ILPB2/415-1152/12-2/AJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 marca 2013 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/415-1152/12-2/AJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2012 r. (data wpływu 20 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia 17 sierpnia 1987 r. decyzją Kierownika Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Miasta i Gminy rodzice Wnioskodawczyni zostali wywłaszczeni m.in. z działki rolnej, o pow. 527 m2, aktem notarialnym z dnia 19 października 1987 r. Skarb Państwa wykupił tą działkę pod pracownicze ogródki działkowe.

W 1988 r. działka o pow. 527 m2, w wyniku modernizacji ewidencji gruntów miasta stała się działką o pow. 511 m2. Dnia 1 września 1996 r. zmarł ojciec Zainteresowanej.

Spadek po nim, na podstawie postanowienia sądu rejonowego z dnia 27 maja 1997 r., nabyły: matka Wnioskodawczyni, Zainteresowana oraz Jej siostry.

Wszystkie spadkobierczynie zapłaciły podatek spadkowy.

Dnia 13 października 2003 r. zmarła matka Zainteresowanej.

Na podstawie postanowienia sądu rejonowego spadkobierczyniami zostały Wnioskodawczyni i Jej siostry. Wszystkie spadkobierczynie zapłaciły podatek spadkowy.

Ponieważ działka o pow. 511 m2, nie została wykorzystana przez organy, które dokonały wywłaszczenia, spadkobierczynie wystąpiły o jej zwrot, co zostało pozytywnie dla nich załatwione w lipcu 2011 r. (decyzja Starosty z dnia 12 lipca 2011 r.).

Wymienione spadkobierczynie wpłaciły na konto starostwa powiatowego stosowne kwoty pieniężne tytułem zwrotu odszkodowania, co było warunkiem zwrotu nieruchomości.

Kształt działki i jej położenie sprawiły, że osoba, której grunty przylegały do przedmiotowej działki zainteresowała się jej nabyciem. Wobec powyższego, dnia 31 lipca 2012 r. spadkobierczynie sprzedały przedmiotową nieruchomość ww. osobie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy po sprzedaży gruntu rolnego (w lipcu 2012 r.), uprzednio wywłaszczonego (w sierpniu 1987 r.), a następnie zwróconego (w lipcu 2011 r.) spadkobierczyniom, Wnioskodawczyni i spadkobierczyni powinna zapłacić podatek dochodowy.

Zdaniem Wnioskodawczyni, decyzja o zwrocie nieruchomości pełni funkcję restytucyjną, a więc przywraca prawo własności nieruchomości.

W opinii Zainteresowanej, przedmiotowa nieruchomość została zwrócona Wnioskodawczyni i Jej siostrom, czyli spadkobierczyniom, decyzją z dnia 12 lipca 2011 r. Jednakże zdaniem Zainteresowanej, data ta nie jest datą nabycia przedmiotowej nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, iż datami nabycia przez spadkobierczynie zwróconej im nieruchomości są daty śmierci spadkodawców, tj. dnia I września I996 r. (data śmierci ojca) i dnia 13 października 2003 r. (data śmierci matki).

W związku z powyższym, Zainteresowana stoi na stanowisku, iż spadkobierczynie, w tym Wnioskodawczyni, nie powinny płacić podatku dochodowego od sprzedanej w lipcu 2012 r. nieruchomości gruntowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie natomiast z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia.

Z analizy przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż decyzją Kierownika Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Miasta z dnia 17 sierpnia 1987 r. rodzice Zainteresowanej zostali wywłaszczeni z przedmiotowej działki. Skarb Państwa wykupił tą działkę pod pracownicze ogródki działkowe. Dnia 1 września 1996 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni, zaś dnia 13 października 2003 r. - matka Zainteresowanej. Z uwagi na fakt, iż przedmiotowa nieruchomość nie została wykorzystana na cele uzasadniające wywłaszczenie, Wnioskodawczyni wraz z pozostałymi spadkobierczyniami, wystąpiła o jej zwrot. Powyższy wniosek został rozpatrzony pozytywnie w decyzji starosty z dnia 12 lipca 2011 r. Wobec powyższego, spadkobierczynie, w tym Zainteresowana, uiściły stosowne kwoty pieniężne tytułem zwrotu odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość. Następnie dnia 31 lipca 2012 r. ww. grunty zostały sprzedane.

W przedmiotowej sprawie istotna jest więc kwestia, czy zwrot nieruchomości w trybie przedstawionym przez Wnioskodawczynię stanowi nabycie nieruchomości w myśl powołanego uprzednio art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle art. 112 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.), wywłaszczenie nieruchomości polega na pozbawieniu albo ograniczeniu, w drodze decyzji, prawa własności, prawa użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego na nieruchomości.

Zaznaczyć należy, iż wywłaszczenie nieruchomości jest instytucją, za pomocą której państwo wkracza w sferę indywidualnych praw obywateli dla osiągnięcia celów o szczególnej doniosłości publicznej. W drodze decyzji dochodzi, m.in. do pozbawienia dotychczasowego właściciela prawa własności nieruchomości, z drugiej zaś strony przejścia prawa własności na rzecz Skarbu Państwa lub gminy. Jednocześnie ww. ustawa zawiera swoistą gwarancję, że wywłaszczona nieruchomość będzie wykorzystywana wyłącznie zgodnie z celem, na który dokonano wywłaszczenia. Gwarancją tą jest instytucja zwrotu nieruchomości, w przypadku, kiedy nieruchomość stała się zbędna z punktu widzenia celu na jaki dokonano wywłaszczenia.

Stosownie do art. 136 ust. 2 ww. ustawy, w razie powzięcia zamiaru użycia wywłaszczonej nieruchomości lub jej części na inny cel niż określony w decyzji o wywłaszczeniu, właściwy organ zawiadamia poprzedniego właściciela lub jego spadkobiercę o tym zamiarze, informując równocześnie o możliwości zwrotu wywłaszczonej nieruchomości.

Poprzedni właściciel lub jego spadkobierca mogą żądać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości lub jej części, jeżeli, stosownie do przepisu art. 137, stała się ona zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. Z wnioskiem o zwrot nieruchomości lub jej części występuje się do starosty, wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej, który zawiadamia o tym właściwy organ. Warunkiem zwrotu nieruchomości jest zwrot przez poprzedniego właściciela lub jego spadkobiercę odszkodowania lub nieruchomości zamiennej stosownie do art. 140 (art. 136 ust. 3 ww. ustawy).

Decyzja o zwrocie nieruchomości powoduje przejście prawa własności na dotychczasowego właściciela, jednakże nie kreuje tego prawa; przywraca tylko wcześniej panujące stosunki prawnorzeczowe.

W świetle powyższego, stwierdzić należy, iż nie następuje nabycie, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w momencie zwrotu nieruchomości. Ma miejsce restytucja stosunków sprzed wywłaszczenia, tj. zwrot prawa własności do nieruchomości na rzecz poprzedniego właściciela lub jego spadkobierców.

Zwrot nieruchomości dla spadkobierców skutkuje tym, że w spadku nabywają nie roszczenie, lecz prawo własności nieruchomości.

Zgodnie bowiem z art. 922 ustawy - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 ww. Kodeksu, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 926 Kodeksu cywilnego). Natomiast stosownie do z art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego prawomocne postanowienie sądu stwierdza jedynie nabycie spadku przez spadkobiercę.

Mając zatem na uwadze poczynione powyżej spostrzeżenia, stwierdzić należy, iż Zainteresowana nabyła przedmiotową nieruchomość w datach śmierci rodziców, tj. dnia I września I996 r. (data śmierci ojca) i dnia 13 października 2003 r. (data śmierci matki).

Reasumując, stwierdzić należy, iż dokonane dnia 31 lipca 2012 r. odpłatne zbycie przedmiotowej działki nie stanowi dla Wnioskodawczyni źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu wskazanego w tym przepisie. Zatem, Zainteresowana nie jest zobowiązana do zapłaty podatku z tytułu tej sprzedaży. W konsekwencji powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ pragnie nadmienić, iż dokumenty dołączone przez Zainteresowaną do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Zauważyć również należy, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został złożony przez Wnioskodawczynię - jednego ze współwłaścicieli przedmiotowej nieruchomości, zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla pozostałych współwłaścicieli, tj. sióstr Zainteresowanej.

Pozostali współwłaściciele, chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinni wystąpić z odrębnymi wnioskami o jej udzielenie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl