ILPB2/415-1035/10-2/WS - Opodatkowanie przychodu uzyskanego ze sprzedaży altany znajdującej się na gruncie należącym do Rodzinnego Ogrodu Działkowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2010 r. (data wpływu 9 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu ze sprzedaży altany - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży altany.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 1993 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem została przyjęta w poczet członków Polskiego Związku Działkowców, w związku z czym przydzielono im działkę. Małżonkowie wybudowali na niej altanę i zagospodarowali działkę. Od roku 2004 Wnioskodawczyni płaciła podatek od nieruchomości do Burmistrza Miasta i Gminy, bez żadnej umowy z Burmistrzem (na polecenie prezesa ROD Zainteresowana złożyła zeznanie podatkowe ze względu na przekroczenie norm altany). Po śmierci męża, w sierpniu 2010 r. Wnioskodawczyni zrzekła się członkostwa Polskiego Związku Działkowców i działki, a altanę sprzedała. W dniu 24 sierpnia 2010 r. Zainteresowana zawarła umowę kupna - sprzedaży, w której jako przedmiot sprzedaży określono: Nakłady na gruncie w postaci domku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni powinna dochód z ww. transakcji zaliczyć do dochodu za 2010 r....

Zdaniem Wnioskodawczyni, za nieruchomość, którą wybudowała razem z mężem sposobem gospodarczym 17 lat temu, nie powinna płacić podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 18 ww. ustawy, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Jednocześnie przepisy ustawy podatkowej mimo, iż posługują się terminem "prawa majątkowe", nie definiują tego pojęcia. W piśmiennictwie podkreśla się natomiast, iż prawo majątkowe to najogólniej rzecz biorąc prawo podmiotowe pozostające w ścisłym związku z ekonomicznym interesem uprawnionego. Jest to uprawnienie określonego podmiotu, które związane jest z jego majątkiem. Klasyfikacja praw majątkowych może być dokonywana według bardzo różnych kryteriów, w zależności od celów stawianych przez ustawodawcę. W świetle postanowień art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prawa majątkowe, z których przychody podlegają opodatkowaniu można podzielić na dwie zasadnicze grupy: przychody z wykonywania praw majątkowych i przychody z odpłatnego zbycia tych praw. Wyliczenie w przepisie art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych praw majątkowych, z których przychody podlegają opodatkowaniu, nie ma jednak charakteru wyczerpującego, o czym świadczy przede wszystkim posłużenie się przez ustawodawcę terminem "w szczególności". Skoro zatem katalog przychodów z praw majątkowych ma charakter otwarty, to uprawnione jest, bez stosowania w tym zakresie jakichkolwiek nadużyć interpretacyjnych ze strony organów podatkowych, zaliczenie do niego innych praw majątkowych literalnie nie wymienionych w przepisie art. 18 ww. ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni w 2010 r. sprzedała wybudowaną wspólnie z mężem 17 lat temu altanę na działce przydzielonej im jako członkom Polskiego Związku Działkowców.

Zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o rodzinnych ogrodach działkowych (Dz. U. Nr 169, poz. 1419 z późn. zm.), rodzinne ogrody działkowe zakładane są na gruntach stanowiących własność Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego oraz Polskiego Związku Działkowców. W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, Polski Związek Działkowców ustanawia w drodze uchwały na rzecz swojego członka bezpłatne i bezterminowe prawo używania działki i pobierania z niej pożytków (użytkowanie działki). Z kolei zgodnie z art. 14 ust. 2 ww. ustawy, na wniosek osoby wymienionej w ust. 1, Polski Związek Działkowców ustanawia na jej rzecz prawo użytkowania działki - w rozumieniu Kodeksu cywilnego - w drodze umowy cywilnoprawnej zawartej w formie aktu notarialnego, jeżeli grunty wchodzące w skład rodzinnego ogrodu działkowego znajdują się w użytkowaniu wieczystym Polskiego Związku Działkowców lub stanowią jego własność.

W oparciu o powyższe przepisy stwierdzić należy, iż w wyniku zawartej przez Wnioskodawczynię umowy sprzedaży doszło do zbycia nakładów poniesionych na gruncie nie stanowiącym własności Wnioskodawczyni, co zresztą w taki właśnie sposób zostało określone w umowie kupna - sprzedaży zawartej przez Zainteresowaną z nabywcą.

Z kolei sprzedaż nakładów poczynionych na ogródku działkowym to zbycie praw majątkowych w postaci roszczeń o zwrot nakładów przysługujących zgodnie z prawem cywilnym osobie, która nakłady te poczyniła lub nabyła.

W konsekwencji, przychód z tytułu dokonanej w 2010 r. sprzedaży nakładów na gruncie w postaci domku, stanowi przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 18 ww. ustawy.

Natomiast opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie dochód uzyskany z przedmiotowej sprzedaży, tj. kwota stanowiąca różnicę pomiędzy ceną uzyskaną ze sprzedaży, a kosztami uzyskania przychodu, poniesionymi w celu jego uzyskania, a więc udokumentowanymi wydatkami poniesionymi na budowę przedmiotowej altany.

Zastosowanie bowiem w przedmiotowej sprawie znajdą ogólne zasady ustalania kosztów uzyskania przychodów, określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Reasumując, dochód uzyskany przez Wnioskodawczynię ze sprzedaży nakładów na gruncie w postaci altany, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji Zainteresowana powinna wykazać ten dochód wraz z innymi dochodami w zeznaniu podatkowym składanym za rok 2010.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.