ILPB2/415-1008/09-5/JK - Możliwość opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych renty uzyskiwanej z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Republiki Federalnej Niemiec przez podatnika posiadającego miejsce zamieszkania na terytorium Polski.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 13 października 2009 r. (data wpływu 19 października 2009 r.), uzupełnionym w dniach 15 grudnia 2009 r. oraz 18 grudnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów zagranicznych - jest prawidłowe.

W dniu 19 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów zagranicznych.

W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 4 grudnia 2009 r. nr ILPB2/415-1008/09-2/JK, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem przez Zainteresowaną nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłane w dniu 4 grudnia 2009 r., skutecznie doręczone zostało w dniu 8 grudnia 2009 r. Natomiast w dniu 18 grudnia 2009 r. (data nadania 15 grudnia 2009 r.) do tut. organu wpłynęła odpowiedź na wezwanie, w której Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od 1997 r. Wnioskodawczyni pobiera rentę po tragicznie zmarłym mężu. Renta jest wypłacana przez Branżową Ubezpieczalnię Rolników Stowarzyszenie Prawa Publicznego.

Zainteresowana wskazuje, iż wypłacane jej świadczenie jest świadczeniem z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych państwa niemieckiego.

Od ww. renty bank pobiera podatek dochodowy.

Wnioskodawczyni powzięła informację, że od 2005 r. powyższy podatek nie powinien być już pobierany.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawczyni, świadczenie otrzymywane przez Nią jest najniższym świadczeniem wypłacanym w Niemczech z tytułu obowiązkowego systemu ubezpieczeń i wedle prawa niemieckiego nie podlega opodatkowaniu. Wobec powyższego Zainteresowana uważa, że w Polsce też nie powinna płacić podatku dochodowego, bo nie jest to Polski dochód tylko niemiecka renta wdowia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 4a ww. ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Należy wskazać, że umowa z dnia 18 grudnia 1972 r. zawarta między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1975 r. Nr 31, poz. 163), obowiązująca do dnia 18 grudnia 2004 r., nie zawierała szczególnych regulacji, które należałoby stosować w przypadku opodatkowania rent i emerytur. Zgodnie z art. 19 tej umowy dochody nie wymienione wyraźnie w poprzednich artykułach osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w Państwie Umawiającym się mogą być opodatkowane tylko w tym państwie.

Zgodnie z powyższym emerytury i renty wypłacane przez Republikę Federalną Niemiec a otrzymywane przez osobę mająca miejsce zamieszkania w Polsce w okresie obowiązywania umowy z dnia 18 grudnia 1972 r. w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku, podlegały opodatkowaniu w Polsce.

Natomiast z dniem 19 grudnia 2004 r. weszła w życie nowa, zawarta w dniu 14 maja 2003 r. umowa międzynarodowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), mająca zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2005 r.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 tejże umowy, emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Jednakże zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. umowy - bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim państwie.

Ogólną zasadą jest więc opodatkowanie rent uzyskiwanych z Niemiec, przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce, w kraju miejsca zamieszkania, tj. w Polsce. Wyjątek dotyczy sytuacji, gdy renta jest wypłacana z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych. Wtedy, stosownie do art. 18 ust. 2 ww. umowy, płatności takie podlegają opodatkowaniu tylko w państwie źródła, tj. w Niemczech.

Z całokształtu informacji przedstawionych przez Zainteresowaną we wniosku i pismach stanowiących jego uzupełnienie wynika, iż otrzymywane przez Nią świadczenie jest rentą wdowią wypłacaną z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych państwa niemieckiego.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż renta otrzymywana przez Wnioskodawczynię od dnia 1 stycznia 2005 r. zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. umowy podlega opodatkowaniu według zasad obowiązujących w Niemczech i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce. Od wyżej wskazanej daty bank nie powinien pobierać zaliczek na podatek dochodowy od wypłacanego Wnioskodawczyni świadczenia.

Z uwagi na przedstawiony we wniosku fakt, iż przedmiotowe świadczenie zostało przyznane Wnioskodawczyni w 1995 r., tut. organ wskazuje, iż świadczenie to w części otrzymywanej przez dniem 1 stycznia 2005 r. podlegało opodatkowaniu według zasad określonych we wcześniej cytowanym art. 19 ww. polsko-niemieckiej umowy z dnia 18 grudnia 1972 r., a więc w kraju miejsca zamieszkania Wnioskodawczyni. Tak więc renta otrzymywana przez Zainteresowaną do dnia 31 grudnia 2004 r. nie podlegałaby opodatkowaniu w Polsce, o ile Wnioskodawczyni posiadałaby w tym okresie miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Niemczech.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu informuje, że z uwagi na nieuzupełnienie przez Wnioskodawczynię wniosku w określonym terminie o własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w odniesieniu do pytania nr 2 zawartego we wniosku ORD-IN, brzmiącego "Czy w przypadku, kiedy nie musi być już pobierany, to czy należy się jego zwrot i z jakiego okresu..." - pomimo, iż została Ona do tego wezwana pismem z dnia 4 grudnia 2009 r. nr ILPB2/415-1008/09-2/JK - nie ustosunkował się w interpretacji do kwestii przedstawionej w tym pytaniu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.