ILPB2/415-1362/10-2/TR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy (gminy), przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2010 r. (data wpływu: 6 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 6 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Na osobę fizyczną na podstawie art. 88 ust. 1 pkt 2 została nałożona kara administracyjna za wycięcie drzew bez wymaganego zezwolenia.

Po częściowej spłacie nałożonej kary, na wniosek osoby, na którą została nałożona, na podstawie art. 60, art. 61 ust. 1 pkt 2 i art. 64 ust. 1 w związku z art. 60 pkt 7 ustawy o finansach publicznych została wydana decyzja o umorzeniu ww. kary wraz z odsetkami za zwłokę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na podstawie zapisów art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych umorzenie kary za wycinkę drzew wraz z odsetkami stanowi przychód osoby fizycznej podlegający opodatkowaniu i należy ją wykazać w PIT-8C.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na powyższe należy nadmienić, że osoba fizyczna, której umorzono karę z wycinkę drzew, nie otrzymała pieniędzy, wartości pieniężnych lub też świadczeń w naturze, nie uzyskała również żadnego świadczenia, a tym bardziej nie nastąpił trwały przyrost jej majątku, w związku z czym Zainteresowany uważa, że ww. kara nie podlega opodatkowaniu.

Z przeprowadzonego postępowania administracyjnego w sprawie umorzenia naliczonej kary za wycinkę drzew bez zezwolenia stwierdzono, że sytuacja finansowa osoby jest zła i ma ona trudności ze spłatą naliczonej kary. Egzekwowanie pozostałej do spłacenia kary pogorszyłoby sytuację finansową i życiową dłużnika, która i tak już jest zła.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na mocy art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy źródłami przychodów są inne źródła. W myśl art. 11 ust. 1 tej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast stosownie do art. 20 ust. 1 wyżej powołanej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie "w szczególności" dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Z kolei w myśl art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C) i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Otwarta formuła cyt. wyżej art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie oznacza jednak, iż pojęcie przychodów z innych źródeł ma nieograniczony zakres, obejmujący wszelkie relacje mogące zachodzić pomiędzy podmiotami, w tym wszelkie formy rezygnacji w wierzytelności przysługujących jednemu z podmiotów wobec drugiego z nich - zwłaszcza, iż w rozpatrywanej sprawie chodzi o relacje osoby fizycznej ze związkiem publicznoprawnym, jakim jest gmina.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż na osobę fizyczną na podstawie art. 88 ust. 1 pkt 2 została nałożona kara administracyjna za wycięcie drzew bez wymaganego zezwolenia. Po częściowej spłacie nałożonej kary, na wniosek osoby, na którą została nałożona, na podstawie art. 60, art. 61 ust. 1 pkt 2 i art. 64 ust. 1 w związku z art. 60 pkt 7 ustawy o finansach publicznych została wydana decyzja o umorzeniu ww. kary wraz z odsetkami za zwłokę.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1220 z późn. zm.), wójt, burmistrz albo prezydent miasta wymierza administracyjną karę pieniężną za usuwanie drzew lub krzewów bez wymaganego zezwolenia. Administracyjną karę pieniężną, o której mowa w art. 88 ust. 1, ustala się w wysokości trzykrotnej opłaty za usunięcie drzew lub krzewów ustalonej na podstawie stawek, o których mowa w art. 85 ust. 4-6 (art. 89 ust. 1 ustawy o ochronie przyrody).

Natomiast art. 60 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240) z późn. zm.) stanowi, iż środkami publicznymi stanowiącymi niepodatkowe należności budżetowe o charakterze publiczno-prawnym są w szczególności następujące dochody budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego:

Organami pierwszej instancji właściwymi do wydawania decyzji w odniesieniu do należności, o których mowa w art. 60, o ile odrębne ustawy nie stanowią inaczej, są w stosunku do należności budżetów jednostek samorządu terytorialnego - wójt, burmistrz, prezydent miasta, starosta albo marszałek województwa (art. 61 ust. 1 pkt 2 ustawy o finansach publicznych).

W myśl zaś art. 64 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, właściwy organ, na wniosek zobowiązanego, może udzielać określonych w art. 55 ulg w spłacie zobowiązań z tytułu należności, o których mowa w art. 60. Określonymi w art. 55 tejże ustawy ulgami są natomiast m.in. umorzenie w całości albo w części. Z kolei w art. 60 pkt 7 ustawy o finansach publicznych wskazano, iż środkami publicznymi stanowiącymi niepodatkowe należności budżetowe o charakterze publiczno-prawnym są w szczególności dochody budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego określone jako dochody pobierane przez państwowe i samorządowe jednostki budżetowe na podstawie odrębnych ustaw.

Jak wskazano w opisanym we wniosku ustanie faktycznym, do przedmiotowego umorzenia miały zastosowanie przepisy ustawy o finansach publicznych, a nie ustawy - Ordynacja podatkowa. Umorzenie ww. należności nastąpiło w drodze decyzji administracyjnej.

Należy mieć na uwadze, iż umorzone należności sankcyjne nie wynikały z czynności cywilnoprawnych, lecz miały charakter administracyjny oraz stanowiły dochody budżetowe.

Umorzenie osobie fizycznej zobowiązania sankcyjnego o charakterze administracyjnym przez publicznoprawnego wierzyciela - w drodze decyzji administracyjnej o rezygnacji z przypadających mu należności, nie stanowi dla adresata takiej decyzji zdarzenia, które sprawia, iż tego tytułu powstaje u tegoż adresata przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wartość umorzonych kar nie stanowi przysporzenia majątkowego u dłużnika, gdyż owo umorzenie nie nosi znamion umorzenia wierzytelności wynikających z czynności cywilnoprawnych, które w momencie ich umorzenia tracą swój zwrotny charakter i stają się trwałym przysporzeniem majątkowym dłużnika. Wobec powyższego, umorzone osobie fizycznej należności z tytułu administracyjnej kary pieniężnej za usunięcie drzew bez wymaganego zezwolenia wraz z odsetkami nie stanowią u tejże osoby przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie umorzenie osobie fizycznej należności z tytułu administracyjnej kary pieniężnej za usunięcie drzew bez wymaganego zezwolenia wraz z odsetkami nie skutkowało u tejże osoby powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, z tegoż tytułu na Wnioskodawcy nie ciążył - wynikający z uregulowań art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - obowiązek wykazania przedmiotowych kwot w informacji o wysokości osiągniętych przez rzeczoną osobę przychodów (PIT-8C).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.