ILPB1/4511-1-441/15-2/TW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 czerwca 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/4511-1-441/15-2/TW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2015 r. (data wpływu 30 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia dochodu ze zbycia Nieruchomości przez Spółkę osobową - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia dochodu ze zbycia Nieruchomości przez Spółkę osobową.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce oraz podlegającą w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W przyszłości Wnioskodawca może otrzymać w drodze darowizny Nieruchomości, na które będą składały się grunty i budynki lub budowle (dalej: Nieruchomości) od osoby, o której mowa w art. 4a ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768, z późn. zm., dalej: "ustawa o SiD"), tj. od swojej córki. W umowie darowizny Nieruchomości, zawartej w formie aktu notarialnego, zostanie określona wartość Nieruchomości, odpowiadająca ich wartości rynkowej, wynikającej z wyceny niezależnego biegłego. Wnioskodawca będzie wykorzystywać Nieruchomości w prowadzonej działalności gospodarczej.

Następnie Wnioskodawca wniesie Nieruchomości jako wkład do spółki osobowej innej niż spółka komandytowo-akcyjna (dalej: Spółka osobowa). Po wniesieniu wkładu do Spółki osobowej w postaci Nieruchomości przez Wnioskodawcę, Spółka osobowa będzie wykorzystywała Nieruchomości w prowadzonej działalności gospodarczej. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Nieruchomości mogą być udostępniane przez Spółkę osobową innym podmiotom, na podstawie odpowiednich umów najmu, dzierżawy lub umów określonych w art. 23a pkt 1 ustawy o p.d.o.f. Spółka osobowa będzie wykorzystywać Nieruchomości w prowadzonej działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż rok. Biorąc pod uwagę powyższe, Nieruchomości zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez Spółkę osobową, jako środki trwałe (dalej: ŚT), w celu dokonywania odpisów amortyzacyjnych. W zależności od potrzeb, nie jest wykluczone, że w przyszłości Spółka osobowa dokona zbycia Nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W jaki sposób Wnioskodawca powinien ustalić dochód w przypadku ewentualnego zbycia Nieruchomości przez Spółkę osobową.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zbycia przez Spółkę osobową Nieruchomości, dochodem Wnioskodawcy będzie część przychodu ze zbycia Nieruchomości, pomniejszonego o niezamortyzowaną część wartości początkowej Nieruchomości, w proporcji do posiadanego przez Wnioskodawcę prawa udziału w zysku Spółki osobowej.

1.

Należy wskazać, że na gruncie przepisów ustaw o podatkach dochodowych, spółki osobowe (niebędące osobami prawnymi) co do zasady nie są traktowane jako podatnicy (poza spółkami komandytowo-akcyjnymi, które generalnie od 1 stycznia stały się podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych).

Podatnikami są natomiast wspólnicy tych spółek osobowych. Stąd, wszelkie skutki podatkowe związane z funkcjonowaniem takich spółek osobowych należy rozpatrywać w odniesieniu do wspólników tych spółek (w przypadku wspólników będących osobami fizycznymi - w oparciu o przepisy ustawy o p.d.o.f.).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o p.d.o.f., przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat. Przy czym, w myśl art. 5a pkt 26 ustawy o p.d.o.f., przez spółkę niebędącą osobą prawną, należy rozumieć spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego, a zatem także spółki osobowe prawa handlowego za wyjątkiem spółki komandytowo-akcyjnej.

Powyższe regulacje są sformułowaniem zasady transparentności podatkowej spółek osobowych niebędących podatnikami podatku dochodowego, zgodnie z którą ich przychody i koszty zostają, w odpowiedniej proporcji, przypisane bezpośrednio do ich wspólników.

Mając na uwadze powyższe, każdy ze wspólników spółki osobowej niebędącej podatnikiem podatku dochodowego, przy ustalaniu swojego przychodu uzyskanego w następstwie posiadania udziału w takiej spółce oraz poniesionego z tego tytułu kosztu, powinien stosować przepisy właściwej dla tego wspólnika ustawy o podatku dochodowym (tekst jedn.: w przypadku Wnioskodawcy, będącego osobą fizyczną - przepisy ustawy o p.d.o.f.).

2.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o p.d.o.f. przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Jednocześnie stosownie do art. 22 ust. 8a pkt 1 ustawy o p.d.o.f. w przypadku odpłatnego zbycia przez spółkę niebędącą osobą prawną rzeczy i praw będących przedmiotem wkładu do takiej spółki za koszt uzyskania przychodu uważa się wartość początkową przyjętą przez spółkę w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ustaloną zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4, pomniejszoną o sumę odpisów amortyzacyjnych - jeżeli rzeczy te lub prawa były zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych spółki.

W tym kontekście należy wskazać, że ewentualne zbycie Nieruchomości przez Spółkę osobową niewątpliwie powinno zostać uznane za zbycie składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o p.d.o.f. Zgodnie bowiem z opisem zdarzenia przyszłego Nieruchomości zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jako środki trwałe. Jednocześnie od przedmiotowych środków trwałych (za wyjątkiem gruntów, które nie podlegają amortyzacji) Spółka osobowa będzie dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z metodą określoną w art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.f.

W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie zastosowanie powinien znaleźć ww. art. 24 ust. 2 pkt 1 oraz art. 22 ust. 8a pkt 1 ustawy o p.d.o.f., na podstawie których w przypadku zbycia Nieruchomości, nabytych przez Wnioskodawcę w wyniku darowizny, a następnie wniesionych jako wkład do Spółki osobowej, przychód z tytułu zbycia należy obniżyć o koszt w wartości początkowej Nieruchomości przyjętej przez Spółkę osobową w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, pomniejszonej o dokonane do momentu zbycia odpisy amortyzacyjne.

Jednocześnie, w związku z faktem, iż Wnioskodawca będzie wspólnikiem Spółki osobowej, z tytułu przedmiotowego zbycia Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozpoznania dla potrzeb p.d.o.f. części dochodu osiągniętego z tytułu zbycia, ustalonego w sposób wskazany powyżej, w proporcji do posiadanego przez Wnioskodawcę prawa udziału w zysku Spółki osobowej.

Stanowisko Wnioskodawcy przedstawione powyżej jest podzielane przez Ministra Finansów w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Jako przykład można wskazać na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 2 czerwca 2010 r. (IPPB1/415-298/10-2/EC), w której organ uznał, że: "kosztem uzyskania przychodów ze sprzedaży wniesionych do spółki w formie aportu:

* niepodlegających amortyzacji nieruchomości gruntowych jest wynikająca z ewidencji środków trwałych ich wartość początkowa (nie wyższa od wartości rynkowej z dnia wniesienia wkładu),

* nieruchomości zabudowanych jest wynikająca z ww. ewidencji wartość początkowa (nie wyższa od wartości rynkowej z dnia wniesienia wkładu) pomniejszona o dokonane odpisy amortyzacyjne, (...)

Ponadto zauważyć należy, iż stosownie do cytowanego wyżej art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tak ustalone koszty uzyskania przychodów u każdego wspólnika będą określone proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku spółki osobowej."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę pisma co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl