ILPB2/415-1420/10-4/TR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2010 r. (data wpływu: 20 grudnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 marca 2011 r. (data wpływu: 16 marca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości, w części odnoszącej się do skutków podatkowych dla Wnioskodawczyni - jest prawidłowe.

W dniu 20 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 7 marca 2011 r., nr ILPB2/415-1420/10-2/TR, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowaną, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 7 marca 2011 r., zaś w dniu 16 marca 2011 r. (data nadania: 15 marca 2011 r.) do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 1995 r. współmałżonek Wnioskodawczyni otrzymał w darowiźnie od rodziców gospodarstwo rolne składające się z kilku działek gruntu. W kwietniu 2008 r. jedną z działek, wchodzących w skład gospodarstwa rolnego - mąż Zainteresowanej podzielił na dwie i otrzymał dla każdej z nich decyzję o warunkach zabudowy. We wrześniu 2008 r. Wnioskodawczyni i Jej mąż zawarli związek małżeński, a następnie w październiku tego samego roku, notarialnie zawarli majątkową umowę małżeńską rozszerzającą.

W 2009 r. mąż Wnioskodawczyni uzyskał koncesję na obrót bronią i amunicją; aby rozwinąć związaną z tym działalność gospodarczą (sklep), małżonkowie wspólnie zaciągnęli kilka kredytów inwestycyjnych i na cele konsumpcyjne oraz tzw. kredytów kupieckich.

W 2010 r. sytuacja finansowa małżonków, ze względu na kryzys gospodarczy, uległa znacznemu pogorszeniu, więc postanowili oni wyżej opisane dwie działki sprzedać, aby pozbyć się kredytów i innych zobowiązań finansowych. Sprzedaż przedmiotowych działek nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.)

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przychód uzyskany ze sprzedaży w 2010 r. ww. dwóch działek, podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym, jeżeli nabycie przedmiotowych działek nastąpiło przez jednego z małżonków w drodze rozszerzenia wspólności majątkowej małżeńskiej w 2008 r., a dla drugiego stanowiły one własność od 1995 r....

Zdaniem Wnioskodawczyni, dla Jej małżonka, który nabył nieruchomości w 1995 r., minął okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego (1995 r.), w którym nastąpiło nabycie. Tak więc, nie ma dla niego obowiązku podatkowego z tytułu uzyskania przychodu ze sprzedaży.

Jeśli zaś chodzi o Zainteresowaną, to uważa Ona, iż bez znaczenia jest fakt zawarcia majątkowej umowy małżeńskiej rozszerzającej (2008 r.) w myśl art. 47 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy, gdyż umowa ta jest jedynie czynnością organizacyjną i reguluje stosunki majątkowo-prawne małżonków. Wspólność małżeńską, która jest współwłasnością łączną, cechuje bezudziałowy charakter (art. 196 § 1 ustawy - Kodeks cywilny). Możliwe są w niej wszelkie przesunięcia z majątku osobistego jednego małżonka do majątku wspólnego i odwrotnie. Natomiast, w ocenie Wnioskodawczyni, włączenie do majątku wspólnego małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową, przedmiotowych działek gruntu, które stanowiły majątek odrębny jednego małżonka nie jest nabyciem tej nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez drugiego z małżonków.

W związku z powyższym, Zainteresowana uważa, że na podstawie umowy majątkowej stała się współwłaścicielem przedmiotowych działek i dlatego też nie ciąży na Niej obowiązek podatkowy z tytułu uzyskania przychodu ze sprzedaży łącznie z drugim małżonkiem tychże nieruchomości.

Tut. Organ informuje, iż przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest odpowiedź na zadane we wniosku pytanie podatkowe, w części odnoszącej się do skutków podatkowych dla Wnioskodawczyni, natomiast w części odnoszącej się do skutków podatkowych dla męża Wnioskodawczyni, w dniu 24 marca 2011 r. wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie nr ILPB2/415-1420/10-5/TR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, w części odnoszącej się do skutków podatkowych dla Wnioskodawczyni, uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Dla rozstrzygnięcia tej kwestii, istotne zatem w przedmiotowej sprawie jest ustalenie, czy włączenie nieruchomości do majątku wspólnego małżonków stanowi, w rozumieniu tegoż przepisu, ich nabycie przez drugiego małżonka.

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Wspólność małżeńską, która jest współwłasnością łączną, cechuje bezudziałowy charakter.

Stosownie natomiast do art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa.

Umowa rozszerzająca wspólność ustawową małżeńską ma na celu ustanowienie ustroju majątkowego między małżonkami w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowa ta jest czynnością prawną organizacyjną, która reguluje stosunki majątkowe małżonków podczas trwania ich związku małżeńskiego. Włączenie do majątku małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową nieruchomości stanowiących majątek odrębny jednego małżonka, nie jest nabyciem tych nieruchomości przez drugiego małżonka, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe oznacza, że za datę nabycia nieruchomości, która stanowiła wcześniej wyłączną własność jednego z małżonków, należy przyjąć dzień, w którym małżonek ten nabył ją do majątku odrębnego.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż w 1995 r. współmałżonek Wnioskodawczyni otrzymał w darowiźnie od rodziców gospodarstwo rolne składające się z kilku działek gruntu. W kwietniu 2008 r. jedną z działek, wchodzących w skład gospodarstwa rolnego - mąż Zainteresowanej podzielił na dwie i otrzymał dla każdej z nich decyzję o warunkach zabudowy. We wrześniu 2008 r. Wnioskodawczyni i Jej mąż zawarli związek małżeński, a następnie w październiku tego samego roku, notarialnie zawarli majątkową umowę małżeńską rozszerzającą. Przedmiotem zapytania podatkowego są natomiast skutki podatkowe sprzedaży w 2010 r. dwóch ww. działek.

Wobec tego co wywiedziono wyżej, za rok nabycia przez Wnioskodawczynię działek, które stanowiły wcześniej wyłączną własność Jej męża, należy przyjąć rok 1995. W roku tym bowiem mąż Zainteresowanej nabył do majątku odrębnego działkę, z której podziału w kwietniu 2008 r. powstały działki będące przedmiotem sprzedaży w roku 2010. Dodać przy tym należy, iż fakt dokonania późniejszego podziału ww. działki nabytej w 1995 r. na dwie działki nie ma wpływu na ustalenie daty i sposobu nabycia, gdyż istotnym jest pierwotne nabycie rzeczonej działki przez męża Wnioskodawczyni. Tym samym, pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, upłynął z końcem roku 2000.

Reasumując, stwierdzić należy, iż zbycie przedmiotowych działek - ponieważ zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie - nie stanowi dla Wnioskodawczyni podlegającego opodatkowaniu źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, na Wnioskodawczyni nie ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu przedmiotowej sprzedaży dokonanej w roku 2010 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto, zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, iż interpretacje prawa podatkowego wydaje się wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie.

Z uwagi na to, że przedmiotowy wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, został złożony przez jednego ze współwłaścicieli sprzedanych działek, zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla męża Wnioskodawczyni.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.