ILPB1/4511-1-4/16-7/AN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2015 r. (data wpływu 4 stycznia 2016 r.), uzupełnionym w dniu 24 marca 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej znaku towarowego - jest prawidłowe.

W dniu 4 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* przychodów,

* ustalenia wartości początkowej znaku towarowego.

Wniosek w części dotyczącej podatku od spadków i darowizn został w dniu 13 stycznia 2016 r. przekazany do załatwienia do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, gdyż stosownie do § 7 pkt 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego właściwym organem podatkowym w tych sprawach jest Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach.

Wniosek w zakresie przychodów nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1 i § 2 oraz w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 10 marca 2016 r. znak ILPB1/4511-1-4/16-2/AN na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

W treści ww. wezwania poinformowano, że nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie lub uzupełnienie wniosku jedynie o dopłatę spowoduje, że wniosek zostanie rozpatrzony według kolejności przedstawionych w nim zdarzeń w jakich wystąpią wszystkie niezbędne elementy do wydania interpretacji indywidualnej, w pozostałej zaś części zostanie pozostawiony bez rozpatrzenia.

W przypadku częściowego uzupełnienia wniosku, podanie będzie podlegało rozpatrzeniu w tym zakresie, w jakim wystąpią wszystkie niezbędne elementy do wydania interpretacji indywidualnej. W pozostałej części wniosek zostanie pozostawiony bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 14 marca 2016 r., a zatem wyznaczony termin upłynął z dniem 21 marca 2016 r. i w tym czasie nie uzupełniono braków formalnych.

Brakująca opłata do tut. Organu wpłynęła w dniu 21 marca 2016 r., natomiast pismo stanowiące uzupełnienie wniosku wpłynęło w dniu 24 marca 2016 r. (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 22 marca 2016 r.), a więc po upływie wyznaczonego terminu.

W przedmiotowej sprawie podkreślić należy, że zgodnie z art. 12 § 6 pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, termin uważa się za zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało nadane w polskiej placówce pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz. U. poz. 1529) albo złożone w polskim urzędzie konsularnym.

W związku z tym, przedmiotowa interpretacja dotyczy tylko podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej znaku towarowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. W przyszłości wnioskodawca ma otrzymać w drodze darowizny od osoby najbliższej (zaliczanej do I grupy podatkowej), prawo ochronne do znaku towarowego, który zostanie uprzednio zarejestrowany we właściwym urzędzie. Prawo to będzie wykorzystywane przez wnioskodawcę w prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie ustalenia wartości początkowej znaku towarowego.

Jaką wartość początkową na potrzeby amortyzacji otrzymanego w drodze darowizny prawa ochronnego powinien przyjąć wnioskodawca.

Zdaniem Wnioskodawcy, na potrzeby amortyzacji darowanego mu prawa ochronnego do znaku towarowego jako wartość początkową należy przyjąć wartość rynkową darowanego prawa ochronnego określoną w opinii biegłego rzeczoznawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że w przyszłości wnioskodawca ma otrzymać w drodze darowizny od osoby najbliższej (zaliczanej do I grupy podatkowej), prawo ochronne do znaku towarowego, który zostanie uprzednio zarejestrowany we właściwym urzędzie. Prawo to będzie wykorzystywane przez wnioskodawcę w prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej.

Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości (art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

W myśl art. 19 ust. 3 ww. ustawy, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

W konsekwencji, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość początkowa nie może być wyższa niż wartość rynkowa tego składnika.

Podsumowując, wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej nabytej w drodze darowizny, należy ustalić według wartości rynkowej z dnia nabycia, z zastosowaniem cytowanego wyżej przepisu art. 19. W takiej wartości Wnioskodawca będzie również zobligowany wprowadzić wartość niematerialną i prawną otrzymaną w drodze darowizny do swojej ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, i od tak ustalonej wartości początkowej dokonywać odpisów amortyzacyjnych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, że w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów w dniu 1 kwietnia 2016 r. wydano postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia nr ILPB1/4511-1-4/16-8/AN.

Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania tytułem darowizny prawa ochronnego do zarejestrowanego znaku towarowego został rozstrzygnięty interpretacją indywidualną z dnia 25 marca 2016 r., nr IBPB-2-1/4515-20/16/MCZ wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.