ILPB2/415-1134/12-2/TR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2012 r. (data wpływu: 14 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 14 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni, wraz z małżonkiem, jest właścicielem 2,8 ha gruntów rolnych, na których prowadzona jest działalność, w tym produkcja rolno-ogrodnicza (szkółki drzew i krzewów ozdobnych).

W lipcu 2007 r. małżonkowie kupili do majątku wspólnego grunt rolny o powierzchni 2,5 ha z myślą o ewentualnej inwestycji w działalność gospodarczą. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (MPZP) ogłoszony w listopadzie 2007 r. wskazuje, iż teren na którym położony jest zakupiony grunt przeznaczony został pod usługi. Małżonkowie nie byli inicjatorami zmiany przeznaczenia gruntu.

Z uwagi na sytuację gospodarczą i niesprzyjającą koniunkturę małżonkowie nie podjęli żadnej działalności inwestycyjnej na tym gruncie. W związku z tymi trudnościami podjęli starania o podział gruntu, uznając, iż taki podział może w przyszłości sprzyjać łatwiejszemu korzystaniu z gruntu. Grunt został w 2009 r. podzielony na 8 działek o powierzchni od 2 200 do 3 900 m² plus droga na środku. Zakupiony w 2007 r. grunt nie był nigdy przez małżonków wykorzystywany w celach prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej (również oddzielnie przez jednego z małżonków). Grunt nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i nadal stanowi majątek prywatny.

Obecnie małżonkowie rozważają - z uwagi na nadal niesprzyjającą koniunkturę - sprzedaż zakupionego w 2007 r. gruntu. Mając na uwadze zbliżający się koniec roku, sprzedaż nastąpiłaby najwcześniej w 2013 r. Z uwagi na mogące pojawić się trudności w jednorazowej sprzedaży gruntu (jako całości) - choćby z uwagi na uchwalony MPZP - małżonkowie zastanawiają się, czy nie ustawić tablicy informującej o gruncie (działce/działkach) na sprzedaż. Jeśli okazałoby się jednak, że sprzedaż całej nieruchomości w jednorazowej transakcji jest niemożliwa, ale np. potencjalni kupujący są zainteresowani nabyciem jednej, czy kilku wyodrębnionych geodezyjnie działek, wówczas małżonkowie nie wykluczają, iż zdecydowaliby się na taką opcję sprzedaży. Ich celem bowiem jest wyzbycie się całości gruntu, który w ich majątku prywatnym jest im zbędny, ale zdają sobie sprawę, że przy obecnej koniunkturze znalezienie nabywcy na całość gruntu może być trudne. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem rozważają również umieszczenie na tablicy, oprócz informacji o gruncie do sprzedaży i numerze telefonu, odwołania do strony internetowej, gdzie potencjalny nabywca otrzymałby szczegółowe informacje dotyczące np. planu zagospodarowania, mapki wskazujące na położenie gruntu oraz jego podział.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zbycie zakupionego w 2007 r. gruntu, który stanowi majątek prywatny, nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych w prowadzonym przez małżonków przedsiębiorstwie i nigdy nie był wykorzystywany na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej, po upływie pięciu lat od końca roku podatkowego, w którym go nabyto, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zbycie zakupionego w 2007 r. gruntu, który nie został wprowadzony do ewidencji działalności gospodarczej należy uznać za zbycie w ramach majątku prywatnego i z uwagi na upływ 5 lat od końca roku, w którym nastąpiło nabycie, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 9 ust. 1 Ustawy PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy PIT, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części stanowi źródło dochodu, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Te zasady uzyskiwania dochodów z tytułu sprzedaży nieruchomości dotyczą także małżonków.

Zatem istotnym staje się rozstrzygnięcie, kiedy sprzedaż następuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Dla oceny, czy sprzedaż następuje w ramach, czy też poza działalnością, decydujący jest cel nabycia nieruchomości. Aby sprzedaż nieruchomości potraktowana była jako przychód z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy PIT (pozarolnicza działalność gospodarcza), konieczne jest, by została ona nabyta w celu jej wprowadzenia do dalszego obrotu. Dotyczy to osób trudniących się handlowaniem nieruchomościami, które w ewidencji działalności gospodarczej mają wpisany odpowiedni zakres działalności, zgodnie z klasyfikacją PKD. Natomiast każdy inny przypadek - gdy zbywana jest nieruchomość, która nie była wykorzystywana w celu prowadzenia na niej działalności gospodarczej - traktowany będzie jako "zbycie, które nie następujące w wykonaniu działalności" i podlegać będzie opodatkowaniu jako odrębne źródło przychodów niezwiązane z prowadzoną działalnością.

Tym odrębnym źródłem przychodów, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a i c Ustawy PIT jest odpłatne zbycie:

* nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, czyli również gruntów,

* prawa wieczystego użytkowania gruntów,

o ile spełnione są następujące warunki:

* zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej,

* zbycie zostało dokonane przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

W przeciwnym razie, przychód z tego tytułu nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Biorąc powyższe pod uwagę, w przypadku, gdy Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem nie prowadzili działalności gospodarczej polegającej na zakupie i sprzedaży nieruchomości, dokonując po 1 stycznia 2013 r. zbycia gruntu zakupionego w 2007 r. uznać należy, iż nie będzie Ona zobowiązana do ustalenia i zapłaty podatku dochodowego z tytułu tego zbycia.

Nie zmienia tej kwalifikacji to, że w odniesieniu do nabytego w 2007 r. gruntu rolnego zmianie uległo przeznaczenie gruntu w MPZP - z gruntu rolnego w użytkowy (pod usługi). Ponieważ Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem nie wykorzystywali zakupionego gruntu do prowadzenia jakiejkolwiek działalności, zatem została spełniona przesłanka uprawniająca do nieustalania dochodu od ewentualnej sprzedaży po 1 stycznia 2013 r.

Dla powyższej kwalifikacji nie ma znaczenia, czy przedmiotem sprzedaży będzie jednorazowo cały grunt, czy też poszczególne działki. Celem Wnioskodawczyni jest bowiem sprzedaż całości gruntu. Nie zamierza Ona prowadzić działalności gospodarczej polegającej na obrocie nieruchomościami - w sposób zorganizowany i ciągły. Przedmiotowa nieruchomość, jest jedyną jaką Wnioskodawczyni zamierza sprzedać. Wskazana wyżej ewentualna możliwość sprzedaży gruntów nie w całości, ale w częściach, nie wynika z tego, iż grunt nabyto w celach podziału i późniejszej sprzedaży, ale z tego, że w związku ze zmienionym MPLZ i zmianą charakteru działek trudne może być znalezienie jednego nabywcy na całość gruntu (co byłoby oczywiście przez Wnioskodawczynię zdarzeniem pożądanym).

Wobec tego, Zainteresowana poprosiła o potwierdzenie, iż nieruchomości gruntowej nabytej w 2007 r. nie należy kwalifikować jako związaną z prowadzoną działalnością i tym samym - z uwagi na upływ 5 lat, licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie - sprzedaż po 1 stycznia 2013 r. nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy PIT.

Jak wskazała Wnioskodawczyni, w podobnych sprawach w przedstawiony sposób rozstrzygał Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 22 kwietnia 2011 r., nr ILPB2/415-132/11-2/AJ; Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 lipca 2010 r., nr IPPB2/415-430/10-2/MR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Artykuł 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zatem, pojęcie działalności gospodarczej charakteryzuje się między innymi prowadzeniem tej działalności w celach zarobkowych, prowadzeniem działalności na własny rachunek, jej zorganizowaniem i ciągłością - zawodowym charakterem, uczestnictwem w obrocie gospodarczym. Dokonując oceny zakresu pojęcia działalności gospodarczej nie można nie odnieść się do zamiaru podmiotu podejmującego poszczególne czynności.

W świetle powyższego uznać należy, iż działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności, czy też jej rodziny.

Zatem, sprzedaż, nawet wielokrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, iż cyt. przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że - z zastrzeżeniem działalności gospodarczej - sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z analizy przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż w lipcu 2007 r. Wnioskodawczyni i Jej mąż kupili do majątku wspólnego grunt rolny o powierzchni 2,5 ha z myślą o ewentualnej inwestycji w działalność gospodarczą. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (MPZP) ogłoszony w listopadzie 2007 r. wskazuje, iż teren na którym położony jest zakupiony grunt przeznaczony został pod usługi. Grunt został w 2009 r. podzielony na 8 działek o powierzchni od 2 200 do 3 900 m² plus droga na środku. Zakupiony w 2007 r. grunt nie był nigdy przez małżonków wykorzystywany w celach prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej (również oddzielnie przez jednego z małżonków). Grunt nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i nadal stanowi majątek prywatny. Obecnie małżonkowie rozważają - z uwagi na nadal niesprzyjającą koniunkturę - sprzedaż zakupionego w 2007 r. gruntu. Mając na uwadze zbliżający się koniec roku, sprzedaż nastąpiłaby najwcześniej w 2013 r.

Przenosząc zatem powyższe uregulowania na grunt rozpatrywanej sprawy, stwierdzić należy, że planowana przez Wnioskodawczynię sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie stanowiła przychodu z działalności gospodarczej, bowiem nie spełnia ona kryteriów definicji zawartej w ww. art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, w związku z faktem, iż sprzedaż działek zostanie dokonana po roku 2012, czyli po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie

- sprzedaż ta nie będzie stanowiła źródła przychodu, o którym mowa w powołanym art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, środki uzyskane przez Zainteresowaną z ich sprzedaży nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie, w odniesieniu do przywołanych przez Zainteresowaną rozstrzygnięć organów podatkowych, tut. Organ informuje, że wydane zostały one w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących, w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, bądź zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.