ILPB2/415-1288/10-2/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2010 r. (data wpływu 18 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest:

* nieprawidłowe w części dotyczącej przeznaczenia środków ze sprzedaży mieszkania własnościowego na prowizję z tytułu udzielonego kredytu bankowego,

* prawidłowe w pozostałym zakresie.

W dniu 18 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W lipcu 2010 r. Wnioskodawczyni otrzymała od rodziców w formie darowizny mieszkanie własnościowe. Natomiast we wrześniu 2010 r. Zainteresowana wraz z mężem nabyli z kredytu bankowego dom w stanie surowym.

Ponadto Wnioskodawczyni planuje sprzedać darowane mieszkanie i przeznaczyć uzyskaną kwotę w pierwszej kolejności na spłatę zaciągniętego wspólnie z małżonkiem kredytu bankowego.

W związku z informacją uzyskaną na infolinii podatkowej, z której wynikało, że tylko 50% kwoty uzyskanej ze sprzedaży mieszkania otrzymanego w darowiźnie przez jednego ze współmałżonków ma prawo korzystać z ulgi podatkowej - pojawiła się wątpliwość. Z uzyskanych informacji wynika, że aby cały przychód ze zbycia przedmiotowego mieszkania korzystał ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych to również drugi małżonek powinien być współwłaścicielem tego mieszkania przed jego zbyciem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni ma prawo przeznaczyć całą kwotę uzyskaną ze sprzedaży mieszkania własnościowego nabytego tytułem darowizny, od Swoich rodziców na cele budowanego wraz z małżonkiem domu (nie mając rozdzielności majątkowej małżeńskiej), przy czym w pierwszej kolejności ww. kwota będzie przeznaczona na pokrycie kredytu bankowego (wraz z odsetkami i prowizją z tytułu udzielonego kredytu).

Zdaniem Wnioskodawczyni, ulga, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy całej kwoty uzyskanej ze sprzedaży mieszkania, którego właścicielem był jeden ze współmałżonków, która to kwota przeznaczona zostanie na zaspokojenie celów mieszkaniowych obojga małżonków pozostających we wspólnocie majątkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* nieprawidłowe w części dotyczącej przeznaczenia środków ze sprzedaży mieszkania własnościowego na prowizję z tytułu udzielonego kredytu bankowego,

* prawidłowe w pozostałym zakresie.

Na wstępie tut. Organ wskazuje, że we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, w poz. 56 Zainteresowana przywołała przepis art. 121 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który w Jej ocenie znajduje zastosowanie w rozpatrywanej sprawie.

Mając jednak na uwadze merytoryczną treść tego wniosku oraz wskazania zawarte przez Wnioskodawczynię w poz. 47 przedmiotowego wniosku - tut. Organ zrozumiał, iż Zainteresowana miała na uwadze przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) stanowi, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

Zgodnie z art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

* dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

* dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Stosownie do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Natomiast na podstawie z art. 19 ust. 1 ww. ustawy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Stosownie do art. 22 ust. 6d za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe. Udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w powołanym wyżej ust. 1 pkt 131, uważa się:

Z kolei zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Do majątku osobistego każdego z małżonków należą m.in. przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej.

Z opisanego przez Zainteresowaną we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż w 2010 r. otrzymała Ona od rodziców w drodze darowizny mieszkanie własnościowe. Natomiast we wrześniu 2010 r. małżonkowie nabyli z kredytu bankowego dom w stanie surowym. Z kolei otrzymane tytułem darowizny mieszkanie Wnioskodawczyni planuje sprzedać a uzyskany z tej sprzedaży przychód przeznaczyć w pierwszej kolejności na spłatę zaciągniętego wspólnie z małżonkiem kredytu bankowego wraz z odsetkami i prowizją.

Podkreślić należy, że pomimo iż właścicielem przedmiotowego mieszkania jest wyłącznie Zainteresowana, to jeżeli Jej wolą uzyskane ze sprzedaży tego mieszkania środki pieniężne zostaną włączone do majątku wspólnego małżonków, to ów fakt przemawia za tym, że środki te stanowią od tego momentu majątek wspólny małżonków.

Oceniając przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że wydatki poniesione na spłatę kredytu bankowego wraz z odsetkami, zaciągniętego na budowę domu są wydatkami mieszczącymi się w katalogu zawartym w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z literalnego brzmienia powyższego przepisu wynika, iż tylko wydatki na spłatę zaciągniętego kredytu i odsetek mieszczą się w jego dyspozycji. Przepis ten nie dotyczy prowizji.

Zatem, prowizja pobrana przez bank od zaciągniętego kredytu nie może być uznana za wydatek poniesiony na spłatę kredytu zaciągniętego przez Wnioskodawczynię, w rozumieniu art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ww. ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, jeżeli przychód uzyskany ze sprzedaży przedmiotowego mieszkania będzie stanowił majątek wspólny małżonków, wówczas przeznaczenie tego przychodu na spłatę kredytu bankowego wraz z odsetkami, zaciągniętego na budowę domu będzie spełniać przesłanki zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 1 pkt 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W powołanym wyżej przepisie nie mieści się prowizja związana z kredytem. Zatem nie może ona korzystać z przedmiotowego zwolnienia.

Jednocześnie tut. Organ nadmienia, że o wysokości zwolnienia przedmiotowego zadecyduje jednak ostateczny sposób wydatkowania środków ze sprzedaży darowanego mieszkania i jego udokumentowanie.

Należy dodać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.