ILPB1/4511-1-674/16-4/AA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2016 r. (data wpływu 27 czerwca 2016 r.), uzupełnionym w dniu 15 lipca 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 27 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 14 lipca 2016 r. znak ILPB1/4511-1-674/16-2/AA na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

W dniu 15 lipca 2016 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 13 lipca 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka cywilna prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, opodatkowaną na zasadach ogólnych polegającą na prowadzeniu baru mlecznego. W związku z wykonywaną działalnością firma kupuje różnego rodzaju nieprzetworzone sposobem przemysłowym warzywa i owoce bezpośrednio od producentów rolnych. Jako, że produkcja posiłków w barze mlecznym w dużej mierze opiera się na ziemniakach, stanowią one zasadniczy koszt produktów niezbędnych do wytworzenia wyrobu gotowego. Koszty zakupu ziemniaków stanowią 1/4 wszystkich kosztów w całej działalności firmy, a nawet dochodzą w niektórych miesiącach do 1/3. Są to produkty zakupione bezpośrednio od rolników, od których spółka nie otrzymuje żadnych dokumentów potwierdzających zakup. W związku z brakiem dokumentu zakupu, firma wystawia dokumenty wewnętrzne zawierające: dane firmy kupującej jako wystawca dokumentu, ilość zakupionego towaru, wartość towaru, podpis osoby dokonującej zakupu. Dokument wewnętrzny ujmowany jest także w książce przychodów i rozchodów jako koszt zakupu towarów handlowych i ma wpływ na dochód firmy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowym będzie zaliczenie wystawionych dowodów wewnętrznych dotyczących zakupu warzyw i owoców (nieprzetworzonych sposobem przemysłowym) w podatkowej księdze przychodów i rozchodów jako kosztu zakupu towarów handlowych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zaliczenie dowodów wewnętrznych dotyczących zakupu warzyw i owoców (nieprzetworzonych sposobem przemysłowym) w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, jako kosztu zakupu towarów handlowych jest prawidłowe, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) oraz rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów są wszystkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów i nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Zagadnienia dotyczące dokumentowania wydatków przez podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2014 r. poz. 1037, z późn. zm.).

W myśl § 12 ust. 3 pkt 1 i 2 ww. rozporządzenia, podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są:

- oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

Zgodnie z przepisem § 14 ust. 1 ww. rozporządzenia na udokumentowanie zapisów w księdze, dotyczących niektórych kosztów (wydatków), mogą być sporządzone dokumenty zaopatrzone w datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków (dowody wewnętrzne), określające: przy zakupie - nazwę towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość, a w innych przypadkach - przedmiot operacji gospodarczych i wysokość kosztu (wydatku).

Dowody, o których mowa w ust. 1, - w myśl § 14 ust. 2 ww. rozporządzenia - mogą dotyczyć wyłącznie:

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na prowadzeniu baru mlecznego. W związku z wykonywaną działalnością firma kupuje różnego rodzaju nieprzetworzone sposobem przemysłowym warzywa i owoce bezpośrednio od producentów rolnych, tj. rolników, od których nie otrzymuje żadnych dokumentów potwierdzających zakup.

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne stwierdzić należy, że dokumentem będącym podstawą do ujęcia operacji gospodarczych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów powinna być - co do zasady - faktura, o której mowa w § 12 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Jednakże sytuacja opisana we wniosku mieści się w zakresie § 14 ust. 2 pkt 1 ww. rozporządzenia, wskazującego wprost, że na udokumentowanie zapisów w księdze, dotyczących zakupu, bezpośrednio od krajowego producenta lub hodowcy, produktów roślinnych i zwierzęcych, nieprzerobionych sposobem przemysłowym lub przerobionych sposobem przemysłowym, jeżeli przerób polega na kiszeniu produktów roślinnych lub przetwórstwie mleka albo na uboju zwierząt rzeźnych i obróbce poubojowej tych zwierząt - mogą być sporządzone dowody wewnętrzne.

Wobec powyższego, jeżeli wystawione przez Wnioskodawcę dowody wewnętrzne, potwierdzające dokonanie ww. transakcji, będą spełniały wymagania określone ww. przepisami rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a ewentualny przerób tych towarów przez producenta nie będzie odbywał się metodą przemysłową, to dokumenty mogą stanowić podstawę zaewidencjonowania poniesionych wydatków w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów, a w konsekwencji również do zaliczenia tych wydatków do kosztów podatkowych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy dotyczące dokumentowania dowodami wewnętrznymi zakupu warzyw i owoców (nieprzetworzonych sposobem przemysłowym) w podatkowej księdze przychodów i rozchodów jako kosztu zakupu towarów handlowych jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.