ILPB2/415-1186/14-2/TR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2014 r. (data wpływu 28 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 28 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe oraz stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: "A") jest spółką z siedzibą w Polsce, należącą do grupy - światowego lidera rozwiązań technologicznych audio.

Spółka jest częścią tej samej grupy kapitałowej, co B z siedzibą w Stanach Zjednoczonych Ameryki (dalej: "B"). B jest organizatorem i administratorem planów motywacyjnych (akcyjnych i opcyjnych), w których uczestniczyć mogą pracownicy B oraz spółek powiązanych z B, w tym pracownicy A.

Zgodnie z wiedzą Spółki, niektórzy z jej pracowników biorą udział w następujących planach motywacyjnych wprowadzonych przez B:

* Employee Stock Purchase Plan (dalej "ESPP");

* Stock Option Purchase Plan (dalej: "SOP");

* Restricted Stock Unit (dalej: "RSU");

dalej łącznie zwanych Planami i zamierzają brać w nich udział również w przyszłości.

#61607;

Udział w Planach jest dobrowolny, wiąże się z zawarciem odpowiednich umów pomiędzy B a pracownikiem danej spółki z grupy (tu: zatrudnianym przez A), które są oparte na wydanych przez B regulaminach poszczególnych Planów.

A nie bierze udziału w organizowanych przez B Planach (których szczegółowe zasady zostaną opisane niżej), w szczególności nie jest stroną umów zawieranych przez pracowników (uczestników Planów) i B.

A nie ponosi kosztów tych Planów, nie jest obciążana kosztami tych Planów przez B.

Ponadto Plany te nie są elementem zawartej przez A i jej pracowników umowy o pracę (nie są one elementem wynagrodzenia za pracę). Rola A ogranicza się wyłącznie do wsparcia B przy przekazywaniu pracownikom niektórych informacji związanych z Planami raz w przypadku ESPP (o czym szczegółowo niżej) do potrącania środków z wynagrodzenia pracownika na poczet tego planu.

Wszelkie roszczenia pracowników związane z Planami organizowanymi przez B są rozpatrywane wyłącznie przez tę spółkę (lub jej wyznaczonego agenta), a nie przez A.

Istnienie zatrudnienia (bycie pracownikiem) w spółce należącej do grupy (w tym w A) jest jednym z podstawowych warunków uprawniających do wzięcia udziału w Planach, niemniej jednak udział w tych Planach przez pracowników A odbywa się poza stosunkiem pracy, a w szczególności A może rozwiązać umowę o pracę z pracownikiem bez względu na to, czy jest on uczestnikiem któregokolwiek z Planów. A nie może również decydować o kwestii uczestnictwa swoich pracowników w poszczególnych Planach.

Szczegółowe zasady poszczególnych Planów są następujące:

1. Plan ESPP

Plan ten organizowany jest zwykle w 12-miesięcznych (rocznych) edycjach (cyklach) (np. od 16 maja 2014 do 15 maja 2015) tzw. Offering Periods.

Wyrażając zgodę na przystąpienie do danej edycji planu ESPP pracownik zawiera z B umowę (każdorazowo na okres danej edycji), na mocy której zgadza się i zobowiązuje się przekazywać na rzecz B przez okres danej edycji określoną część swojego wynagrodzenia za pracę uzyskiwanego od A (nie więcej niż 10% wynagrodzenia, przy czym technicznie dokonywane jest to poprzez comiesięczne potrącenia z wynagrodzenia netto pracownika - za jego zgodą - na rzecz; B), dalej "Alokowane Środki".

W zamian za powyższe pracownikowi - uczestnikowi planu ESPP - w dniu rozpoczęcia danej edycji ESSP przyznawana jest opcja dająca prawo do zakupu akcji B (dalej "Opcja ESPP") - w określonych regulaminem - przyszłych terminach stanowiących daty realizacji Opcji ESPP tzw. Exercise Date (obecnie jest to data następująca po upływie każdorazowo 6 miesięcy od rozpoczęcia danej edycji planu, tj. 15 listopad oraz 15 maj lub - jeżeli te dni są w rozumieniu prawa amerykańskiego dniami wolnymi - następne dni robocze, jednak terminy te mogą ulec w przyszłości zmianie) - po ustalonej w regulaminie cenie zakupu, przy czym zakup akcji sfinansowany może być wyłącznie za kwotę odpowiadającą wartości Alokowanych Środków.

Samo przyznanie Opcji ESPP uczestnikowi planu ESPP oraz posiadanie Opcji ESPP nie wiąże się z żadnymi dodatkowymi przywilejami, w szczególności posiadacz Opcji ESPP nie jest traktowany jak posiadacz akcji, czyli m.in. nie jest uprawniony do otrzymywania dywidendy i nie przysługuje mu prawo głosu. Uczestnikowi planu nie przysługuje również prawo do rozporządzania Opcją ESPP w sposób inny niż realizacja Opcji ESPP (w szczególności nie może on sprzedawać lub przekazywać Opcji ESPP innym osobom).

Realizacja Opcji ESPP przez uczestnika planu ESPP w określonych regulaminem dniach polega na nabyciu akcji B (za równowartość Alokowanych Środków) za cenę zakupu odpowiadająca 85% ustalonej rynkowej wartości akcji B (tzw. Fair Market Value) obowiązującej w dacie rozpoczęcia edycji planu lub w dacie realizacji Opcji ESPP, którakolwiek z tych wartości okaże się niższa (dalej "Realizacja Opcji ESPP"). Od momentu odpowiedniego zaewidencjonowania nabytych akcji przez B (lub wyznaczonego brokera przez B) pracownik staje się akcjonariuszem B, co wiąże się z uzyskaniem praw przysługujących akcjonariuszom, w tym w szczególności z prawem do dywidendy lub do zbycia akcji. Według wiedzy Wnioskodawcy zdarza się, że pracownicy dokonują sprzedaży akcji niezwłocznie w tym samym dniu, w którym ma miejsce Realizacja Opcji ESPP.

Sama Realizacja Opcji ESPP następuje "automatycznie" (tzn. bez dodatkowej deklaracji uczestnika planu ESPP) w wyznaczonych regulaminem datach (akcje nabywane są za równowartość Alokowanych Środków), jednak uczestnikowi przysługuje w każdym czasie prawo do obniżenia wysokości comiesięcznie Alokowanych Środków (w tym do 0%) lub do wycofania całości Alokowanych Środków w każdym momencie trwania umowy (w części, która nie została dotychczas przeznaczona na Realizację Opcji ESPP), co równoważne jest z wygaśnięciem przyznanej Opcji ESPP. Możliwość Realizacji Opcji ESPP uzależniona jest przy tym od spełnienia warunku w postaci pozostawania pracownikiem spółki grupy - w omawianym przypadku - A. W przypadku ustania zatrudnienia w A, Opcja ESPP podlega automatycznemu wygaśnięciu, a niewykorzystane Alokowane Środki są zwracane uczestnikowi. Alokowane Środki nie podlegają oprocentowaniu - uczestnik nie ma prawa do odsetek z tego tytułu. B przysługuje natomiast prawo do dysponowania Alokowanymi Środkami w dowolnych celach związanych z funkcjonowaniem spółki.

2. Plan SOP

W ramach SOP pracownik otrzymuje od B opcję dającą prawo do nabycia określonej liczby akcji B (dalej: "Opcja SOP") po określonej w dniu przystąpienia do planu SOP cenie realizacji Opcji (cenie zakupu akcji), w określonych terminach, po spełnieniu określonych warunków (np. wiązanych z okresem zatrudnienia w spółce z grupy - tu: A) (dalej". "Realizacja Opcji SOP"). Przekazywane pracownikowi zawiadomienie o przyznaniu Opcji SOP (tzw. Notice of Stock Option Grant; dalej "Zawiadomienie") zawiera m.in. informacje o liczbie akcji i cenie Realizacji Opcji SOP (tzw. Exercise Price), za którą pracownik może nabyć te akcje, o terminach (okresach), po upływie i w których Opcja SOP może zostać zrealizowana przez uczestnika (w całości lub określonych częściach), o końcowym okresie wygaśnięcia Opcji SOP, itp.

