ILPB2/415-1342/10-2/TR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2010 r. (data wpływu: 29 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych w latach 2005-2006 w Wielkiej Brytanii - jest prawidłowe.

W dniu 29 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych w latach 2005-2006 w Wielkiej Brytanii.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wyjechał na początku 2005 r. do Wielkiej Brytanii z zamiarem pozostania tam na stałe. Od kwietnia 2005 r. do listopada 2007 r. Zainteresowany mieszkał i osiągał dochody w Wielkiej Brytanii. Tam też ukończył wiele kursów zawodowych i językowych, za zgodą pracodawcy, w celu podniesienia kwalifikacji zawodowych.

W latach 2005-2007 Wnioskodawca nie osiągnął w Polsce żadnych dochodów i bywał w kraju sporadycznie. w tym czasie nie miał z Polską zbyt silnych związków. Ograniczały się one jedynie do kontaktów z rodzicami. Zainteresowany był i jest kawalerem, nie posiadał i nie posiada dzieci, a jedynymi bliskimi osobami byli Jego rodzice. Wnioskodawca nie posiadał i nadal nie posiada znaczących praw majątkowych, w szczególności nie posiadał i nie posiada mieszkania własnościowego, ani spółdzielczego, w Polsce.

Ośrodkiem interesów życiowych Wnioskodawcy w omawianym okresie była Wielka Brytania, w której pracował niezmiennie przez cały okres pobytu w jednej firmie i podnosił swoje kwalifikacje zawodowe, otworzył rachunek bankowy, posiadał ubezpieczenie społeczne (NIN) oraz opłacał podatki. Zainteresowanemu został nadany numer podatkowy na lata 2005-2006 i 2006-2007 oraz numer ubezpieczenia (NIN).

Zainteresowany posiada dokumenty rejestracyjne, które świadczą o tym, że pracował legalnie i wyjechał z zamiarem podjęcia pracy na długi okres.

Jednak pod koniec 2007 r. Wnioskodawca zmuszony był wrócić do Polski z powodu choroby matki.

Będąc w Wielkiej Brytanii z zamiarem stałego pobytu oraz wobec faktu rozliczania się z dochodów z brytyjskim fiskusem, Zainteresowany był przekonany, że otrzymywanych tam dochodów nie musi rozliczać w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dochody z pracy uzyskane przez Wnioskodawcę w latach 2005-2006 na terenie Wielkiej Brytanii, gdzie przebywał od kwietnia 2005 r. do listopada 2007 r. z zamiarem stałego pobytu (w okolicznościach opisanych w "stanie faktycznym") podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce.

Zdaniem Wnioskodawcy, dochody z pracy uzyskane w latach 2005-2006 na terenie Wielkiej Brytanii, gdzie przebywał On od kwietnia 2005 r. do listopada 2007 r. z zamiarem stałego pobytu (w okolicznościach opisanych w "stanie faktycznym") nie podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2003 r. do dnia 31 grudnia 2006 r., osoby fizyczne jeśli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów), bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast, zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 4 ust. 1 umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodów i zysków majątkowych, obowiązującej do końca 2006 r., określenie osoby mającej miejsce zamieszkania w umawiającym się państwie oznacza, z uwzględnieniem ustępów 2 i 3 tego artykułu, każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce pobytu, siedzibę zarządu albo inne podobne znamiona.

Wnioskodawca dodaje, iż w przepisach polskiego prawa podatkowego, obowiązującego do dnia 31 grudnia 2006 r., pojęcie miejsca zamieszkania nie zostało zdefiniowane.

Zgodnie natomiast z art. 25 Kodeksu Cywilnego, miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Artykuł 28 Kodeksu Cywilnego dodaje, że można mieć tylko jedno miejsce zamieszkania.

Wnioskodawca podaje, iż uznaje się, że podatnik wykazuje zamiar stałego pobytu w danej miejscowości, jeżeli miejscowość ta stanowi dla niego centrum jego interesów życiowych, ocenianych w aspekcie jego powiązań osobistych i gospodarczych.

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy oraz fakt przebywania na Wyspach Brytyjskich w okresie od kwietnia 2005 r. do listopada 2007 r. z zamiarem stałego pobytu - w okolicznościach opisanych w "stanie faktycznym" - według Wnioskodawcy należy stwierdzić, że w latach 2005-2007 Jego miejscem zamieszkania była Wielka Brytania, tak w rozumieniu Kodeksu Cywilnego, jak i Ustawy o PIT oraz Umowy. w konsekwencji, we wskazanych latach Zainteresowany nie podlegał w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, a zatem dochody uzyskane w Wielkiej Brytanii nie podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r., osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 2a powołanej ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 4a tej ustawy stanowi, iż wymienione wyżej przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczypospolita Polska.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 1978 r. Nr 7, poz. 20), obowiązującej do końca 2006 r., określenie "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się państwie" oznacza - z uwzględnieniem ustępów 2 i 3 tego artykułu - każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce pobytu, siedzibę zarządu albo inne podobne znamiona. Określenie to nie obejmuje przy tym osoby fizycznej, która podlega opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód ze źródeł w nim położonych.

Definicja miejsca zamieszkania odnosi się zatem bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistych z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W przepisach polskiego prawa podatkowego, obowiązujących do dnia 31 grudnia 2006 r., pojęcie "miejsca zamieszkania" nie zostało zdefiniowane, dlatego koniecznym było sięganie do uregulowań zawartych w Kodeksie cywilnym.

Jak stanowi art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Warunek przebywania w danym miejscu ma charakter obiektywny i nie ma problemów dowodowych w wykazaniu, że dana osoba przebywa lub nie w danej miejscowości. Zamiar stałego pobytu w danej miejscowości ma natomiast charakter subiektywny, ponieważ odnosi się do woli osoby. Należy jednak zauważyć, iż istnieją kryteria obiektywizujące zamiar stałego pobytu. Uznaje się na przykład, że podatnik wykazuje zamiar stałego pobytu w danej miejscowości, jeżeli miejscowość ta stanowi dla niego centrum jego życiowej działalności, ocenianej w aspekcie jego powiązań osobistych i gospodarczych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w okresie mającym znaczenie dla sprawy, tj. od kwietnia 2005 r. i przez cały rok 2006, miejscem zamieszkania Wnioskodawcy była Wielka Brytania, gdzie przebywał z zamiarem stałego pobytu. Do Polski Zainteresowany przyjeżdżał jedynie sporadycznie.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny stwierdzić należy, iż Wnioskodawca w okresie od kwietnia 2005 r. i przez cały rok 2006 podlegał w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, co oznacza, że opodatkowaniu w Polsce podlegałyby jedynie dochody uzyskiwane z pracy wykonywanej na jej terytorium, na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz dochody z innych źródeł przychodów położonych w kraju, z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Natomiast dochody uzyskane przez Wnioskodawcę we wskazanym okresie z tytułu pracy wykonywanej na terytorium Wielkiej Brytanii winny zostać rozliczone w miejscu ich uzyskania, tj. w Wielkiej Brytanii.

W konsekwencji, Zainteresowany nie miał obowiązku rozliczyć się w Polsce z dochodów uzyskanych w Wielkiej Brytanii w przedmiotowym okresie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.