ILPB2/415-1157/09-4/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2009 r. (data wpływu 2 grudnia 2009 r.), uzupełnionym w dniu 18 lutego 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym pismem z dnia 9 lutego 2010 r., znak ILPB2/415-1157/09-2/ES wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia tego wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie wysłano w dniu 9 lutego 2010 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 17 lutego 2010 r.), natomiast w dniu 18 lutego 2010 r. uzupełniono przedmiotowy wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zgodnie z umową z dnia x listopada 2005 r. zawartą z Centrum Rehabilitacji wykonano zabieg endoprotezoplastyki stawu biodrowego prawego, który należy kwalifikować jako leczniczo-rehabilitacyjny. Dnia x grudnia 2005 r. dokonano wynikającej z umowy wpłaty w kwocie 9 236,80 zł.

Wnioskodawczyni poinformowała, że wydatek poniesiony z tytułu ww. zabiegu nie został sfinansowany (dofinansowany) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, ani Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych i zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz nie został również zwrócony w innej formie.

Zainteresowana wyjaśniła, iż leczenie szpitalne trwało do x grudnia 2005 r. Natomiast transport do szpitala i powrotny do miejsca zamieszkania odbywał się prywatnym środkiem lokomocji.

Wniosek o ustalenie stopnia niepełnosprawności złożony został w trzeciej dekadzie grudnia, natomiast stopień niepełnosprawności Wnioskodawczyni posiada od 30 grudnia 2005 r., co zostało ustalone decyzją Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności.

Zainteresowana poinformowała również, że w 2007 r. wystąpiła konieczność wykonania kolejnego zabiegu (odpłatnie) a niepełnosprawność potwierdzona kolejnymi orzeczeniami istnieje do czasu obecnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy istnieje możliwość dokonania odliczeń od dochodów za rok 2005 w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Zdaniem Wnioskodawczyni, jest możliwość skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej za rok 2005 r.

Ponadto Zainteresowana wskazuje, że wcześniejsze konsultacje z Urzędem Skarbowym nie przyniosły pozytywnego rozstrzygnięcia z uwagi na przedstawione w przedmiotowym wniosku daty i terminy, nie zawsze występujące w określonej przez Ministerstwo kolejności. Wypłata nastąpiła na 2 tygodnie przed formalnym orzeczeniem niepełnosprawności, podczas gdy operację (zabieg) wykonano 1 grudnia 2005 r. Wszystkie fakty praktycznie wystąpiły w jednym miesiącu 2005 r., choć przełom roku i konieczność odbycia niezbędnej rehabilitacji wstępnej były dużym utrudnieniem w załatwianiu formalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Z uwagi na fakt, iż przedmiotowy wniosek dotyczy możliwości skorzystania z odliczenia od dochodu w 2005 r., w ramach ulgi rehabilitacyjnej - w rozpatrywanej sprawie znajdą zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w 2005 r.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 28-30 oraz art. 30a-30c, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Z cytowanego przepisu wynika zatem, że podatnik będący osobą niepełnosprawną lub podatnik, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne jest uprawniony do odliczenia od dochodu osiągniętego w danym roku podatkowym, kwot wydatków poniesionych w tym roku na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, które to ustawodawca określił wyraźnie w art. 26 ust. 7a ww. ustawy. Katalog ten jest katalogiem zamkniętym.

Przepis art. 26 ust. 7a pkt 6 ww. ustawy stanowi m.in., iż wydatkami, które uprawniają do skorzystania z przedmiotowej ulgi są wydatki poniesione na odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne.

Wydatki, o których mowa powyżej, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. w przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie (art. 26 ust. 7b ww. ustawy).

Zgodnie z art. 26 ust. 7c ww. ustawy wysokość wydatków na powyższe cele ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.

W myśl art. 26 ust. 7d cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

Zgodnie z art. 26 ust. 7f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do 31 sierpnia 1997 r. (art. 26 ust. 7g ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni, będąca osobą niepełnosprawną, posiada orzeczenie o niepełnosprawności od 30 grudnia 2005 r. Natomiast, w związku z zabiegiem leczniczo-rehabilitacyjnym w Centrum Rehabilitacji Zainteresowana poniosła w dniu x grudnia 2005 r. wydatek w wysokości 9 236,80 zł, tj. przed uzyskaniem orzeczenia o stopniu niepełnosprawności.

Mając na uwadze powyższe oraz uregulowania prawne w tym zakresie, należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni nie ma prawa dokonać odliczeń od dochodów za rok 2005 w ramach, tzw. ulgi rehabilitacyjnej, bowiem wydatek z tytułu zabiegu leczniczo-rehabilitacyjnego poniesiony został, w okresie gdy nie posiadała orzeczonej niepełnosprawności.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowaną i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.