ILPB1/4511-1-49/16-5/IM - PIT w zakresie ustalenia wartości pieniężnej świadczeń w naturze.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2016 r. (data wpływu 20 stycznia 2016 r.), uzupełnionym w dniach 4 i 5 kwietnia 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości pieniężnej świadczeń w naturze:

* w części dotyczącej kur mięsnych reprodukcyjnych pochodzących z własnego odchowu Wnioskodawcy - jest nieprawidłowe,

* w części dotyczącej zbóż i słomy pochodzących z własnego gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy - jest prawidłowe.

W dniu 20 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania działalności polegającej na odchowie kurek mięsnych reprodukcyjnych, w zakresie ustalenia wartości pieniężnej świadczeń w naturze, w zakresie opodatkowania dochodu z produkcji rolnej z 2015 r. oraz w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 31 marca 2016 r., znak ILPB1/4511-1-49/16-2/IM, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Wniosek uzupełniono w dniach 4 i 5 kwietnia 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne, specjalizujące się w uprawie ziemi, hodowli bydła mlecznego oraz prowadzi działy specjalne produkcji rolnej w zakresie hodowli drobiu nieśnego (kury mięsne w stadzie reprodukcyjnym). Celem prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej jest produkcja jaj wylęgowych. Ponadto Wnioskodawca kupuje jednodniowe kurki mięsne reprodukcyjne i prowadzi ich odchów do 18-21 tygodnia życia, w trakcie którego następuje ich biologiczny wzrost. Część odchowanych kur sprzedaje do innych hodowców (kury nie są sprzedawane jako drób rzeźny). Pozostałą część odchowanych kur Wnioskodawca przewozi na własne kurniki, znajdujące się na innych fermach, gdzie wykorzystywane są do prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej. Kury, w momencie sprzedaży oraz w momencie przewozu na inne fermy, nie są dojrzałe reprodukcyjnie i nie znoszą jaj. Pierwsza sprzedaż odchowanych kur nastąpiła w roku 2015.

Po przewiezieniu odchowanych kur mięsnych reprodukcyjnych na fermy, gdzie odbywa się produkcja jaj wylęgowych (fermy produkcyjne), Wnioskodawca ponosi koszty utrzymania ferm w celu zapoczątkowania nieśności. Przed zasiedleniem fermy produkcyjnej, Wnioskodawca ponosi koszty w celu jej przygotowania do zasiedlenia. Pierwsze jaja wylęgowe pojawiają się przeważnie w 26 tygodniu życia stada. Produkcja jaj wylęgowych kończy się około 60 tygodnia życia stada, kiedy to stado zostaje sprzedane do ubojni. Od momentu przewiezienia odchowanych kur na fermy produkcyjne do momentu sprzedania stada do ubojni, Wnioskodawca ponosi koszty utrzymania ferm, na których znajduje stado (np. koszty zużytej paszy, gazu, materiałów, leków, wynagrodzeń pracowników, amortyzacji, usług obcych).

Głównym strumieniem przychodów z prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej jest sprzedaż jaj wylęgowych (przychód stanowi około 90% ogółu przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej - dane na podstawie wieloletniej obserwacji Wnioskodawcy). Ponadto Wnioskodawca osiąga przychód ze sprzedaży stada do ubojni (stanowiący około 10% przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej - dane na podstawie wieloletniej obserwacji Wnioskodawcy) oraz ze sprzedaży obornika powstałego po okresie nieśności. Przychód ze sprzedaży obornika jest znikomy. W całym okresie produkcji jaj wylęgowych zdarzają się przypadki, że poszczególne kury stada nie są zdatne do dalszej produkcji (tzw. "brakowania") i zostają sprzedane do ubojni (przychód z tej sprzedaży jest znikomy). W okresie przebywania stada na fermach produkcyjnych mają miejsce sytuacje, w których poszczególne sztuki stada umierają (tzw. "upadki"). Podczas produkcji jaj wylęgowych produkowane są również jaja nie nadające się do wylęgu, które są utylizowane przez firmę zewnętrzną (Wnioskodawca ponosi wydatki na ich utylizację).

