ILPB1/4511-1-65/16-3/AA

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 15 marca 2016 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/4511-1-65/16-3/AA

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2016 r. (data wpływu 25 stycznia 2016 r.), uzupełnionym w dniu 4 marca 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 1 marca 2016 r. znak ILPB1/4511-1-65/16-2/AA na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 3 marca 2016 r., natomiast w dniu 4 marca 2016 r. wniosek uzupełniono o brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - (dalej "Oddział" albo "Wnioskodawca") organizuje corocznie (tzn. organizowała w poprzednich latach i będzie organizowała w przyszłości) z okazji Święta Górniczego imprezę barbórkową, składającą się z dwóch części:

* oficjalnej Akademii oraz

* balu dla pracowników Oddziału.

Organizacja wskazanej imprezy ma na celu kultywowanie tradycji górniczych służąc przede wszystkim integracji pracowników Oddziału.

Udział w balu jest dobrowolny - uczestniczą w nim jedynie ci pracownicy, którzy zadeklarowali wolę uczestnictwa w tej imprezie. Dodatkowo w imprezie mogą uczestniczyć zaproszeni goście. W oparciu o zgłoszone przez pracowników deklaracje udziału tworzona jest orientacyjna lista uczestników, na podstawie której przekazywane są imienne zaproszenia dla pracowników uczestniczących w balu. Zaproszenia kierowane są również do gości Oddziału (przedstawiciele władz, właściciela, kontrahentów etc.). Bal organizowany jest przez firmę zewnętrzną, której wynagrodzenie jest kalkulowane w oparciu o liczbę osób deklarujących uczestnictwo balu (deklaracje pracowników oraz zaproszenia). Ustalone w powyższy sposób wynagrodzenie ma charakter ryczałtowy. Jego wysokość ustalana w oparciu o orientacyjną liczbę osób mających uczestniczyć w balu nie ulega zmianie w przypadku gdy faktyczna liczba uczestników ulegnie zmniejszeniu. Podkreślić należy, że zgłoszenie przez danego pracownika zamiaru udziału w balu nie nakłada na niego obowiązku uczestnictwa w tej imprezie. W związku z tym nie jest przesądzone, że wszyscy pracownicy, którzy zgłosili taki zamiar rzeczywiście wezmą udział w balu. Analogicznie nie jest przesądzone, że w imprezie wezmą udział wszyscy zaproszeni goście.

Ponadto Wnioskodawca nie jest w stanie zweryfikować, w jakim zakresie poszczególni pracownicy uczestniczący w balu skorzystają z udostępnianych w jego trakcie świadczeń (w szczególności posiłków i napojów). Opisana sytuacja dotyczy zarówno imprez organizowanych w latach poprzednich jak i imprez, które będą organizowane w przyszłości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z udziałem w balu barbórkowym po stronie uczestniczących w nim pracowników Oddziału powstaje przychód ze stosunku pracy, od którego Oddział jako płatnik obowiązany jest obliczyć i pobrać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z udziałem w balu barbórkowym po stronie uczestniczących w nim pracowników Oddziału nie powstaje przychód ze stosunku pracy, od którego Oddział jako płatnik obowiązany jest obliczyć i pobrać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f.:

"Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń."

Przepisy u.p.d.o.f. nie definiują, co należy rozumieć przez "nieodpłatne świadczenia", niemniej jednak z samej treści art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. wynika, że są to wszelkiego rodzaju świadczenia, które dokonywane są bez pobierania jakiejkolwiek odpłatności - niebędące zarazem świadczeniami w pieniądzu, ani w naturze (tzn. w postaci rzeczy lub praw). Przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. powstaje zatem, gdy spełnione są łącznie dwie przesłanki:

* podatnik otrzymuje określone świadczenie (korzyść) - inne niż pieniądze, wartości pieniężne i świadczenia w naturze (rzeczy) oraz

* nie ponosi jakiejkolwiek odpłatności z tego tytułu.

Odnosząc powyższe do zaistniałego stanu faktycznego i przedstawionego zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że w przypadku pracowników uczestniczących w balu spełniona jest druga z powyższych przesłanek, tzn. w związku z udziałem w balu nie ponoszą oni żadnej odpłatności. Natomiast zdaniem Wnioskodawcy, w niniejszej sprawie nie jest spełniona pierwsza z ww. przesłanek.

W świetle literalnego brzmienia art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f., warunkiem przypisania podatnikowi przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń jest faktyczne otrzymanie tego świadczenia - samo postawienie go do dyspozycji podatnika (uzyskanie przez podatnika możliwości otrzymania świadczenia) nie kreuje jeszcze przychodu podatkowego po jego stronie.

Jak bowiem wskazał Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13, dotyczącego przychodów pracowników z tytułu nieodpłatnych świadczeń, w którym Trybunał stwierdził, że: "Art. 12 ust. 1 w związku z art. 11 ust. 1 oraz art. 12 ust. 3 w związku z art. 11 ust. 2-2b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, 362, 596, 769, 1278, 1342, 1448, 1529 i 1540, z 2013 r. poz. 888, 1036, 1287, 1304, 1387 i 1717 oraz z 2014 r. poz. 223, 312, 567 i 598), rozumiane w ten sposób, że "inne nieodpłatne świadczenie" oznacza wyłącznie przysporzenie majątkowe o indywidualnie określonej wartości, otrzymane przez pracownika, są zgodne z art. 2 w związku z art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej."

Trybunał wskazał w szczególności na to, że przychód w postaci nieodpłatnych świadczeń musi wiązać się z uzyskaniem przez pracownika korzyści majątkowej w jednej z dwóch postaci:

* powiększenia aktywów, co jest skutkiem wypłaty pieniędzy, albo

* zaoszczędzenia wydatków, co może być następstwem świadczenia rzeczowego lub w formie usługi.

Ponadto, Trybunał stwierdził, że przychód podatkowy stanowią wyłącznie otrzymane nieodpłatne świadczenia: "nie wystarczy zatem możliwość (wizja) uzyskania świadczenia. W konsekwencji należy uznać, że przychód ze stosunku pracy powstaje wyłącznie w razie realnego uzyskania przysporzenia w postaci nieodpłatnego świadczenia, nie jest natomiast związany z potencjalną możliwością uzyskania go. (...) bez skonkretyzowanego i indywidualnie przypisanego świadczenia, brak podstaw do określenia jego wysokości."

Przychodem z tego tytułu jest więc wyłącznie korzyść, która "jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów)."

Powyższe stanowisko wyroku Trybunału Konstytucyjnego znajduje odbicie w orzeczeniach sądów administracyjnych oraz interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe. Przykładowo można wskazać na dwie interpretacje przepisów prawa podatkowego wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, odpowiednio w dniu 5 maja 2015 r. nr IBPBII/1/4511-194/15/BD oraz w dniu 17 lipca 2015 r. nr IBPB-2-1/1/4511-50/15/MZ, dotyczące wprost skutków organizacji imprezy barbórkowej dla pracowników.

W pierwszej z wymienionych wyżej interpretacji organ podatkowy, rozpatrując wniosek, w którym przedstawiono stan faktyczny zbliżony do opisanego w niniejszym wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego (a więc sytuacji, w której pracodawca organizuje imprezę barbórkową dla swoich pracowników za pomocą firmy zewnętrznej, dysponuje orientacyjną liczbą pracowników uczestniczących w tej imprezie, nie jest jednak w stanie stwierdzić, ilu ostatecznie pracowników weźmie faktycznie udział w Barbórce, ani też jaki jest zakres świadczeń, z których skorzystają konkretni pracownicy) uznał, że:

"Zorganizowany przez Wnioskodawcę w przedstawiony we wniosku sposób - imprezy barbórkowej dla pracowników, nie będzie generować po stronie pracowników powstania przychodu, o którym mowa w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Impreza ta organizowana przez pracodawcę nie spełnia kryterium wystąpienia po stronie pracownika przysporzenia majątkowego (korzyści), gdyż po stronie pracowników nie pojawi się korzyść w postaci zaoszczędzenia wydatku. Nie sposób bowiem zakładać, że gdyby nie impreza organizowana przez pracodawcę, pracownik wydałby pieniądze na uczestnictwo w takim przedsięwzięciu. Udział w imprezie barbórkowej organizowanej przez pracodawcę nie oznacza uzyskania przychodu przez pracownika także z tego powodu, że brak jest podstaw, by świadczenie adresowane do pracowników - przypisać indywidualnym uczestnikom, jako ich wymierną korzyść.

Mając na uwadze informacje przedstawione we wniosku oraz powołane przepisy uznać należy, że udział pracowników w imprezie barbórkowej opisanej w zdarzeniu przyszłym nie skutkuje powstaniem po stronie pracowników przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, na Spółce nie ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek od tak uzyskanego przychodu (dochodu) na zasadach określonych w art. 31 ww. ustawy."

Identyczne stanowisko ten sam organ zajmuje w drugiej z wymienionych wyżej interpretacji dotyczącej również organizacji imprezy barbórkowej dla pracowników - w której pracownicy ponosili część kosztów uczestnictwa w imprezie barbórkowej.

Dodać należy, że w odniesieniu do skutków imprezy barbórkowej - organizowanej w zbliżonym do niniejszego stanie faktycznym - identyczny pogląd wyraził również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 12 grudnia 2014 r., sygn. akt II FSK 3274/14, w którym wskazał, że:

"Nie jest bowiem możliwe ustalenie zakresu korzyści uzyskanej przez konkretnego pracownika z tytułu sfinansowania przez pracodawcę kosztów imprezy Barbórkowej. Przychodu nie można zaś ustalać w drodze działania polegającego na podzieleniu kosztów imprezy Barbórkowej przez liczbę pracowników biorących w niej udział, tak jak chce tego organ wydający interpretację. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie dają podstaw do takiego działania. Przychód nie może zostać przypisany hipotetycznie, musi on wynikać z rzeczywistych zdarzeń. Wnioskodawca twierdzi, że zakupuje towary i usługi, jednak nie jest w stanie wskazać, w jakim rozmiarze poszczególni uczestnicy imprezy z zakupionych usług i towarów korzystają. Brak jest ustaleń, czy dana osoba (pracownik) z tego świadczenia skorzystała i w jakim zakresie. Nie można wykluczyć, że nie każdy pracownik ze świadczenia skorzysta. Skoro nieodpłatnych świadczeń nie można przyporządkować konkretnemu pracownikowi, brak jest podstaw do ustalenia przychodu z tytułu udziału pracownika w imprezach Barbórkowych organizowanych przez pracodawcę. W takiej bowiem sytuacji nie można stwierdzić, czy pracownik otrzymał świadczenie, a jeśli otrzymał, to na czym konkretnie ono polegało."

Wnioskodawca podkreśla, że analogiczne stanowisko prezentowane jest również w innych interpretacjach organów podatkowych w stosunku do innych imprez o charakterze integracyjno-rozrywkowym. Tytułem przykładu wskazać tutaj można:

* interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 20 października 2015 r. Nr IBPB-2-1/4511-334/15/MK: "(...) udział w spotkaniach integracyjnych o charakterze sportowym i rekreacyjnym oraz związanych z odpoczynkiem i działalnością kulturalną organizowanych przez pracodawcę nie spełnia kryterium wystąpienia po stronie pracownika przysporzenia majątkowego (korzyści). Nawet gdy przyjmuje się, że pracownik dobrowolnie uczestniczy w takiej imprezie nie pojawia się u niego korzyść nawet w postaci zaoszczędzenia wydatku.

Nie sposób bowiem zakładać, że gdyby nie spotkania integracyjne o charakterze sportowym i rekreacyjnym oraz związane z odpoczynkiem i działalnością kulturalną organizowane przez pracodawcę, pracownik wydałby pieniądze na uczestnictwo w takich przedsięwzięciach. Udział w spotkaniach integracyjnych o charakterze sportowym i rekreacyjnym oraz związanych z odpoczynkiem i działalnością kulturalną zaoferowanym przez pracodawcę nie oznacza uzyskania przychodu przez pracownika także z tego powodu, że brak jest podstaw, by świadczenie adresowane do wszystkich pracowników - przypisać indywidualnym uczestnikom, jako ich wymierną korzyść.";

* interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 15 października 2015 r. Nr IPTPB1/4511-490/15-3/SJ: "Udział pracownika w imprezie Spółki można uznać jako inne nieodpłatne świadczenie lub świadczenie w naturze, jednak mimo dobrowolnego charakteru spotkania nie można uznać, że udział w imprezie jest w interesie pracownika i po jego stronie pojawi się korzyść w postaci zaoszczędzenia wydatku, gdyż nie zakładano sytuacji, w której pracownik wydałby pieniądze na udział w takim przedsięwzięciu. Ponadto korzyść z udziału w imprezie nie jest wymierna i nie ma możliwości przypisania jej indywidualnemu pracownikowi."

