ILPB2/415-1010/13-2/WS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2013 r. (data wpływu 17 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty z tytułu osierocenia, otrzymywanej z Hiszpanii, jest:

* prawidłowe - w odniesieniu do obowiązku wykazania w Polsce uzyskanego dochodu,

* nieprawidłowe - w odniesieniu do stwierdzenia, że uzyskany dochód jest zwolniony z opodatkowania.

W dniu 17 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty z tytułu osierocenia, otrzymywanej z Hiszpanii.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest matką 7 letniego dziecka. Ojciec dziecka był obywatelem polskim, pracował i mieszkał w Polsce. W 2006 r. ojciec dziecka, czyli mąż Wnioskodawczyni, wyjechał do Hiszpanii, tam mieszkał i pracował. W 2008 r. zmarł w Hiszpanii. W 2008 r. syn Zainteresowanej dostał z ZUS w Polsce prawo do renty rodzinnej po śmierci ojca. Dochody uzyskane przez syna z tytułu renty Wnioskodawczyni rozliczała w Polsce poprzez doliczenie do swoich dochodów (PIT-36). W 2013 r. ZUS w Hiszpanii przyznał na rzecz małoletniego dziecka prawo do renty z tytułu osierocenia od 2008 r. Z decyzji wynika, że organ emerytalny ZUS nie dokonał potrącenia na podatek dochodowy od osób fizycznych. Wnioskodawczyni i jej syn mają obywatelstwo polskie i mieszkają w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy renta z tytułu osierocenia uzyskana przez małoletniego z Hiszpanii podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i w jakim państwie należałoby rozliczyć dochód z renty.

Zdaniem Wnioskodawczyni, jako przedstawiciel ustawowy małoletniego syna należy wykazać w Polsce dochód uzyskany jako rentę z tytułu osierocenia w zeznaniu podatkowym. Zainteresowana uważa, że dochód uzyskany jest zwolniony z opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

* prawidłowe - w odniesieniu do obowiązku wykazania w Polsce uzyskanego dochodu,

* nieprawidłowe - w odniesieniu do stwierdzenia, że uzyskany dochód jest zwolniony z opodatkowania.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Przy czym, w myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Wyżej wskazane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że ZUS w Hiszpanii przyznał na rzecz małoletniego syna Wnioskodawczyni prawo do renty z tytułu osierocenia. Zarówno Wnioskodawczyni, jak i jej syn mają obywatelstwo polskie i mieszkają w Polsce.

W myśl art. 18 ust. 1 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Madrycie w dniu 15 listopada 1979 r. (Dz. U. z 1982 r. Nr 17, poz. 127), stosownie do postanowień ustępu 2 artykułu 19 emerytury i inne świadczenia o podobnym charakterze, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie w związku z jej zatrudnieniem w przeszłości, będą opodatkowane tylko w tym Państwie.

Zgodnie z treścią art. 19 ust. 2 lit. a ww. umowy, jakakolwiek renta lub emerytura, wypłacana przez Umawiające się Państwo, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną albo z funduszy utworzonych przez to Państwo, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną jakiejkolwiek osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa, jego jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej, będzie opodatkowana tylko w tym Państwie.

Jednakże takie renty lub emerytury będą opodatkowane tylko w tym drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli osoba je otrzymująca jest obywatelem tego Państwa i ma w nim miejsce zamieszkania (art. 19 ust. 2 lit. b ww. umowy).

Z literalnego brzmienia powyższych przepisów wynika, że mają one zastosowanie wyłącznie do świadczeń otrzymywanych z tytułu emerytur i innych świadczeń o podobnym charakterze otrzymywanych przez osobę, która na terytorium Hiszpanii była zatrudniona. Przepisy te nie mają jednakże zastosowania do następców prawych tych osób (ich spadkobierców). W sprawie będącej przedmiotem wniosku, zastosowanie znajdzie natomiast art. 21 ust. 1 ww. umowy. Zgodnie bowiem z tym przepisem, części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, a o których nie było mowy w poprzednich artykułach niniejszej umowy, będą opodatkowane tylko w tym Państwie.

W konsekwencji, renta z tytułu osierocenia otrzymywana z Hiszpanii, wypłacana osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce, podlega co do zasady opodatkowaniu tylko w Polsce.

Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie renta otrzymywana z Hiszpanii, przyznana na rzecz małoletniego syna Wnioskodawczyni, podlega opodatkowaniu w Polsce.

Ponadto, w takim przypadku nie znajduje zastosowania metoda unikania podwójnego opodatkowania, bowiem przedmiotowe dochody zgodnie z cytowaną umową podlegają opodatkowaniu tylko w państwie zamieszkania, tj. w Polsce i tym samym nie występuje ich podwójne opodatkowanie.

W myśl natomiast art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 35 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy - od wypłacanych przez nie emerytur i rent.

Zaliczki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 7, za miesiące od stycznia do grudnia ustala się w sposób określony w art. 32 ust. 1-1c, z tym że w przypadku poboru zaliczek od emerytur i rent z zagranicy stosuje się postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej z państwem, z którego pochodzą te emerytury i renty (art. 35 ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Dodatkowo należy mieć na uwadze, że stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody małoletnich dzieci własnych i przysposobionych, z wyjątkiem dochodów z ich pracy, stypendiów oraz dochodów z przedmiotów oddanych ich do swobodnego użytku, podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dolicza się do dochodów rodziców, chyba że rodzicom nie przysługuje prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodów dzieci.

Z wykładni gramatycznej art. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika zatem, że tylko dochody małoletnich dzieci z ich pracy, stypendiów oraz dochody z przedmiotów oddanych im do swobodnego użytku podlegają opodatkowaniu na imię małoletniego dziecka, bowiem są one wyłączone z zarządu majątkiem dziecka przez rodziców. Natomiast inne dochody podlegają doliczeniu do dochodu rodziców.

Dochody małoletnich dzieci podlegające łącznemu opodatkowaniu z dochodami rodziców należy wykazać na druku PIT/M stanowiącym załącznik do zeznania PIT-36. Do dochodu rodziców dolicza się co do zasady następujące dochody dzieci małoletnich podlegające opodatkowaniu na terytorium RP: dochód z renty, praw majątkowych, kapitałów pieniężnych, najmu, innych źródeł - jeżeli rodzicom przysługuje prawo do pobierania pożytków z tego tytułu.

Analizując zatem unormowania powyższego artykułu można niewątpliwie stwierdzić, że u podstaw regulacji nakazującej łączyć dochody małoletniego dziecka z dochodami jego rodziców lub rodzica samotnie go wychowującego leżą unormowania ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.) - Kodeks rodzinny i opiekuńczy, wedle których rodzicom przysługuje względem małoletniego dziecka władza rodzicielska (art. 93 § 1), która obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do jego wychowania (art. 95 § 1), rodzice zaś zobowiązani są sprawować zarząd majątkiem dziecka pozostającego pod ich władzą rodzicielską z należytą starannością (art. 101 § 1).

Reasumując, należy stwierdzić, że na gruncie przedstawionego opisu stanu faktycznego i obowiązującego w niniejszej sprawie stanu prawnego, renta z tytułu osierocenia po zmarłym ojcu przyznana przez ZUS w Hiszpanii, podlega opodatkowaniu tylko w Polsce. Wnioskodawczyni jako prawna przedstawicielka swojego syna zobowiązana jest do doliczenia za dany rok podatkowy, dochodu syna z tytułu ww. renty do dochodu własnego. Tenże dochód podlega łącznemu opodatkowaniu z dochodem Wnioskodawczyni (nawet, gdy takiego dochodu nie uzyskała i wynosi on zero) oraz wykazaniu na druku PIT/M, stanowiącym załącznik do zeznania PIT-36.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno