ILPB2/415-1006/14-4/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 października 2014 r. (data wpływu 9 października 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 stycznia 2015 r. (data wpływu 8 stycznia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 9 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze zbycia nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z dnia 23 grudnia 2014 r. nr ILPB2/415-1006/14-2/ES, wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a uzupełnieniem wniosku nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 23 grudnia 2014 r., skutecznie doręczono dnia 29 grudnia 2014 r., zaś w dniu 8 stycznia 2015 r. (data nadania 5 stycznia 2015 r.), do tut. organu wpłynęła odpowiedź, w której Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 1997 r. Wnioskodawczyni i jej mąż nabyli działkę, na której wybudowali dom jednorodzinny. Odbiór budowlany nastąpił we wrześniu 2007 r. W tym samym roku małżonkowie rozwiedli się i nastąpił podział majątku. Na mocy postanowienia sądu z dnia 2 czerwca 2011 r. Zainteresowana stała się jedynym właścicielem tej nieruchomości z obowiązkiem spłaty byłego małżonka. Wnioskodawczyni zapłaciła byłemu mężowi 249 328,37 zł. 21 marca 2013 r. Wnioskodawczyni zbyła na podstawie umowy zamiany przedmiotową nieruchomość za kwotę 610 000,00 zł, a w rozliczeniu nabyła mieszkanie o wartości 240 000,00 zł. Przychód (połowa wartości nieruchomości) wyniósł 305 000,00 zł, koszt uzyskania przychodu (kwota spłaty małżonka) 249 328,37 zł, dochód 55 071,63 zł.

W 2014 r. Wnioskodawczyni złożyła PIT-39, w którym wykazała zgodnie z ww. zapisem przychód, koszt uzyskania przychodu oraz dochód. Biorąc pod uwagę fakt, że Wnioskodawczyni nabyła mieszkanie w kwocie 240 000 zł oraz spłaciła kredyt hipoteczny zaciągnięty na nabycie sprzedanej w dniu 21 marca 2013 r. nieruchomości, w wysokości ok. 200 000 zł (spłata we frankach), w rozliczeniu PIT-39 Zainteresowana wpisała podatek należny 0 zł. W PIT-39 jako przychód Zainteresowana wykazała 305 000,00 zł (połowa wartości nieruchomości, którą zbyła), koszt uzyskania przychodu 249 328,37 (to co zapłaciła byłemu małżonkowi), dochód 55 071,63 zł. Obowiązek spłaty byłego małżonka związany był z przyznaniem Wnioskodawczyni w wyniku podziału majątku na własność ww. nieruchomości oraz pojazdu o wartości 4 000,00 zł, jednakże kwota 249 328,37 zł (wpisana jako koszt uzyskania przychodu) dotyczy tylko nieruchomości, została ona pomniejszona o kwotę połowy wartości pojazdu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z powyższym Wnioskodawczyni jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie powinna ona zapłacić podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

#8722; jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Użyte w cytowanym przepisie "odpłatne zbycie" oznacza przeniesienie prawa własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. Aby dana czynność miała charakter odpłatnej nie musi jej jednak towarzyszyć świadczenie pieniężne i przepływ gotówkowy. Forma bezpośredniej wymiany towarów, jaką jest uregulowana w art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.) umowa zamiany, w wyniku której każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy, również stanowi odpłatne zbycie rzeczy. Ekwiwalentem w tym wypadku jest inna rzecz lub rzecz i kwota pieniężna, a nie wyłącznie wartości pieniężne. Innym argumentem przemawiającym za tym, że umowa zamiany to odpłatna czynność prawna jest art. 604 ustawy - Kodeks cywilny, w którym ustawodawca do umowy zamiany nakazuje stosować przepisy dotyczące sprzedaży. Fakt ten ukazuje liczne podobieństwa między wskazanymi umowami, ograniczając różnicę między nimi jedynie do formy zapłaty, którą w przypadku umowy sprzedaży stanowi wartość pieniężna, a w przypadku umowy zamiany - inna rzecz.

Wobec powyższego zamiana nieruchomości stanowi źródło przychodu wymienione w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli zamiana ta ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Jednocześnie należy zauważyć, że zgodnie z art. 46 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W myśl art. 47 ww. ustawy, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Natomiast stosownie do art. 47 § 2 ww. ustawy, częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Wyżej wymienione przepisy wyrażają generalną zasadę, że części składowe nieruchomości z wyjątkami przewidzianymi w ustawie, nie mogą być odrębnym przedmiotem własności i dzielą los prawny rzeczy głównej, tj. gruntu. Dlatego też, sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdujących się na nim części składowych. Jednocześnie regulacja zawarta w prawie cywilnym skutkuje tym, że datą nabycia nieruchomości jest data nabycia prawa własności gruntu.

Natomiast stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego - z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd bądź w przypadku ustania małżeństwa między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Natomiast - w myśl art. 50¹ Kodeksu - w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Z przywołanych przepisów wynika zatem, że z chwilą ustania wspólności majątkowej między małżonkami współwłasność łączna zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Za datę nabycia nieruchomości, która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego), ale tylko pod warunkiem, że podział taki jest ekwiwalentny w naturze i odbył się bez spłat i dopłat lub wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki tej osobie przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Jeżeli natomiast podział odbył się w naturze, lecz w sposób, który był nieekwiwalentny i towarzyszyły mu spłaty lub dopłaty lub gdy wartość otrzymanych przez byłego małżonka nieruchomości lub praw przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tego udziału w nieruchomości lub w prawie, który przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego. Bowiem wszelkie przypadki gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (prawem) jak też stan jej majątku osobistego. W tej części bowiem, w której przyznana na wyłączną własność nieruchomość lub prawo przekracza wartość udziału w majątku wspólnym, podatnik niewątpliwie nabywa prawo własności w rozumieniu analizowanego przepisu. Przez pojęcie "nabycie" użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Zatem nie ma wątpliwości, że nabycie własności nieruchomości lub praw w drodze podziału majątku wspólnego, w przypadku gdy wartość otrzymanego majątku jest nieekwiwalentna lub przekracza udział, jaki przysługiwał małżonkowi w majątku wspólnym, zawiera się w pojęciu "nabycie", jakim posługuje się przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że podział majątku dorobkowego małżonków dokonany 2 czerwca 2011 r. spowodował, że Wnioskodawczyni otrzymała majątek, który przekroczył jej udział w majątku wspólnym, gdyż wartość otrzymanych przez nią składników majątku jest większa niż udział jaki Wnioskodawczyni posiadała w majątku dorobkowym, tj. jest większa niż 1/2. Powyższe potwierdza również fakt, że podziałowi towarzyszyły spłaty.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że przedmiotowa nieruchomość, którą Wnioskodawczyni zbyła w drodze zamiany, została nabyta w różnym czasie:

* udział odpowiadający udziałowi w majątku dorobkowym - w 1997 r.,

* udział przekraczający udział w majątku wspólnym w wyniku podziału majątku dorobkowego - w dniu 2 czerwca 2011 r.

Z uwagi na to, że nabycie opisanej nieruchomości nastąpiło w odpowiednich udziałach w 1997 r. oraz w 2011 r., pięcioletni termin o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 należy oddzielnie liczyć w stosunku do każdego udziału jaki Wnioskodawczyni nabyła.

Ponieważ od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości w udziale odpowiadającym udziałowi w majątku dorobkowym, a więc od końca 1997 r., pięcioletni termin o jakim mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych upłynął, to zbycie nieruchomości w drodze zamiany w tej części nie będzie stanowiła źródła przychodu, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nie będzie podlegał w tej części opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Oznacza to, że po stronie Wnioskodawczyni nie powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od przychodu uzyskanego ze zbycia, przypadającego na ten udział.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie natomiast przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości przypadający na udział przekraczający udział w majątku wspólnym, nabyty w wyniku podziału majątku dorobkowego, ponieważ zbycie nastąpiło przed upływem pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nabyto ten udział.

