ILPB1/4511-1-746/15-4/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2015 r. (data wpływu 21 maja 2015 r.), uzupełnionym w dniu 29 lipca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej w związku z przekazaniem na podstawie umowy darowizny znaku towarowego - jest prawidłowe.

W dniu 21 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości powstania przychodu w związku z przekazaniem na podstawie umowy darowizny znaku towarowego, w zakresie szacowania dochodu/przychodu w związku z przekazaniem na podstawie umowy darowizny znaku towarowego oraz w zakresie obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej w związku z przekazaniem na podstawie umowy darowizny znaku towarowego.

Pismem z dnia 24 lipca 2015 r. Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek poprzez wskazanie, że jej zamiarem jest uzyskanie interpretacji indywidualnej dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik (dalej również: Wnioskodawczyni) zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej. Niewykluczone, iż Wnioskodawczyni będzie właścicielem jednego bądź kilku znaków towarowych wykorzystywanych w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Własność znaków towarowych/znaku towarowego będzie wynikiem ich darowizny od osoby z pierwszej grupy podatkowej w rozumieniu ustawy o podatku od spadków i darowizn, tj. męża, z którym Wnioskodawczyni pozostaje w rozdzielności majątkowej.

Z kilku posiadanych w przyszłości znaków towarowych, jeden z nich jest objęty prawem ochronnym udzielonym decyzją Urzędu Patentowego Rzeczpospolitej Polski. Pozostała część znaków towarowych będzie objęta procedurą ochronną udzieloną przez Urząd Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) w A. Zatem wszystkie znaki towarowe przed dokonaniem darowizny do majątku Podatnika będą zarejestrowane albo przez Urząd Patentowy Rzeczpospolitej Polski i/lub przez Urząd Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) w A. Nie wykluczone przy tym, iż Wnioskodawczyni otrzyma w formie darowizny jeden znak towarowy objęty prawem ochronnym w ramach procedury realizowanej przez Urząd Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) w A.

Wnioskodawczyni zamierza przekazać w formie darowizny, to jest w sposób nieodpłatny i bez świadczenia wzajemnego, tenże znak towarowy lub znaki towarowe osobie, która pierwotnie przekazała je Podatnikowi formie darowizny, tj. swojemu mężowi.

Podmiot występujący w roli obdarowanego będzie występował, jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a zatem po otrzymaniu darowizny będzie wykorzystywał otrzymany znak/znaki towarowe w prowadzonej przez siebie działalność gospodarczej.

Strony umowy darowizny zgodnie określą wartość każdego znaku towarowego na kwotę powyżej 3500 zł, niewykluczone przy tym, iż przedmiotem darowizny będzie tylko jeden ze znaków towarowych o wartości wyżej niż 3500 zł. W ich ocenie wartość każdego znaku towarowego odpowiada wartości rynkowej każdego z nich. Dodatkowo przyjęta umownie wartość znaku towarowego zostanie potwierdzona przez podmiot specjalizujący się w wycenie znaków towarowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych.

1. Czy przekazanie na podstawie umowy darowizny znaku towarowego/znaków towarowych bez żadnego świadczenia wzajemnego spowoduje powstanie u Wnioskodawczyni jakiegokolwiek przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w szczególności, lecz nie wyłącznie, na podstawie art. 14, 17, 18, 19 i 20 oraz art. 25 i 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Czy przedstawione zdarzenie przyszłe w postaci przekazania w formie darowizny znaku towarowego/znaków towarowych może powodować szacowanie dochodu/przychodu z jakiegokolwiek źródła przychodów przez organy podatkowe/organy skarbowe u Wnioskodawczyni, w szczególności, lecz nie wyłącznie, na podstawie art. 14, 17, 18, 19 i 20 oraz art. 25 i 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i przepisów wykonawczych.

3. Czy przedstawione zdarzenie przyszłe w postaci przekazania w formie darowizny znaku towarowego/znaków towarowych przez Wnioskodawczynię stanowi "transakcję" w rozumieniu art. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji czy w przypadku, gdy wartość rynkowa przedmiotu darowizny przekracza kwoty wymienione w art. 25a ust. 2 ww. ustawy Darczyńca ma obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej planowanej darowizny znaku towarowego/znaków towarowych na rzecz osoby fizycznej z pierwszej grupy podatkowej.