Wyeksponowania w tym miejscu wymaga okoliczność, iż stanowisko zgodne z powyżej prezentowanymi zajął także Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wydanej na wniosek innego z Oddziałów interpretacji indywidualnej z dnia 16 listopada 2015 r., dotyczącej skutków organizacji zabaw dla dzieci pracowników z okazji mikołajków oraz Dnia Dziecka - w których biorą udział jedynie dzieci zgłoszone przez zainteresowanych pracowników (którzy ponoszą w związku z tym częściową odpłatność), w której organ uznając za przychód otrzymane przez dzieci nagrody rzeczowe uznał jednocześnie, że "wartość pozostałych świadczeń, tj. organizacja imprezy, wynajem dmuchanych elementów, udział w zajęciach manualnych, nagrody i inne atrakcje, których wartość przypadająca na jednego uczestnika jest niemożliwa do ustalenia - nie stanowi przychodu w związku z art. 11 ust. 1."

Z przywołanych interpretacji indywidualnych wynika zatem jednoznacznie, że sam udział pracownika w imprezie organizowanej przez pracodawcę nie świadczy jeszcze o otrzymaniu przez niego przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, z uwagi na to, że oznacza on jedynie możliwość otrzymania konkretnych świadczeń (głównie) o charakterze konsumpcyjnym składających się na daną imprezę. W sytuacji, gdy nie jest możliwe określenie ile i jakiej wartości świadczeń otrzymał każdy konkretny pracownik uczestniczący w danej imprezie, nie jest możliwe ustalenie wymiernej wartości faktycznie otrzymanego przez pracownika przychodu z tego tytułu.

Ponadto, w przywołanych interpretacjach akcentowana jest okoliczność, że w związku z udziałem we wskazanych w nich imprezach organizowanych przez pracodawcę pracownicy uzyskują korzyść majątkową w postaci zaoszczędzenia wydatku. W ich przypadku nie można bowiem przyjąć, że gdyby nie fakt zorganizowania danej imprezy przez pracodawcę pracownicy wydaliby własne środki na uczestnictwo w takim przedsięwzięciu. Powyższe okoliczności przemawiają za uznaniem, że również w przypadku imprez barbórkowych które były organizowane przez Oddział i które będą organizowane w przyszłości - nie jest możliwe przypisanie przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń uczestniczącym w niej pracownikom.

Po pierwsze, analogicznie jak w przypadku imprez (w tym imprez barbórkowych), których dotyczą przytoczone interpretacje, brak jest podstaw do przyjęcia, iż pracownicy gotowi byliby ponieść samodzielnie koszty balu z okazji święta Górniczego i uczestniczyliby w nim w przypadku, gdyby nie zorganizował i nie sfinansował go pracodawca. Nie jest zatem możliwe przypisanie pracownikom korzyści majątkowej w postaci zaoszczędzania wydatków.

Po drugie, nie ma możliwości precyzyjnego ustalenia wartości i zakresu świadczeń otrzymywanych (konsumowanych) przez konkretnych pracowników uczestniczących w imprezie barbórkowej. Oddział nie jest bowiem w stanie stwierdzić, z jakich świadczeń (konsumpcji) w jakim zakresie ilościowym skorzystał dany pracownik. Brak jest zatem możliwości precyzyjnego ustalenia wartości rzeczywiście otrzymywanego przez poszczególnych uczestników imprezy świadczenia (przychodu).

Na powyższy wniosek nie wpływa okoliczność, że uczestnictwo w imprezie oparte jest o imienną listę uczestników i w odniesieniu do tej listy kalkulowane jest wynagrodzenie firm zewnętrznych organizujących imprezę. Lista ta ma charakter wyłącznie orientacyjny, nie można bowiem wykluczyć że niektórzy pracownicy, pierwotnie deklarujący uczestnictwo w imprezie barbórkowej, ostatecznie nie wezmą w niej udziału. Pracodawca natomiast nie dokonuje weryfikacji ostatecznej liczby osób uczestniczących w imprezie, liczba ta nie wpływa również na wysokość wynagrodzenia firm zewnętrznych organizujących imprezę barbórkową.

Przede wszystkim jednak okoliczność sporządzenia ww. listy w żaden sposób nie zmienia faktu, że nie jest możliwe ustalenie wartości rzeczywiście otrzymanych ("skonsumowanych") świadczeń przez poszczególne osoby uczestniczące w imprezie barbórkowej - co stanowi podstawową przeszkodę do przypisania im przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń.