Pracownikowi nie przysługuje prawo do zbycia Opcji SOP ani do przeniesienia wynikających z niej praw na inną osobę.

Realizacja Opcji SOP odbywa się poprzez przekazanie przez pracownika brokerowi w USA (wyznaczonemu przez B) - w terminach określonych w Zawiadomieniu - dyspozycji o zamiarze ich realizacji, tj. nabyciu akcji zgodnie z warunkami zawartymi w Zawiadomieniu.

Według wiedzy Wnioskodawcy bardzo często zdarza się, że realizacja Opcji SOP jest połączona z natychmiastową sprzedażą nabytych akcji po bieżącej cenie rynkowej (tzw. cashless exercise). Pracownik otrzymuje wówczas różnicę (rozliczenie pieniężne) pomiędzy ceną nabycia akcji (wynikająca ze zrealizowanych Opcji SOP), a ceną sprzedaży przemnożoną przez liczbę zbywanych akcji. Kwota ta przelewana jest na rachunek pracownika.

W przypadku Realizacji Opcji SOP bez natychmiastowej sprzedaży nabytych akcji, od momentu odpowiedniego zaewidencjonowania tych akcji przez B (lub wyznaczonego brokera B) pracownik staje się akcjonariuszem B, co wiąże się z uzyskaniem praw przysługujących akcjonariuszom, w tym w szczególności z prawem do dywidendy lub do zbycia akcji.

3. Plan RSU

W ramach planu RSU, pracownikowi mogą zostać przyznane przez B tzw. jednostki RSU, które reprezentują prawa do otrzymania - po spełnieniu określonych warunków - akcji B (dalej odpowiednio: "Prawa RSU", "Realizacja Praw RSU").

O przyznaniu Praw RSU decyduje B, a termin oraz liczba przyznanych pracownikowi Praw RSU zależy od swobodnego uznania tej spółki. Prawa RSU przyznawane są poprzez przekazanie pracownikowi zawiadomienia o przyznaniu Praw RSU (tzw. Notice of Grant), w którym określone są m.in. warunki, po spełnieniu których następuje Realizacja Praw RSU (np. okres zatrudnienia w firmie powiązanej z B - tu: w A). Po spełnieniu warunków, akcje w ramach Realizacji Praw RSU przekazywane są pracownikowi nieodpłatnie. Do czasu spełnienia określonych warunków, Prawo RSU nie stanowi podstawy do otrzymania akcji i jest jedynie niezabezpieczonym zobowiązaniem spółki amerykańskiej. Od momentu odpowiedniego zaewidencjonowania (przez B lub wyznaczonego brokera) otrzymanych (w wykonaniu Realizacji Praw RSU) przez uczestnika tego planu akcji, staje się on akcjonariuszem B, co wiąże się z uzyskaniem praw przysługujących akcjonariuszom, w tym w szczególności Prawem do dywidendy lub do zbycia akcji. Według wiedzy Wnioskodawcy, zdarza się, że pracownicy dokonują sprzedaży akcji niezwłocznie w tym samym dniu, w którym ma miejsce Realizacja Praw RSU.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z uczestnictwem przez pracowników Wnioskodawcy w Planach (ESPP, SOP oraz RSU) i ze zdarzeniami występującymi w związku z tymi Planami, to jest otrzymaniem przez pracowników Wnioskodawcy Opcji ESPP, Opcji SOP lub Praw RSU, Realizacją Opcji ESPP, Opcji SOP lub Praw RSU, sprzedażą akcji B lub otrzymaniem dywidendy związanej z akcją B przez pracowników A, na Wnioskodawcy spoczywają jakiekolwiek obowiązki płatnika lub obowiązki złożenia deklaracji bądź informacji na gruncie przepisów Ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z uczestnictwem przez pracowników Wnioskodawcy w Planach (ESPP, SOP oraz RSU oraz zdarzeniami występującymi w związku z Planami na Wnioskodawcy (A) nie spoczywają jakiekolwiek obowiązki płatnika lub obowiązki złożenia deklaracji bądź informacji na gruncie przepisów Ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja Podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.)"Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu".