Tut. Organ informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie oznaczone nr 3, tj. w zakresie obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej w związku z przekazaniem na podstawie umowy darowizny znaku towarowego.

Wniosek w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 1, tj. w zakresie możliwości powstania przychodu w związku z przekazaniem na podstawie umowy darowizny znaku towarowego, został rozstrzygnięty interpretacją indywidualną z dnia 21 sierpnia 2015 r. nr ILPB1/4511-1-746/15-3/AP, natomiast w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 2, tj. w zakresie szacowania dochodu/przychodu w związku z przekazaniem na podstawie umowy darowizny znaku towarowego, wniosek został rozstrzygnięty w dniu 21 sierpnia 2015 r. postanowieniem nr ILPB1/4511-1-746/15-5/AP.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w odniesieniu do trzeciego ze wskazanych pytań, przedstawione zdarzenie przyszłe (darowizna) nie wywołuje konieczności sporządzenia dokumentacji cen transferowych po stronie przekazującego (Darczyńcy).

Ad. 2 i 3.

Przedstawione zdarzenie przyszłe (darowizna) nie wywołuje konieczności sporządzenia dokumentacji cen transferowych po stronie przekazującego (Darczyńcy) w rozumieniu art. 25a oraz możliwości szacowania dochodu/przychodu przez organy podatkowe/skarbowe w rozumieniu art. 25 bądź 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Bez znaczenia jest przy tym fakt, iż te same znaki towarowe były przedmiotem darowizny od tej samej osoby, do której są przekazywane w formie darowizny. Zdaniem Wnioskodawczyni, w przypadku przeprowadzenia przez Wnioskodawczynię darowizny znaku towarowego/znaków towarowych na rzecz męża prowadzącego działalność gospodarczą przepisy ustawy o PIT dotyczące tzw. cen transferowych oraz szacowania dochodu, tj. art. 25a i art. 25 oraz 19 ustawy o PIT, nie znajdą zastosowania wobec Darczyńcy. W szczególności dla takiego zdarzenia nie ma obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej (tzw. dokumentacji cen transferowych), o której mowa w art. 25a ust. 1 ustawy o PIT oraz możliwości szacowania dochodu/przychodu przez organy podatkowe.

Stosownie do art. 25 ust. 1 ustawy o PIT, jeżeli w wyniku powiązań pomiędzy określonymi (powiązanymi) podmiotami zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań. Zgodnie z art. 25a ust. 1 ustawy o PIT, podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takich transakcji.

Przede wszystkim należy wskazać, że w przypadku darowizny nie dochodzi do transakcji w rozumieniu przepisów o cenach transferowych. Przepisy ustawy o p.d.o.p. nie definiują pojęcia transakcji. Zgodnie jednak z definicją zawartą w słowniku języka polskiego (Słownik Języka Polskiego, PWN, wydanie internetowe: www.sjp.pwn.pl), "transakcja" to "operacja handlowa dotycząca kupna lub sprzedaży towarów lub usług" bądź "umowa handlowa na kupno lub sprzedaż towarów lub usług; też: zawarcie takiej umowy". Zdaniem Wnioskodawczyni, przepisy ustawy o PIT dotyczące cen transferowych odnoszą się do transakcji o charakterze handlowym. Przepisy o cenach transferowych dotyczą zatem zdarzeń będących następstwem działalności gospodarczej (podstawowej lub dodatkowej), w wyniku których generowane są przychody. Nie znajdą one zatem zastosowania w przypadku darowizn, które stanowi zdarzenie o charakterze pozostającym poza zakresem opodatkowania ustawy o PIT (ze względu na brzmienie art. 2 tej ustawy) bądź ze względu na swoją istotę mającą na celu osiągnięcia przysporzenia majątkowego po stronie obdarowanego, kosztem majątku darczyńcy.

Zdaniem Wnioskodawczyni, skoro przepisy Kodeksu cywilnego dopuszczają darowiznę, to w razie skorzystania z tej możliwości nie ma też podstaw do zastosowania przepisu art. 25a ustawy o PIT poprzez uznanie, iż mamy do czynienia z transakcją nierynkową. Jest to określony typ transakcji przewidziany przez Kodeks cywilny - szacowanie wysokości wynagrodzenia na podstawie art. 25 ustawy o PIT oznaczałoby więc zakwestionowanie samego charakteru tej instytucji prawnej i wypaczenie istoty podatku dochodowego, czyli opodatkowania czynności, które kreują wyłącznie definitywne zwiększenie majątku podatnika.

W ocenie Wnioskodawczyni, art. 25 ustawy o PIT nie będzie miał zastosowania z uwagi na fakt, iż w przypadku darowizny znaków towarowych, nie mamy do czynienia z transakcją dla celów przepisów o cenach transferowych. Darowizna bez wynagrodzenia stanowi autonomiczną instytucję prawa cywilnego, regulującą specyficzny stosunek prawny, tj. relacje pomiędzy darczyńcą a obdarowanym. Koniecznym elementem tej instytucji jest właśnie brak wynagrodzenia. Co więcej w przypadku darowizny znaków towarowych nie dochodzi w ogóle do powstania przychodu po stronie Wnioskodawczyni, którego wartość mogłaby być szacowana na podstawie art. 25 ustawy o PIT.

Przepisy o cenach transferowych nie znajdą zastosowania do darowizny, również dlatego, że w kontekście darowizny znaków towarowych nie można mówić o "cenie". Stosownie do art. 535 Kodeksu cywilnego, cena jest elementem umowy sprzedaży - sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w przypadku darowizny znaków towarowych, nie możemy zatem mówić o cenie, a tym bardziej o transakcji. W tym kontekście podkreślić należy, że darowizna znaków towarowych z samej swojej istoty zakłada brak ceny/wynagrodzenia za przekazane znaki towarowe. Skoro zatem charakter omawianej instytucji został uregulowany w taki sposób, że z istoty darowizny wynika brak przysporzenia po stronie darczyńcy (Wnioskodawczyni), to brak jest podstaw do szacowania wysokości przychodu po stronie Podatnika. Gdyby bowiem dopuścić możliwość takiego szacowania, oznaczałoby to de facto, że każde nieodpłatne świadczenie, w tym darowizna wymagałaby konieczność oszacowania wartości wynagrodzenia, który przy darowiźnie nie jest wymagany. Skoro bowiem darowizna nie następuje za cenę, to tym bardziej nie można ustalić dla niego ceny rynkowej, czy też nierynkowej.

Dodatkowo Wnioskodawczyni zwraca uwagę, że jedynym podmiotem, który w wyniku darowizny może osiągnąć jakąkolwiek korzyść, jest obdarowany. Z tego powodu w przypadku darowizny znaków towarowych nie dochodzi do uniknięcia opodatkowania bądź modyfikacji dochodów. Można jedynie mówić o przesunięciu i odroczeniu opodatkowania, co stanowi niewątpliwie korzyść dla obdarowanego i ujawni się w momencie odpłatnego zbycia danego aktywa - wówczas właśnie zmaterializuje się przychód związany z przyrostem wartości posiadanych aktywów.

Jak wynika z powyższego, art. 25a ustawy o PIT nie znajdzie zastosowania w przypadku darowizny. Darowizna znaków towarowych nie stanowi bowiem transakcji handlowej, a jego celem nie jest modyfikacja wysokości dochodów, jakie osiągają podatnicy powiązani, poprzez zastosowanie nierynkowej ceny.

Zdaniem Wnioskodawczyni, możliwe jest porównywanie czynności prawnych tego samego typu w ramach szacowania. A zatem jedynym punktem odniesienia dla darowizny mogłyby być inne darowizny. Nie jest możliwe dokonanie porównania ze sprzedażą, bowiem jest inny typ czynności prawnej, zatem przyjęcie takiego porównania prowadziłoby de facto do porównania dwóch zupełnie odrębnych instytucji. Biorąc zatem pod uwagę brak możliwości ustalenia wartości rynkowej, za niemożliwe należy uznać zastosowanie przepisów dotyczących cen transferowych w praktyce.

Ponadto należy wskazać, że przewidziane w ramach obowiązujących przepisów metody ustalania ceny transakcyjnej, są całkowicie nieadekwatne i nieodpowiednie do darowizny. Nawet bowiem gdyby uznać, że darowizna znaków towarowych jest transakcją, z czym Wnioskodawczyni zdecydowanie się nie zgadza, to brak jest metody, która mogłaby znaleźć zastosowanie w odniesieniu do takiej transakcji. Za nieprzystające do darowizny należy bowiem uznać:

Jak wynika z powyższego, metody określania dochodów znajdują odniesienie do zupełnie innych zdarzeń niż darowizna znaków towarowych, co dodatkowo potwierdza, że regulacje dotyczące cen transferowych nie mogą w stosunku do takiej czynności znaleźć zastosowania. Analogiczne konkluzje prowadzą do wniosku, iż art. 19 ustawy o PIT również nie będzie mógł być zastosowany.

Zdaniem Wnioskodawczyni, powyższe przesądza, że dyspozycja przepisów o cenach transferowych oraz szacowaniu dochodu nie obejmuje sytuacji przedstawionej w ramach opisu zdarzenia przyszłego (tekst jedn.: darowizny). Dodatkowo Wnioskodawczyni pragnie przywołać interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 20 września 2011 r., sygn. ILPB2/415-704/11-6/WM, która potwierdza prezentowane we wniosku stanowisko.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Końcowo tut. organ zauważa, że ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) zawiera przepisy:

* art. 25 ust. 1, który od 1 stycznia 2015 r. jest następującej treści: Jeżeli:

* art. 25a ust. 1, który od 1 stycznia 2015 r. jest następującej treści: Podatnicy dokonujący transakcji, w tym zawierający umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze, z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 25 ust. 1 i 4 - lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, w tym zawierający umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze, jeżeli jedną ze stron takiej umowy jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji, obejmującej:

* określenie funkcji, jakie spełniać będą podmioty uczestniczące w transakcji (uwzględniając użyte aktywa i podejmowane ryzyko);

* określenie wszystkich przewidywanych kosztów związanych z transakcją oraz formę i termin zapłaty;

* metodę i sposób kalkulacji zysków oraz określenie ceny przedmiotu transakcji;

* określenie strategii gospodarczej oraz innych działań w jej ramach - w przypadku gdy na wartość transakcji miała wpływ strategia przyjęta przez podmiot;

* wskazanie innych czynników - w przypadku gdy w celu określenia wartości przedmiotu transakcji przez podmioty uczestniczące w transakcji uwzględnione zostały te inne czynniki, a w przypadku zawarcia umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze - w szczególności przyjętych w umowie zasad dotyczących praw wspólników (stron umowy) do udziału w zysku oraz uczestnictwa w stratach;

* określenie oczekiwanych przez podmiot obowiązany do sporządzenia dokumentacji korzyści związanych z uzyskaniem świadczeń - w przypadku umów dotyczących świadczeń (w tym usług) o charakterze niematerialnym.

W przedstawionym wniosku o interpretację indywidualną Wnioskodawczyni odniosła się również do art. 25. W brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. zmieniono w ww. artykule ustęp 4 pkt 2, ustęp 4a, 6d, dodano ustęp 6e i 6f oraz uchylono ustęp 6a. Natomiast w art. 25a zmieniono ustęp 4, 5-5a oraz dodano ustęp 2a, 3a-3c i 5b.

Powyższa zmiana ww. przepisów nie ma jednak wpływu na merytoryczne rozstrzygnięcie przedmiotowej interpretacji indywidualnej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej w związku z przekazaniem na podstawie umowy darowizny znaku towarowego jest prawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, że ocenie interpretacyjnej nie podlegała kwestia dotycząca tego, czy transakcja darowizny dokonywana na warunkach przedstawionych we wniosku jest prawnie dopuszczalna. Kwestia ta nie jest regulowana przepisami prawa podatkowego. Co więcej, warunki dokonania darowizny stanowią element opisu zdarzenia przyszłego, na podstawie którego organ podatkowy wydaje interpretację indywidualną.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo tut. Organ wskazuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej są skutki podatkowe planowanej darowizny po stronie Wnioskodawczyni - darczyńcy. Ocenie interpretacyjnej nie podlegała natomiast kwestia dotycząca skutków podatkowych wskazanej we wniosku darowizny po stronie obdarowanego.

Co więcej tut. Organ zauważa, że Wnioskodawczyni we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego odniosła się do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wskazując, że "Przepisy ustawy o p.d.o.p. nie definiują pojęcia transakcji". Jednakże z uwagi na treść wniosku i zadane w nim pytania dotyczące ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tut. Organ zrozumiał, że Wnioskodawczyni omyłkowo odniosła się do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zamiast do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto należy zaznaczyć, że wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług oraz podatku od spadków i darowizn został rozstrzygnięty odrębnymi pismami.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnej tut. Organ informuje, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.