Na podstawie danych pochodzących z instrukcji utrzymania stada reprodukcyjnego, otrzymanych od producentów jednodniowych piskląt kur mięsnych reprodukcyjnych, oraz wieloletniego doświadczenia Wnioskodawcy w produkcji jaj wylęgowych, Wnioskodawca jest w stanie ustalić statystycznie ile jaj wylęgowych zostanie wyprodukowanych przez kury stada reprodukcyjnego w poszczególnych tygodniach ich życia (tzw. "nieśność") a także ile piskląt powinno się wylęgnąć z jaj wylęgowych pochodzących z produkcji z poszczególnych tygodni życia stada (tzw. "wylęgowość"). Od "wylęgowości" zależy cena sprzedaży jaj wylęgowych.

W prowadzonych działach specjalnych produkcji rolnej Wnioskodawca zużywa zboża (jako składniki paszowe) i słomę (do ścielenia kurników, palenia w piecach ogrzewających kurniki), pochodzące z własnej produkcji gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie prowadził w 2015 r. podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ani ksiąg rachunkowych. W 2015 r. Wnioskodawca ustalał dochód z prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej jednostki produkcji zwierzęcej, zgodnie z załącznikiem nr 2 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W 2015 r. przychody netto ze sprzedaży osiągniętej przez Wnioskodawcę w ramach działów specjalnych produkcji rolnej (tekst jedn.: drób nieśny - kury mięsne w stadzie reprodukcyjnym) przekroczyły równowartość w walucie polskiej 1.200.000 Euro. Od 2016 r. Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe.

Na dzień 1 stycznia 2016 r. Wnioskodawca posiadał w magazynach jaja wylęgowe wyprodukowane w 2015 r. (zniesione przez kury mięsne w stadzie reprodukcyjnym w grudniu 2015 r.), które sprzedał w 2016 r.

Wnioskodawca przyjął następujący sposób zaliczania kosztów do kosztów uzyskania przychodów z prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej (produkcja jaj wylęgowych):

1) Wartość stada zasiedlającego fermę oraz koszty utrzymania fermy od momentu jej przygotowania do zasiedlenia do momentu pierwszej produkcji jaj wylęgowych Wnioskodawca dzieli w następujący sposób:

* 10% na poczet kosztu uzyskania przychodu ze sprzedaży stada po okresie nieśności do uboju,

* 90% na poczet zaliczenia do kosztów wytworzenia jaj wylęgowych na cały zakładany okres produkcji jaj wylęgowych, czyli na około 35 tygodni w proporcji do "nieśności" i "wylęgowości" w każdym tygodniu, z uwzględnieniem statystycznych "upadków" i "brakowań".

2) Od momentu pojawienia się w produkcji jaj wylęgowych, Wnioskodawca w okresach miesięcznych dokonuje ustalenia kosztu wytworzenia tych jaj wylęgowych, na który składa się:

* wartość stada zasiedlającego fermę oraz koszty poniesione na utrzymanie fermy od momentu przygotowania fermy do zasiedlenia do momentu pierwszej produkcji jaj wylęgowych - w części wynikającej z wyżej wymienionego podziału w proporcji do nieśności" i "wylęgowości" z uwzględnieniem "brakowań" i "upadków", dotyczącej tych tygodni życia, w których znajdowało się stado w danym miesiącu,

* 90% kosztów bezpośrednich związanych z utrzymaniem fermy w danym miesiącu.

Tak ustalony koszt wytworzenia jaj wylęgowych w danym miesiącu Wnioskodawca dzieli przez liczbę wyprodukowanych jaj wylęgowych w tym miesiącu, otrzymując koszt wytworzenia jednego jaja wylęgowego. W momencie sprzedaży tych jaj. Wnioskodawca zalicza do kosztów uzyskania przychodów wartość jaj po cenie ewidencyjnej, ponieważ koszt wytworzenia jaja wylęgowego nie jest znany w momencie jego wyprodukowania. Natomiast na koniec miesiąca dokonuje obliczenia wartości sprzedanych jaj mnożąc ilość sprzedanych jaj i koszt wytworzenia jednego jaja wylęgowego. Następnie Wnioskodawca na koniec miesiąca koryguje koszt uzyskania przychodu ze sprzedaży jaj wylęgowych w celu uzyskania wartości wynikającej z przemnożenia ilości sprzedanej jaj wylęgowych i kosztu wytworzenia jednego jaja wylęgowego.

3) Do kosztów uzyskania przychodów ze sprzedaży stada do ubojni po okresie nieśności Wnioskodawca zalicza, w momencie sprzedaży stada do ubojni, następujące koszty:

* 10% wartości stada zasiedlającego fermę oraz kosztów utrzymania fermy od momentu jej przygotowania do zasiedlenia do momentu pierwszej produkcji jaj,

* 10% kosztów bezpośrednich związanych z utrzymaniem fermy w okresie produkcji jaj wylęgowych.

4) Przychody ze sprzedaży obornika i "brakowań" stanowią tak znikomy udział w przychodach z prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej, że w momencie tych sprzedaży Wnioskodawca nie zalicza żadnych kosztów do kosztów uzyskania przychodów związanych z tą sprzedażą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy działalność polegająca na odchowie kurek mięsnych reprodukcyjnych od pierwszego dnia życia do 18-21 tygodnia życia, zalicza się do działów specjalnych produkcji rolnej, czy też stanowi ona działalność rolniczą i do przychodów z tej działalności nie znajdują zastosowania przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Czy w celu ustalenia wartości kosztu uzyskania przychodu w postaci zużytych w działach specjalnych produkcji rolnej odchowanych kur mięsnych reprodukcyjnych (pochodzących z własnego odchowu wnioskodawcy) oraz zbóż i słomy (pochodzących z własnego gospodarstwa rolnego) Wnioskodawca powinien zastosować się do art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

3. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że dochód z produkcji rolnej z 2015 r. (tekst jedn.: jaja wylęgowe wyprodukowane w 2015 r.) i opodatkowanej podatkiem PIT zgodnie z przepisami obowiązującymi w 2015 r. (tekst jedn.: przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu w podatku PIT), a sprzedanej przez Wnioskodawcę w 2016 r. - nie będzie po raz drugi opodatkowany podatkiem PIT w roku, w którym dokonano jej sprzedaży.

4. Czy prawidłowy jest przedstawiony w opisanym stanie faktycznym sposób zaliczania przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów wartości stada przewiezionego na fermę produkcyjną z własnego odchowu oraz kosztów od momentu przygotowania jej do zasiedlenia do momentu sprzedania stada do ubojni, które są bezpośrednio związane z utrzymaniem fermy produkcyjnej, to jest:

* w momencie sprzedaży jaj wylęgowych, poprzez ustalenie wartości sprzedanych jaj - zaliczając część z 90% kosztów, związanych z wartością stada zasiedlającego fermę oraz kosztów utrzymania fermy poniesionych od momentu przygotowania fermy do zasiedlenia do momentu produkcji pierwszych jaj wylęgowych, proporcjonalnie do "nieśności i "wylęgowości" z uwzględnieniem "brakowań" i "upadków", oraz 90% kosztów bezpośrednio związanych z utrzymaniem fermy w danym miesiącu,

* w momencie sprzedaży stada do ubojni, w wysokości 10% kosztów związanych ze stadem.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 2 w zakresie ustalenia wartości pieniężnej świadczeń w naturze. Natomiast w dniu 15 kwietnia 2016 r. wniosek w części dotyczącej pytań:

* nr 1 w zakresie opodatkowania działalności polegającej na odchowie kurek mięsnych reprodukcyjnych został rozstrzygnięty odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/4511-1-49/16-4/IM,

* nr 3 w zakresie opodatkowania dochodu z produkcji rolnej z 2015 r. został rozstrzygnięty odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/4511-1-49/16-6/IM,

* nr 4 w zakresie kosztów uzyskania przychodów został rozstrzygnięty odrębnym pismem nr ILPB1/4511-1-49/16-7/IM.

Zdaniem Wnioskodawcy ad. 2, w celu ustalenia wartości kosztu uzyskania przychodu w postaci zużytych w działach specjalnych produkcji rolnej odchowanych kur mięsnych reprodukcyjnych (pochodzących z własnego odchowu Wnioskodawcy) oraz zbóż i słomy (pochodzących z własnego gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy) Wnioskodawca powinien zastosować się do art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w celu ustalenia wartości zużytych w pozarolniczej działalności gospodarczej lub w działach specjalnych produkcji rolnej surowców i materiałów pochodzących z własnej produkcji roślinnej lub zwierzęcej oraz własnej gospodarki leśnej stosuje się odpowiednio przepis art. 11 ust. 2.