Ustawa o PIT ustanawia obowiązki płatnika, m.in. w stosunku do pracodawców ("zakładów pracy") w przepisie art. 31 Ustawy o PIT "Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej".

Obowiązki te znajdują w kolejnych przepisach szczegółowe rozwinięcie, m.in. w art. 38 ustawy o PIT (zasady wpłacania zaliczek oraz składania rocznej deklaracji PIT-4R) i art. 39 ustawy o PIT (obowiązek składania imiennych informacji PIT-11).

Ustawa o PIT przewiduje również obowiązki informacyjne, które są nałożone na podmioty, nie będące płatnikami (ani podatnikami czy inkasentami) w rozumieniu ww. przepisu Ordynacji podatkowej oraz Ustawy o PIT.

W tym zakresie można wskazać w szczególności na przepis art. 3 ust. 3 Ustawy o PIT lub na art. 42a Ustawy o PIT, które zobowiązują podmioty, które dokonują wypłat określonych należności lub świadczeń do sporządzenia informacji według ustalonego wzoru (PIT-8C) i przekazania ich podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu w określonym terminie.

W związku z Planami organizowanymi i administrowanymi przez B mogą wystąpić cztery zasadnicze zdarzenia (momenty):

1. przyznanie pracownikowi Opcji (ESPP, SOP) lub Praw RSU;

2. Realizacja Opcji (ESPP, SOP) lub Praw RSU;

Należy podkreślić, że na żadnym z tych etapów Wnioskodawca nie dokonuje żadnych wypłat - ani pieniężnych, ani w postaci innych świadczeń (np. akcji) na rzecz swoich pracowników, ani nie ponosi kosztów z tym związanych. Wnioskodawca nie jest również obciążany kosztami Planów przez B.

1. Zdaniem Wnioskodawcy, samo przyznanie Opcji (ESPP, SOP) lub Praw RSU przez B pracownikowi A nie wiąże się z uzyskaniem w tym momencie jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego, a zatem nie stanowi przychodu na gruncie Ustawy o PIT.

Opcje ESPP, SOP i Prawa RSU nie posiadają bowiem w momencie ich przyznania konkretnego wymiaru finansowego, są jedynie prawem, które pracownik może zrealizować w przyszłości, do czego może jednak nie dojść (np. w przypadku wycofania się pracownika z udziału w Planie lub w przypadku ustania zatrudnienia w A). Opcje te / Prawa RSU nie funkcjonują jako towar (usługa), nie można ich nabyć (kupić) - mogą jedynie zostać przyznane uczestnikowi w ramach Planów, a pracownik, któremu je przyznano, nie może nimi rozporządzać, w tym w szczególności nie może ich zbyć, a ani przekazać innej osobie.

Takie stanowisko zostało potwierdzone w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych upoważnienia Ministra Finansów w podobnych lub tożsamych stanach faktycznych, np. interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej "DIS") w Poznaniu z 12 marca 2014, sygn. akt ILPB2/415-1173/13-2/JK, czy w interpretacji DIS w Poznaniu z dnia 16 kwietnia 2012 r., sygn. akt ILPB/2/415-80/12-2/JK, w której organ stwierdził, że " (...) brak konkretnego wymiaru finansowego Opcji w momencie ich przyznania Uczestnikom uprawnionym uniemożliwia traktowanie ich w kategorii przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie zasadami wynikającymi z art. 11 ww. ustawy."

