ILPB2/415-1065/09-2/WM - Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dywidendy wypłaconej przez spółkę z siedzibą na terytorium Cypru.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 28 stycznia 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/415-1065/09-2/WM Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dywidendy wypłaconej przez spółkę z siedzibą na terytorium Cypru.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, reprezentowane przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2009 r. (data wpływu 5 listopada 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z tytułu dywidend wypłacanych przez spółkę mającą siedzibę na terytorium Cypru - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z tytułu dywidend wypłacanych przez spółkę mającą siedzibę na terytorium Cypru.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej, posiadającym w kraju nieograniczony obowiązek podatkowy. w związku z powyższym jest on zobowiązany, z uwzględnieniem obowiązujących Rzeczpospolitą Polskę umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, rozliczyć się także z dochodów uzyskanych poza krajem.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki kapitałowej z siedzibą na Cyprze. w związku z powyższym planuje wypłacić część osiągniętych przez spółkę zysków. Do wypłaty zysku potrzebna jest uchwala wspólników Spółki, która nie została jeszcze podjęta. w przypadku podjęcia uchwały o wypłacie dywidendy będzie ona stanowić dywidendę w rozumieniu umowy pomiędzy Rządem Rzeczpospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1993 r. Nr 117, poz. 523).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy obliczając wysokość polskiego podatku z tytułu otrzymanych dywidend Wnioskodawca ma prawo obniżyć go o podatek, jaki może być nałożony przez państwo cypryjskie, wynoszący 10% wartości dywidend bez względu na fakt, czy podatek ten został faktycznie zapłacony na Cyprze, czyli także w sytuacji, gdy taki podatek nie został zapłacony na Cyprze...

Zdaniem Wnioskodawcy, ma On prawo obniżyć płacony w Rzeczypospolitej Polskiej podatek w wysokości 19% z tytułu otrzymanych dywidend. Podatek powinien zostać obniżony o wysokość podatku, jaki może zostać nałożony w Republice Cypryjskiej (podatek w wysokości 10%), bez względu na fakt, czy podatek od tych dywidend został faktycznie zapłacony na Cyprze (tj. także w sytuacji, gdy taki podatek nie został zapłacony na Cyprze). Zainteresowany powinien więc zapłacić podatek w wysokości 9%.

Wnioskodawca swoje stanowisko motywuje w następujący sposób.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Na podstawie art. 4a ww. ustawy, przepisy art. 3 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W umowie obowiązującej pomiędzy Rzecząpospolitą Polską i Republiką Cypru, art. 10 ust. 1 i 2 stanowi, że dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Dywidendy te mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to podatek wymierzony nie może przekroczyć 10% kwoty dywidend brutto.

Z powyższego wynika, że podatek może zostać zapłacony tak w Polsce, jak i na Cyprze, z tym jednakże zastrzeżeniem, że stawka podatku na terytorium Cypru nie może przekroczyć 10%.

W związku z faktem, że prawo do opodatkowania roszczą sobie obydwa umawiające się Państwa, występuje konieczność wypracowania zasad unikania podwójnego opodatkowania. Artykuł 24 ust. 1 lit. b) Umowy stanowi, że jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami artykułu 10, 11 i 12 Umowy (art. 10 dotyczy dywidend) może być opodatkowany na Cyprze, to Polska zezwoli na potrącenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu, zapłaconemu na Cyprze. Takie potrącenie nie może jednak przekroczyć tej części podatku wyliczonego przed dokonaniem potrącenia, która odnosi się do dochodu uzyskanego na Cyprze.

W odniesieniu do podatku od dywidend i odsetek, Umowa przewiduje zatem metodę zaliczenia podatkowego, jako sposób unikania podwójnego opodatkowania. Należy jednakże podkreślić, że cytowany przepis w polskiej wersji językowej jest odmienny od swojej angielskiej wersji językowej, zgodnie z którą odliczeniu nie podlega podatek faktycznie zapłacony na Cyprze, a "tax payable in Cyprus", co należy tłumaczyć jako podatek, który podlega zapłaceniu na Cyprze. Zgodnie z ustanowioną w art. 30 Umowy klauzulą interpretacyjną, pierwszeństwo w przypadku stwierdzenia rozbieżności pomiędzy wersjami językowymi ma angielska wersja językowa umowy.

Wykładnia art. 24 musi zostać dokonana z uwzględnieniem art. 24 ust. 3 umowy, który zawiera definicję podatku opisanego w ust. 1 lit. b). Również w tym przypadku polska i angielska wersja językowa zawiera odmienne postanowienia.

Artykuł 24 ust. 3 (wersja polska): Uważa się, że podatek, o którym mowa w niniejszym artykule pod literą b) ustępu 1 i w ustępie 2, podlegający zapłaceniu w Umawiającym się Państwie obejmuje jakąkolwiek kwotę, która byłaby płatna z tytułu podatku, z wyjątkiem jakiejkolwiek ulgi, zwolnienia lub innych obniżek przyznanych przez ustawodawstwo Umawiającego się Państwa. w rozumieniu artykułu 10 ustęp 2 oraz artykułu 11 ustęp 2 rozumie się, że stawka podatku wynosi 10% kwoty brutto dywidend i odsetek, a w rozumieniu artykułu 12 ustęp 2 stawka podatku wynosi 5% kwoty brutto należności licencyjnych.

Artykuł 24 ust. 3 (wersja angielska): The tax payable in a Contracting State mentioned in subparagraph (b) of paragraph 1 and paragraph 2 of this Article shall be deemed to include the tax which would have been payable but for the legal provisions concerning tax reduction, exemption or tax incentives granted under the laws of the Contracting State. For the purposes of paragraph 2 of Article 10 and paragraph 2 of Article 11, the amount of the tax shall be deemed to be 10% of the gross amount of dividend and interest and for the purpose of paragraph 2 of Article 12, the amount of tax shall be deemed to be 5% of the gross amount of royalties.

Zdaniem Wnioskodawcy, kluczowa dla właściwego zrozumienia postanowień umowy jest interpretacja sformułowania "but for". w polskiej wersji językowej użyte zostało sformułowanie "z wyjątkiem", które Wnioskodawca uznaje za nieprawidłowe, za właściwe uznając tłumaczenie sformułowania "but for" jako "gdyby nie".

W związku z powyższym art. 24 ust. 1 lit. b) Umowy stanowi o potrąceniu w Polsce od podatku dochodowego osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce kwoty równej podatkowi dochodowemu płatnemu na Cyprze, co wynika z angielskiej wersji umowy a nie, co sugeruje polska wersja umowy, podatkowi dochodowemu zapłaconemu na Cyprze. Zwrot "tax payable" należy w tym kontekście tłumaczyć jako podatek podlegający zapłaceniu. Natomiast angielskie wyrażenie "but for" użyte w kontekście art. 24 ust. 3 polsko - cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania należy tłumaczyć jako "gdyby nie", a nie jako "z wyjątkiem".

Zgodnie z powyższym zdanie pierwsze w art. 24 ust. 3 umowy należy tłumaczyć w następujący sposób: "Uważa się, że podatek, o którym mowa w niniejszym artykule pod literą b) ustępu 1 i w ustępie 2, podlegający zapłaceniu w Umawiającym się Państwie, obejmuje jakąkolwiek kwotę, która byłaby płatna z tytułu podatku, gdyby nie jakiekolwiek ulgi, zwolnienia lub inne obniżki przyznane przez ustawodawstwo Umawiającego się Państwa."

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że obowiązująca powinna być następująca wykładnia powyższego przepisu. Podatek, o którym mowa w art. 24 ust. 1 lit. b) Umowy, który ma zostać zapłacony w Umawiającym się Państwie, powinien zostać obniżony o wartość podatku, która byłaby należna w tym Państwie, gdyby nie ulgi, zwolnienia i inne obniżki przyznane przez ustawodawstwo Umawiającego się Państwa. Dlatego też podatek, który byłby należny na Cyprze, gdyby nie skorzystanie z ulgi lub zwolnienia, przysługującego na mocy ustawodawstwa wewnętrznego, podlega także odliczeniu w Polsce. Wynika to z faktu, że przepis umowy pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Cyprem nie wymaga, by podatek został zapłacony faktycznie na terytorium Cypru. Prowadzi to do konkluzji, że Wnioskodawca ma prawo odliczyć od podatku należnego w Polsce (19%) kwotę podatku w wysokości 10%, wynikającego z ustawodawstwa Cypru i w związku z powyższym jest zobowiązany do zapłaty na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatku w wysokości 9% (po odliczeniu kwoty podlegającej odliczeniu od podatku w wysokości 10%).

Stanowisko to zgodne jest z poglądem Józefa Banacha (Banach J., "Polskie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania", komentarz wydanie II, wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2002, str. 377). Autor podkreśla, że fakt braku zapłaty podatku na Cyprze nie ma wpływu na możliwość jego odliczenia w Polsce.

Podsumowując dotychczasowy tok rozumowania Wnioskodawca stwierdza, że na mocy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej pomiędzy Polską oraz Cyprem, Polska obowiązana jest do umożliwienia polskiemu podatnikowi uzyskującemu dywidendę od spółki cypryjskiej, zastosowania odliczenia od podatku przypadającego do zapłaty w Polsce, podatku jaki mógłby zostać zapłacony na Cyprze, niezależnie od jego faktycznego uiszczenia. Podatnik uzyskujący dywidendę wypłacaną przez spółkę cypryjską ma zatem prawo do odliczenia od podatku należnego w Polsce kwoty równej 10% wartości dywidend brutto bez względu na to, czy podatek od tych dywidend został faktycznie zapłacony na Cyprze. Analogiczne stany faktyczne niejednokrotnie były już przedmiotem szeregu interpretacji indywidualnych wydawanych przez Ministra Finansów, w których potwierdzone zostało stanowisko stron zezwalające na odliczenie od podatku polskiego podatku cypryjskiego bez względu na to, czy był on faktycznie zapłacony na Cyprze.

Są to: interpretacja IPPB1/415-280/07-2/AM z 14 grudnia 2007 r., interpretacja Nr IPPB2/415-234/07-2/SP z 19 grudnia 2007 r., interpretacja Nr IPPB2/415-321/07-2/AK z 28 stycznia 2008 r., interpretacja Nr IPPB2/415-435/07-2/AF z 20 lutego 2008 r., interpretacja Nr IPPB2/415-421/7-02/AK z 7 lutego 2008 r., interpretacja Nr IPPB1/415-8/08-2/AŻ z 28 lutego 2008 r., interpretacja Nr IPPB4/415-425/09-2/PJ z 16 lipca 2008 r., interpretacja Nr ILPB2/415-497/08-2/JK z 17 października 2008 r., interpretacja Nr IPPB4/415-17/08-2/MO z 11 grudnia 2008 r.

Powyższe wnioski znajdują także potwierdzenie w piśmie Ministra Finansów z dnia 20 lutego 2008 r., Nr IPPB2/415-435/07-2/AF.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca uważa swoją interpretację za prawidłową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 4a ww. ustawy, art. 3 ust. 1 tej ustawy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do art. 10 ust. 1 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzonej w Warszawie dnia 4 czerwca 1992 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 117, poz. 523) zwanej dalej umową, dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

W myśl art. 10 ust. 2 ww. umowy dywidendy te mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to podatek wymierzony nie może przekroczyć 10 procent kwoty dywidend brutto. Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki od zysku, z którego są wypłacane dywidendy.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 10 ust. 3 ww. umowy, użyte w niniejszym artykule określenie "dywidendy", oznacza dochody z akcji lub innych praw związanych z udziałem w zyskach i nieodnoszących się do roszczeń z tytułu wierzytelności, jak również dochody z innych udziałów w spółce, które są traktowane w ten sam sposób, jak dochód z akcji, zgodnie z ustawodawstwem podatkowym Państwa, w którym spółka dokonująca jego podziału ma siedzibę.

W myśl art. 24 ust. 1 lit. b) umowy, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami artykułu 10, 11 i 12 niniejszej umowy może być opodatkowany na Cyprze, to Polska zezwoli na potrącenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu na Cyprze. Takie potrącenie nie może jednak przekroczyć tej części podatku wyliczonego przed dokonaniem potrącenia, która odnosi się do dochodu uzyskanego na Cyprze.

Zgodnie natomiast z art. 24 ust. 3 umowy uważa się, że podatek, o którym mowa w niniejszym artykule pod literą b) ustępu 1 i w ustępie 2, podlegający zapłaceniu w Umawiającym się Państwie, obejmuje jakąkolwiek kwotę, która byłaby płatna z tytułu podatku, z wyjątkiem jakiejkolwiek ulgi, zwolnienia lub innych obniżek przyznanych przez ustawodawstwo Umawiającego się Państwa. w rozumieniu artykułu 10 ust. 2 oraz artykułu 11 ust. 2 rozumie się, że stawka podatku wynosi 10% kwoty brutto dywidend i odsetek, a w rozumieniu artykułu 12 ust. 2 stawka podatku wynosi 5% kwoty brutto należności licencyjnych.

Umowa stanowi, iż w przypadku trudności interpretacyjnych jej postanowień, rozstrzygające jest brzmienie przepisów zawarte w tekście angielskim.

Artykuł 24 ust. 1 lit. b) umowy, w wersji angielskiej dotyczy potrącenia w Polsce od podatku dochodowego osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce kwoty równej podatkowi dochodowemu płatnemu na Cyprze, a nie jak wskazuje na to polska wersja umowy zapłaconemu na Cyprze. Angielskie wyrażenie "tax payable" użyte w tym kontekście oznacza bowiem podatek podlegający zapłaceniu (należny do zapłaty). Natomiast angielskie wyrażenie "but for" użyte w kontekście art. 24 ust. 3 umowy należy tłumaczyć jako "gdyby nie", a nie jako "z wyjątkiem".

Zgodnie z powyższym, zdanie pierwsze w art. 24 ust. 3 umowy należy tłumaczyć w następujący sposób: "Uważa się, że podatek, o którym mowa w niniejszym artykule pod literą b) ustępu 1 i w ustępie 2, podlegający zapłaceniu w Umawiającym się Państwie, obejmuje jakąkolwiek kwotę, która byłaby płatna z tytułu podatku, gdyby nie jakiekolwiek ulgi, zwolnienia lub inne obniżki przyznane przez ustawodawstwo Umawiającego się Państwa."

Reasumując stwierdzić należy, że Wnioskodawca ma prawo do odliczenia od podatku należnego w Polsce kwoty podatku w wysokości 10% kwoty dywidend, który stanowiłby podatek do zapłacenia na Cyprze, gdyby nie zwolnienie tego rodzaju dochodów od podatku zgodnie z wewnętrznym prawem cypryjskim, a zatem niezależnie od tego czy został on faktycznie zapłacony na Cyprze, czy też nie.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tut. organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl