ILPB1/4511-1-49/16-4/IM - PIT w zakresie opodatkowania działalności polegającej na odchowie kurek mięsnych reprodukcyjnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2016 r. (data wpływu 20 stycznia 2016 r.), uzupełnionym w dniach 4 i 5 kwietnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania działalności polegającej na odchowie kurek mięsnych reprodukcyjnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania działalności polegającej na odchowie kurek mięsnych reprodukcyjnych, w zakresie ustalenia wartości pieniężnej świadczeń w naturze, w zakresie opodatkowania dochodu z produkcji rolnej z 2015 r. oraz w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 31 marca 2016 r., znak ILPB1/4511-1-49/16-2/IM, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Wniosek uzupełniono w dniach 4 i 5 kwietnia 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne, specjalizujące się w uprawie ziemi, hodowli bydła mlecznego oraz prowadzi działy specjalne produkcji rolnej w zakresie hodowli drobiu nieśnego (kury mięsne w stadzie reprodukcyjnym). Celem prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej jest produkcja jaj wylęgowych. Ponadto Wnioskodawca kupuje jednodniowe kurki mięsne reprodukcyjne i prowadzi ich odchów do 18-21 tygodnia życia, w trakcie którego następuje ich biologiczny wzrost. Część odchowanych kur sprzedaje do innych hodowców (kury nie są sprzedawane jako drób rzeźny). Pozostałą część odchowanych kur Wnioskodawca przewozi na własne kurniki, znajdujące się na innych fermach, gdzie wykorzystywane są do prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej. Kury, w momencie sprzedaży oraz w momencie przewozu na inne fermy, nie są dojrzałe reprodukcyjnie i nie znoszą jaj. Pierwsza sprzedaż odchowanych kur nastąpiła w roku 2015.

Po przewiezieniu odchowanych kur mięsnych reprodukcyjnych na fermy, gdzie odbywa się produkcja jaj wylęgowych (fermy produkcyjne), Wnioskodawca ponosi koszty utrzymania ferm w celu zapoczątkowania nieśności. Przed zasiedleniem fermy produkcyjnej, Wnioskodawca ponosi koszty w celu jej przygotowania do zasiedlenia. Pierwsze jaja wylęgowe pojawiają się przeważnie w 26 tygodniu życia stada. Produkcja jaj wylęgowych kończy się około 60 tygodnia życia stada, kiedy to stado zostaje sprzedane do ubojni. Od momentu przewiezienia odchowanych kur na fermy produkcyjne do momentu sprzedania stada do ubojni, Wnioskodawca ponosi koszty utrzymania ferm, na których znajduje stado (np. koszty zużytej paszy, gazu, materiałów, leków, wynagrodzeń pracowników, amortyzacji, usług obcych).

Głównym strumieniem przychodów z prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej jest sprzedaż jaj wylęgowych (przychód stanowi około 90% ogółu przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej - dane na podstawie wieloletniej obserwacji Wnioskodawcy). Ponadto Wnioskodawca osiąga przychód ze sprzedaży stada do ubojni (stanowiący około 10% przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej - dane na podstawie wieloletniej obserwacji Wnioskodawcy) oraz ze sprzedaży obornika powstałego po okresie nieśności. Przychód ze sprzedaży obornika jest znikomy. W całym okresie produkcji jaj wylęgowych zdarzają się przypadki, że poszczególne kury stada nie są zdatne do dalszej produkcji (tzw. "brakowania") i zostają sprzedane do ubojni (przychód z tej sprzedaży jest znikomy). W okresie przebywania stada na fermach produkcyjnych mają miejsce sytuacje, w których poszczególne sztuki stada umierają (tzw. "upadki"). Podczas produkcji jaj wylęgowych produkowane są również jaja nie nadające się do wylęgu, które są utylizowane przez firmę zewnętrzną (Wnioskodawca ponosi wydatki na ich utylizację).

Na podstawie danych pochodzących z instrukcji utrzymania stada reprodukcyjnego, otrzymanych od producentów jednodniowych piskląt kur mięsnych reprodukcyjnych, oraz wieloletniego doświadczenia Wnioskodawcy w produkcji jaj wylęgowych, Wnioskodawca jest w stanie ustalić statystycznie ile jaj wylęgowych zostanie wyprodukowanych przez kury stada reprodukcyjnego w poszczególnych tygodniach ich życia (tzw. "nieśność") a także ile piskląt powinno się wylęgnąć z jaj wylęgowych pochodzących z produkcji z poszczególnych tygodni życia stada (tzw. "wylęgowość"). Od "wylęgowości" zależy cena sprzedaży jaj wylęgowych.

W prowadzonych działach specjalnych produkcji rolnej Wnioskodawca zużywa zboża (jako składniki paszowe) i słomę (do ścielenia kurników, palenia w piecach ogrzewających kurniki), pochodzące z własnej produkcji gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie prowadził w 2015 r. podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ani ksiąg rachunkowych. W 2015 r. Wnioskodawca ustalał dochód z prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej jednostki produkcji zwierzęcej, zgodnie z załącznikiem nr 2 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W 2015 r. przychody netto ze sprzedaży osiągniętej przez Wnioskodawcę w ramach działów specjalnych produkcji rolnej (tekst jedn.: drób nieśny - kury mięsne w stadzie reprodukcyjnym) przekroczyły równowartość w walucie polskiej 1.200.000 Euro. Od 2016 r. Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe.

Na dzień 1 stycznia 2016 r. Wnioskodawca posiadał w magazynach jaja wylęgowe wyprodukowane w 2015 r. (zniesione przez kury mięsne w stadzie reprodukcyjnym w grudniu 2015 r.), które sprzedał w 2016 r.

Wnioskodawca przyjął następujący sposób zaliczania kosztów do kosztów uzyskania przychodów z prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej (produkcja jaj wylęgowych):

1) Wartość stada zasiedlającego fermę oraz koszty utrzymania fermy od momentu jej przygotowania do zasiedlenia do momentu pierwszej produkcji jaj wylęgowych Wnioskodawca dzieli w następujący sposób:

* 10% na poczet kosztu uzyskania przychodu ze sprzedaży stada po okresie nieśności do uboju,

* 90% na poczet zaliczenia do kosztów wytworzenia jaj wylęgowych na cały zakładany okres produkcji jaj wylęgowych, czyli na około 35 tygodni w proporcji do "nieśności" i "wylęgowości" w każdym tygodniu, z uwzględnieniem statystycznych "upadków" i "brakowań".

2) Od momentu pojawienia się w produkcji jaj wylęgowych, Wnioskodawca w okresach miesięcznych dokonuje ustalenia kosztu wytworzenia tych jaj wylęgowych, na który składa się:

* wartość stada zasiedlającego fermę oraz koszty poniesione na utrzymanie fermy od momentu przygotowania fermy do zasiedlenia do momentu pierwszej produkcji jaj wylęgowych - w części wynikającej z wyżej wymienionego podziału w proporcji do nieśności" i "wylęgowości" z uwzględnieniem "brakowań" i "upadków", dotyczącej tych tygodni życia, w których znajdowało się stado w danym miesiącu,

* 90% kosztów bezpośrednich związanych z utrzymaniem fermy w danym miesiącu.

Tak ustalony koszt wytworzenia jaj wylęgowych w danym miesiącu Wnioskodawca dzieli przez liczbę wyprodukowanych jaj wylęgowych w tym miesiącu, otrzymując koszt wytworzenia jednego jaja wylęgowego. W momencie sprzedaży tych jaj. Wnioskodawca zalicza do kosztów uzyskania przychodów wartość jaj po cenie ewidencyjnej, ponieważ koszt wytworzenia jaja wylęgowego nie jest znany w momencie jego wyprodukowania. Natomiast na koniec miesiąca dokonuje obliczenia wartości sprzedanych jaj mnożąc ilość sprzedanych jaj i koszt wytworzenia jednego jaja wylęgowego. Następnie Wnioskodawca na koniec miesiąca koryguje koszt uzyskania przychodu ze sprzedaży jaj wylęgowych w celu uzyskania wartości wynikającej z przemnożenia ilości sprzedanej jaj wylęgowych i kosztu wytworzenia jednego jaja wylęgowego.

3) Do kosztów uzyskania przychodów ze sprzedaży stada do ubojni po okresie nieśności Wnioskodawca zalicza, w momencie sprzedaży stada do ubojni, następujące koszty:

* 10% wartości stada zasiedlającego fermę oraz kosztów utrzymania fermy od momentu jej przygotowania do zasiedlenia do momentu pierwszej produkcji jaj,

* 10% kosztów bezpośrednich związanych z utrzymaniem fermy w okresie produkcji jaj wylęgowych.

4) Przychody ze sprzedaży obornika i "brakowań" stanowią tak znikomy udział w przychodach z prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej, że w momencie tych sprzedaży Wnioskodawca nie zalicza żadnych kosztów do kosztów uzyskania przychodów związanych z tą sprzedażą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy działalność polegająca na odchowie kurek mięsnych reprodukcyjnych od pierwszego dnia życia do 18-21 tygodnia życia, zalicza się do działów specjalnych produkcji rolnej, czy też stanowi ona działalność rolniczą i do przychodów z tej działalności nie znajdują zastosowania przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Czy w celu ustalenia wartości kosztu uzyskania przychodu w postaci zużytych w działach specjalnych produkcji rolnej odchowanych kur mięsnych reprodukcyjnych (pochodzących z własnego odchowu wnioskodawcy) oraz zbóż i słomy (pochodzących z własnego gospodarstwa rolnego) Wnioskodawca powinien zastosować się do art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

3. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że dochód z produkcji rolnej z 2015 r. (tekst jedn.: jaja wylęgowe wyprodukowane w 2015 r.) i opodatkowanej podatkiem PIT zgodnie z przepisami obowiązującymi w 2015 r. (tekst jedn.: przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu w podatku PIT), a sprzedanej przez Wnioskodawcę w 2016 r. - nie będzie po raz drugi opodatkowany podatkiem PIT w roku, w którym dokonano jej sprzedaży.

4. Czy prawidłowy jest przedstawiony w opisanym stanie faktycznym sposób zaliczania przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów wartości stada przewiezionego na fermę produkcyjną z własnego odchowu oraz kosztów od momentu przygotowania jej do zasiedlenia do momentu sprzedania stada do ubojni, które są bezpośrednio związane z utrzymaniem fermy produkcyjnej, to jest:

* w momencie sprzedaży jaj wylęgowych, poprzez ustalenie wartości sprzedanych jaj - zaliczając część z 90% kosztów, związanych z wartością stada zasiedlającego fermę oraz kosztów utrzymania fermy poniesionych od momentu przygotowania fermy do zasiedlenia do momentu produkcji pierwszych jaj wylęgowych, proporcjonalnie do "nieśności i "wylęgowości" z uwzględnieniem "brakowań" i "upadków", oraz 90% kosztów bezpośrednio związanych z utrzymaniem fermy w danym miesiącu,

* w momencie sprzedaży stada do ubojni, w wysokości 10% kosztów związanych ze stadem.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 1 w zakresie opodatkowania działalności polegającej na odchowie kurek mięsnych reprodukcyjnych. Natomiast w dniu 15 kwietnia 2016 r. wniosek w części dotyczącej pytań:

* nr 2 w zakresie ustalenia wartości pieniężnej świadczeń w naturze został rozstrzygnięty odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/4511-1-49/16-5/IM,

* nr 3 w zakresie opodatkowania dochodu z produkcji rolnej z 2015 r. został rozstrzygnięty odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/4511-1-49/16-6/IM,

* nr 4 w zakresie kosztów uzyskania przychodów został rozstrzygnięty odrębnym pismem nr ILPB1/4511-1-49/16-7/IM.

Zdaniem Wnioskodawcy ad. 1, odchów kurek mięsnych reprodukcyjnych od pierwszego dnia życia do 18-21 tygodnia życia jest działalnością rolniczą i do przychodów z tej działalności nie znajdują zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym przepisy tej ustawy dotyczące działów specjalnych produkcji rolnej.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (zwanej dalej Ustawą), przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Działalnością rolniczą zgodnie z art. 2 ust. 2 Ustawy jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

- licząc od dnia nabycia

Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 3 Ustawy, działami specjalnymi produkcji rolnej są uprawy w szklarniach ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiak oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym. Ponadto, jak wynika z przepisu art. 2 ust. 3a Ustawy, nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym "załącznikiem nr 2".

Z wymienionych przepisów wynika, że działy specjalne produkcji rolnej są wyłączone z działalności rolniczej oraz z pozarolniczej działalności gospodarczej Uprawa określonych roślin, hodowla lub chów zwierząt stanowi dział specjalny produkcji rolnej, o ile ich rozmiary przekraczają wielkości określone w załączniku nr 2 do Ustawy, a przede wszystkim są tam wymienione. Informacje zawarte w wyżej wymienionym załączniku mają znaczenie w dziedzinie oceny, czy danego rodzaju działalność ma charakter działów specjalnych produkcji rolnej.

Należy zauważyć, że załącznik Nr 2 "Tabela rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego" określa jakie uprawy, hodowla i chów zwierząt z uwagi na ich rozmiary stanowią działy specjalne produkcji rolnej, a także normy szacunkowe dochodu rocznego odnoszące się do jednostek powierzchni upraw i innych jednostek poszczególnych rodzajów produkcji zwierzęcej. W Tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego, której treść została podana na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie norm szacunkowych dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej, w pkt 5 i 6 wymienia się:

* drób rzeźny - powyżej 100 szt.:

* drób nieśny - powyżej 80 szt.:

Ponadto należy zwrócić uwagę, że ustalając dochód według norm szacunkowych z tytułu produkcji drobiu nieśnego bierze się pod uwagę liczbę zwierząt w stadzie reprodukcyjnym, co wprost wynika z punktu 6 lit. b Tabeli rodzajów rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego. W tym miejscu zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia "stado reprodukcyjne" wobec tego w celu jego określenia uzasadnione jest zastosowanie wykładni językowej.

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego stado to forma organizacyjna zwierząt, zaś "reprodukcja" - to rozmnażanie zwierząt i roślin w celach hodowlanych. Przez "stado reprodukcyjne" należy zatem rozumieć zwierzęta, w tym przypadku kury, które osiągnęły dojrzałość reprodukcyjną - nieśną.

Zdaniem Wnioskodawcy odchów kurek mięsnych reprodukcyjnych od pierwszego dnia życia do 18-21 tygodnia życia nie jest działem specjalnym produkcji rolnej, bowiem w Tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego, odnoszące się do jednostek powierzchni upraw i innych jednostek poszczególnych rodzajów produkcji zwierzęcej - nie wymienia się tego typu hodowli

Działalność ta - zdaniem Wnioskodawcy - stanowi, zgodnie z przepisem art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalność rolniczą, z której dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Stosownie do art. 2 ust. 2 ustawy, działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

- licząc od dnia nabycia.

Działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym (art. 2 ust. 3 ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 3a ustawy nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy.

Załącznik nr 2 pozwala także na określenie czy danego rodzaju działalność zaliczana jest do działów specjalnych produkcji rolnej. Jeżeli bowiem danego rodzaju uprawa czy też chów lub hodowla zwierząt nie są wymienione w treści załącznika, to należy uznać, że tego rodzaju działalność jest działalnością rolniczą, niebędącą działem specjalnej produkcji rolnej. W konsekwencji - do przychodów z tej działalności nie znajdą zastosowania przepisy ustawy.

W świetle powyższego, stwierdzić należy, że hodowla i chów drobiu stanowią działalność rolniczą. Wyłączona z tej działalności jest działalność handlowa, w przypadku, gdy okres pomiędzy zakupem drobiu a jego sprzedażą, jest krótszy, niż wskazany w art. 2 ust. 2 ustawy. Nie ma przy tym znaczenia na jakim etapie rozwoju znajduje się drób będący towarem handlowym (pisklęta, młodzież, dorosłe osobniki). Istotny jest wyłącznie okres przetrzymywania zakupionego drobiu.

Podkreślić należy, że okres przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, ma znaczenie dla odróżnienia działalności rolniczej od działalności handlowej. W sytuacji bowiem, gdy okres przetrzymywania pomiędzy zakupem i sprzedażą jest krótszy, niż wskazany w art. 2 ust. 2 ustawy, będziemy mieć do czynienia z działalnością handlową.

Odnosząc zatem powołane wyżej uregulowania prawne do przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego stwierdza się, że odchów zakupionych jednodniowych kurek do 18-21 tygodnia życia, a następnie ich sprzedaż nie stanowi działalności handlowej, ponieważ okres pomiędzy zakupem drobiu a jego sprzedażą jest dłuższy niż wskazany w art. 2 ust. 2 ustawy. Zauważyć należy, że nie ma w tym przypadku znaczenia na jakim etapie rozwoju znajduje się sprzedawany drób (pisklęta, młodzież, czy dorosłe osobniki). Istotny jest tylko okres przetrzymywania zakupionego drobiu. Jest to zatem działalność rolnicza, z tym że zgodnie z przepisami ustawy - zaliczana do działów specjalnych produkcji rolnej, do których zalicza się m.in. chów i hodowlę drobiu rzeźnego i nieśnego.

W odniesieniu do drobiu rzeźnego nie stanowi działu specjalnego produkcji rolnej stado nieprzekraczające 100 sztuk drobiu rzeźnego natomiast w przypadku drobiu nieśnego nie stanowi działu specjalnego produkcji rolnej stado nieprzekraczające 80 sztuk drobiu nieśnego (poz. 5 i 6 załącznika nr 2 do ustawy). Zauważyć przy tym należy, że określając liczebność stada ustawodawca określił je ogólnie, poprzez odwołanie się do pojęcia drobiu rzeźnego lub nieśnego, bez rozróżnienia na gatunek drobiu, jego etap rozwoju czy przeznaczenie. Nie wyłącza z tej wielkości kurcząt. Za decydujący dla ustalenia, czy działalność rolnicza stanowi dział specjalny produkcji rolnej, należy uznać rozmiar działalności, do niego bowiem odesłano w definicji działalności w ramach działów specjalnych produkcji rolnej. Pomimo, iż wielkość norm szacunkowych została ustalona dla kur, jednakże należy stwierdzić, że wobec niewyłączenia kurcząt z wielkości stada, normy te należy stosować zarówno do kur, jak i kurczaków (będących pisklętami kur), w zależności od ich docelowego przeznaczenia. Stanowisko to znajduje odzwierciedlenie w orzecznictwie sądowoadministracyjnym np. wyroki NSA z dnia 25 kwietnia 2012 r. sygn. akt II FSK 2106/10; z dnia 5 sierpnia 2015 sygn. akt II FSK 1632/15.

Mając powyższe na uwadze stwierdza się, że prowadzona przez Wnioskodawcę działalność polegająca na nabywaniu jednodniowych kurek oraz ich odchowie przez okres 18-21 tygodnia życia a następnie ich sprzedaż stanowi, zgodnie z przepisami ustawy, działalność rolniczą zaliczoną ze względu na jej rozmiary do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy, tj. działy specjalne produkcji rolnej. Działalność ta podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w ustawie. Zatem zgodnie z art. 24 ust. 4 zdanie drugie ustawy, dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2. Jak wynika z Tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej (...) stanowiącej załącznik nr 2 do ustawy, norma szacunkowa dochodu rocznego została przewidziana od każdej sztuki kur mięsnych (w stadzie reprodukcyjnym).

O ewentualnych zaistniałych zmianach w prowadzonej produkcji w stosunku do podanych w deklaracji Wnioskodawca ma obowiązek zawiadomić, w terminie 7 dni, właściwego naczelnika urzędu skarbowego (art. 43 ust. 3 pkt 1 ustawy).

Przychody/dochody z tego tytułu, stosownie do art. 45 ust. 1 ustawy, Wnioskodawca obowiązany jest wykazać w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty).

Reasumując, działalność polegająca na odchowie kurek mięsnych reprodukcyjnych od pierwszego dnia życia do 18-21 tygodnia życia, zalicza się do działów specjalnych produkcji rolnej i do przychodów z tej działalności znajdują zastosowanie przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stwierdza się, że stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.