ILPB1/4511-1-59/16-2/KF - Ustalenie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków w postaci zwrotu uczestnikom projektu kosztów opieki nad osobami zależnymi i dziećmi.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 21 kwietnia 2016 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/4511-1-59/16-2/KF Ustalenie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków w postaci zwrotu uczestnikom projektu kosztów opieki nad osobami zależnymi i dziećmi.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2016 r. (data wpływu 22 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków w postaci zwrotu Uczestnikom projektu kosztów opieki nad osobami zależnymi i dziećmi - jest prawidłowe,

* sposobu udokumentowania powyższych wydatków uprawniającego Wnioskodawcę do zaliczenia przedmiotowego zwrotu do kosztów uzyskania przychodu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków w postaci zwrotu Uczestnikom projektu kosztów opieki nad osobami zależnymi i dziećmi,

* sposobu udokumentowania powyższych wydatków uprawniającego Wnioskodawcę do zaliczenia przedmiotowego zwrotu do kosztów uzyskania przychodu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, w związku z wygraniem przetargu na realizację zamówienia publicznego - projektu "Świadczenie działań aktywizacyjnych dla 600 osób długotrwale bezrobotnych z ustalonym profilem pomocy II albo III" (dalej "projekt") zawarł umowę z Województwem - Wojewódzkim Urzędem Pracy.

Przedmiotem umowy jest usługa świadczenia działań aktywizacyjnych dla 600 osób długotrwale bezrobotnych z ustalonym profilem pomocy II albo III, skierowanych przez Powiatowy Urząd Pracy w A, Powiatowy Urząd Pracy w B i Powiatowy Urząd Pracy w C.

Celem zleconych działań aktywizacyjnych jest podjęcie przez osoby bezrobotne odpowiedniej pracy lub działalności gospodarczej i jej utrzymanie przez okres:

a.

14 dni na poziomie co najmniej zgodnym z minimalnym wymaganym poziomem wskaźnika skuteczności zatrudnieniowej wynoszącym 50%,

b.

90 dni na poziomie co najmniej zgodnym z minimalnym wymaganym poziomem wskaźnika utrzymania w zatrudnieniu wynoszącym 40%,

c.

180 dni na poziomie co najmniej zgodnym z minimalnym wymaganym poziomem wskaźnika utrzymania w zatrudnieniu wynoszącym 30%.

W ramach realizacji umowy Wnioskodawca świadczy usługi wsparcia podstawowego, które obejmuje:

1. Kompleksową diagnozę sytuacji zawodowej (w ramach, której wyróżnić można):

a. Kwestionariusz Zainteresowań Zawodowych (KZZ),

b. Typy osobowości zawodowej J. L. Hollanda,

c. Pogłębiona Ankieta Indywidualna (PAI),

d. Ocena potencjału motywacyjnego w sytuacji pracy TiC;

2. Opracowanie programu działań aktywizacyjnych oraz analizę SWOT;

3. Działania aktywizacyjne - szkolenia, warsztaty (w ramach, których wyróżnić można):

a. Warsztaty motywacyjne:

o Koło Pracy,

o Matryca zasobów i deficytów vs. Barier,

o "DNA Motywacyjne",

o Trening Soft Skills,

o Trening Zaradności;

b. Szkolenia zawodowe:

o Grupa stanowisk sprzedażowo-usługowych,

o Grupa stanowisk administracyjno-biurowych,

o Grupa stanowisk prac fizycznych,

o Grupa stanowisk tzw. alternatywnych;

c. Trening Pracy:

o Metody poszukiwania pracy i przygotowanie do rozmowy kwalifikacyjnej,

o Przygotowanie dokumentów aplikacyjnych,

o Symulacje behawioralne;

d. Wsparcie alternatywne:

o "ABC Przedsiębiorcy" lub "ABC Pracownika",

o Symulacja Development Center;

4. Mentoring i monitoring / wsparcie w utrzymaniu zatrudnienia i rozwoju (w ramach, którego wyróżnić można):

a. Utrzymanie kontaktu z Klientem:

o osobistego raz na 30 dni + spotkania monitorujące po podjęciu pracy przez Klienta,

o raz na 12 dni bez względu na formę kontaktu;

b. Program Adaptacji Zawodowej - Marketing Personalny;

c. Zespół Audytu i Mentoringu:

o 1 spotkanie raz w tygodniu przez dwa pierwsze miesiące zatrudnienia,

o 1 spotkanie raz na dwa tygodnie w trzecim miesiącu zatrudnienia,

o przedstawianie alternatywnych ofert pracy,

o szkolenia wtórne (w trakcie zatrudnienia w celu utrzymania poziomu kompetencji zgodnie z wymaganiami objętego stanowiska pracy).

Wnioskodawca oferuje uczestnikom programu również wsparcie towarzyszące (w ramach, którego wyróżnić można):

1. Zwrot kosztów dojazdu,

2. Bon transportowy,

3. Punkt przedszkolny,

4. Partycypacja w kosztach opieki nad osobą zależną (30% partycypacji),

5. Mobilna sesja z Doradcą Klienta,

6. Wsparcie psychologa/telefoniczna asysta prawna/wsparcie innego specjalisty.

W ramach projektu realizowane przez Wnioskodawcę jest także wsparcie dla pracodawców (w ramach, którego wyróżnić można):

1. Działania edukacyjne dla przedsiębiorców w postaci seminariów, warsztatów w celu nawiązania współpracy;

2. Program "Aktywny Pracodawca" w celu utrzymania współpracy obejmujący:

a. Warsztaty informacyjne, spotkania oraz materiały,

b. Fakultatywna forma wsparcia - min. 2 tygodniowe zatrudnienie próbne (praktyka),

c. Przygotowanie indywidualnego programu doradczego dla pracodawcy korzystającego z Punktu Obsługi Klienta;

3. Akcelerator Pracodawców;

4. Program lojalnościowy system zachęt dla pracodawców przewidujący nagrody obejmujący:

a.

voucher szkoleniowy - 500 zł,

b.

voucher na wyposażenie stanowiska pracy - 1000 zł,

c.

laptop,

d.

monitor 21 calowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy poniesione koszty w postaci zwrotu Uczestnikom, tj. osobom bezrobotnym biorącym udział w realizowanym projekcie, kosztów opieki nad osobami zależnymi lub dziećmi poprzez wykonywania działań objętych w umowie jako "partycypacja w kosztach opieki nad osobą zależną (30% partycypacji)" stanowi koszt uzyskania przychodu dla Wnioskodawcy.

2. Jakie dokumenty i na kogo wystawione będą stanowiły wystarczającą dokumentację faktycznego poniesienia kosztu i w związku z tym uzasadnią zwrot Uczestnikowi projektu konkretnego wydatku, a następnie zaliczenie tego zwrotu do kosztów uzyskania przychodu poniesionych przez Wnioskodawcę.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego we wniosku nr 1, poniesione koszty polegające na zwrocie Uczestnikom projektu, tj. osobom bezrobotnym biorącym udział w realizowanym projekcie (dalej: Uczestnicy projektu), poniesionych przez nich kosztów opieki nad osobami zależnymi lub dziećmi poprzez realizację działania ujętego w przedmiotowej umowie jako "partycypacja w kosztach opieki nad osobą zależną (30% partycypacji)", bez względu na formę prawną w jakiej opieka ta będzie realizowana (umowa z przedszkolem, żłobkiem, świetlicą bądź osobą fizyczną wykonującą pracę opiekunki), będą stanowić dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu w wysokości poniesionego wydatku.

Zgodnie z art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: u.p.d.o.f.), kosztem uzyskania przychodu (dalej: k.u.p.) są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu, lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 u.p.d.o.f.

Należy zwrócić uwagę, że z treści tego przepisu wynika jednoznacznie, iż ustawodawca wiąże możliwość uznania danego wydatku za k.u.p. tylko i wyłącznie z celem jaki był przyczyną jego poniesienia. Celem tym ma być uzyskanie przychodu lub zabezpieczenie albo zachowanie źródła przychodu. Ustawodawca poprzez sformułowanie "w celu" oraz brakiem jakiegokolwiek dodatkowego elementu definiującego, który zawężałby możliwość uznawania konkretnego wydatku jako k.u.p., nie wiąże możliwości zaliczenia kosztu jako k.u.p. z ostatecznym rezultatem podjętych przez podatnika działań. Tzn., że nawet poniesione koszty, które nie przyczyniły się do osiągnięcia jakiegokolwiek przychodu, bądź nie dały rezultatu w zabezpieczeniu lub zachowaniu źródła przychodu będą stanowiły dla podatnika k.u.p. przez co pomniejszą jego podstawę opodatkowania.

Koszty te nie mogą jedynie spełnić przesłanki negatywnej jaką jest wyłączenie spośród kosztów uzyskania przychodu wydatków wskazanych w art. 23. Tym samym nawet poniesione wydatki w celach wskazanych w art. 22 u.p.d.o.f., jeśli znajdują się w katalogu wymienionym w art. 23 u.p.d.o.f., nie będą mogły być uznane za k.u.p. W związku z charakterem tego przepisu nie wolno w kontekście jego interpretacji stosować wykładni rozszerzającej, która stanowiłaby naruszenie praw podatnika oraz zasad legislacyjnych w postaci naruszenia zasady pewności i jasności przepisów prawa podatkowego.

Ustawodawca uznał w art. 23 ust. 1 pkt 31 u.p.d.o.f., że nie uważa się za koszty uzyskania przychodu kosztów uzyskania przychodów ze źródeł przychodów znajdujących się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł w ogóle nie podlegają opodatkowaniu albo są zwolnione od podatku dochodowego. Tym samym nie może stanowić kosztu wydatek jeśli osiągnięty w jego wyniku rezultat gospodarczy nie będzie stanowił przedmiotu opodatkowania. W tym kontekście należy wskazać na art. 21 ust. 1 pkt 26b u.p.d.o.f., w którym określono jako wolne od podatku kwoty stanowiące zwrot kosztów z tytułu opieki nad dzieckiem lub osobą zależną, otrzymane na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych do tych ustaw, finansowane z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, Funduszu Pracy lub z budżetu Unii Europejskiej.

Z całą stanowczością Wnioskodawca podnosi, iż przepis ten jednak nie znajduje zastosowania w przedmiotowej sprawie. W przedmiotowym przypadku koszty związane ze zwrotem kosztów opieki nad dziećmi lub osobami zależnymi niewątpliwie mają charakter wydatków poniesionych w celu osiągnięcia przychodu. Wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu realizowanego zadania zależeć ma od poziomu realizacji przewidzianych założeń polegających na określeniu procentu zatrudnionych uczestników projektu, w wyniku przedsięwziętych działań. Tym samym wysokość wynagrodzenia, czyli przychodu Wnioskodawcy, wynika ze skuteczności jego działań. Wpływ na tę skuteczność niewątpliwie ma również czynnik pozwalający zapewnić uczestnikom projektu walor dyspozycyjności, który jest bardzo istotny na obecnym rynku pracy.

Tym samym poniesienie kosztów w postaci zwrotu kosztów opieki nad osobami zależnymi lub dziećmi niewątpliwie przyczyni się do podniesienia efektywności całego realizowanego zadania, a tym samym spowoduje uzyskanie przychodu przez Wnioskodawcę.

Należy także zauważyć, iż wynagrodzenie Wnioskodawcy stanowi wynagrodzenie brutto, tj. nie tylko faktyczny jego dochód (zysk), ale także koszty związane z realizacją zadania. Odmienne potraktowanie okoliczności od przedstawionego powyżej poglądu skutkowałoby pomniejszeniem dochodu i przeniesieniem kosztów związanych z opieką nad osobami zależnymi lub dziećmi z organów publicznoprawnych, państwa na podmiot prywatny. Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, uzasadnione jest stanowisko, jak na wstępie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 2, dokumentami, na podstawie których będzie on upoważniony do wypłaty środków pieniężnych Uczestnikom projektu, a następnie będzie mógł nimi skutecznie posługiwać się przed organami administracji podatkowej, są wszelkie dokumenty prawnie dopuszczone przez ustawodawcę. Wynika to pośrednio z art. 22 ust. 5d u.p.d.o.f., który stanowi, iż dowodem poniesienia kosztu w określonej dacie są faktury (rachunek), albo inny dowód w przypadku braku faktury (rachunku).

Podobna zasada wynika również z art. 180 Ordynacji podatkowej, który jako dowód w sprawie podatkowej dopuszcza wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy i nie jest sprzeczne z prawem. Do określenia minimum informacji wymaganych w dokumencie, na podstawie którego uznać można konkretny koszt za k.u.p. stosować odpowiednio należy także przepisy ustawy o rachunkowości. Art. 21 ustawy zawiera katalog minimum danych, które taki dokument powinien zawierać tj.:

1.

określenie rodzaju dowodu i jego numeru identyfikacyjnego;

2.

określenie stron (nazwy, adresy) dokonujących operacji gospodarczej;

3.

opis operacji oraz jej wartość, jeżeli to możliwe, określoną także w jednostkach naturalnych;

4.

datę dokonania operacji, a gdy dowód został sporządzony pod inną datą - także datę sporządzenia dowodu;

5.

podpis wystawcy dowodu oraz osoby, której wydano lub od której przyjęto składniki aktywów;

6.

stwierdzenie sprawdzenia i zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach rachunkowych przez wskazanie miesiąca oraz sposobu ujęcia dowodu w księgach rachunkowych (dekretacja), podpis osoby odpowiedzialnej za te wskazania.

Reasumując, każdy dowód zawierający dane zawarte powyżej należy uznać za k.u.p.

W szczególności, do stosunków prawnych dotyczących opieki nad osobami zależnymi lub dziećmi, których stronami są Uczestnik projektu oraz żłobek, przedszkole lub inny przedsiębiorca - dowodem właściwym będzie umowa zawarta pomiędzy stronami oraz dowód uiszczenia miesięcznej opłaty (faktura VAT wystawiona na Uczestnika projektu, dowód zapłaty, dowód potwierdzający dokonania przelewu, zaświadczenie uiszczenia zapłaty). Natomiast w stosunku do osób fizycznych wykonujących pracę opiekuna właściwa będzie umowa zawarta pomiędzy stronami (uczestnikiem projektu i osobą fizyczną) oraz dołączone do niej potwierdzenie dokonania zapłaty, dowód potwierdzający dokonanie przelewu.

Wnioskodawca przez pojęcie osoby zależnej rozumie, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, osobę wymagającą ze względu na stan zdrowia lub wiek stałej opieki, połączoną więzami rodzinnymi lub powinowactwem z osobą objętą usługami lub instrumentami rynku pracy lub pozostającą z nią we wspólnym gospodarstwie domowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków w postaci zwrotu Uczestnikom projektu kosztów opieki nad osobami zależnymi i dziećmi - jest prawidłowe,

* sposobu udokumentowania powyższych wydatków uprawniającego Wnioskodawcę do zaliczenia przedmiotowego zwrotu do kosztów uzyskania przychodu - jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów są wszelkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów i nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku wydatków z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano, oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca zawarł umowę z Województwem, której przedmiotem jest usługa świadczenia działań aktywizacyjnych dla 600 osób długotrwale bezrobotnych z ustalonym profilem pomocy II albo III. Celem zleconych działań aktywizacyjnych jest podjęcie przez osoby bezrobotne odpowiedniej pracy lub działalności gospodarczej i jej utrzymanie przez wskazany w umowie okres. W ramach realizacji umowy Wnioskodawca świadczy usługi wsparcia podstawowego oraz oferuje bezrobotnym wsparcie towarzyszące, w ramach którego można wyróżnić m.in. partycypację w kosztach opieki nad osobą zależną (30% partycypacji).

