ILPB2/415-112/08-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani..., przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2008 r. (data wpływu 11 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe w zakresie korzystania ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ w opisanym stanie faktycznym sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 przedmiotowej ustawy.

W dniu 11 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 19 lipca 2007 r. Wnioskodawczyni nabyła w drodze darowizny do wspólności ustawowej od męża spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Przedmiotowe prawo stanowiło majątek odrębny małżonka Zainteresowanej, który nabył je częściowo w drodze dziedziczenia ustawowego po matce, oraz częściowo w drodze dokonanej przez brata darowizny przysługującego mu udziału w spadku po matce w dniu 8 listopada 1999 r.

Wyżej wymieniony lokal został sprzedany 27 grudnia 2007 r. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży zostały przeznaczone na zakup innego lokalu mieszkalnego. Zainteresowana wskazała również, że w zbytym mieszkaniu była zameldowana na pobyt czasowy od 4 listopada 2005 r. do 30 października 2006 r. a na pobyt stały od 30 października 2006 r. do dnia sprzedaży lokalu włącznie. W dniu 31 grudnia 2007 r. w urzędzie skarbowym Wnioskodawczyni złożyła oświadczenie o spełnieniu warunków uprawniających do skorzystania z ulgi meldunkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z tym, iż w sprzedanym lokalu Wnioskodawczyni była zameldowana dłużej niż 12 miesięcy może skorzystać z ulgi meldunkowej.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przysługuje Jej prawo do ulgi meldunkowej gdyż w przedmiotowym mieszkaniu była zameldowana dłużej niż 12 miesięcy. Przepis, który stanowi o długości zameldowania nie określa bowiem, że zameldowanie musi trwać 12 miesięcy po uzyskaniu własności lokalu. W związku z tym Zainteresowana jest zdania, że wystarczy być zameldowanym w sprzedanym mieszkaniu przez 12 miesięcy przed jego zbyciem, aby uzyskać prawo do zwolnienia przedmiotowego. Na poparcie swojego stanowiska przytacza interpretację Izby Skarbowej w Szczecinie z 15 października 2007 r. nr DPB-2 35-416003-19/07.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe w zakresie korzystania ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ w opisanym stanie faktycznym sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 przedmiotowej ustawy.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

nbspnbsp - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Dokonując analizy powołanego wyżej przepisu należy stwierdzić, iż dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy istotna będzie kwestia ustalenia, czy włączenie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego do majątku wspólnego małżonków w drodze umowy darowizny stanowi jego nabycie w rozumieniu tegoż przepisu.

Umowa rozszerzająca wspólność majątkową małżeńską uregulowana została w art. 47 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 r. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). Jest to umowa, której celem jest ustanowienie ustroju majątkowego między małżonkami w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowa ta jest czynnością prawną organizacyjną, która reguluje stosunki majątkowe małżonków przez czas trwania ich związku małżeńskiego.

Włączenie do majątku małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego stanowiącego majątek odrębny jednego małżonka, nie jest nabyciem tej nieruchomości przez drugiego małżonka, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem za datę nabycia ww. prawa przez Wnioskodawczynię należy przyjąć dzień przyznania spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego na wyłączną własność jej męża, tj. 8 listopada 1999 r.

U małżonka, który stał się współwłaścicielem zbytej nieruchomości w drodze rozszerzenia ustawowej wspólności majątkowej, nie powstanie obowiązek podatkowy z tytułu uzyskania przychodu ze sprzedaży.

Wobec powyższego u Wnioskodawczyni, która w wyniku rozszerzenia w 2007 r. wspólności ustawowej stała się współwłaścicielem spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, nie powstanie obowiązek podatkowy z tytułu uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia w 2007 r. (wspólnie z małżonkiem) przedmiotowego prawa, stanowiącego majątek wspólny.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.