ILPB2/415-1211/14-6/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z 24 września 2014 r. (data wpływu: 25 września 2014 r.), uzupełnionym pismami z 9 i 24 grudnia 2014 r. (daty wpływu odpowiednio: 11 grudnia 2014 r. oraz 2 stycznia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 25 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży działek oraz podatku od towarów i usług.

W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działający w imieniu Ministra Finansów, pismem z 5 grudnia 2014 r. nr ILPB2/415-968/14-2/ES, ILPP4/443-512/14-2/EWW, wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Ponadto, pouczono Zainteresowaną, że nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie spowoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłane 5 grudnia 2014 r. zostało skutecznie doręczone 8 grudnia 2014 r., zaś 11 grudnia 2014 r. Zainteresowana uzupełniła ww. wniosek (data nadania pisma w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego: 9 grudnia 2014 r.).

Z uwagi na sposób uzupełnienia wniosku, jak również na związane z tym uzupełnieniem zaistniałe braki formalne pismem z 18 grudnia 2014 r. nr ILPB2/415-1211/14-4/ES, ILPP4/443-652/14-4/EWW, tut. Organ - działający na podstawie art. 14b § 3 oraz art. 14f § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej - wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie wysłane 18 grudnia 2014 r. zostało skutecznie doręczone 22 grudnia 2014 r., zaś 2 stycznia 2015 r. Zainteresowana uzupełniła ww. wniosek (data nadania pisma w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego: 29 grudnia 2014 r.). Ponadto, 23 grudnia 2014 r. na konto Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu wpłynęła brakująca opłata od wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem nabyli 15 grudnia 1989 r. nieruchomość rolną o pow. 7,26 ha. Przedmiotowa nieruchomość została nabyta z zamiarem prowadzenia na niej działalności rolnej, która była prowadzona przez wyżej wymienionych razem z synem, aż do jego śmierci. Po tym czasie nikt nie kontynuował uprawy na przedmiotowej nieruchomości.

Nieruchomość ta stanowi majątek własny i nie była zakupiona w celu działalności gospodarczej polegającej na jej podziale i sprzedaży poszczególnie wyodrębnionych działek. W 2011 r. dla przedmiotowej nieruchomości zmienił się miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego wobec czego przeznaczeniem głównym nieruchomości stała się zabudowa jednorodzinna. Następnie w 2013 r. Wnioskodawczyni podzieliła przedmiotową nieruchomość na działki budowlane i w części działki drogowe, które częściowo zostały przejęte przez Gminę w trybie art. 98 ustawy o zagospodarowaniu nieruchomościami. Wnioskodawczyni wraz z mężem chcą sprzedać około 26 pozostałych działek (...).

W piśmie z 9 grudnia 2014 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku - w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych - Zainteresowana wskazała, że w celu sprzedaży przedmiotowych działek małżonkowie nie będą ich ogradzać, uzbrajać, czy też utwardzać terenu, budować dróg dojazdowych i dokonywać innych działań związanych ze sprzedażą tych działek. Jedyny nakład, jaki zostanie poniesiony, to koszt postawienia tablicy informacyjnej na działkach o przeznaczeniu ich do sprzedaży.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od zbytych działek.

Tut. Organ informuje, że w zakresie podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży przedmiotowych działek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem należy uznać, że aby odpłatne zbycie nieruchomości nie stanowiło źródła przychodu, w rozumieniu ww. przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8, konieczne jest spełnienie łącznie następujących warunków:

* zbycie nie może następować w wykonaniu działalności gospodarczej;

* zbycie musi nastąpić po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) doprecyzowano definicję działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu po nowelizacji - ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Aby określoną działalność uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, musi ona mieć charakter zarobkowy. Działalność ma charakter zarobkowy wówczas, gdy jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności. Definicja działalności gospodarczej wymaga również, aby działalność taka wykonywana była w sposób zorganizowany i ciągły. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania, powtarzania określonego zespołu konkretnych działań o charakterze incydentalnym i sporadycznym.

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania działań podjętych przez Zainteresowaną do działalności gospodarczej należało ocenić zamiar, okoliczności i cel: działań poprzedzających zbycie oraz samego zbycia działek wyodrębnionych z gruntu rolnego, przekwalifikowanego na grunt pod zabudowę mieszkaniową.

Z analizy wniosku wynika, że Zainteresowana wspólnie z mężem nabyli w 1989 r. nieruchomość rolną z zamiarem prowadzenia działalności rolniczej. Następnie, po śmierci syna, ww. nieruchomość została podzielona na mniejsze działki. Przedmiotowa nieruchomość stanowi majątek własny i nie była pierwotnie zakupiona dla celów działalności gospodarczej polegającej na jej podziale i sprzedaży poszczególnie wyodrębnionych działek. W 2011 r. dla przedmiotowej nieruchomości zmienił się miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. W wyniku powyższego, przeznaczeniem głównym nieruchomości stała się zabudowa jednorodzinna. Następnie w 2013 r. Wnioskodawczyni podzieliła przedmiotową nieruchomość na działki budowlane i drogowe - które częściowo zostały przejęte przez Gminę w trybie art. 98 ustawy o zagospodarowaniu nieruchomościami. Wnioskodawczyni wraz z mężem chcą sprzedać około 26 pozostałych działek. W celu sprzedaży przedmiotowych działek małżonkowie nie będą ich ogradzać, uzbrajać, czy też utwardzać terenu, budować dróg dojazdowych i dokonywać innych działań związanych ze sprzedażą tych działek. Jedyny nakład, jaki zostanie poniesiony, to koszt postawienia tablicy informacyjnej na działkach przeznaczonych do sprzedaży.

Z ww. okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawczyni nie podjęła zorganizowanych i ciągłych działań związanych z przygotowaniem sprzedaży ww. nieruchomości, a następnie z samą sprzedażą. Zainteresowana co prawda dokonała podziału nieruchomości na mniejsze działki, jak również zamierza ponieść postawienia koszt tablicy informującej o ofercie sprzedaży działek, jednakże działania te są działaniami incydentalnymi i sporadycznymi. W żadnym razie nie można tu mówić o ich powtarzalności i nakierowaniu na osiągnięcie określonego dochodu. Z całokształtu opisanego określonego zespołu konkretnych działań Zainteresowanej wynika więc, że przedmiotowa sprzedaż nie będzie następować w warunkach wskazujących na jej handlowy i zarobkowy charakter.

W konsekwencji, w świetle przytoczonej powyższej definicji działalności gospodarczej, stwierdzić należy, że działanie podejmowane przez Zainteresowaną nie jest rodzajem aktywności określonej jako działalność handlowa podjęta w celu zarobkowym, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. A zatem, w kontekście powołanych wyżej definicji, przychów ze sprzedaży przedmiotowych działek nie należy kwalifikować do przychodów z działalności gospodarczej opodatkowanej na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, stwierdzić należy, że zbycie przedmiotowych działek nie będzie stanowić również źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na fakt, że nastąpi ono po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie prawa własności do lokalu, tj. od 1989 r.

Reasumując, stwierdzić należy, że stanowisko Zainteresowanej - w myśl którego zbycie przedmiotowych działek nie będzie rodziło obowiązku zapłaty podatku dochodowego - należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo, wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Wskazać należy, że z uwagi na to, iż wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych został złożony przez Wnioskodawczynię - jednego ze współwłaścicieli przedmiotowej nieruchomości, zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego ze współwłaścicieli, tj. męża Wnioskodawczyni.

Mąż Zainteresowanej, chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.