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwość, co do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków w postaci zwrotu Uczestnikom projektu (osobom bezrobotnym) kosztów opieki nad osobami zależnymi i dziećmi.

Stosownie do treści art. 66d ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2015 r. poz. 149, z późn. zm.), Marszałek województwa w ramach środków Funduszu Pracy, o których mowa w art. 109 ust. 2b, może zlecić wykonanie działań aktywizacyjnych agencji zatrudnienia, realizującej usługę pośrednictwa pracy co najmniej przez poprzedni rok kalendarzowy, potwierdzoną w złożonej marszałkowi województwa informacji o działalności agencji zatrudnienia, zwanej dalej "realizatorem". Marszałek województwa zawiera z wybranym realizatorem oraz z powiatowymi urzędami pracy umowę, zwaną dalej "umową o świadczenie działań aktywizacyjnych".

Do obowiązków realizatora - zgodnie z art. 66h ust. 1 pkt 3 i 4 ww. ustawy - należy m.in.:

* uzyskanie wskaźnika skuteczności zatrudnieniowej co najmniej na poziomie wynikającym z umowy o świadczenie działań aktywizacyjnych, ustalonego jako stosunek liczby bezrobotnych, którzy w wyniku działań realizatora podjęli i utrzymali odpowiednią pracę lub działalność gospodarczą przez okres co najmniej 14 dni, do liczby bezrobotnych, którzy na podstawie skierowania powiatowego urzędu pracy zgłosili się do realizatora;

* uzyskanie wskaźnika utrzymania w zatrudnieniu co najmniej na poziomie wynikającym z umowy o świadczenie działań aktywizacyjnych, ustalonego jako stosunek liczby osób, które po upływie 90 dni od dnia podjęcia odpowiedniej pracy lub działalności gospodarczej w wyniku działań realizatora nadal pozostają w zatrudnieniu, do liczby bezrobotnych skierowanych do zatrudnienia przez realizatora.

Za wykonanie działań aktywizacyjnych realizatorowi przysługuje wynagrodzenie określone w umowie o świadczenie działań aktywizacyjnych. Jednakże w przypadku nieosiągnięcia wskaźnika skuteczności zatrudnieniowej lub wskaźnika utrzymania w zatrudnieniu co najmniej na poziomie określonym w umowie, realizator zwraca środki w wysokości ustalonej według określonego wzoru (art. 66i ust. 1 i art. 66j cyt. ustawy).

Zatem wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu zawartej umowy o świadczenie działań aktywizacyjnych zależy od poziomu realizacji przyjętych w umowie założeń. Oznacza to, że wysokość wynagrodzenia, czyli przychodu Wnioskodawcy, uzależniona jest od skuteczności jego działań, które podejmie w związku z realizacją celów wynikających z zawartej umowy.

Należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że wpływ na tę skuteczność może mieć czynnik pozwalający zapewnić uczestnikom projektu walor dyspozycyjności, który jest bardzo istotny na obecnym rynku pracy. Tym samym zwrot kosztów opieki nad osobami zależnymi i dziećmi oferowany przez Wnioskodawcę w ramach wsparcia towarzyszącego może przyczynić się do podniesienia efektywności realizowanego zadania, a w konsekwencji przyczynić się do uzyskania przychodu przez Zainteresowanego.

Mając na uwadze powyższe, uznać należy w omawianej sprawie, że wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę z tytułu zwrotu osobom bezrobotnym biorącym udział w projekcie kosztów opieki nad osobami zależnymi lub dziećmi zostaną poniesione w celu osiągnięcia przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem wydatki te stanowią koszt uzyskania przychodu dla Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy podkreślić, że obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu spoczywa na podatniku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków w postaci zwrotu Uczestnikom projektu kosztów opieki nad osobami zależnymi i dziećmi uznano za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii sposobu udokumentowania powyższych wydatków uprawniających Wnioskodawcę do zaliczenia przedmiotowego zwrotu do kosztów uzyskania przychodu tut. Organ wskazuje, co następuje.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie reguluje wprost sposobu prawidłowego dokumentowania kosztów. Nie oznacza to jednak, że podatnik ma w tym zakresie pełną dowolność. Jak wynika z ugruntowanej linii orzeczniczej obowiązkiem podatników, jako odnoszących ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 22 ust. 1 ww. ustawy. Skoro więc podatnik musi legitymować się dowodami potwierdzającymi istnienie związku przyczynowo-skutkowego, o którym mowa w tym przepisie, to przede wszystkim musi posiadać dokumenty świadczące o poniesieniu wydatku.

Zasady dokumentowania wydatków zaliczanych w ciężar kosztów uzyskania przychodów określone zostały w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2014 r. poz. 1037). Stosownie do treści § 12 ust. 3 tego rozporządzenia, podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są:

* faktury, faktury VAT RR, rachunki oraz dokumenty celne, zwane dalej "fakturami", wystawione zgodnie z odrębnymi przepisami, lub

* dokumenty określające zmniejszenie kosztów uzyskania przychodów (zwiększenie przychodów) na podstawie art. 24d ustawy o podatku dochodowym (dowody zmniejszenia kosztów/zwiększenia przychodów), lub

* dokumenty określające zwiększenie kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 24d ustawy o podatku dochodowym (dowody zwiększenia kosztów), lub

* inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem

- oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

Z kolei w przypadku podatnika prowadzącego księgi rachunkowe podstawą zapisów są dowody księgowe spełniające wymogi określone w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330, z późn. zm.). W przepisie tym wskazano elementy, które powinien zawierać dowód księgowy, są to co najmniej:

1.

określenie rodzaju dowodu i jego numeru identyfikacyjnego;

2.

określenie stron (nazwy, adresy) dokonujących operacji gospodarczej;

3.

opis operacji oraz jej wartość, jeżeli to możliwe, określoną także w jednostkach naturalnych;

4.

datę dokonania operacji, a gdy dowód został sporządzony pod inną datą - także datę sporządzenia dowodu;

5.

podpis wystawcy dowodu oraz osoby, której wydano lub od której przyjęto składniki aktywów;

6.

stwierdzenie sprawdzenia i zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach rachunkowych przez wskazanie miesiąca oraz sposobu ujęcia dowodu w księgach rachunkowych (dekretacja), podpis osoby odpowiedzialnej za te wskazania.

Wskazać należy, że dokument spełniający wymogi do uznania go za dowód księgowy w myśl wskazanych wyżej przepisów, będzie również właściwym dokumentem dla celów podatku dochodowego. Na podstawie takiego dokumentu wydatek będzie mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

Jak już bowiem wskazano wyżej, to na podatniku spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu. Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodu jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem podatnik ma obowiązek nie tylko udokumentować dany wydatek, ale wykazać także, że poniesiony on został w celu osiągnięcia przychodu.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie dokumentami, na podstawie których Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć zwrot Uczestnikom, tj. osobom bezrobotnym biorącym udział w realizowanym projekcie, kosztów opieki nad osobami zależnymi lub dziećmi do kosztów uzyskania przychodów, będą wszelkie dokumenty prawnie dopuszczone przez ustawodawcę. Przy czym powinny one nie tylko potwierdzać poniesienie danego wydatku, ale umożliwić w sposób bezsporny ustalenie, że wydatek ten ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i bezpośrednio lub pośrednio wpływa na wielkość osiąganych przez Wnioskodawcę przychodów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie sposobu udokumentowania powyższych wydatków uprawniającego Wnioskodawcę do zaliczenia przedmiotowego zwrotu do kosztów uzyskania przychodu uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo, tu. Organ nadmienia, że pełna weryfikacja prawidłowości zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów oraz ich udokumentowania może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa. Dokonując bowiem interpretacji indywidualnej organ podatkowy działający z upoważnienia Ministra Finansów przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl