ILPB2/415-110/14-3/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2013 r. (data wpływu 23 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej - jest prawidłowe.

W dniu 23 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca posiada orzeczenie o lekkim stopniu niepełnosprawności. Obok choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa Zainteresowany wymienił, że choruje na stwardnienie rozsiane.

Dnia 14 sierpnia 2013 r. Wnioskodawca zakupił materac rehabilitacyjny wraz z łóżkiem do osobistego użytku. Na ów materac Zainteresowany posiada dowód zakupu. Dodał, że całość została zakupiona z własnych środków, tj. Wnioskodawca nie czynił starań o dopłaty z innych funduszy.

Ponadto Zainteresowany wyjaśnił, że prowadzący lekarz specjalista/neurolog potwierdził (wydając odpowiednie zaświadczenie), że przedmiotowy sprzęt jest niezbędny w rehabilitacji i ułatwi Wnioskodawcy wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy koszt zakupionego łóżka i materaca rehabilitacyjnego Wnioskodawca może odliczyć od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej (w zeznaniu podatkowym za 2013 r.) - art. 26 ust. 1 pkt 6 oraz art. 26 ust. 7a pkt 1 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, jako osoba posiadająca orzeczenie o stopniu niepełnosprawności spełnia warunek konieczny do dokonania odpisu od dochodu wydatków na cele rehabilitacyjne.

W ocenie Zainteresowanego łóżko i materac rehabilitacyjny stanowią indywidualny sprzęt niezbędny w rehabilitacji i ułatwiają Wnioskodawcy wykonywanie czynności życiowych.

Jednocześnie Zainteresowany uważa, że nie jest to sprzęt gospodarstwa domowego. Tak więc poniesiony koszt z tytułu zakupu opisanego sprzętu spełnia wymogi wydatków, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 6 i art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i jako taki może być odliczony od dochodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zostały wyszczególnione w art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b-7g tego artykułu.

Stosownie do art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy, za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6 uważa się m.in. wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie (art. 26 ust. 7b ww. ustawy).

W myśl art. 26 ust. 7d ww. ustawy warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

Zgodnie z art. 26 ust. 7f ww. ustawy, ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

2. II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz. 721 z późn. zm.), rehabilitacja osób niepełnosprawnych oznacza zespół działań, w szczególności organizacyjnych, leczniczych, psychologicznych, technicznych, szkoleniowych, edukacyjnych i społecznych, zmierzających do osiągnięcia, przy aktywnym uczestnictwie tych osób, możliwie najwyższego poziomu ich funkcjonowania, jakości życia i integracji społecznej.

Z uregulowań zawartych w ww. art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że pomiędzy rodzajem nabytych przedmiotów a rodzajem niepełnosprawności pozostawać musi ścisły związek.

Zakupiony sprzęt musi mieć indywidualny charakter, być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz ułatwiać wykonywanie czynności życiowych, ograniczenie których wynika z zakresu niepełnosprawności.

Podkreślić przy tym należy, że określenie "niezbędnych w rehabilitacji" oznacza, że ustawodawca zalicza do niego tylko i wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne - mające cechy sprzętu, urządzeń czy narzędzi indywidualnych, niezbędnych w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiających tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonywania wynika z niepełnosprawności. Zatem nie wystarczy tylko aby określony sprzęt ułatwiał osobie niepełnosprawnej wykonywanie czynności życiowych, ponieważ wymagane są jeszcze inne cechy, którymi winien się charakteryzować, aby mógł być odliczony. Powyższy pogląd jest uzasadniony, ponieważ ogranicza możliwość odliczenia jakiegokolwiek wydatku, nie posiadającego indywidualnych cech, przeznaczenia i niezbędnego w rehabilitacji.

Właściwym do stwierdzenia, czy dany przedmiot jest niezbędny w rehabilitacji oraz będzie ułatwiał wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, jest w szczególności lekarz specjalista, który biorąc pod uwagę stan zdrowia konkretnej osoby i potrzeby indywidualnej rehabilitacji może ten fakt potwierdzić, np. w wydanym zaświadczeniu.

Stosownie jednak do treści art. 26 ust. 7 pkt 4 powołanej ustawy wysokość wydatków na cele określone w ust. 1 ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z wyjątkiem wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14.

Dokumentem w rozumieniu tego przepisu jest dokument zawierający w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Zainteresowany posiada orzeczenie o lekkim stopniu niepełnosprawności. Poniósł wydatek z tytułu zakupu łóżka i materaca rehabilitacyjnego potwierdzony dowodem zakupu. Ponadto Wnioskodawca ma odpowiednie zaświadczenie od prowadzącego lekarza specjalisty/neurologa potwierdzające, że ww. sprzęt jest niezbędny w rehabilitacji i ułatwia Zainteresowanemu wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Wnioskodawca zakupił ów sprzęt rehabilitacyjny z własnych środków finansowych. W ramach ulgi rehabilitacyjnej Zainteresowany chciałby ten wydatek odliczyć w zeznaniu rocznym za 2013 r.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że na gruncie opisanego stanu faktycznego oraz przytoczonych przepisów prawa, przedmiotowy wydatek poniesiony przez Wnioskodawcę na zakup łóżka i materaca rehabilitacyjnego uprawnia do odliczenia tegoż wydatku od dochodu w ramach analizowanej ulgi rehabilitacyjnej, w zeznaniu podatkowym za 2013 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.