ILPB2/415-1112/09-4/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2009 r. (data wpływu 19 listopada 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 lutego 2010 r. (data wpływu 2 lutego 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskanych z tytułu sprzedaży nieruchomości mieszkalnej - jest prawidłowe.

W dniu 19 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskanych z tytułu sprzedaży nieruchomości mieszkalnej oraz w zakresie opodatkowania przychodów uzyskanych ze sprzedaży nakładów na wybudowanie garażu.

Tutejszy organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest kwestia opodatkowania przychodów uzyskanych z tytułu sprzedaży nieruchomości mieszkalnej, natomiast w kwestii opodatkowania przychodów uzyskanych ze sprzedaży nakładów na wybudowanie garażu w dniu 18 lutego 2010 r. wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie - interpretacja indywidualna nr ILPB2/415-1112/09-5/JK.

W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, pismem z dnia 22 stycznia 2010 r. nr ILPB2/415-1112/09-2/JK, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 22 stycznia 2010 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 28 stycznia 2010 r.), zaś w dniu 2 lutego 2010 r. (data nadania 1 lutego 2010 r.) do tut. organu wpłynęła odpowiedź na wezwanie, w której Zainteresowana uzupełniła ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 1982 r. Zainteresowana odziedziczyła wraz z siostrą po połowie mieszkanie, które ich matka wykupiła w 1974 r. od państwa.

W dniu 21 maja 2007 r. Wnioskodawczyni podpisała w sądzie ugodę, w myśl której musiała zapłacić siostrze 150 tys. zł i tym samym została jedynym właścicielem odziedziczonej nieruchomości.

W marcu 2008 r. Zainteresowana otrzymała kredyt w wysokości 180 tys. zł na spłacenie siostry i remont dachu w kamienicy, której została współwłaścicielem w 1/3 części.

W dniu 25 czerwca 2008 r. siostra Wnioskodawczyni opuściła mieszkanie.

Z uwagi na wysokie raty spłaty kredytu Zainteresowana starała się usilnie sprzedać mieszkanie.

Sprzedaż nastąpiła na podstawie aktu notarialnego w dniu 10 marca 2009 r. za kwotę 320 tysięcy złotych. w trakcie podpisywania umowy notariusz poinformował Wnioskodawczynię, że jest Ona zobligowana do zapłacenia podatku od sprzedaży nieruchomości dokonanej przed upływem 5 lat od chwili nabycia.

Zainteresowana wskazuje, że od momentu nabycia części siostry poniosła szereg wydatków, przekraczających zysk z tytułu sprzedaży i uważa, że powinna być całkowicie zwolniona z tego podatku. Wszystkie wydatki poniesione zostały bowiem od chwili zawarcia ugody, tj. od dnia 21 maja 2007 r., czyli stanowią one faktyczne koszty poniesione w związku z zarządzaniem i utrzymanej wspomnianej 50% części nieruchomości, podlegającej opodatkowaniu.

Według zwykłego podziału ceny sprzedaży mieszkania na dwie części, tj. 320 tys. zł na pół daje kwotę 160 tys. zł, tj. część podlegającą opodatkowaniu. Wnioskodawczyni poniosła wydatki 383.444,48 zł przy wpływach 341.600 zł. Tak więc Zainteresowana uważa, iż z tytułu sprzedaży 50% części (podlegającej opodatkowaniu) jest na minusie w kwocie 42.080,48 zł.

Wnioskodawczyni w następujący sposób przedstawia transakcję zbycia nieruchomości:

WPŁYWY:

w sumie wpływy: 180.000 zł + 160.000 zł= 341.600 zł.

WYDATKI:

RAZEM WYDATKI 383.455,30 zł.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowana podała następujące informacje:

* w wyniku postępowania spadkowego z 1982 r. otrzymała wraz z siostrą dokładnie po połowie udziału w masie spadkowej, która sprowadziła się do przejęcia po matce mieszkania,

* w wyniku ugody sądowej w 2007 r. Wnioskodawczyni została zobligowana do spłacenia siostry, tj. do spłacenia 50% jej udziału kwotą 150 tys. zł,

* w wyniku ww. operacji Zainteresowana stała się 100% właścicielem mieszkania i części wspólnych należących do kamienicy i przynależnego do niej gruntu,

* w przedmiotowym mieszkaniu Wnioskodawczyni zameldowana była na pobyt stały od ok. 1950 do października 1978 r.,

* oprócz mieszkania Zainteresowana dokonała również sprzedaży garażu, który otrzymała od siostry w formie darowizny (garaż posadowiony jest częściowo na gruncie gminnym i częściowo na gruncie Wspólnoty, w związku z czym nie stanowił on w pełni własności siostry, a w konsekwencji także Wnioskodawczyni),

* sprzedaż nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej,

* w kamienicy są trzy mieszkania - wszystkie wykupione od państwa na własność, tym samym właściciele mieszkań stali się również współwłaścicielami części wspólnych kamienicy,

* dach został wyremontowany na koszt wszystkich współwłaścicieli (na każdego przypadła 1/3 kosztów).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy podatek za sprzedaż nieruchomości przed upływem 5 lat od chwili uzyskania prawa własności dotyczy całości, czy też tylko faktycznych 50% nabytych przez Zainteresowaną w maju 2007 r....

Czy patrząc na ogrom poniesionych przez Wnioskodawczynię wydatków (w tym największy na remont dachu) nie musi Ona już nic płacić.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przez 24 lata była Ona współwłaścicielem mieszkania. Za użytkowanie Jej części od siostry nie otrzymała, żadnych środków. Wpływy Zainteresowanej są mniejsze od poniesionych wydatków.

Wnioskodawczyni twierdzi, że mieszkanie w 50% należało do Niej od 1982 r., w związku z czym sprzedaż tej części nie jest obciążona żadnym podatkiem. Natomiast pozostałe 50% uzyskane w wyniku ugody sądowej zostało sprzedane przed upływem 5 lat od momentu jego pozyskania, czyli od tego powinno się płacić podatek.

Biorąc pod uwagę całokształt sprawy Zainteresowana uważa, że nie powinna płacić już więcej żadnego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie opodatkowania przychodów uzyskanych z tytułu sprzedaży nieruchomości mieszkalnej uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

W przypadku sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych powyżej decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment ich nabycia.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy zmienionej w art. 1, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że w 1982 r. Wnioskodawczyni odziedziczyła wraz z siostrą mieszkanie w kamienicy. w 2007 r. na mocy ugody - po dokonaniu spłaty na rzecz siostry - Zainteresowana stała się jedynym właścicielem ww. mieszkania. z powyższego wynika, iż udział nabyty w drodze ugody przekroczył pierwotnie nabyty przez Zainteresowaną udział w masie spadkowej. Po przeprowadzeniu kapitalnego remontu mieszkanie zostało sprzedane wraz z nakładami poniesionymi na budowę garażu.

Współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, iż własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). w myśl art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego, o czym stanowi art. 196 § 2 tej ustawy. Zgodnie z nimi każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy wspólnej. Wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. w wyniku podziału fizycznego powstają nowe rzeczy. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. w przypadku, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu musi być traktowany w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego.

Tak więc stwierdzić należy, iż Wnioskodawczyni przedmiotowe mieszkanie nabyła w dwóch datach, tj. 50% w drodze spadkobrania w 1982 r. oraz 50% w drodze zniesienia współwłasności na mocy ugody sądowej w 2007 r..

Mając na względzie powyższe oraz treść art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy, że przychód uzyskany ze sprzedaży części mieszkania nabytej przez Zainteresowaną w drodze spadkobrania w 1982 r., nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych - gdyż od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie minęło 5 lat.

Natomiast w odniesieniu do przychodu uzyskanego ze sprzedaży części mieszkania nabytej w drodze zniesienia współwłasności na podstawie ugody sądowej w 2007 r. zastosowanie mają przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1, 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r. - podatek od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Podatek jest płatny w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie do przepisu art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Z treści art. 22 ust. 6e ww. ustawy wynika, iż wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Artykuł 22 ust. 6f stanowi, iż koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

W konsekwencji powyższych regulacji prawnych należy stwierdzić, iż przychód jaki Wnioskodawczyni osiągnie z odpłatnego zbycia nieruchomości mieszkalnej w części nabytej w 2007 r. w drodze umowy zniesienia współwłasności będzie mógł być pomniejszony o spłaty wynikające z zawartej ugody sądowej na rzecz siostry oraz o wydatki poniesione na remont przypadającej na Zainteresowaną części dachu.

Artykuł 19 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Natomiast ust. 3 tego artykułu określa sposób ustalenia wartości rynkowej, a ust. 4 - tryb postępowania organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej w przypadku, gdy wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy.

Jednakże zgodnie z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

Stosownie do art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r. - zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Ponadto zgodnie z art. 21 ust. 22 ww. ustawy zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy, ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

Jednakże w myśl art. 8 ust. 3 powołanej ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, podatnicy do których mają zastosowanie przepisy dotyczące tzw. ulgi meldunkowej, oświadczenie o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy. w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, czternastodniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni w mieszkaniu, które zbyła w 2009 r. zameldowana była na pobyt stały w okresie dłuższym niż 12 miesięcy przed datą jego zbycia, tj. od ok. 1950 r. do października 1978 r.. Zainteresowana część przedmiotowego lokalu nabyła w 2007 r. wraz z przynależnymi do niego pomieszczeniami i częścią ułamkową nieruchomości wspólnej oraz prawem użytkowania wieczystego odpowiadającej mu części gruntu, na której stoi budynek.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż przychód uzyskany ze sprzedaży 50% części przedmiotowego mieszkania nabytej w 2007 r. podlega zwolnieniu przedmiotowemu, o którym mowa we wyżej wskazanym przepisie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile Wnioskodawczyni złoży w ustawowym terminie oświadczenie o spełnieniu warunków do skorzystania z ulgi.

W tym miejscu podkreślenia wymaga jednak fakt, iż analiza powyżej przytoczonych przepisów wskazuje, że zakres przedmiotowy art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie jest tożsamy z zakresem przedmiotowym zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zwolnienie to ma zatem zastosowanie wyłącznie do przychodu uzyskanego ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, w części dotyczącej mieszkania.

Natomiast uzyskany przez Zainteresowaną przychód z tytułu sprzedaży związanych z tym lokalem - w części odpowiadającej nabyciu w 2007 r.:

* pomieszczeń przynależnych do lokalu mieszkalnego,

* udziału w częściach wspólnych budynku,

* udziału w gruncie, na którym stoi kamienica,

będzie podlegał opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, zgodnie z art. 30e ww. ustawy, gdyż nie upłynęło 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie.

Mając jednakże na uwadze wyżej cytowane przepisy dotyczące kosztów uzyskania przychodów oraz wydatki poniesione na nabycie części nieruchomości mieszkalnej stwierdzić należy, iż Zainteresowana nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego.

Reasumując stwierdzić należy, iż przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię ze sprzedaży przedmiotowego lokalu odpowiadający części nabytej w 1982 r. nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych - gdyż od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie minęło 5 lat.

Natomiast przychód uzyskany ze sprzedaży pozostałej części mieszkania, która została nabyta w 2007 r. będzie zwolniony od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r.. Opodatkowaniu podlegał będzie - na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy - jednak przychód uzyskany z odpłatnego zbycia pomieszczeń przynależnych do lokalu mieszkalnego, udziału w częściach wspólnych budynku, udziału w gruncie, na którym stoi kamienica w części odpowiadającej ich nabyciu w 2007 r.. Jednakże z uwagi na poniesione koszty nabycia oraz nakłady poniesione w czasie użytkowania nieruchomości stwierdzić należy, iż nie wystąpi zobowiązanie podatkowe z tego tytułu.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu pragnie nadmienić, że dokumenty dołączone przez Wnioskodawczynię do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.