ILPB1/4511-1-290/16-4/AK - PIT w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 31 maja 2016 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/4511-1-290/16-4/AK PIT w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2016 r. (data wpływu 18 marca 2016 r.), uzupełnionym w dniu 20 maja 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 12 maja 2016 r. nr ILPB1/4511-1-290/16-2/AK Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie wysłano w dniu 12 maja 2016 r., skutecznie doręczono w dniu 16 maja 2016 r., natomiast w dniu 20 maja 2016 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawca uzupełnił wniosek (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 18 maja 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która od dnia 1 października 2014 r. oddaje w najem lokal mieszkalny, do którego ma prawo zgodnie z jego przeznaczeniem na cele mieszkalne. Strony ustaliły czynsz miesięczny (obejmujący również czynsz uiszczany do wspólnoty mieszkaniowej z tytułu utrzymania przedmiotowego lokalu) przedmiotu najmu na łączną kwotę 2.400,00 zł (dwa tysiące czterysta złotych), z czego kwota 600,00 zł (sześćset złotych) stanowi czynsz płatny do wspólnoty mieszkaniowej, a kwota pozostała, tj. 1.800,00 zł (jeden tysiąc osiemset złotych) stanowi przychód podatnika.

Strony ustaliły, że czynsz najmu będzie płatny do 15 każdego miesiąca w kwocie 2.400,00 zł na konto wynajmującego, który sam będzie wpłacał kwotę 600,00 zł stanowiącą czynsz do wspólnoty mieszkaniowej.

Podatnik prosi o określenie czy kwota wpływająca na jego konto, tj. 2.400,00 zł jest jego przychodem, czy kwota 1.800,00 zł.

W uzupełnieniu opisu zaistniałego stanu faktycznego podano następujące informacje.

1. Strony ustalają czynsz miesięczny (obejmujący również czynsz uiszczany do Wspólnoty mieszkaniowej z tytułu utrzymania przedmiotowego lokalu) przedmiotu najmu lokalu mieszkalnego na łączną kwotę 2.400,00 zł z czego kwota 600,00 zł stanowi miesięczny czynsz uiszczany do wspólnoty mieszkaniowej, a kwota 1.800,00 zł stanowi wysokość czynszu najmu.

2. Kwota 2.400,00 zł stanowiącą opłaty wyszczególnione w ust. 1 niniejszego paragrafu będzie płatna na konto wynajmującego do dnia 15 każdego miesiąca z góry za dany miesiąc.

Z zapisów umowy wynika, że wynajmujący - Wnioskodawca otrzymuje całą kwotę 2.400,00 zł i z niej opłaca czynsz we wspólnocie mieszkaniowej w kwocie 600,00 zł. Najemca zobowiązany jest do zapłaty wynajmującemu - Wnioskodawcy kwotę najmu 1.800,00 zł i kwotę czynszu 600,00 zł łącznie, tj. 2.400,00 zł. Najemca nie wnosi opłat do wspólnoty mieszkaniowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy podatnik rozliczając się z najmu w formie ryczałtu 8,5% oblicza podatek od kwoty, którą otrzymuje na rachunek, czy może pomniejszyć ją o wysokość czynszu przekazanego do wspólnoty mieszkaniowej, tj. 600,00 zł.

2. Czy podatek powinien być wyliczony z kwoty 1.800,00 zł czy 2.400,00 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyliczony podatek za wynajem lokalu w formie ryczałtu 8,5% powinien wyliczać od kwoty faktycznego przychodu, tj. 1.800,00 zł, a nie od kwoty wpływu na rachunek bankowy, ponieważ część tej kwoty przekazuje do wspólnoty mieszkaniowej jako czynsz za utrzymanie lokalu. Podatek za najem powinien wynosić 153,00 zł - miesięcznie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), źródłami przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Oznacza to, że określenia wysokości przychodu z najmu zaliczanego do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, należy dokonywać w oparciu o postanowienia wyżej powołanego art. 11 ustawy.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Natomiast w myśl art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Przedmiotem opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym jest przychód bez pomniejszenia o koszty uzyskania przychodów.

Stosownie do treści art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, że podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednakże, aby powstał przychód po stronie wynajmującego, muszą zaistnieć przesłanki określone w wyżej powołanym art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wynajmującego.

Składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego nie będą natomiast ponoszone przez najemcę wydatki (opłaty) związane z przedmiotem najmu (np. czynsz do wspólnoty mieszkaniowej), jeżeli z umowy wynika, że najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia. Dodatkowe opłaty ponoszone przez najemcę w związku z użytkowaniem lokalu mieszkalnego nie mieszczą się w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego. W zakresie uiszczania tych opłat Wnioskodawca pełni jedynie rolę pośrednika pomiędzy najemcą a usługodawcami.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która od dnia 1 października 2014 r. oddaje w najem lokal mieszkalny. W umowie najmu strony ustalają czynsz miesięczny (obejmujący również czynsz uiszczany do Wspólnoty mieszkaniowej z tytułu utrzymania przedmiotowego lokalu) przedmiotu najmu lokalu mieszkalnego na łączną kwotę 2.400,00 zł, z czego kwota 600,00 zł stanowi miesięczny czynsz uiszczany do wspólnoty mieszkaniowej, a kwota 1.800,00 zł stanowi wysokość czynszu najmu.

Mając zatem na uwadze informacje przestawione we wniosku oraz przytoczone powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że czynsz na rzecz wspólnoty mieszkaniowej, do ponoszenia którego zgodnie z umową najmu zobowiązał się najemca, ale uiszczany za pośrednictwem wynajmującego, należy uznać za kwotę, której nie wlicza się do przychodu z najmu podlegającego opodatkowaniu 8,5% zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Przychodem, od którego należy obliczyć zryczałtowany podatek dochodowy, jest wyłącznie otrzymywana przez Wnioskodawcę kwota tytułem czynszu najmu rozumianego jako wynagrodzenie za oddanie przedmiotu najmu w używanie.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji pominięto przykład liczbowy ilustrujący stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie, z uwagi na fakt, że przepis art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) nakłada na organ podatkowy obowiązek udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego. W konsekwencji tut. Organ nie odniósł się do prawidłowości wyliczeń Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl