ILPB2/415-1235/10-2/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko P przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2010 r. (data wpływu 3 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi odsetkowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi odsetkowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 14 grudnia 2004 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem zaciągnęli, w X kredyt hipoteczny " (...)" na budowę domu mieszkalnego. Umowa kredytowa została uzupełniona aneksami: z dnia. czerwca 2005 r. oraz z dnia. czerwca 2006 r.

Zainteresowana wyjaśniła, iż budowa domu rozpoczęta została na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę z dnia. października 2004 r.

Zgodnie z ostatnim wpisem w Dzienniku budowy wydanym przez Starostwo Powiatowe, budowa zakończona została w dniu 17 grudnia 2007 r.

Zakończenie budowy potwierdzone zostało następnie, wydanym przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w dniu 28 stycznia 2008 r. Potwierdzeniem przyjęcia zawiadomienia o zakończeniu budowy, równoznacznym z pozwoleniem na użytkowanie budynku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy faktyczne definitywne zakończenie budowy w dniu 17 grudnia 2007 r. (przed upływem trzech lat od końca roku, w którym wydano pozwolenie na budowę), co potwierdza wpis w Dzienniku budowy, uprawnia do zastosowania ulgi odsetkowej na podstawie art. 26b ust. 1 - 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 9 noweli, pomimo tego że Potwierdzenie przyjęcia zawiadomienia o zakończeniu budowy datowane jest dopiero na dzień 28 stycznia 2008 r....

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 26 ust. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prawo do zastosowania ulgi odsetkowej przysługuje, jeśli budowa budynku mieszkalnego została zakończona nie wcześniej niż w 2002 r., ale nie później niż przed upływem trzech lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zgodnie z prawem budowlanym uzyskano pozwolenie na budowę, a zakończenie to zostało potwierdzone określonym w przepisach prawa budowlanego pozwoleniem na użytkowanie budynku mieszkalnego, a w razie braku obowiązku jego uzyskania - zawiadomieniem o zakończeniu budowy takiego budynku.

Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem uważają, iż zgodnie z regułami wykładni gramatycznej, dla zastosowania ulgi spełnione muszą być łącznie dwa warunki: budowa zakończona musi być faktycznie przed upływem 3 lat, a jej zakończenie musi być potwierdzone zawiadomieniem o zakończeniu budowy. O możliwości zastosowania ulgi decyduje jednak data faktycznego zakończenia budowy, a nie data wydania dokumentu potwierdzenia zawiadomienia.

Gdyby bowiem ustawodawca chciał uzależnić możliwość zastosowania ulgi od wydania tego dokumentu przed upływem trzech lat od rozpoczęcia budowy, to wyraziłby to expressis verbis w omawianym przepisie - przykładowo: "wydanie pozwolenia na użytkowanie budynku mieszkalnego, a w razie braku obowiązku jego uzyskania - zawiadomienia o zakończeniu budowy takiego budynku, przed upływem trzech lat...".

Skoro zatem ustawodawca zawarł w tym przepisie odrębnie wymaganie dotyczące terminu zakończenia budowy i wymaganie przedmiotowego dokumentu, to do terminu zakończenia budowy zastosowanie winny mieć ogólne reguły dowodzenia zawarte w Ordynacji podatkowej.

Jeśli zatem z Dziennika budowy wynika, że budowę zakończono faktycznie. grudnia 2007 r., a ponadto Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem posiadają potwierdzenie wydane przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, to - pomimo, że potwierdzenie to datowane jest na. stycznia 2008 r. - spełniona jest hipoteza normy prawnej wynikającej z art. 26 ust. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ulga odsetkowa przysługuje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady dokonania odliczeń wydatków poniesionych na spłatę odsetek od kredytu udzielonego podatnikowi na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych regulują przepisy art. 26b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), obowiązujące w związku z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588).

W wyniku nowelizacji dokonanej ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316), ustawodawca w ustawie z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw, w art. 9 nadał nowe brzmienie ust. 1, w myśl którego podatnikowi, któremu w latach 2002-2006 został udzielony kredyt (pożyczka), o którym mowa w art. 26b ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r., zwany dalej "kredytem mieszkaniowym", przysługuje na zasadach określonych w tej ustawie oraz w ustawie wymienionej w art. 2, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r., prawo do odliczenia wydatków na spłatę odsetek:

Stosownie do treści art. 26b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 odlicza się, z zastrzeżeniem ust. 2-4, faktycznie poniesione w roku podatkowym wydatki na spłatę odsetek od kredytu (pożyczki) udzielonego podatnikowi na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, związanej z:

Zgodnie z art. 26b ust. 2 ustawy, odliczenie o którym mowa wyżej, stosuje się jeżeli:

Należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 26b ust. 3 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli przyznany kredyt wykorzystywany jest na inwestycję mieszkaniową oraz nabycie gruntu albo prawa wieczystego użytkowania gruntu, odliczeniu nie podlegają odsetki od części kredytu ustalonej w takiej proporcji, w jakiej pozostają wydatki na nabycie tego gruntu albo prawa wieczystego użytkowania gruntu w łącznych wydatkach mieszkaniowych.

W przepisie art. 26b ust. 4 pkt 1-2 cytowanej ustawy ustawodawca zawarł ograniczenie odliczania do odsetek naliczonych za okres począwszy od dnia 1 stycznia 2002 r. i zapłaconych do tego dnia i tylko od tej części kredytu, która nie przekracza kwoty stanowiącej iloczyn 70 m² powierzchni użytkowej i wskaźnika przeliczeniowego 1 m² powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego, ustalonego do celów obliczenia premii gwarancyjnej od wkładów na oszczędnościowych książeczkach mieszkaniowych za III kwartał roku poprzedzającego rok podatkowy, określonej na rok zakończenia inwestycji (kwota ta wynosi 189 000 zł).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych określa także terminy dokonywania odliczenia z tytułu spłaty odsetek od kredytu (pożyczki).

Zgodnie z art. 26b ust. 5 cytowanej ustawy, odliczenia z tytułu omawianej ulgi można dokonać najwcześniej za rok podatkowy, w którym zostanie zakończona dana inwestycja. Jeżeli odsetki, o których mowa zostały zapłacone przed rokiem zakończenia inwestycji sfinansowanej kredytem, wówczas - zgodnie z przepisem art. 26b ust. 6 - mogą być one odliczone od podstawy obliczenia podatku również za rok podatkowy, w którym podatnik po raz pierwszy odlicza odsetki.

Stosownie zaś do przepisu art. 26b ust. 7 ww. ustawy, przedmiotowe odsetki zapłacone przed rokiem zakończenia inwestycji mogą być odliczone od podstawy obliczenia podatku również w roku podatkowym bezpośrednio następującym po roku, w którym podatnik po raz pierwszy odliczył odsetki - w tym przypadku odliczeniu podlega wyłącznie różnica między sumą odsetek przypadających do odliczenia a kwotą odsetek faktycznie odliczonych w roku, w którym dokonano pierwszego odliczenia.

W oparciu o powyższe stwierdzić należy, iż jednym z warunków dokonania odliczenia wydatków na spłatę odsetek od kredytu jest zakończenie budowy budynku mieszkalnego w terminie 3 lat, licząc od końca roku kalendarzowego w którym uzyskano pozwolenie na budowę w rozumieniu prawa budowlanego, przy czym zakończenie inwestycji musi zostać potwierdzone określonym w przepisach prawa budowlanego pozwoleniem na użytkowanie budynku mieszkalnego, a w razie braku obowiązku jego uzyskania - zawiadomieniem o zakończeniu budowy tego budynku.

Kwestie związane z budową obiektów budowlanych reguluje ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2000 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 54 tej ustawy, do użytkowania obiektu budowlanego, na którego wzniesienie jest wymagane pozwolenie na budowę, można przystąpić, z zastrzeżeniem art. 55 i 57, po zawiadomieniu właściwego organu o zakończeniu budowy, jeżeli organ ten, w terminie 21 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, nie zgłosi sprzeciwu w drodze decyzji. Do ww. zawiadomienia o zakończeniu budowy - stosownie do art. 57 ww. ustawy - inwestor jest obowiązany dołączyć m.in. oryginał dziennika budowy, w którym kierownik budowy dokonuje wpisów potwierdzających prowadzenie robót.

Pojęcie zakończenia budowy jest więc w istocie terminem techniczno-budowlanym. Z zakończeniem budowy obiektu budowlanego mamy do czynienia wówczas, gdy obiekt ten odpowiada warunkom, jakie przewiduje prawo budowlane w odniesieniu do budowy legalnej, przy dopełnieniu formalności koniecznych do oddania obiektu do użytkowania. Obiekt powinien być zatem w takim stanie, by mógł zostać przeprowadzony jego odbiór i by można było przekazać go do normalnej eksploatacji i użytkowania.

Reasumując, o zakończeniu budowy można mówić wtedy, gdy zostaną zrealizowane wszystkie roboty budowlane objęte daną decyzją o pozwoleniu na budowę, tj. inwestor jest zobowiązany zawiadomić właściwy organ nadzoru budowlanego co najmniej 21 dni przed zamierzonym terminem przystąpienia do użytkowania, o zakończeniu budowy i zrealizowany obiekt może funkcjonować zgodnie z określonym w tej decyzji przeznaczeniem - a co za tym idzie spełnione są przesłanki do zawiadomienia o zakończeniu budowy.

Zatem w świetle przepisów ustawy - Prawo budowlane, za moment zakończenia budowy budynku mieszkalnego, należy uznać datę uprawomocnienia się pozwolenia na użytkowanie lub zawiadomienia właściwego organu o zakończeniu budowy.

Z przestawionego opisu stanu faktycznego wynika iż, pozwolenie na budowę Wnioskodawczyni uzyskała w dniu. października 2004 r., a zatem trzyletni okres trwania inwestycji, o którym mowa w cytowanym wyżej art. 26b ust. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przedmiotowej sprawie należy liczyć od końca 2004 r., to jest od końca tego roku w którym podatnik uzyskał ostateczne pozwolenie na budowę, do końca 2007 r.

Jakkolwiek w niniejszej sprawie budowa została zakończona w dniu. grudnia 2007 r., tj. przed upływem trzech lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zgodnie z prawem budowlanym uzyskano pozwolenie na budowę, to dokonanie potwierdzenia zawiadomienia o zakończeniu budowy przez właściwy organ - Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego nastąpiło dopiero w styczniu 2008 r. Zatem zawiadomienie o zakończeniu budowy uprawomocniło się po upływie 3-letniego terminu, o którym mowa w art. 26b ust. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis stanu faktycznego oraz zaprezentowane powyżej uregulowania prawne w tym zakresie należy stwierdzić, iż nie przysługuje Zainteresowanej prawo do skorzystania z odliczenia od dochodu odsetek od kredytu przeznaczonego na budowę budynku mieszkalnego, bowiem nie został spełniony warunek, o którym mowa w art. 26b ust. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślenia wymaga również fakt, że uprawnienie do odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków poniesionych na spłatę odsetek od kredytu (pożyczki) mieszkaniowego było przywilejem, z którego podatnicy mogli skorzystać jedynie w ściśle określonych przez ustawodawcę warunkach. Niedopełnienie natomiast któregokolwiek z tych warunków skutkuje brakiem możliwości korzystania z przedmiotowego odliczenia.

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez jednego ze współkredytobiorców przedmiotowego kredytu, zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego współkredytobiorcy, tj. męża Wnioskodawczyni. Małżonek Zainteresowanej chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowaną i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.