ILPB1/4511-1-846/15-2/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2015 r. (data wpływu 5 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie braku powstania przychodu po stronie osób, którym umorzono należności pieniężne mające charakter cywilnoprawny - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie braku powstania przychodu po stronie osób, którym umorzono należności pieniężne mające charakter cywilnoprawny.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina na podstawie art. 30 ust. 2 pkt 3 i 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym oraz uchwały Rady Miejskiej z dnia 27 października 2011 r. "w sprawie szczegółowych zasad, sposobu i trybu umarzania, odraczania..." udziela ulgi w postaci umorzeń należności z tytułu czynszu najmu oraz odszkodowania za bezumowne zajmowanie lokali mieszkalnych.

Umorzenie należności z tytułu opłat czynszowych traktowane jest jako źródło przychodu z innych źródeł w myśl art. 20 ust. 1 oraz art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wobec czego zostaje przesłany przez organ udzielający ulgi PIT-8C dłużnikowi korzystającemu z umorzenia oraz właściwemu Urzędowi Skarbowemu dla miejsca zamieszkania dłużnika.

Pismem z dnia 24 marca 2015 r. jeden z dłużników, któremu umorzono należności, wystąpił z żądaniem anulowania PIT-8C wystawionego przez organ udzielający ulgi, powołując się na artykuł z Rzeczypospolitej (w załączeniu kopia artykułu).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Gmina prosi o interpretację przepisów dot. art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i wydanie opinii, czy należności pieniężne mające charakter cywilnoprawny umorzone przez Prezydenta Miasta na podstawie uchwały Rady Miejskiej z dnia 27 października 2011 r. w sprawie szczegółowych zasad, sposobu i trybu umarzania, odraczania lub rozkładania na raty spłaty należności pieniężnych mających charakter cywilnoprawny przypadających Gminie lub jej jednostkom podległych oraz wskazania organu i osób do tego uprawnionych, stanowią źródło przychodu i podlegają opodatkowaniu podatkiem od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, umorzenie należności z tytułu opłat czynszowych jest dla dłużnika źródłem przychodu z innych źródeł w myśl art. 20 ust. 1 oraz art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wobec tego w przypadku umorzenia ww. należności istnieje konieczność sporządzania przez organ udzielający ulgi PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy źródłem przychodu są tzw. "inne źródła".

Zgodnie z brzmieniem art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak dowodzi użycie sformułowania "w szczególności", definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy i jednocześnie nie kwalifikowane do żadnej z kategorii przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy.

Na podstawie art. 42a powołanej ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Z przedstawionego wniosku wynika, że Wnioskodawca - Gmina na podstawie art. 30 ust. 2 pkt 3 i 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, z późn. zm.) oraz uchwały Rady Miejskiej "w sprawie szczegółowych zasad, sposobu i trybu umarzania, odraczania..." udziela ulgi w postaci umorzeń należności z tytułu czynszu najmu oraz odszkodowania za bezumowne zajmowanie lokali mieszkalnych.

Umorzenie należności z tytułu opłat czynszowych traktowane jest przez Wnioskodawcę jako źródło przychodu z innych źródeł w myśl art. 20 ust. 1 oraz art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wobec czego zostaje przesłany przez organ udzielający ulgi - Zainteresowanego - PIT-8C dłużnikowi korzystającemu z umorzenia oraz właściwemu Urzędowi Skarbowemu dla miejsca zamieszkania dłużnika. Należności pieniężne mają charakter cywilnoprawny.

Z powyższego można wywieźć, że uchwała podjęta przez Radę Miejską jest adresowana do wszystkich najemców, jednakże dotyczy osób, u których występują zaległości. Gmina jako wierzyciel dokonuje umorzenia wierzytelności najemców ww. należności, tj. nie będą one już nigdy dochodzone.

Przenosząc powyższe regulacje na grunt rozpatrywanej sprawy, należy stwierdzić, że warunki umorzenia najemcom lokali mieszkalnych zaległości czynszowych oraz odszkodowań za bezumowne zajmowanie lokali mieszkalnych, wynikają z uchwały podjętej przez Radę Miejską Wnioskodawcy, która adresowana do wszystkich najemców, jednakże dotyczy osób, u których występują zaległości. W przedmiotowej sprawie istotne jest zatem ustalenie, czy umorzenie najemcom lokali mieszkalnych ww. zaległości pieniężnych będzie rodzić po ich stronie przysporzenie majątkowe, a więc czy umorzone ww. zaległości, stanowić będą dla tych osób przychód, który Wnioskodawca winien uwzględnić w informacji PIT-8C.

Jak wynika z analizy wniosku postanowienia wskazanej uchwały Rady Miejskiej mają charakter generalno-abstrakcyjny i odnoszą się do wszystkich osób, które są adresatami zawartych w niej norm. Tym samym wszystkie osoby, które spełniają określone w uchwale warunki, mogą korzystać z przewidzianych w niej ulg. W takim przypadku umorzenie najemcom lokali mieszkalnych zaległości czynszowych oraz odszkodowania za bezumowne zajmowanie lokali mieszkalnych, nie ma charakteru indywidualnego i nie powoduje powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, należności pieniężne mające charakter cywilnoprawny umorzone przez Prezydenta Miasta na podstawie uchwały Rady Miejskiej w sprawie szczegółowych zasad, sposobu i trybu umarzania, odraczania lub rozkładania na raty spłaty należności pieniężnych mających charakter cywilnoprawny przypadających Gminie lub jej jednostkom podległych oraz wskazania organu i osób do tego uprawnionych, nie stanowią dla tych osób źródła przychodu i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawcy uznano zatem za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.