ILPB1/4511-1-29/16-3/APR - PIT w zakresie powstania przychodu podatkowego po stronie obdarowanego z tytułu otrzymania prawa ochronnego do znaku towarowego w drodze umowy darowizny.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2016 r. (data wpływu 15 stycznia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu podatkowego po stronie obdarowanego z tytułu otrzymania prawa ochronnego do znaku towarowego w drodze umowy darowizny - jest prawidłowe.

W dniu 15 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu podatkowego po stronie obdarowanego z tytułu otrzymania prawa ochronnego do znaku towarowego w drodze umowy darowizny.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 138c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 10 marca 2016 r. nr ILPB1/4511-1-29/16-2/PP Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów na podstawie art. 155 § 1 tej ustawy, wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania - poprzez wskazanie adresu elektronicznego pełnomocnika do doręczenia rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie.

Wezwanie wysłano w dniu 10 marca 2016 r., skutecznie doręczono w dniu 14 marca 2016 r., natomiast do tut. Organu nie wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie.

W związku z tym, zgodnie z pouczeniem zawartym w wystosowanym wezwaniu, pismo doręcza się w sposób określony w art. 144 § 1 pkt 1 ustawy - Ordynacja podatkowa.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w szczególności w zakresie branży medycznej, dermatologicznej i kosmetycznej.

W przyszłości Wnioskodawca może otrzymać w drodze darowizny od swojego pełnoletniego syna:

Znak towarowy, w dniu przyjęcia go do używania przez Wnioskodawcę, nadawać będzie się do gospodarczego wykorzystania dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, a jego przewidywany okres używania będzie dłuższy niż rok. Wartość przedmiotu darowizny zostanie określona przez strony umowy darowizny w oparciu o wycenę niezależnego zewnętrznego rzeczoznawcę wartości niematerialnych i prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy opisana w zdarzeniu przyszłym darowizna znaku towarowego będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy PIT i nie będzie kreować powstania jakiegokolwiek przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym po stronie Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana w zdarzeniu przyszłym darowizna znaku towarowego będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy PIT i nie będzie kreować powstania jakiegokolwiek przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym po stronie Wnioskodawcy.

UZASADNIENIE przyjętego stanowiska:

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana w zdarzeniu przyszłym darowizna będzie zwolniona z opodatkowania, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy PIT oraz nie będzie kreowała po jego stronie jakiegokolwiek innego rodzaju przychodu.

W konsekwencji powyższego Wnioskodawca nie będzie także zobowiązany do wykazania wartości otrzymanej darowizny, jako przychodu zwolnionego w jakiejkolwiek deklaracji, informacji, bądź zeznaniu podatkowym.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy PIT przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem darowizny. Stosownie jednak do art. 3 pkt 2 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi temu nie podlega nabycie w drodze spadku, zapisu windykacyjnego lub darowizny praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycia tych praw.

Z powyższego wynika zatem, że nabycie w drodze darowizny prawa do znaku towarowego, podlega przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zostało wyłączone spod władztwa ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy PIT wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20.

Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 20 ww. ustawy, zwolnienie nie ma zastosowania do świadczeń otrzymywanych na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej etc., jednak wyłączenie to nie znajdzie zastosowania w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym. Znak towarowy zostanie przekazany bowiem w drodze darowizny - ergo zwolnienie znajdzie zastosowanie. Z kolei art. 11 ust. 2-2b ustawy PIT, dotyczy obliczania wartości świadczeń w naturze, świadczeń nieodpłatnych oraz częściowo odpłatnych.

Ze względu na fakt, że Wnioskodawca otrzyma znak towarowy w drodze darowizny, a więc w sposób nieodpłatny, to wskazane przepisy znajdą zastosowanie, a konkretnie art. 11 ust. 2a ustawy PIT (określanie wartości świadczeń nieodpłatnych).

