ILPB1/4511-1-45/16-5/APR

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 14 kwietnia 2016 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/4511-1-45/16-5/APR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, reprezentowanego przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 8 stycznia 2016 r. (data wpływu 19 stycznia 2016 r.), uzupełnionym w dniach 24 marca 2016 r. i 8 kwietnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* dokonywania odpisów amortyzacyjnych - jest prawidłowe

* ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie dokonywania odpisów amortyzacyjnych oraz w zakresie ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 138c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 10 marca 2016 r. nr ILPB1/4511-1-45/16-2/PP Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów na podstawie art. 155 § 1 tej ustawy, wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania - poprzez wskazanie adresu elektronicznego pełnomocnika do doręczenia rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie.

Wezwanie wysłano w dniu 10 marca 2016 r., skutecznie doręczono w dniu 14 marca 2016 r., natomiast w dniu 24 marca 2016 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której nie podano prawidłowego adresu elektronicznej skrzynki podawczej na platformie ePUAP.

W związku z tym, zgodnie z pouczeniem zawartym w wystosowanym wezwaniu, pismo doręcza się w sposób określony w art. 144 § 1 pkt 1 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Ponadto z uzupełnienia z dnia 8 kwietnia 2016 r. wynika, że Wnioskodawca prosi o doręczenie pisma za pośrednictwem operatora pocztowego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w szczególności w zakresie branży tekstylnej (produkcja odzieży, krawiectwo, sprzedaż wyrobów tekstylnych).

W przyszłości Wnioskodawca może otrzymać w drodze darowizny od najbliższej osoby (małżonki) stanowiącej jej majątek osobisty:

a.

prawo ochronne do znaku towarowego objętego ochroną udzieloną przez Urząd ds. Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (Znaki Towarowe i Wzory) (OHiM) (dalej odpowiednio jako "znak towarowy", "wspólnotowy znak towarowy") stosownie do Rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz. U.UE.L 78/1 z dnia 24 marca 2009 r.) (dalej jako: "rozporządzenie"), które obowiązuje w Polsce w sposób bezpośredni bez konieczności dokonania implementacji do polskiego porządku prawnego w drodze ustawy,

i)

lub

b.

prawo ochronne do znaku towarowego zarejestrowanego w Urzędzie Patentowym RP zgodnie z przepisami ustawy - Prawo Własności Przemysłowej (dalej jako "znak towarowy").

Znak towarowy, w dniu przyjęcia go do używania przez Wnioskodawcę, nadawać się będzie do gospodarczego wykorzystania dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, a jego przewidywany okres używania będzie dłuższy niż rok. Wartość przedmiotu darowizny zostanie określona przez strony umowy darowizny w oparciu o wycenę niezależnego zewnętrznego rzeczoznawcę wartości niematerialnych i prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej w postaci zarejestrowanego prawa ochronnego do znaku towarowego nabytego w drodze umowy darowizny i zaliczania ich do kosztów podatkowych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

2. W jaki sposób należy ustalić wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej w postaci zarejestrowanego prawa ochronnego do znaku towarowego nabytego w drodze umowy darowizny przez Wnioskodawcę.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 1, będzie on uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej w postaci zarejestrowanego prawa ochronnego do znaku towarowego nabytego w drodze umowy darowizny i zaliczania ich do kosztów podatkowych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 2, wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej w postaci zarejestrowanego prawa ochronnego do znaku towarowego nabytego w drodze umowy darowizny przez Wnioskodawcę należy ustalić wedle jego wartości rynkowej z dnia dokonania darowizny.

UZASADNIENIE przyjętego stanowiska:

Ad. 1

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy PIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do treści art. 22b ust. 1 Ustawy PIT amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1.

spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,

2.

spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,

3.

prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

4.

autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,

5.

licencje,

6.

prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.17),

7.

wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W katalogu wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, przy spełnieniu określonych przesłanek, wymienione zostały m.in. prawa określone w ustawie - Prawo własności przemysłowej. Ustawa ta normuje m.in.: stosunki w zakresie wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych i topografii układów scalonych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy - Prawo własności przemysłowej, na warunkach w niej określonych udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne.

Znakiem towarowym, zgodnie z art. 120 § 1 i § 2 ww. ustawy, może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa. Znakiem towarowym może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy. Jednocześnie, zgodnie z art. 121 ustawy - Prawo własności przemysłowej, na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne.

W zakresie wspólnotowego znaku towarowego obowiązującym jest rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz. U.UE.L 78/1 z dnia 24 marca 2009 r.). Zgodnie z art. 1 ust. 2 tego rozporządzenia, wspólnotowy znak towarowy ma charakter jednolity. Wywołuje on ten sam skutek w całej Wspólnocie: może on być zarejestrowany, zbyty, być przedmiotem zrzeczenia się lub decyzji stwierdzającej wygaśnięcie praw właściciela znaku lub unieważnienie znaku, a jego używanie może być zakazane jedynie w odniesieniu do całej Wspólnoty. Przepis ten ustanawia zasadę jednolitości wspólnotowego znaku towarowego. W praktyce zasada ta oznacza jednolitość uregulowań tyczących się patentów i wzorów przemysłowych oraz znaków towarowych rejestrowanych w państwach członkowskich.

Zasada jednolitości wyraża się w:

* jednolitej procedurze rejestracyjnej (rejestracji wspólnotowego znaku towarowego można dokonać za pośrednictwem Urzędu Patentowego RP),

* ochronie wspólnotowego znaku towarowego na całym terytorium Wspólnoty i skutkach, jakie wywołuje wspólnotowy znak towarowy w krajach członkowskich.

Zgodnie z art. 4 ww. rozporządzenia, wspólnotowy znak towarowy może składać się z jakiekolwiek oznaczenia, które można przedstawić w formie graficznej, w szczególności z wyrazów, łącznie z nazwiskami, rysunków, liter, cyfr, kształtu towarów lub ich opakowań, pod warunkiem, że oznaczenia takie umożliwiają odróżnianie towarów lub usług jednego przedsiębiorstwa od towarów lub usług innych przedsiębiorstw.

Zgodnie z art. 153 ustawy - Prawo własności przemysłowej, przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. Natomiast zgodnie z rozporządzeniem w sprawie wspólnotowego znaku towarowego, na mocy przyznania ochrony dla wspólnotowego znaku towarowego nabywa się ochronę na terenie wszystkich państw członkowskich, w tym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 16 ust. 1 rozporządzenia, wspólnotowy znak towarowy jako przedmiot własności traktowany jest w całości i na całym terytorium Wspólnoty tak jak krajowy znak towarowy zarejestrowany w Państwie Członkowskim, w którym według rejestru wspólnotowych znaków towarowych właściciel ma swoją siedzibę lub swoje miejsce zamieszkania w dacie dokonywania oceny.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, iż skoro ustawa - Prawo własności przemysłowej nie wskazuje by wspólnotowe znaki towarowe powinny być traktowane - na gruncie tejże ustawy - odmiennie od wspólnotowych znaków towarowych oraz rozporządzenie w sprawie wspólnotowego znaku towarowego wprost stanowi, że wspólnotowy znak towarowy traktowany jest w całości i na całym terytorium Wspólnoty tak jak krajowy znak towarowy, to wspólnotowy znak towarowy stanowi podatkową wartość niematerialną i prawną.

Jak wynika z art. 22b ust. 1 podlegającymi amortyzacji wartościami niematerialnymi i prawnymi są wskazane w jego treści prawa (w tym również prawa do wspólnotowych znaków towarowych), które spełniają następujące warunki:

* zostały nabyte,

* nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,

* przewidywany okres ich używania przekracza rok,

* są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto odnosząc się do zawartych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów dotyczących amortyzacji, należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje dwa sposoby wejścia w posiadanie przez podatnika składników majątkowych podlegających amortyzacji - wytworzenie we własnym zakresie i nabycie, przy czym status podlegających amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych mogą mieć wyłącznie składniki majątku nabyte, a nie wytworzone przez podatnika (art. 22a-22b ustawy PIT).

Nabycie prawa własności składnika majątku może nastąpić w formie sprzedaży, zamiany, wkładu niepieniężnego, darowizny, spadku, na podstawie innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości.

Podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa, której zasady ustalania zawarto w art. 22g ustawy PIT.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy PIT, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba, że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy PIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

* nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub

* dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub

* nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Zatem, kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne.

Reasumując, mając na uwadze powyższe wskazać należy, że Wnioskodawca może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od otrzymanego w drodze darowizny prawa ochronnego do znaku towarowego, niezależnie od tego czy, prawo to w momencie nabycia było zarejestrowane w Urzędzie Patentowym RP (jako prawo ochronne do znaku towarowego) bądź w OHIM (jako prawo ochronne do wspólnotowego znaku towarowego).

Ad. 2.

Wartość początkowa przekazanego w drodze darowizny prawa ochronnego do znaku towarowego, spełniającego definicję wartości niematerialnej i prawnej należy ustalić zgodniez art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy PIT, tj. jako wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny określa tę wartość w niższej wysokości.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że kosztem uzyskania przychodów będą odpisy amortyzacyjne, obliczone od wartości początkowej przekazanego w drodze darowizny prawa ochronnego do znaku towarowego (wspólnotowego znaku towarowego).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

* dokonywania odpisów amortyzacyjnych - jest prawidłowe

* ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej - jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl