ILPB2/415-1037/13-2/WS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2013 r. (data wpływu 25 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie prawa do uzyskania częściowego zwrotu poniesionych wydatków - jest prawidłowe.

W dniu 25 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie prawa do uzyskania częściowego zwrotu poniesionych wydatków.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wraz z mężem Wnioskodawczyni nabyła do majątku objętego ustrojem majątkowym małżeńskim, nieruchomość niezabudowaną, z przeznaczeniem na budowę domku letniskowego. Podatek dochodowy małżonkowie rozliczają wspólnie. Nieruchomość posiada księgę wieczystą. Gmina jako poprzedni właściciel opracowała koncepcję zabudowy terenu. W dniu 11 lipca 2007 r. małżonkowie otrzymali pozwolenie - decyzję na budowę, która została zmieniona decyzją z dnia 6 stycznia 2009 r. przez Starostwo Powiatowe, w zakresie obejmującym całość zamierzenia budowlanego - bez zmian w zakresie rodzaju inwestycji.

Wobec powyższego małżonkowie przystąpili do realizacji inwestycji w postaci budowy domku letniskowego oraz studni wierconej. Budowa została zakończona w 2013 r.

Pozwolenie na użytkowanie budynku, stwierdzone zostało Zaświadczeniem z dnia 3 września 2013 r. Budynek ma w istocie spełniać funkcję mieszkalną i ma zaspokoić potrzeby mieszkaniowe małżonków, tj. będzie spełniał funkcję mieszkalną (lokum w którym koncentruje się życie rodzinne). Budynek ten będzie użytkowania całorocznego. Jest konstrukcji murowanej, w części podpiwniczony, z ogrzewaniem, zaopatrzony we wszystkie media. Zamiarem Wnioskodawczyni i jej męża jest przeniesienie się do rzeczonego budynku - domu letniskowego, zamieszkanie w nim i korzystanie z niego naprzemiennie z mieszkaniem, w którym aktualnie małżonkowie są zameldowani.

Razem z mężem Wnioskodawczyni jest emerytką, a dom budowany był z zamiarem zamieszkania w nim z dala od zgiełku miejskiego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy budynek rekreacji indywidualnej - domek letniskowy, jest budynkiem mieszkalnym w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.

2. Czy podatnikowi przysługuje prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z budową budynku rekreacji indywidualnej - domku letniskowego.

Zdaniem Wnioskodawczyni, budynek wzniesiony na działce będzie spełniał funkcję mieszkalną i zaspokoi potrzeby mieszkaniowe Zainteresowanej. Wobec czego przysługuje Wnioskodawczyni zwrot niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.

Ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 177, poz. 1468 z późn. zm.), zgodnie z art. 1 ust. 1 reguluje zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części.

W art. 2 ust. 1 ww. ustawy została zawarta definicja budynku mieszkalnego. W myśl przywołanego przepisu ilekroć w ustawie jest mowa o "budynku mieszkalnym - rozumie się przez to budynek lub jego część, służące zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych oraz związane z nimi urządzenia techniczne zapewniające możliwość użytkowania tego budynku lub jego części zgodnie z ich przeznaczeniem jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków".

Przepis ten definiuje pojęcie budynku mieszkalnego, które nie zostało jednak w ustawie o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym zdefiniowane.

Określając zatem pojęcie budynku, należy odnieść się do definicji zawartej w prawie budowlanym tj. ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 z późn. zm.).

Zgodnie z regulacjami przywołanej ustawy "budynkiem jest obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach". Decydujące znaczenie dla klasyfikacji danego obiektu budowlanego jako budynku mieszkalnego jest przeznaczenie budynku. Istotne znaczenie ma tylko to, czy dany obiekt został wzniesiony w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych i czy potrzeby takie może zaspokajać.

Potrzeby mieszkaniowe są zaspokajane przez wybudowanie budynku, w którym Wnioskodawczyni wraz z mężem mają zamiar zamieszkać. Miejsce to charakteryzować się będzie stałością i częstotliwością pobytu.

Z art. 3 ust. pkt 1 wyżej przywołanej ustawy wynika, że osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z budową budynku mieszkalnego.

Na marginesie Wnioskodawczyni podaje, że stanowisko takie jak wyraziła Wnioskodawczyni w niniejszym wystąpieniu zostało wyrażone także przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 177, poz. 1468 z późn. zm.), na mocy art. 38 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi (Dz. U. z 2013 r. poz. 1304 z późn. zm.) z dniem 1 stycznia 2014 r. utraciła moc.

Jednakże zgodnie z art. 32 ww. ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi, osoba fizyczna, która przed dniem 1 stycznia 2014 r. poniosła wydatki na zakup materiałów budowlanych, o których mowa w ustawie z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, ma prawo ubiegać się po dniu 31 grudnia 2013 r. o zwrot części tych wydatków na dotychczasowych zasadach.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie należy odwołać się do ustawy z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, która reguluje zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy, osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z:

W myśl art. 2 pkt 1 ww. ustawy, przez budynek mieszkalny rozumie się budynek lub jego część, służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, oraz związane z nim urządzenia techniczne zapewniające możliwość użytkowania tego budynku lub jego części zgodnie z ich przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków.

Stosownie do przepisów art. 3 ust. 2 ww. ustawy, osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych i udokumentowanych fakturami wystawionymi od dnia 1 maja 2004 r.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 ww. ustawy zwrot, o którym mowa powyżej, dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT (tekst jedn.: stawką podstawową 22%, a od dnia 1 stycznia 2011 r. - 23%).

Z treści art. 3 ust. 4 ww. ustawy wynika, że dokumentem stanowiącym podstawę do obliczenia kwoty zwrotu części wydatków, o których mowa w ust. 1, jest faktura wystawiona dla osoby fizycznej.

Z kolei, zgodnie z art. 32 ust. 2 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi, wniosek o zwrot części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych i udokumentowanych fakturą wystawioną dla osoby fizycznej w okresie:

Natomiast w myśl art. 4 ust. 1 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje, pod warunkiem że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Stosownie do art. 4 ust. 2 ww. ustawy, prawo do zwrotu przysługuje pod warunkiem, że osoba fizyczna posiada:

Decydujące znaczenie dla kwalifikacji danego obiektu budowlanego jako budynku mieszkalnego jest przeznaczenie budynku. Nie jest istotna klasyfikacja statystyczna danego obiektu budowlanego. Charakteru budynku nie determinuje także treść miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, czy też treść decyzji o warunkach zabudowy lub o pozwoleniu na budowę. Istotne znaczenie ma tylko to, czy dany obiekt został wzniesiony w celu zaspokajania potrzeb mieszkaniowych i czy potrzeby takie może zaspokajać.

Potrzeby mieszkaniowe są zaspokajane przez wybudowanie budynku, w którym Wnioskodawczyni będzie mieszkała. Przy czym nie musi to być miejsce stałego zamieszkania. Powinna natomiast mieć miejsce pewna stałość lub częstotliwość pobytu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła do majątku objętego ustrojem majątkowym małżeńskim, nieruchomość niezabudowaną, z przeznaczeniem na budowę domku letniskowego. W dniu 11 lipca 2007 r. małżonkowie otrzymali pozwolenie - decyzję na budowę, która została zmieniona decyzją z dnia 6 stycznia 2009 r. przez Starostwo Powiatowe, w zakresie obejmującym całość zamierzenia budowlanego - bez zmian w zakresie rodzaju inwestycji. Małżonkowie przystąpili do realizacji inwestycji w postaci budowy domku letniskowego oraz studni wierconej. Budowa została zakończona w 2013 r. Budynek ma w istocie spełniać funkcję mieszkalną i ma zaspokoić potrzeby mieszkaniowe małżonków, tj. będzie spełniał funkcję mieszkalną (lokum w którym koncentruje się życie rodzinne). Budynek ten będzie użytkowania całorocznego. Jest konstrukcji murowanej, w części podpiwniczony, z ogrzewaniem, zaopatrzony we wszystkie media. Zamiarem Wnioskodawczyni i jej męża jest przeniesienie się do rzeczonego budynku - domu letniskowego, zamieszkanie w nim i korzystanie z niego naprzemiennie z mieszkaniem, w którym aktualnie małżonkowie są zameldowani. Dom budowany był z zamiarem zamieszkania w nim z dala od zgiełku miejskiego.

W związku z powyższym, skoro całoroczny budynek służy zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawczyni, tj. spełnia funkcję mieszkalną (lokum w którym koncentruje się życie rodzinne), to - po spełnieniu wszystkich warunków określonych w ustawie - przysługuje Wnioskodawczyni prawo do ubiegania się o zwrot części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z realizowaną inwestycją.

W takiej sytuacji należy stwierdzić, że domek letniskowy, jest budynkiem mieszkalnym w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.

Niniejsza interpretacja stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że Minister Finansów, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), została wydana wyłącznie dla Wnioskodawczyni. Stosownie do powyższego współwłaściciel, tj. małżonek Wnioskodawczyni chcąc uzyskać interpretację indywidualną winien wystąpić z odrębnym zapytaniem i uiścić stosowną opłatę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy dodać, iż dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.