ILPB2/415-1067/09-2/AJ - Opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych wynagrodzeń z tytułu pracy wykonywanej za granicą za okres od 1 sierpnia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2008 r.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2009 r. (data wpływu 5 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzeń z tytułu pracy wykonywanej za granicą za okres od 1 sierpnia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. - jest prawidłowe.

W dniu 5 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzeń z tytułu pracy wykonywanej za granicą za okres od 1 sierpnia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2008 r. Wnioskodawca był pracownikiem dwóch firm norweskich.

Dla jednej z firm Zainteresowany pracował w okresie od 1 stycznia do 31 lipca 2008 r. w Norwegii. Podatek dochodowy został zapłacony za ten okres w Norwegii. Do dnia 13 lipca 2008 r. Wnioskodawca był zameldowany w Polsce.

Dla drugiej z firm Zainteresowany pracował w okresie od 1 sierpnia 2008 r. do 31 grudnia 2008 r. w Holandii. Podatek dochodowy nie został zapłacony na terenie Norwegii, gdyż obowiązki służbowe były wykonywane poza granicami Norwegii - w Holandii.

Jednocześnie Wnioskodawca nie był zameldowany na terenie Norwegii dłużej niż 183 dni.

W przypadku, gdy Wnioskodawca pracował na terenie Holandii, mimo, że był zatrudniony przez pracodawcę norweskiego nie płacił podatku dochodowego w Norwegii (okres zameldowania w Norwegii od 14 lipca 2008 r. do 1 stycznia 2009 r. - mniej niż 183 dni).

Wnioskodawca nie złożył wniosku o wymeldowanie, gdyż nie mógł podać adresu zamieszkania w Holandii - mieszkał w hotelu.

Zainteresowany wskazał, że zgodnie z ustawą z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym nie zamieszkuje na terenie RP:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do rozliczenia się w Polsce - złożenia deklaracji podatkowej - za okres 1 sierpnia do 31 grudnia 2008 r., a co za tym idzie odprowadzenia podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, w stosunku do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie miał miejsca zamieszkania na terenie RP, zatem nie podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. w związku z powyższym, Zainteresowany stoi na stanowisku, iż nie musi płacić podatku w Polsce za okres od sierpnia do grudnia 2008 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Natomiast art. 3 ust. 2a ww. ustawy stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W świetle wyżej cytowanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za osobę posiadającą w Polsce miejsce zamieszkania dla celów podatkowych uważa się taką, która posiada w Polsce centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub przebywa w Polsce przez więcej niż 183 dni w roku kalendarzowym.

Przedstawiając stan faktyczny Wnioskodawca wskazał, że w 2008 r. nie przebywał dłużej niż 183 dni w Polsce, nie osiągnął żadnych dochodów w Polsce oraz nie posiadał interesów osobistych i gospodarczych.

Powyższe oznacza, że Wnioskodawca w okresie od 1 sierpnia 2008 r. do 31 grudnia 2008 r. nie posiadał miejsca zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Polski. Za ten okres Zainteresowany podlegał ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej określonemu w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny i przytoczone przepisy prawne stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie ma obowiązku rozliczenia dochodów za okres od 1 sierpnia 2008 r. do 31 grudnia 2008 r. w Polsce.

Tutejszy organ pragnie nadmienić, że dokumenty dołączone przez Zainteresowanego do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach- art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.