ILPB1/4511-1-700/15-2/IM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2015 r. (data wpływu 11 maja 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej - jest prawidłowe.

W dniu 11 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, a jej miejsce zamieszkania znajduje się w Polsce. Podatnik prowadzi w Polsce działalność polegającą na uprawie grzybów. Wnioskodawczyni prowadzi działalność w formie spółki cywilnej wraz z mężem i innymi wspólnikami (łącznie sześcioro wspólników).

Działalność Podatnika jest opodatkowana według szacunkowych norm dochodu rocznego zgodnie z tabelą rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej, stanowiącą załącznik nr 2 do ustawy o PIT. Wnioskodawczyni nie powiadomiła naczelnika urzędu skarbowego o zamiarze prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Rozmiar działalności prowadzonej w 2015 r. i w kolejnych latach najprawdopodobniej spowoduje przekroczenie przez Podatnika progu przychodu określonego w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 330; dalej: ustawa o rachunkowości). Zgodnie z tą normą przepisy ustawy o rachunkowości (w tym obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych) stosuje się do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1.200.000 euro.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Podatnik ma prawo nie prowadzić ksiąg rachunkowych w związku z uprawą grzybów prowadzoną w formie spółki cywilnej i kontynuować opodatkowanie tej działalności według norm szacunkowych dochodu rocznego.

Zdaniem Wnioskodawczyni, ma ona prawo nie prowadzić ksiąg rachunkowych w związku z uprawą grzybów prowadzoną w formie spółki cywilnej i kontynuować opodatkowanie tej działalności według norm szacunkowych dochodu rocznego.

Stanowisko Podatnika wynika z poniższych przepisów.

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy o PIT: "Osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą" (...) albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, (...)".

Zgodnie z art. 24a ust. 4 ustawy o PIT: "Obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości".

Z kolei zgodnie z art. 24a ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT obowiązek prowadzenia księgi dotyczy również osób prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, jeżeli osoby te zgłosiły zamiar prowadzenia tych ksiąg.

W art. 10 ust. 1 ustawy o PIT znajduje się katalog źródeł przychodów opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wśród nich w odrębnych punktach wymieniono pozarolniczą działalność gospodarczą (pkt 3) oraz działy specjalne produkcji rolnej (pkt 4). Pozarolnicza działalność gospodarcza oraz działy specjalne produkcji rolnej są zatem odrębnymi źródłami przychodów.

Zgodnie z art. 2 ust. 3 ustawy o PIT działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Z kolei w art. 5a pkt 5 ustawy o PIT wskazano, że ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy o PIT.

W konsekwencji, za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej nie można uznać przychodów zaliczanych do pozostałych źródeł przychodów wymienionych w ustawie, w tym także przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Podatnika nie ma wątpliwości, że obowiązek określony w art. 24a ust. 4 ustawy o PIT, tj.: "Obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy m.in. osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, (...), jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości" dotyczy tylko przychodów ze źródła, jakim jest działalność gospodarcza, bo przywołany art. 14 ustawy o PIT definiuje, co uważa się za przychody wyłącznie z tej działalności.

W tym kontekście, jedynym przepisem odnoszącym się do obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych przez osoby osiągające przychody z działów specjalnych produkcji rolnej jest art. 24a ust. 2 ustawy o PIT. Zgodnie z nim osoby te mają obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych tylko wtedy, gdy zgłoszą zamiar ich prowadzenia. Jeśli osoba osiągająca przychody z działów specjalnych produkcji rolnej nie zgłosi zamiaru prowadzenia ksiąg, nie ma obowiązku ich prowadzenia, a wysokość należnego od niej podatku może być kalkulowana na podstawie norm szacunkowych dochodu rocznego. Na obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych przez osoby prowadzące działy specjalne produkcji rolnej nie ma wpływu okoliczność, czy przychody z tego źródła są osiągane w ramach działalności prowadzonej indywidualnie czy w formie spółki cywilnej ani wielkość osiąganych przychodów.

Dodatkową przesłanką przemawiającą za słusznością stanowiska Podatnika jest użyte w art. 24a ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT słowo: "również". Użycie tego słowa dodatkowo potwierdza, że art. 24 ust. 1 i ust. 4, ustawy o PIT zobowiązują do prowadzenia ksiąg rachunkowych pod pewnymi warunkami jedynie osoby i spółki prowadzące działalność gospodarczą. Przepisy te w ogóle nie nakładają takiego obowiązku na osoby prowadzące działy specjalne produkcji rolnej.

Jedynym przepisem dotyczącym obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych przez osoby prowadzące działy specjalne produkcji rolnej jest art. 24a ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT. Zgodnie z nim osoby te są zobowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych tylko wtedy, gdy zgłoszą taki zamiar.

Powyższe stanowisko potwierdzają organy skarbowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo, w piśmie z 30 sierpnia 2011 r. (sygn. IPPB1/415-461/11-2/KS) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził, że: "Wnioskodawca (...) ma prawo (...) prowadząc dział specjalny produkcji rolnej w formie spółki cywilnej nie składać oświadczenia o zamiarze prowadzenia ksiąg wykazujących przychody, o których mowa w art. 15 ustawy i dokonać wyboru metody szacunkowego ustalania dochodu. Nawet jeśli spółka cywilna (faktycznie wszyscy wspólnicy tej spółki łącznie) w ramach, której Wnioskodawca prowadzi dział specjalny produkcji rolnej osiągnie przychód za poprzedni rok podatkowy w wysokości co najmniej 1.200.000 Euro nadal ustalać powinien swój przychód na podstawie norm szacunkowych. Jednocześnie w takiej sytuacji Spółka cywilna osób fizycznych w skład, której Wnioskodawca wchodzi i prowadzi dział specjalny produkcji rolnej nie ma obowiązku prowadzenia ksiąg ani na podstawie przepisów ustawy o.p.d.o.f. ani ustawy o rachunkowości. Wnioskodawca (...) nie ma obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych niezależnie od uzyskanego przychodu".

Z kolei z uchwały 7 sędziów NSA z 17 stycznia 2011 r. (II FPS 2/10) wynika, że:

"Jeżeli zatem podatnik uzyskujący przychody z działów specjalnych produkcji rolnej nie zgłosił zamiaru prowadzenia ksiąg, nie ma obowiązku ich prowadzenia i to niezależnie od wielkości uzyskanych przychodów. Przekroczenie limitu przychodów, o jakim mowa w art. 24a ust. 4 u.p.d.o.f, nie ma więc w takim wypadku żadnego znaczenia, ponieważ obowiązek prowadzenia ksiąg, w tym ksiąg rachunkowych, w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych i dla potrzeb tej ustawy jest uregulowany swoiście, odmiennie, niż w ustawie o rachunkowości. Dlatego też dochód z działów specjalnych produkcji rolnej w wypadku, gdy podatnik zamiaru prowadzenia ksiąg nie zgłosi, określany jest na podstawie norm ryczałtowo-szacunkowych, przewidzianych w art. 24 ust. 4-4e u.p.d.o.f. także wtedy, gdy przychód przekroczy wspomniany limit z art. 24a ust. 4 u.p.d.o.f. i art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości."

Podatnik wnosi o potwierdzenie prawidłowości jego stanowiska w opisanej powyżej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Tutejszy Organ wskazuje, że przedstawiając własne stanowisko, Wnioskodawczyni wskazała art. 5a pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przepis definiujący pojęcie działalności gospodarczej. Mając jednak na uwadze merytoryczną treść przedmiotowego wniosku, tut. Organ zrozumiał, że Wnioskodawczyni miała na uwadze treść art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.). Powyższa różnica nie ma jednak wpływu na merytoryczne rozstrzygnięcie przedmiotowego wniosku.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawczynię pisma co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.