ILPB2/415-1365/10-2/WM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2010 r. (data wpływu 6 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia 30 czerwca 2007 r. Wnioskodawca zawarł związek małżeński. Następnie małżonkowie postanowili wybudować dom mieszkalny. Przed ślubem żona Zainteresowanego otrzymała od swoich rodziców darowiznę. Była Ona jedynym właścicielem nieruchomości, na której małżonkowie rozpoczęli budowę domu.

Z kolei, dnia 4 listopada 2009 r. Wnioskodawca otrzymał w akcie darowizny od swojej matki i ciotki ziemię rolną.

Następnie, dnia 25 czerwca 2010 r. Zainteresowany sprzedał część tej ziemi rolnej. Uzyskany ze sprzedaży nieruchomości przychód, Wnioskodawca, korzystając z art. 21 ust. 1 pkt 131, zamierza przeznaczyć - w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie - na wspólne cele mieszkaniowe Zainteresowanego oraz Jego żony.

Wnioskodawca wskazuje, iż dowiedział się od notariusza, że ponieważ nie jest On współwłaścicielem działki, na której małżonkowie budują dom, wydatki poniesione na budowę domu nie będą uznane przez urząd, ponieważ są to wydatki poniesione na cele mieszkaniowe żony. W związku z powyższym, małżonkowie postanowili natychmiast przekazać przedmiotową działkę darowizną małżeńską, by od tego aktu, czyli od dnia 23 listopada 2010 r., wydatki Zainteresowanego mogły być uznane przez urząd skarbowy i rozliczone zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131.

Wnioskodawca podaje, iż Jego wątpliwości dotyczą okresu, kiedy dokonywał wydatków mieszkaniowych z odrębnej darowizny i faktury były wystawione na imię i nazwisko Zainteresowanego, ale jedyną właścicielką działki, na której małżonkowie budują dom, była żona Wnioskodawcy. Zainteresowany nadmienia, iż takich wydatków poniósł już ok. 20 000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki poniesione do dnia rozszerzenia własności majątkowej mogą być uznane jako wydatki mieszkaniowe i czy Wnioskodawca może w ten sposób rozliczyć dochód ze sprzedaży nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie wydatki zostały poniesione na cele mieszkaniowe. W opinii Zainteresowanego, nie powinno mieć znaczenia, czy działka przez jakiś czas należała do Jego żony, a środki które chce On rozliczyć należały tylko do Niego. Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż z chwilą zawarcia związku małżeńskiego, każdy z małżonków swoją pracą i innymi wpływami dąży do realizacji celu, jakim jest budowa własnego domu.

Zainteresowany nadmienia, iż ani On, ani Jego żona nie są właścicielami mieszkania i dom, który budują jest jedynym miejscem, gdzie będą mogli zamieszkać razem z synem.

Reasumując, Wnioskodawca wyraża pogląd, iż wszystkie przychody, które poniósł do tej pory i które będzie ponosił, korzystają ze zwolnienie zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

W przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia.

Z analizy stanu faktycznego wynika, iż dnia 4 listopada 2009 r. Wnioskodawca nabył w drodze darowizny od matki i ciotki ziemię rolną, którą następnie sprzedał.

Zatem w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2009 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

* dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

* dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Stosownie do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl przepisu art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej, którą zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe (potoczne) rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d ustawy).

Stosownie do art. 22 ust. 6e tej ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Jednakże, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe. Udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w powołanym wyżej ust. 1 pkt 131, uważa się:

Z analizy stanu faktycznego wynika, że Zainteresowany dnia 25 czerwca 2010 r. sprzedał nabytą w drodze darowizny działkę rolną, zaś środki uzyskanego z tego zbycia wydatkował na budowę domu wznoszonego na gruncie należącym do żony. Następnie, dnia 23 listopada 2010 r. grunt ten został włączony do wspólności majątkowej małżeńskiej.

Wskazać należy, iż zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Do majątku osobistego każdego z małżonków należą m.in. przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przepisy prawa, stwierdzić należy, iż środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości rolnej nabytej w drodze darowizny w 2009 r. następnie wydatkowane do dnia rozszerzenia własności majątkowej na budowę domu wznoszonego na gruncie należącym do żony - nie korzystają ze zwolnienia przedmiotowego stypizowanego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy bowiem zauważyć, iż Zainteresowany środki uzyskane z ww. sprzedaży wydatkował na budowę budynku mieszkalnego wzniesionego na cudzym gruncie, do którego - w chwili wydatkowania środków - nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo własności. Z kolei z dyspozycji przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy wynika, iż wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są wydatki poniesione wyłącznie na własne cele mieszkaniowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.