokumentowanych fakturami wystawionymi od dnia 1 maja 2004 r.

Dokumentem stanowiącym podstawę do obliczenia kwoty zwrotu części wydatków, o których mowa w ust. 1, jest faktura wystawiona dla osoby fizycznej.

Stosownie do art. 4 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje, pod warunkiem że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Z analizy opisu stanu faktycznego wynika, iż Zainteresowana wraz z mężem, w związku z brakiem własnego mieszkania, wybudowali na własnej działce budynek letniskowy, który posiada wszystkie cechy budynku mieszkalnego. Przedmiotowy budynek wraz z infrastrukturą techniczną (bo tak przewidywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego) powstał na mocy decyzji z dnia. grudnia 2008 r. Aktualnie małżonkowie kompletują dokumentację do dokonania odbioru budynku, który planowany jest na miesiąc styczeń 2011 r. Z kolei po odbiorze tego budynku Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem zameldują się w nim na stałe.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że jeżeli budynek letniskowy będzie służyć zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych, tj. będzie spełniał funkcję mieszkalną (lokum, w którym koncentruje się życie rodzinne), to - po spełnieniu wszystkich warunków określonych w ustawie - Zainteresowanej będzie przysługiwało prawo do ubiegania się o zwrot części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z realizacją inwestycji mieszkaniowej.

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, został złożony przez jednego ze współwłaścicieli nieruchomości zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego z nich, tj. małżonka Wnioskodawczyni.

Jednocześnie, w odniesieniu do przywołanego przez Wnioskodawczynię rozstrzygnięcia organu podatkowego, tut. Organ informuje, że wydane zostało ono w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania, ani konsekwencji wiążących, w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowaną i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.