W świetle powyższego, skoro nie można w kontekście tego zdarzenia (przyznania Opcji i Praw RSU) w ogóle mówić o przychodzie na gruncie Ustawy o PIT (a tym bardziej o przychodzie ze stosunku pracy), a Wnioskodawca w związku z nim nie dokonuje żadnych wypłat czy świadczeń na rzecz swoich pracowników, to nie będzie się ono wiązało z powstaniem po stronie Wnioskodawcy jakichkolwiek obowiązków płatnika lub innych obowiązków informacyjnych wynikających z Ustawy o PIT.

2. Wnioskodawca jest świadomy, że stanowiska organów podatkowych oraz sądów administracyjnych są niejednolite w zakresie powstania przychodu (dochodu) do opodatkowania w momencie realizacji opcji i praw wynikających z pracowniczych planów motywacyjnych (opcyjnych lub akcyjnych).

W tym zakresie występuje zarówno stanowisko (prezentowane głównie przez Ministra Finansów w wydawanych interpretacjach indywidualnych), że realizacja opcji / prawa wiążę się w tym momencie z powstaniem przychodu dla podatnika, jak i stanowisko (w tym zakresie prezentowane zasadniczo w większości orzeczeń sądów administracyjnych), zgodnie z którym realizacja opcji i praw w ramach takich planów motywacyjnych nie powoduje w tym momencie powstania przychodu po stronie uczestnika takiego planu.

Celem niniejszego wniosku nie jest jednak ustalenie skutków po stronie podatnika, a upewnienie się, że - niezależnie od tego, które stanowisko należałoby uznać za prawidłowe - w związku z powstaniem tego (ewentualnego) przychodu w momencie Realizacji Opcji ESPP, SOP lub Praw RSU, na Wnioskodawcy nie będą ciążyć obowiązki płatnika lub inne obowiązki informacyjne wynikające z ustawy o PIT w związku z wystąpieniem tego zdarzenia.

W przypadku, gdyby w momencie Realizacji Opcji (ESPP, SOP) lub Praw RSU przychód nie powstawał, to wówczas sytuacja wyglądałaby analogicznie do zdarzenia opisanego w pkt 1) powyżej (tekst jedn.: przyznania Opcji / Prawa), tj. skoro w związku z tym zdarzeniem w ogóle nie powstanie przychód, to nie będzie się ono wiązało z powstaniem po stronie Wnioskodawcy jakichkolwiek obowiązków jako płatnika lub innych obowiązków informacyjnych wynikających z ustawy o PIT.

Gdyby jednak uznać, że Realizacja Opcji (ESPP, SOP) lub Praw RSU skutkować będzie w tym momencie powstaniem przychodu do opodatkowania na gruncie ustawy o PIT - to wówczas - zdaniem Wnioskodawcy - nie powinno budzić wątpliwości, że przychód ten nie może zostać uznany za przychód ze stosunku pracy.

Stosownie do art. 12 ust. 1 Ustawy o PIT, "Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych".

Wykładni wyżej powołanego przepisu dokonał m.in. Naczelny Sąd Administracyjny (dalej NSA) w wyroku z dnia 13 lutego 2014 r. sygn. akt II FSK 601/12 powołując się w tym zakresie również na podobne orzecznictwo uznał, że: "Z przepisu tego wynika zatem, że przychodami z tego źródła są wszelkie wskazane wyżej świadczenia pieniężne i niepieniężne, które otrzymuje pracownik i które jednocześnie pozostają w związku prawnym i faktycznym ze stosunkiem pracy (kwestia ta nie budzi zresztą wątpliwości w orzecznictwie por. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 kwietnia 2011 r. II FSK 1665/10 opubl. LEX nr 897840 z dnia 24 czerwca 2009 r. II FSK 251/08 opubl. LEX nr 513314). Skoro między świadczeniem a stosunkiem pracy musi istnieć związek co najmniej faktyczny to spełniającym te świadczenia musi być pracodawca, on bowiem jest drugą stroną stosunku pracy, zobowiązaną w jego ramach do spełniania świadczeń wynikających z umowy o pracę, układów zbiorowych pracy czy też wprost z przepisów prawa pracy, regulujących obowiązki pracodawcy względem pracowników (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 lipca 2013 r., II FSK 2232/11, CBOSA). Żaden inny podmiot - w ramach tego stosunku - nie ma obowiązku świadczenia na rzecz pracownika. (...) Istotne dla uznania, że dany przychód pochodzi ze źródła jakim jest stosunek pracy jest jednak uzyskanie go przez pracownika od pracodawcy (pogląd taki wyrażono także w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 kwietnia 2011 r. sygn. akt II FSK 1410/10 CBOSA). Prawidłowość tej wykładni potwierdza treść art. 31 u.p.d.o.f. określającego obowiązki płatników-zakładów pracy i nakazujący im pobieranie w ciągu roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku pracy. Także ten przepis wiąże przychody ze stosunku pracy z przychodami pochodzącymi od pracodawcy. Świadczeń spełnianych przez inny podmiot, nawet jeśli warunkiem ich otrzymania będzie aby osoba, na rzecz której są spełniane, była pracownikiem określonego podmiotu, nie można zatem uznać za przychody ze stosunku pracy".

W wyroku NSA z 21 maja 2014 r. sygn. II FSK 1428/12) Sąd odnosząc się do pojęcia przychodu ze stosunku pracy stwierdził ponadto, że "Jakkolwiek definicja przychodu ze stosunku pracy ma charakter otwarty, nie można zakwalifikować do tego źródła każdego przychodu, który uzyskuje pracownik nie ze stosunku pracy, a w związku ze stosunkiem pracy. Przywołany przepis stanowi bowiem o przychodach ze stosunku pracy, a nie przychodach związanych, towarzyszących albo osiągniętych przy okazji stosunku pracy. Jeżeli zatem pracownik osiągnie przychód pozostający w związku faktycznym z wykonywaniem pracy, ale nie stanowiący przychodu ze stosunku pracy, nie będzie to przychód, o którym jest mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f".

Pomocniczo można dodatkowo wskazać, że niemożliwe byłoby wymagać od podmiotu, który nie jest zaangażowany w daną czynność (np. wypłatę danego świadczenia,) aby ponosił odpowiedzialność płatnika (zarówno odpowiedzialność przewidzianą przez przepisy podatkowe jak i karno-skarbowe) nie posiadając szczegółowej wiedzy, która pozwalałaby na wywiązanie się z obowiązków płatnika (jak ma to miejsce w niniejszej sprawie - A ma wiedzę o tym, że niektórzy pracownicy uczestniczą Planach, jednak nie posiada informacji o ewentualnych przysporzeniach (m.in. ich konkretnych wartościach, terminach itp.) uzyskiwanych przez pracowników od B w związku z uczestniczeniem w tych Planach.

Wnioskodawca raz jeszcze pragnie w tym miejscu podkreślić, że uczestnictwo w Planach organizowanych i administrowanych przez B, ani zdarzenia skutkujące potencjalnie lub faktycznie powstaniem przychodów po stronie pracowników nie wynikają ani nie są elementem zawartej przez A i jej pracowników umowy o pracę, wynikają one z odrębnych umów cywilnoprawnych zawieranych między pracownikiem (uczestnikiem danego Planu) a B. Wnioskodawca nie jest w tym zakresie świadczeniodawcą (ani nie ponosi kosztów organizacji i funkcjonowania tych Planów).

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, w związku z Realizacją Opcji ESPP, SOP lub Praw RSU, nie będą na nim ciążyć jakiekolwiek obowiązki płatnika wynikające z Ustawy o PIT, w szczególności z art. 31 Ustawy o PIT.

Wnioskodawca stoi również na stanowisku, że Ustawa o PIT nie nakłada na niego w związku z tym zdarzeniem dodatkowych obowiązków, w szczególności składania deklaracji lub informacji, w szczególności, o których mowa w art. 39 ust. 3 lub 42a Ustawy o PIT.

Takie stanowisko znajduje również oparcie m.in.:

* w interpretacji indywidualnej DIS w Warszawie z dnia 27 lutego 2014 r., sygn. akt IPPB2/415-866/13-2/MG, "Jednakże, z uwagi na fakt, że Spółka nie jest organizatorem Planu i podmiotem udostępniającym akcje spółki zagranicznej, nie będzie obciążana kosztami związanymi funkcjonowaniem Planu, a także jak podniosła Spółka - akcje będą przekazywane w zamian za zablokowanie środków pieniężnych pracownika na Rachunku Bankowym na pewien okres, a nie w zamian za wykonywanie określonej pracy, ewentualny dochód uzyskany przez pracownika nie będzie dochodem ze stosunku pracy";

* w interpretacji indywidualnej DIS w Poznaniu z dnia 24 marca 2014 r., sygn. akt ILPB2/415-1168/13-4/JK, " (...) w oparciu o przywołane uregulowania prawne uznać należy, że na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika, związane z przyznaniem pracownikom nieodpłatnych akcji, gdyż jak już powyżej wskazano, warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu, co w przedmiotowej sprawie miejsca nie będzie miało";

* w interpretacji DIS w Poznaniu z dnia 12 marca 2014 r., sygn. akt ILPB2/415-1173/13-3/JK, "Na podstawie treści powyższych przepisów stwierdzić należy, że warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu. Skoro Uczestnicy Planu otrzymają preferencyjnie akcje spółki z siedzibą i Wielkiej Brytanii (od podmiotu, który nie jest pracodawcą) to po stronie Wnioskodawcy nie wystąpią obowiązki płatnika z tytułu uzyskania przez Uczestników Planu przychodu związanego z preferencyjnym nabyciem akcji."

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży przez pracownika akcji nabytych w ramach Planów lub w przypadku otrzymania przez pracowników dywidend wiązanej z posiadaniem tych akcji, na A nie będą ciążyły obowiązki płatnika, ani żadne inne obowiązki (w szczególności obowiązek składania deklaracji lub informacji wynikających z przepisów Ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wyjaśnić, iż niniejsza interpretacja indywidualna stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do zadanego pytania w zakresie obowiązków płatnika ciążących na Spółce.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

- podatku, zaliczki lub raty.

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 ww. ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Na podstawie treści powyższych przepisów należy stwierdzić, że warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu.

W myśl art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego oraz stanu faktycznego wynika, że pracownicy Wnioskodawcy biorą udział w programie motywacyjnym. Organizatorem i administratorem planu motywacyjnego, w których uczestniczą pracownicy Wnioskodawcy jest spółka amerykańska, która ponosi całość kosztów dotyczących programu. Walory majątkowe związane z programem (opcje ESPP, SOP, prawa RSU, akcje, dywidendy) pracownicy otrzymują od spółki amerykańskiej. Wnioskodawca nie wypłaca na rzecz uczestników programu motywacyjnego żadnych świadczeń z tym programem związanych.

W związku z powyższym, w oparciu o przywołane uregulowania prawne uznać należy, że na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika, związane z uczestnikiem pracowników w programie motywacyjnym, gdyż jak już powyżej wskazano, warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu, co w przedmiotowej sprawie miejsca nie będzie miało bowiem "świadczeniodawcą" jest spółka amerykańska. W konsekwencji powyższego, stanowisko Wnioskodawcy - w odniesieniu do wykonywania obowiązków płatnika wobec swoich pracowników w zakresie, o którym mowa we wniosku - uznać należało za prawidłowe.

Końcowo, należy wskazać, że powołane w treści wniosku orzeczenia sądów nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, że zdaniem tut. Organu podatkowego, tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu. Jednocześnie Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu informuje, że interpretacje powołane we wniosku wydane zostały w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.