ILPB2/415-1330/10-2/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2010 r. (data wpływu 26 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów zagranicznych - jest prawidłowe.

W dniu 26 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów zagranicznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w 2008 r. wykonywał pracę jako pracownik sezonowy w przedsiębiorstwie rolnym w Niemczech. W dniu. sierpnia 2008 r. Zainteresowany uległ wypadkowi w pracy (upadek z wysokości) skutkiem czego został sparaliżowany od pasa w dół (paraplegia). Wnioskodawca jest ubezpieczony w Niemczech. Przez 18 miesięcy, tj. od dnia. sierpnia 2008 r. do. lutego 2010 r. Wnioskodawca byt leczony w Niemczech i w Polsce. Przez ten okres wypłacono Zainteresowanemu świadczenia chorobowe.

W dniu 19 maja 2010 r. Zainteresowanemu przyznano rentę 100% od. lutego 2010 r. na czas nieokreślony wypłacaną przez X. Wszelkie paragrafy odnośnie przyznanej renty opierają się przepisach kodeksu socjalnego. Oprócz renty Wnioskodawca ma prawo do leczenia w Polsce na podstawie dokumentu E-123 (zaświadczenie o prawie pobierania świadczeń rzeczowych z tytułu ubezpieczenia od wypadków przy pracy i chorób zawodowych), które też są opłacane przez X. Przyznana renta wpłacana jest do banku polskiego na konto Wnioskodawcy. Od tego świadczenia bank potrąca zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych w wysokości 18%.

Zainteresowany podkreślił, iż renta jest wypłacana z Niemieckiego Obowiązkowego Systemu Ubezpieczeń Socjalnych. Jest to jedyne źródło dochodów Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy polski bank postępuje prawidłowo, potrącając zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, polski bank, wypłacając rentę niesłusznie pobiera zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 4a ww. ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z umową zawartą w dniu 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), mającą zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2005 r. tut. Organ przedstawia co następuje.

W świetle art. 18 ust. 1 ww. umowy, emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Jednakże zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. umowy - bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim państwie.

Ogólną zasadą jest więc opodatkowanie rent uzyskiwanych z Niemiec, przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce, w kraju miejsca zamieszkania, tj. w Polsce. Wyjątek dotyczy sytuacji, gdy renta jest wypłacana z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych. Wtedy, stosownie do art. 18 ust. 2 ww. umowy, płatności takie podlegają opodatkowaniu tylko w państwie źródła, tj. w Niemczech.

Z całokształtu informacji przedstawionych przez Zainteresowanego we wniosku wynika, iż otrzymywane przez Niego świadczenie jest rentą wypłacaną z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych państwa niemieckiego.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż przedmiotowa renta zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. umowy podlega opodatkowaniu według zasad obowiązujących w Niemczech i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce.

Zatem polski bank postępuje nieprawidłowo, potrącając zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Tut. Organ pragnie nadmienić, że dokumenty dołączone przez Zainteresowanego do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.