Z kolei art. 11 ust. 2 mówi, że wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Biorąc pod uwagę uzasadnienie Wnioskodawcy do swojego stanowiska odnośnie pytania pierwszego, odchowane kury mięsne reprodukcyjne pochodzą z działalności rolniczej Wnioskodawcy. Działalność ta stanowi produkcję zwierzęcą, a odchowane kury mięsne reprodukcyjne stanowią surowiec do wytwarzania jaj wylęgowych. Natomiast zboża i słoma, pochodzą z produkcji roślinnej gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy stanowią surowiec w prowadzonych działach specjalnych produkcji rolnej - służą do wytwarzania jaj wylęgowych (zboża jako składniki paszy zjadanej przez kury a słoma wykorzystywana jest do zapewnienia odpowiednich warunków bytowych dla kur). Dlatego w celu ustalenia wartości kosztu uzyskania przychodu w postaci zużytych w działach specjalnych produkcji rolnej odchowanych kur mięsnych reprodukcyjnych, zbóż i słomy (pochodzących z własnej działalności rolniczej Wnioskodawcy) Wnioskodawca powinien zastosować się do art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego:

* w części dotyczącej kur mięsnych reprodukcyjnych pochodzących z własnego odchowu Wnioskodawcy - jest nieprawidłowe,

* w części dotyczącej zbóż i słomy pochodzących z własnego gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* musi pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* musi być właściwie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, że konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań, braku nadzoru lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Podkreślić przy tym należy, że ciężar wykazania związku przyczynowo-skutkowego kosztu z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Zgodnie z art. 22 ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w celu ustalenia wartości zużytych w pozarolniczej działalności gospodarczej lub w działach specjalnych produkcji rolnej surowców i materiałów pochodzących z własnej produkcji roślinnej lub zwierzęcej oraz z własnej gospodarki leśnej, stosuje się odpowiednio art. 11 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 11 ust. 2 ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych, stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika m.in., że Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne, specjalizujące się w uprawie ziemi, hodowli bydła mlecznego oraz prowadzi działy specjalne produkcji rolnej w zakresie hodowli drobiu nieśnego (kury mięsne w stadzie reprodukcyjnym). Celem prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej jest produkcja jaj wylęgowych. Ponadto Wnioskodawca kupuje jednodniowe kurki mięsne reprodukcyjne i prowadzi ich odchów do 18-21 tygodnia życia, w trakcie którego następuje ich biologiczny wzrost. Część odchowanych kur sprzedaje do innych hodowców (kury nie są sprzedawane jako drób rzeźny). Pozostałą część odchowanych kur Wnioskodawca przewozi na własne kurniki, znajdujące się na innych fermach, gdzie wykorzystywane są do prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej. Od momentu przewiezienia odchowanych kur na fermy produkcyjne do momentu sprzedania stada do ubojni, Wnioskodawca ponosi koszty utrzymania ferm, na których znajduje stado (np. koszty zużytej paszy, gazu, materiałów, leków, wynagrodzeń pracowników, amortyzacji, usług obcych).

W prowadzonych działach specjalnych produkcji rolnej Wnioskodawca zużywa zboża (jako składniki paszowe) i słomę (do ścielenia kurników, palenia w piecach ogrzewających kurniki), pochodzące z własnej produkcji gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie prowadził w 2015 r. podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ani ksiąg rachunkowych. W 2015 r. Wnioskodawca ustalał dochód z prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej jednostki produkcji zwierzęcej, zgodnie z załącznikiem nr 2 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że odchowane przez Wnioskodawcę kury mięsne reprodukcyjne w ramach działów specjalnych produkcji rolnej (opodatkowane do końca 2015 r. na normach szacunkowych) i następnie przeznaczone do produkcji jaj wylęgowych również w ramach działów specjalnych produkcji rolnej (opodatkowanych od początku 2016 na zasadach ogólnych przy prowadzeniu ksiąg rachunkowych) nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów. Prowadząc odchów jednodniowych kurek mięsnych reprodukcyjnych w 2015 r. Wnioskodawca zobowiązany był opodatkować hodowlę podatkiem dochodowym od osób fizycznych w ramach działów specjalnych produkcji rolnej, zatem nie może tych samych kur już jako mięsnych reprodukcyjnych przeznaczonych do produkcji jaj wylęgowych uznać za koszty uzyskania przychodów.

Natomiast zboża i słoma pochodzące z własnego gospodarstwa rolnego mogą stanowić koszt uzyskania przychodów prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej. Przy czym wartość pieniężną tego zboża i słomy należy ustalić zgodnie z cyt. wyżej art. 11 ust. 2, w związku z art. 22 ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. na podstawie cen rynkowych, stosowanych w obrocie zbożami i słomą tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem jego stanu oraz czasu i miejsca jego pozyskania.

Mając na uwadze powyższe stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej kur mięsnych reprodukcyjnych pochodzących z własnego odchowu Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe, natomiast w części dotyczącej zbóż i słomy pochodzących z własnego gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.