ILPB2/415-1046/12-2/WS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2012 r. (data wpływu 20 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 20 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Z dniem 1 września 2010 r. Spółka przejęła, zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), kilkanaście spółek (dalej: Spółki przejmowane, Oddziały). Z dniem połączenia Spółka wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki Spółek przejmowanych (sukcesja generalna), które stały się Oddziałami Spółki. Spółki przejęte z dniem połączenia utraciły zatem osobowość prawną, ale jako Oddziały utrzymały status pracodawcy w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.). Obecnie Spółka składa się z Centrali i 12 Oddziałów. Wnioskodawca/Pracodawca jest jednym z oddziałów Spółki.

W 2011 i 2012 r. w Spółce oraz w każdym z jej Oddziałów zostały wdrożone Programy Dobrowolnych Odejść (dalej: PDO, Programy). Istotą tych Programów jest rozwiązanie, na wniosek uprawnionego pracownika, umowy o pracę za porozumieniem stron, w zamian za wypłatę przez pracodawcę dobrowolnego odszkodowania, na zasadach i w wysokości określonych w Regulaminach PDO zatwierdzonych uchwałami Zarządu Spółki. Programy te są kierowane do wszystkich obszarów działalności Spółki, w których występują nadwyżki zatrudnienia, a w szczególności do zakresów działania Wnioskodawcy objętych standaryzacją i centralizacją procesów biznesowych oraz procesów wsparcia, a także w których występuje zmiana technologii procesów lub doskonalenie technologiczne procesów skutkujące zmniejszeniem pracochłonności czynności i/lub zwiększeniem wydajności pracy oraz jej efektywności. Przy opracowaniu PDO uwzględniono postanowienia obowiązujących u Pracodawców (w Oddziałach) w Spółce Umów Społecznych (tzw. Pakietów socjalnych). Wdrożenie PDO poprzedzone zostało konsultacjami z działającymi u Pracodawców organizacjami związkowymi.

Pierwszy Program został uruchomiony na podstawie polecenia Dyrektora Oddziału i obowiązuje od dnia 30 grudnia 2011 r., drugi Program na podstawie polecenia Dyrektora Oddziału obowiązuje od dnia 16 lipca 2012 r.

Oprócz dobrowolnego odszkodowania w Regulaminach PDO zapisano, że uprawnionemu pracownikowi, z którym nastąpi rozwiązanie stosunku pracy w ramach Programu, Pracodawca zrefunduje koszty szkoleń w zakresie doskonalenia zawodowego do kwoty 2000 zł, o ile przedłożenie faktur dokumentujących poniesiony koszt nastąpi w ciągu 3 miesięcy (pierwszy Program), 6 miesięcy (drugi Program) od daty rozwiązania stosunku pracy. Zasady refundacji oraz inne informacje z zakresu i formy pomocy dla pracowników, z którymi będą rozwiązane umowy o pracę, w szczególności w zakresie pośrednictwa pracy, poradnictwa zawodowego, szkoleń oraz pomocy w aktywnym poszukiwaniu pracy, dotyczące pomocy Pracodawcy w zakresie poradnictwa zawodowego uregulowane zostały w dokumencie stanowiącym załącznik do Regulaminu PDO pt. "Wsparcie pracowników objętych procesami restrukturyzacyjnymi i optymalizacyjnymi"

Ponadto Pracownik, który po dniu rozwiązania umowy o pracę w ramach Programu nie podejmie nowego zatrudnienia, zachowuje prawo do uprawnień i świadczeń należnych emerytom i rencistom wynikającym z obowiązujących w Oddziale Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy (np. deputat węglowy) oraz Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (dofinansowanie do wypoczynku, sanatorium itp.), jeżeli spełniony zostanie jeden z następujących warunków:

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, wynikające z PDO zarówno refundacja byłym pracownikom kosztów szkoleń jak również świadczenia przekazane byłym pracownikom, którzy po okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych uzyskali prawo do świadczenia przedemerytalnego w rozumieniu ustawy o świadczeniach przedemerytalnych (tekst jedn.: deputat węglowy, dofinansowanie do wypoczynku, sanatorium itp.) stanowią przychody z innych źródeł w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub pozostawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Źródłami przychodów w myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 oraz art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta oraz inne źródła. Z kolei art. 12 ust. 1 ustawy o PIT stanowi, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Należy w tym miejscu zauważyć, że definicja przychodów ze stosunku pracy i zrównane, zawarta w przytoczonym wyżej przepisie ustawy o PIT jest bardzo szeroka i stanowią one przychody bez względu na źródło finansowania i bez względu na to czy ich wysokość była z góry ustalona w umowie o pracę czy też nie, jednakże dotyczą przychodów wyłącznie ze stosunku pracy. Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy (Dz. U. z 1998.21.94 j.t. z późn. zm., dalej k.p.) stosunek pracy to stosunek zobowiązaniowy, w którym pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca - do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem. Przy czym za pracownika w rozumieniu ustawy o PIT uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy (art. 12 ust. 4 ustawy o PIT). Również zgodnie z art. 2 k.p. pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę. W omawianym stanie faktycznym stosunek pracy już nie istnieje, został rozwiązany a osoby, którym świadczenie będzie wypłacane nie są już pracownikami, gdyż nie pozostają w stosunku pracy. Właściwym zatem będzie zakwalifikowanie tych przychodów jako przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Stosownie do art. 42a ww. ustawy, Wnioskodawca dokonując wypłat z tego tytułu nie jest obowiązany do poboru zaliczek na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych, a jest obowiązana do sporządzenia informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C) i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazania podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wypłacone na podstawie PDO byłym pracownikom świadczenia zarówno refundacja kosztów szkoleń jak i wynikające z obowiązujących w Oddziale Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy (deputat węglowy) oraz Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (dofinansowanie do wypoczynku, sanatorium itp.) będą stanowiły przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT i Oddział zobowiązany będzie do sporządzenia informacji PIT-8C o wysokości wypłaconych świadczeń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W art. 10 ust. 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów. W pkt 9 tego artykułu wymienione zostały "inne źródła".

Natomiast stosownie do art. 20 ust. 1 wyżej powołanej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Zauważyć należy, iż użyte w wyżej cytowanym przepisie sformułowanie "w szczególności" dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

W myśl natomiast art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru (PIT-8C) o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca refunduje koszty szkoleń w zakresie doskonalenia zawodowego do kwoty 2000 zł, uprawnionym pracownikom, z którymi nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy. Zasady refundacji oraz inne informacje z zakresu i formy pomocy dla pracowników, z którymi będą rozwiązane umowy o pracę, uregulowane zostały w dokumencie stanowiącym załącznik do Regulaminu PDO pt. "Wsparcie pracowników objętych procesami restrukturyzacyjnymi i optymalizacyjnymi."

Ponadto Wnioskodawca przekazuje świadczenia, o których mowa w Programie Dobrowolnych Odejść (tekst jedn.: deputat węglowy, dofinansowanie do wypoczynku, sanatorium itp.) byłym pracownikom, którzy po okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych uzyskali prawo do świadczenia przedemerytalnego w rozumieniu ustawy o świadczeniach przedemerytalnych.

Zgodnie z powyższym stwierdzić należy, iż refundowanie przez Wnioskodawcę kosztów szkoleń dla byłych pracowników ma konkretny wymiar finansowy, gdyż nie następuje uszczuplenie ich majątku, do którego musiałoby dojść, gdyby nie pokrycie przez Wnioskodawcę kosztów szkoleń. Skoro zatem osoby szkolone osiągają określoną korzyść majątkową, to powstaje dla tych osób przychód podatkowy.

Podobnie, świadczenia pieniężne oraz świadczenia w naturze wypłacane osobom pobierającym świadczenia przedemerytalne stanowią dla tych osób przychód podlegający opodatkowaniu.

Jednocześnie należy podkreślić, że osoby, którym Wnioskodawca refunduje koszty szkoleń, jak i osoby pobierające świadczenia przedemerytalne, którym Wnioskodawca wypłaca świadczenia pieniężne oraz świadczenia w naturze nie mają statusu pracownika w rozumieniu art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

W związku z powyższym, dla tych osób, otrzymane świadczenia będą stanowiły przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe przychody nie zostały wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, tj. art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz nie stanowią dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Dochód z tego tytułu jest zatem opodatkowany na zasadach określonych w ww. ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca ma natomiast obowiązek wystawienia informacji o przychodach z innych źródeł w roku podatkowym - na formularzu PIT-8C.

Podsumowując, stwierdzić należy, iż refundacja byłym pracownikom kosztów szkoleń, a także świadczenia pieniężne oraz w naturze wypłacane osobom pobierającym świadczenia przedemerytalne podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jako przychód z innych źródeł, określony w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, Wnioskodawca z tytułu wypłaty przedmiotowych świadczeń zobowiązany jest do sporządzenia informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.