Zgodnie z zapisem art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy - podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 19 ust. 2 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia w drodze zamiany nieruchomości lub praw majątkowych, a także innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, u każdej ze stron umowy przenoszącej własność jest wartość nieruchomości, rzeczy lub prawa zbywanego w drodze zamiany. Przepisy ust. 1, 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Z analizy wniosku wynika, że Zainteresowana na skutek dokonanego w dniu 2 czerwca 2011 r. podziału majątku, stała się jedynym właścicielem nieruchomości z obowiązkiem spłaty byłego małżonka. Wnioskodawczyni zapłaciła byłemu mężowi 249 328,37 zł.

Należy wskazać, że udokumentowana kwota spłaty dokonana przez Wnioskodawczynię na rzecz byłego męża (drugiego współwłaściciela) z tytułu podziału majątku wspólnego, mieści się w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem kwotę tą Zainteresowana może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, w części nabytej w wyniku podziału majątku dorobkowego.

Na mocy art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

W myśl art. 21 ust. 25 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni na skutek zbycia na podstawie umowy zamiany przedmiotowej nieruchomości nabyła mieszkanie o wartości 240 000,00 zł. Ponadto Wnioskodawczyni spłaciła kredyt hipoteczny zaciągnięty na nabycie sprzedanej w dniu 21 marca 2013 r. nieruchomości, w wysokości ok. 200 000 zł.

W związku z powyższym dochód uzyskany ze zbycia nieruchomości w części nabytej w wyniku podziału majątku dorobkowego, w pierwszej kolejności korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, na skutek wydatkowania części uzyskanego przychodu na cele mieszkaniowe, którym to wydatkiem jest w tym przypadku wydatek wymieniony w art. 21 ust. 25 pkt 3 ww. ustawy, czyli wartość otrzymanego w ramach odpłatnego zbycia w drodze zamiany, mieszkania.

Wydatkowanie natomiast pozostałego przychodu uzyskanego ze zbycia nieruchomości w części nabytej w wyniku podziału majątku dorobkowego, na spłatę kredytu zaciągniętego na nabycie tej nieruchomości, powoduje możliwość skorzystania z ww. zwolnienia, w związku z wydatkowaniem przychodu na cele mieszkaniowe określone w art. 21 ust. 25 pkt 2 ww. ustawy. W przypadku Wnioskodawczyni nie dojdzie do dwukrotnego odliczenia tego samego wydatku - raz jako poniesionego na zakup nieruchomości, za drugim zaś razem jako wydatek na spłatę kredytu, który finansował ten właśnie zakup. W przedmiotowej sprawie bowiem do kosztów uzyskania przychodu zaliczona została spłata dokonana na rzecz byłego męża Zainteresowanej, a nie kwota kredytu udzielonego na nabycie nieruchomości.

W konsekwencji Wnioskodawczyni może skorzystać ze zwolnienia, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 25 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, stwierdzić należy, że ponieważ od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości w udziale odpowiadającym udziałowi w majątku dorobkowym, a więc od końca 1997 r., pięcioletni termin o jakim mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych upłynął, to zbycie nieruchomości w drodze zamiany w tej części nie będzie stanowiła źródła przychodu, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nie będzie podlegał w tej części opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Oznacza to, że po stronie Wnioskodawczyni nie powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od przychodu uzyskanego ze zbycia, przypadającego na ten udział.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie natomiast przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości przypadający na udział przekraczający udział w majątku wspólnym, nabyty w wyniku podziału majątku dorobkowego, ponieważ zbycie nastąpiło przed upływem pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nabyto ten udział.

Jednakże w przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni może skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 25 pkt 2 i 3 w związku z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w konsekwencji nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku z ww. tytułu, ponieważ cały przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości w części nabytej w wyniku podziału majątku dorobkowego wydatkowany został na cele mieszkaniowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.