ILPB2/415-1038/09-2/WM - Opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych należności wypłacanych lekarzom sądowym z tytułu czynności wykonywanych na rzecz sądu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 20 stycznia 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/415-1038/09-2/WM Opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych należności wypłacanych lekarzom sądowym z tytułu czynności wykonywanych na rzecz sądu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sądu Okręgowego przedstawione we wniosku z dnia 13 października 2009 r. (data wpływu 27 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania należności wypłacanych lekarzom sądowym z tytułu czynności wykonywanych na rzecz sądu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania należności wypłacanych lekarzom sądowym z tytułu czynności wykonywanych na rzecz sądu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sąd Okręgowy, dokonuje wypłat należności dla lekarzy sądowych, którzy w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowych (Dz. U. z dnia 9 lipca 2007 r.) wykonują czynności na rzecz sądu.

Prezes sądu okręgowego zawarł umowy pisemne z lekarzami sądowymi zgodnie z art. 2 pkt 1 ww. ustawy.

Zainteresowany wskazuje, iż na podstawie art. 18 ust. 4 § 2 ustawy z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym (Dz. U. Nr 123, poz. 849), rozporządzenia ministra sprawiedliwości z dnia 14 stycznia 2008 r. lekarz sądowy za wystawienie zaświadczenia otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 80 zł. Ilość wystawionych zaświadczeń w ciągu miesiąca mnożona jest przez kwotę 80 zł, na podstawie której lekarz sądowy niebędący pracownikiem Sądu, czyli płatnika wystawia rachunek za wykonywaną pracę na rzecz sądu oraz innych organów uprawnionych (art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym). Jeżeli kwota rachunku za dany miesiąc przekracza 200 zł Sąd, jako płatnik, pobiera zaliczkę na podatek dochodowy stosując art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a jeśli suma nie przekracza 200 zł stosuje art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sumy należności wypłacanych lekarzom sądowym przez Sąd z tytułu czynności wykonywanych na rzecz sądu i organów uprawnionych można uznać za "określone w umowach" "z tego samego tytułu" w rozumieniu art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) ma zastosowanie do przychodów opisanych w niniejszym wniosku, tj. do przychodów lekarzy sądowych wykonujących czynności na rzecz Sądu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy identyfikuje jako osobne źródło przychodu działalność wykonywaną osobiście.

Do tej kategorii przychodów stosownie do treści art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 6 ww. ustawy powoduje, iż na sądach, prokuraturach, czy też organach władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, jako płatnikach dokonujących wypłat z powyższego tytułu ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. w myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Jednakże, wskazać należy, iż w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., ustawodawca ukonstytuował w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy odmienne zasady opodatkowania dla przychodów z działalności wykonywanej osobiście spełniających określone warunki.

Zgodnie z tym przepisem od dochodów (przychodów) z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub pkt 5-9 - jeżeli suma należności określonych w umowie lub w umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł - pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 18% przychodu.

Zryczałtowany podatek od przychodów wymienionych wyżej pobierany jest bez pomniejszania tych przychodów o koszty ich uzyskania (art. 30 ust. 3 ww. ustawy).

Dodatkowo, przychody te nie łączą się z dochodami podlegającymi opodatkowaniu według skali podatkowej, co wynika z art. 30 ust. 8 ustawy. z kolei, przepis art. 41 ust. 4 ustawy obliguje płatnika do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z ww. tytułu. Płatnik przekazuje kwoty zryczałtowanego podatku dochodowego w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby (art. 42 ust. 1 ustawy). Dodatkowo, płatnik do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym przesyła deklarację roczną o zryczałtowanym podatku dochodowym do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, co bezpośrednio wynika z art. 42 ust. 1a ustawy.

Z analizy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Sąd dokonuje wypłat z tytułu czynności wykonywanych na rzecz Sądu przez lekarzy sądowych, z którymi zawarł umowy pisemne. Lekarz sądowy z tytułu wykonanych czynności wystawia zaświadczenia, na odstawie którego otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 80 zł. Ilość wystawionych zaświadczeń w ciągu miesiąca mnożona jest przez kwotę 80 zł. Zainteresowany podał, iż jeżeli kwota rachunku za dany miesiąc przekracza 200 zł, Sąd, jako płatnik, pobiera zaliczkę na podatek dochodowy stosując art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a jeśli suma nie przekracza 200 zł stosuje art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy. Zatem, stwierdzić należy, iż na podstawie umów zawartych pomiędzy Sądem a lekarzami sądowymi nie wynika, czy należności określona w tych umowach z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł.

Analiza normy wyrażonej w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy pozwala wysunąć wniosek, iż opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce, gdy:

*

suma należności określona w umowie lub umowach z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł oraz

*

umowa lub umowy zawarte są z osobą niebędącą pracownikiem płatnika.

Przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a o podatku dochodowym od osób fizycznych może mieć zastosowanie do dochodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 lub pkt 5-9 cytowanej ustawy po spełnieniu wskazanych wyżej warunków.

W odniesieniu do sum należności wypłacanych przez Sąd lekarzom sądowym z tytułu czynności wykonywanych na rzecz Sądu w różnych sprawach, które są czynnościami ujętymi w jednym punkcie art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy uznać, iż są wypłacane "z tego samego tytułu".

Z tego punktu widzenia przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy miałby zastosowanie, gdyż wykonywanie przez lekarzy sądowych różnych czynności pozostaje bez wpływu na wypełnienie bądź nie wypełnienie kryterium wskazanego w ww. przepisie.

Jednakże w kontekście unormowań zawartych w treści art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku, gdy z zawartych umów dotyczących wykonania określonych czynności na rzecz Sądu nie wynika należność określona za miesiąc, to oznacza, że nie są spełnione warunki do zastosowania opodatkowania zryczałtowanego na podstawie tego przepisu.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż Sąd zawiera pisemne umowy z lekarzami sądowymi, którzy wykonują określone czynności na rzecz Sądu. z tego punktu widzenia przepis dotyczący opodatkowania ryczałtem miałby zastosowanie. Niemniej jednak, skoro z treści ww. umów - na podstawie których wypłacane jest wynagrodzenie - nie wynika należność za miesiąc, to oznacza, że nie są spełnione warunki do zastosowania opodatkowania zryczałtowanego na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, na Wnioskodawcy ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl