ILPB2/415-1072/09-6/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2009 r. (data wpływu 7 września 2009 r.) uzupełnionym w dniach 2 oraz 25 listopada 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z kapitałów pieniężnych - jest

* nieprawidłowe w odniesieniu do pytania nr 1 i 2,

* prawidłowe w odniesieniu do pytania nr 3 i 4.

W dniu 7 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z kapitałów pieniężnych.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 20 października 2009 r., nr ILPB2/436-167/09 -2/MK, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 20 października 2009 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 22 października 2009 r.), zaś w dniu 2 listopada 2009 r. (data nadania: 29 października 2009 r.) do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

W piśmie stanowiącym odpowiedź na ww. wezwanie Zainteresowany wyjaśnił, że przedmiotem wniosku oprócz podatku od czynności cywilnoprawnych jest również podatek dochodowy od osób fizycznych oraz przedstawił pytania dotyczące obydwu ustaw podatkowych. Jednakże Wnioskodawca nie zaprezentował własnego stanowiska w odniesieniu do jednego ze wskazanych pytań dotyczących podatku od czynności cywilnoprawnych oraz nie uiścił dodatkowej opłaty w wysokości 40 zł.

Wobec powyższego pismem z dnia 16 listopada 2009 r. nr ILPB2/436-167/09-4/MK na podstawie art. 169 § 1 Ordynacji podatkowej ponownie wezwano Zainteresowanego do usunięcia ww. braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie wysłano w dniu 16 listopada 2009 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 18 listopada 2009 r.), zaś w dniu 25 listopada 2009 r. (data nadania: 23 listopada 2009 r.) do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza nabyć poprzez indos weksel warty około 50 000 zł. Jeżeli Zainteresowany nie poniesienie dodatkowych kosztów (np. sądowych) to Jego zysk może wynieść około 1 tys. zł plus odsetki. Wnioskodawca informuje, że nabycie weksla ma być jednorazowe. Dodatkowo Zainteresowany wskazuje, że istnieje obawa ryzyka, że Jego zysk może być zerowy. Uwarunkowane jest to czasem w jakim weksel będzie rozliczony. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że zamierza skierować ww. weksel do sądu o nakaz zapłaty. Następnie po otrzymaniu nakazu zapłaty - skieruje go do egzekucji. w konsekwencji wynagrodzenie z weksla, wypłaci Zainteresowanemu na konto, komornik.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód będzie stanowił różnicę (przychód minus wszystkie wydatki w tym podatek od czynności cywilnoprawnych). Natomiast termin złożenia zeznania podatkowego to 30 kwietnia następnego roku po roku prowadzenia i zakończenia egzekucji całego nakazu zapłaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* nieprawidłowe w odniesieniu do pytania nr 1 i 2,

prawidłowe w odniesieniu do pytania nr 3 i 4.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłem przychodu są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a) - c).

Natomiast stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się odsetki (dyskonto) od papierów wartościowych.

Artykuł 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, 17 ust. 1 pkt 6,9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W związku z tym środki pieniężne jakie Wnioskodawca otrzyma od komornika tytułem egzekucji na podstawie sądowego nakazu zapłaty stanowią przychód w dacie ich otrzymania.

Podstawę prawną obrotu wekslami regulują przepisy ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 r. - Prawo wekslowe (Dz. U. Nr 37, poz. 282 z późn. zm.).

Zgodnie z przepisami tej ustawy weksel jest dokumentem stanowiącym bezwarunkowe zobowiązanie do zapłaty określonej osobie, w określonym terminie i miejscu przez wystawcę weksla lub osobę przez niego wskazaną, określonej na wekslu sumy pieniędzy.

W myśl art. 30a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od uzyskanych dochodów (przychodów) z odsetek i dyskonta od papierów wartościowych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy z zastrzeżeniem art. 52a. Przy czym zryczałtowany podatek, o którym wyżej mowa pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 5 pkt 1,2 i 4, ust. 5a i 5d (art. 30a ust. 6 ww. ustawy).

Ponadto wskazać należy, że na podstawie art. 30a ust. 7 ww. ustawy dochodów (przychodów), o których mowa w art. 30a ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27.

Mając powyższe na uwadze podkreślić należy, że przepis art. 30a ust. 6 ww. ustawy wprost wskazuje, że obliczając zryczałtowany podatek dochodowy od przychodu uzyskanego z tytułu odsetek i dyskonta, osiągniętego przychodu nie pomniejsza się o koszty uzyskania przychodów, w tym np. o koszty sądowe, egzekucyjne, czy podatek od czynności cywilnoprawnych.

W konsekwencji w sytuacji opisanej we wniosku znajdzie zastosowanie art. 45 ust. 1 ww. ustawy zgodnie, z którym podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8. Ponadto na podstawie art. 45 ust. 3b ww. ustawy w zeznaniu, o którym mowa w ust. 1 lub ust. 1a, wykazuje się należny podatek dochodowy, o którym mowa w art. 29-30a, jeżeli podatek ten nie został pobrany przez płatnika.

Reasumując, wskazać należy, iż środki pieniężne jakie Wnioskodawca otrzyma od komornika tytułem realizacji sądowego nakazu zapłaty stanowią przychód w dacie ich otrzymania. Na podstawie art. 30a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód ten nie podlega pomniejszeniu o koszty uzyskania. Obowiązek obliczenia, wykazania i zapłaty podatku spoczywa na Wnioskodawcy, w terminie złożenia rocznego zeznania podatkowego, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ww. ustawy.

Ponadto informuje się, że w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych w dniu 11 grudnia 2009 r. zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie nr ILPB2/436-167/09-6/MK.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.