Nie bez związku z przedmiotową sprawą jest pojęcie "darowizny". Przez "darowiznę" należy rozumieć typ umowy nazwanej, określonej w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm. - powinno być: tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.), na mocy której (stosownie do art. 888 ww. ustawy), darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Istotą darowizny, jako czynności nieodpłatnej, jest brak po stronie darczyńcy ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego. Celem, jaki leży u podstaw darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Darowizna może polegać zarówno na przesunięciach do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych postaciach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie obdarowanego - do zwiększenia jego majątku (zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów). Dla oceny charakteru prawnego umowy darowizny nie ma znaczenia motyw dokonanego nieodpłatnie świadczenia, w tym także określone racje gospodarcze.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić można, że otrzymanie przez Wnioskodawcę znaku towarowego, tak jak opisano to w opisie zdarzenia przyszłego, jest otrzymaniem darowizny, tj. nieodpłatnie, a więc również nieodpłatnie z punktu widzenia regulacji zawartej w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do grup podatkowych, w rozumieniu ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.), to zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy, do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

W ocenie Wnioskodawcy, z opisu zdarzenia przyszłego jednoznacznie wynika, że "otrzymanie" (tekst jedn.: nabycie) nastąpi od syna, a więc zstępnego, czyli osoby z I grupy podatkowej, w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, a więc i ten wymóg ustawowy został spełniony.

Podsumowując, Wnioskodawca stwierdza, że świadczenie (tekst jedn.: przekazanie znaku towarowego w drodze darowizny), które ma nieodpłatny charakter, jego wartość obliczana będzie zgodnie z art. 11 ust. 2a ustawy PIT, świadczenie to zostanie otrzymane od syna, a więc osoby z I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, zaś art. 21 ust. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajdzie zastosowania. Tak więc wszelkie wymogi do skorzystania ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zostaną spełnione.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca wskazuje na interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 5 listopada 2013 r., znak: ILPB1/415-846/13-6/AP oraz interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 12 stycznia 2015 r., znak IBPB1/415-1218/14/JS.

Konsekwentnie w ocenie Wnioskodawcy, opisana w zdarzeniu przyszłym darowizna nie będzie kreowała jakiegokolwiek rodzaju przychodu po jego stronie a więc nie będzie występował przychód do opodatkowania na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie znaku towarowego w sposób opisany w zdarzeniu przyszłym będzie korzystało ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych i nie będzie kreowało żadnego innego przychodu podatkowego.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, wartość otrzymanej darowizny - jako przychodu zwolnionego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy PIT - nie podlega wykazaniu i zgłoszeniu do organu podatkowego na jakimkolwiek zeznaniu, deklaracji, czy informacji przewidzianych przepisami prawa podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 tej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 14 ust. 1 cytowanej ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125 (art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy).

Przy czym, pod pojęciem nieodpłatnych świadczeń należy rozumieć nie tylko świadczenie w rozumieniu prawa cywilnego (działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony), ale także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne oraz gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku mające konkretny wymiar finansowy.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą otrzyma od pełnoletniego syna nieodpłatnie (w formie darowizny) prawo ochronne do znaku towarowego.

Znak towarowy, w dniu przyjęcia go do używania przez Wnioskodawcę, nadawać będzie się do gospodarczego wykorzystania dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, a jego przewidywany okres używania będzie dłuższy niż rok. Wartość przedmiotu darowizny zostanie określona przez strony umowy darowizny w oparciu o wycenę niezależnego zewnętrznego rzeczoznawcę wartości niematerialnych i prawnych.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że otrzymanie ww. prawa ochronnego do znaku towarowego generować będzie u Wnioskodawcy przychód z nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać jednakże należy, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 125, nie ma zastosowania do świadczeń otrzymywanych na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej lub na podstawie umów będących podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 (art. 21 ust. 20 ww. ustawy).

Przy czym, do pierwszej grupy podatkowej zgodnie z art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r. poz. 205, z późn. zm.), zalicza się m.in. zstępnych, a zatem w tym syna. Oznacza to, że przychód uzyskany przez Wnioskodawcę w związku z otrzymaniem wskazanego we wniosku prawa do znaku towarowego, korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zatem należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy stwierdzające, że opisana w zdarzeniu przyszłym darowizna znaku towarowego będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ww. ustawy i nie będzie kreować powstania jakiegokolwiek przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym po stronie Wnioskodawcy, jest prawidłowe.

Końcowo tut. Organ informuje, że w przedmiotowej interpretacji nie odniósł się do kwestii poruszonej we własnym stanowisku w sprawie, a dotyczącej obowiązku wykazania wartości otrzymanej darowizny jako przychodu zwolnionego w jakiejkolwiek deklaracji, informacji, bądź zeznaniu podatkowym, ponieważ zagadnienie to nie było przedmiotem zapytania Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę pism organów podatkowych tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.