Całokształt przedstawionych okoliczności przemawia więc za uznaniem za prawidłowe stanowiska Wnioskodawcy, iż w związku z udziałem w balu barbórkowym po stronie uczestniczących w nim pracowników Oddziału nie powstaje przychód ze stosunku pracy, od którego Oddział jako płatnik obowiązany jest obliczyć i pobrać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do treści art. 12 ust. 1 powołanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 12 ust. 3 ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca corocznie organizuje z okazji Święta Górniczego imprezę barbórkową składającą się z oficjalnej Akademii oraz balu dla pracowników Oddziału. Organizacja wskazanej imprezy ma na celu kultywowanie tradycji górniczych służąc przede wszystkim integracji pracowników Oddziału. Udział w balu jest dobrowolny, uczestniczą w nim jedynie ci pracownicy, którzy zadeklarowali wolę uczestnictwa w tej imprezie. Dodatkowo w imprezie mogą uczestniczyć zaproszeni goście. Wnioskodawca podkreśla, że zgłoszenie przez danego pracownika zamiaru udziału w balu nie nakłada na niego obowiązku uczestnictwa w tej imprezie. Wnioskodawca nie jest w stanie zweryfikować, w jakim zakresie poszczególni pracownicy uczestniczący w balu skorzystają z udostępnianych w jego trakcie świadczeń (w szczególności posiłków i napojów).

Przepisy cytowanej ustawy nie zawierają definicji nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rozumienie tego pojęcia zostało jednak wypracowane w judykaturze.

W uchwałach z dnia 18 listopada 2002 r. sygn. akt FPS 9/02 oraz z dnia 16 października 2006 r. sygn. akt FPS 1/06 Naczelny Sąd Administracyjny ustalił znaczenie tego terminu w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że na gruncie tej ustawy, termin "nieodpłatne świadczenie" ma "szerszy zakres niż w prawie cywilnym, obejmuje bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy". W uchwale z dnia 24 maja 2010 r. sygn. akt II FPS 1/10, NSA potwierdził powyższe stanowisko uznając, że ma ono również zastosowanie do podatku dochodowego od osób fizycznych, w stosunku do sytuacji wynikających z art. 11 ust. 1 w związku z art. 12 ust. 1 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kwestia rozumienia pojęcia "innych nieodpłatnych świadczeń" - w kontekście świadczeń pracowniczych - była również przedmiotem analizy Trybunału Konstytucyjnego, który w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13, stwierdził, że "zdaniem Trybunału, przeprowadzona powyżej analiza pozwala na określenie cech istotnych kategorii "innych nieodpłatnych świadczeń" jako przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przyjąć, że za przychód pracownika mogą być uznane świadczenia, które:

* po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie), - po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,

* po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów)."

W ocenie Trybunału Konstytucyjnego, obiektywne kryterium - wystąpienia po stronie pracownika przysporzenia majątkowego (korzyści) - nie jest natomiast spełnione, gdy pracodawca proponuje pracownikom udział w spotkaniach integracyjnych czy szkoleniowych, choćby organizowanych poza miejscem pracy (imprezy wyjazdowe). W tym przypadku, nawet jeśli pracownik uczestniczy w spotkaniu (konferencji, szkoleniu) dobrowolnie, po jego stronie nie pojawia się korzyść, choćby w postaci zaoszczędzenia wydatku.

Natomiast bez elementu realnego w postaci otrzymania korzyści przez pracownika nie uzyskuje on przychodu; nie występuje zdarzenie, z którym ustawa wiąże powstanie obowiązku podatkowego. Tym bardziej, bez skonkretyzowanego i indywidualnie przypisanego świadczenia, brak podstaw do określenia jego wysokości. Tak więc, udział w spotkaniu integracyjnym (Akademii, balu barbórkowym) zaoferowanym przez pracodawcę pracownikom, nie oznacza uzyskania przychodu przez pracownika, gdyż (...) nie ma podstaw, by świadczenie adresowane do wszystkich przypisać indywidualnym uczestnikom, jako ich wymierną korzyść.

W świetle powyższego - mimo bardzo szerokiego ujęcia w art. 12 ust. 1 ww. ustawy przychodów ze stosunku pracy - nie każde świadczenie spełnione przez pracodawcę na rzecz pracownika, bez ustalonej za nie zapłaty, jest świadczeniem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (przykładem tego rodzaju świadczenia jest zaoferowanie pracownikowi przez pracodawcę udziału w spotkaniu integracyjnym lub wzięcie w nim udziału).

Odnosząc powyższe do informacji przedstawionych we wniosku należy uznać, że udział w balu barbórkowym po stronie pracowników Oddziału, nie generuje przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism urzędowych co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków sądów administracyjnych tut. Organ informuje, że w myśl zasady wyrażonej w art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.) zostały one wydane w indywidualnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl