ILPB2/415-1253/10-5/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2010 r. (data wpływu 8 listopada 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 stycznia 2011 r. (data wpływu 31 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie możliwości otrzymania zwrotu nadpłaconych podatków - jest prawidłowe.

W dniu 8 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego oraz dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie możliwości otrzymania zwrotu nadpłaconych podatków.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 26 stycznia 2011 r. nr ILPB2/415-1253/10-2/AJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Zainteresowanego do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, iż nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie spowoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia.

Pouczono również Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 26 stycznia 2011 r. (skutecznie doręczono dnia 28 stycznia 2011 r.).

W dniu 31 stycznia 2011 r. na konto Izby Skarbowej w Poznaniu wpłynęła kwota w wysokości 120 zł w tym samym dniu Zainteresowany uzupełnił pozostałe braki formalne (data nadania w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego - 29 stycznia 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W latach 1991 - 2007 Wnioskodawca mieszkał i pracował w Wielkiej Brytanii.

W październiku 2005 r. Zainteresowany uzyskał brytyjskie uprawnienia emerytalne i z końcem sierpnia 2007 r. powrócił na stałe do Polski. Od dnia 1 września 2007 r. Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Zgodnie z ustawą o podatkach, co miesiąc Zainteresowany regularnie wpłaca zaliczkę na podatek od trzech świadczeń emerytalnych wypłacanych z Wielkiej Brytanii. Są to następujące trzy świadczenia:

Po powrocie do Polski poinformowano Zainteresowanego, że wszystkie ww. zagraniczne emerytury podlegają opodatkowaniu i zgodnie z tą informacją Wnioskodawca regularnie odprowadza zaliczki na podatek od wszystkich brytyjskich emerytur.

Wnioskodawca zwrócił uwagę na artykuły prasowe mówiące o tym, że świadczenia emerytalne pochodzące z planu emerytalnego będącego pracowniczym programem emerytalnym, podlegają zwolnieniu podatkowemu przewidzianemu w art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) Ustawy o PIT.

Izby Skarbowe do tej pory stosowały podmiotowe zwolnienia wyłącznie do polskich programów emerytalnych, co stoi w sprzeczności z Dyrektywą 2003/41/WE Parlamentu Unii Europejskiej. Emeryci z krajów Unii Europejskiej występowali do Izb Skarbowych i Sądów Administracyjnych w sprawach zrównania praw do zwolnień podatkowych emerytur pochodzących z Unijnych pracowniczych funduszy emerytalnych z polskimi zwolnieniami dla emerytur z tego typu funduszy.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Zainteresowany powołuje się na:

* wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, sygn. III SA/Wa 1961/07,

* wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, sygn. akt III SA/Wa 1826/09,

* wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, sygn. akt i SA/Po 762/09.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu potwierdza, że zwolnienie z PIT przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) dotyczy nie tylko wypłat z pracowniczych programów emerytalnych utworzonych zgodnie z polskimi przepisami, ale również z pracowniczych programów emerytalnym utworzonych i prowadzonych w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej.

Zainteresowany wskazał również, iż ubezpieczenie na życie wypłacane przez W. jest regulowane przez brytyjskie przepisy, te same, które również regulują emerytury z pracowniczego programu emerytalnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Tut. Organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania nr 3 i nr 4 dotyczące Ordynacji podatkowej.

Natomiast w odniesieniu do pytań nr 1 i nr 2 dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych w dniu 11 lutego 2011 r. została wydana interpretacja indywidualna nr ILPB2/415-1253/10-4/AJ.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 3, powinien On otrzymać zwrot nadpłaty podatków zapłaconych w Polsce w okresie od 1 września 2007 r. do 31 grudnia 2010 r. z tytułu otrzymywania emerytury od byłego brytyjskiego pracodawcy - firmy X.

W odniesieniu do pytania nr 4, Zainteresowany uważa, że również powinien otrzymać zwrot nadpłaconych przez Niego podatków od wypłat z firmy W, ponieważ dostosowanie polskich przepisów prawa podatkowego do wytycznych Unii Europejskiej trwało zbyt długo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 72 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) za nadpłatę uważa się kwotę nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku.

Zgodnie z art. 73 § 1 pkt 1 ww. ustawy nadpłata powstaje, z zastrzeżeniem § 2, z dniem zapłaty przez podatnika podatku nienależnego lub w wysokości większej od należnej.

Natomiast stosownie do art. 73 § 2 pkt 1 ww. ustawy nadpłata powstaje z dniem złożenia zeznania rocznego - dla podatników podatku dochodowego.

Stosownie do art. 75 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku. Ponadto z § 2 pkt 1 lit. a) i c) powyższego przepisu wynika, iż uprawnienie to przysługuje również podatnikom, których zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania, jeżeli w zeznaniach (deklaracjach) rocznych, wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek albo wykazali nadpłatę w wysokości mniejszej od należnej lub nie będąc obowiązanymi do składania zeznań (deklaracji) dokonali wpłaty podatku nienależnego lub w wysokości większej od należnej.

Zgodnie natomiast z art. 75 § 3 podatnik równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty obowiązany jest złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Artykuł 81 § 2 ustawy stanowi, że skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Należy również wskazać, iż zgodnie z art. 79 § 2 pkt 2 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa - prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty wygasa po upływie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące przepisy prawa, należy stwierdzić, że jeżeli Zainteresowany - w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2010 r. - zapłacił nienależny podatek dochodowy z tytułu otrzymywania emerytury od byłego brytyjskiego pracodawcy firmy x oraz emerytury od firmy ubezpieczeniowej W, wówczas ma On prawo wystąpić z wnioskiem o zwrot nadpłaty i otrzymać zwrot nadpłaconego podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.