ILPB1/4511-1-284/15-2/IM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2015 r. (data wpływu 24 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej Nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 24 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej Nieruchomości oraz w zakresie odpisów amortyzacyjnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce oraz podlegającą w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W przyszłości Wnioskodawca może otrzymać w drodze darowizny Nieruchomości, na które będą składały się grunty i budynki lub budowle (dalej: Nieruchomości) od osoby, o której mowa w art. 4a ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768, z późn. zm., dalej: "ustawa o SiD"), tj. od swojej córki.

Jednocześnie Wnioskodawca chciałby wskazać, iż będzie prowadził jednoosobową działalność gospodarczą. W ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawca będzie zajmował się m.in. udostępnianiem Nieruchomości, na podstawie odpowiednich umów najmu, dzierżawy lub umów określonych w art. 23a pkt 1 ustawy o p.d.o.f., innym podmiotom (Nieruchomości będą wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej). Wnioskodawca zamierza wykorzystywać Nieruchomości w prowadzonej działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż rok. Biorąc pod uwagę powyższe Wnioskodawca planuje wprowadzić Nieruchomości do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jako środki trwałe (dalej: ŚT), w celu dokonywania odpisów amortyzacyjnych (za wyjątkiem gruntów, które nie podlegają amortyzacji). W umowie darowizny Nieruchomości, zawartej w formie aktu notarialnego, zostanie określona wartość Nieruchomości, odpowiadająca ich wartości rynkowej, wynikającej z wyceny niezależnego biegłego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Według jakiej wartości, jako wartości początkowej, Wnioskodawca powinien ująć Nieruchomości w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dla celów amortyzacji podatkowej.

2. Czy odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej Nieruchomości podlegających amortyzacji będą stanowić dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu w pełnej wysokości.

Przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest pytanie nr 1, natomiast wniosek w zakresie pytania nr 2 został rozstrzygnięty w dniu 22 maja 2015 r. odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/4511-1-284/15-3/IM.

Zdaniem Wnioskodawcy ad. 1, powinien on ująć Nieruchomości w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dla celów amortyzacji podatkowej w wartości wynikającej z umowy darowizny - jako wartości początkowej.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy p.d.o.f. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o p.d.o.f. Natomiast w myśl art. 22 ust. 8 ustawy o p.d.o.f. kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 ustawy o p.d.o.f.

Stosownie do treści art. 22a ust. 1 pkt 6 ustawy p.d.o.f. amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c ustawy o p.d.o.f., m.in. stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W tym miejscu Wnioskodawca chciałby nadmienić, iż warunki wskazane w treści art. 22a ust. 1 ustawy o p.d.o.f. umożliwiające dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od Nieruchomości (tekst jedn.: budynków lub budowli, z wyłączeniem gruntów, które nie podlegają amortyzacji) będą spełnione gdyż:

* Nieruchomości zostaną nabyte przez Wnioskodawcę (w formie darowizny),

* W wyniku nabycia w formie darowizny Wnioskodawca stanie się właścicielem Nieruchomości,

* Nieruchomości będą wykorzystywane w działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, w tym mogą zostać oddane innym podmiotom do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy (a zatem będą nadawały się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania),

* przewidywany okres używania Nieruchomości przez Wnioskodawcę przekraczać będzie rok.

Mając na uwadze powyższe, w opinii Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, iż nabyte przez niego w drodze darowizny Nieruchomości stanowić będą środki trwałe w rozumieniu ustawy o p.d.o.f., jak również będą mogły podlegać amortyzacji (za wyjątkiem gruntów).

Podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa, której zasady określania zawarto w art. 22g ustawy o p.d.o.f. Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o p.d.o.f., za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości. W związku z tym, wartością początkową Nieruchomości jako środków trwałych będzie ich wartość rynkowa określona w umowie darowizny.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Ministra Finansów, dotyczących nabytych w wyniku darowizny zarówno środków trwałych jak i wartości niematerialnych i prawnych (w odniesieniu do których znajdują zastosowanie analogiczne przepisy), z których przykładowo można przytoczyć:

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 lipca 2014 r., sygn. IPPB1/415-557/14-2/KS, w której organ wskazał, że "Biorąc pod uwagę cytowane przepisy stwierdzić należy, że Wnioskodawca będzie uprawniony do ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej (wskazanego we wniosku prawa ochronnego na znak towarowy), wprowadzenia do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych w wysokości wartości rynkowej z dnia nabycia w drodze darowizny (art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy)";

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 lipca 2014 r. sygn. IBPBI/1/415-430/14/ZK, w której organ stwierdził, że: "Wnioskodawczyni będzie wykorzystywać na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej całą darowaną część budynku, którą wprowadzi do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych. Otrzymana w drodze darowizny część nieruchomości jest już obecnie zdatna do wykorzystania na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że jeżeli Wnioskodawczyni podejmie decyzję o używaniu wskazanego we wniosku budynku mieszkalnego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż 1 rok i zostaną spełnione również pozostałe warunki określone w art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do uznania go za środek trwały, to Wnioskodawczyni po ujęciu ww. składnika majątku w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych będzie mogła odpisy amortyzacyjne dokonywane od jego wartości początkowej, ustalonej zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 i ust. 11 tej ustawy, zaliczać do kosztów uzyskania prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej";

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 7 kwietnia 2014 r., sygn. IPTPB1/415-20/14-2/DS, w której organ uznał, że: "biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że wartość początkową ww. nieruchomości Wnioskodawczyni powinna ustalić zgodnie z generalną zasadą określoną w art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w wartości rynkowej z dnia nabycia. Jeżeli jednak wartość ta wynikająca z umowy darowizny będzie niższa, wówczas wartość początkowa nieruchomości powinna zostać określona w tej niższej wysokości. Od ustalonej w powyższy sposób wartości nieruchomości Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 22a ust. 1 cyt. ustawy, będzie mogła dokonywać odpisów amortyzacyjnych, za wyjątkiem gruntów, które na mocy art. 22c pkt 1 tej ustawy nie podlegają amortyzacji";

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 listopada 2013 r., sygn. ILPB1/415-895/13-4/AA, w której organ zgodził się ze stanowiskiem podatnika, zgodnie z którym: "Podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa, której zasady ustalania zawarto w art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości."

Zdaniem Wnioskodawcy ad. 2 będzie on uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów pełnej wartości odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej Nieruchomości (za wyjątkiem gruntów, które nie podlegają amortyzacji).

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o p.d.o.f., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o p.d.o.f. Natomiast stosownie do treści art. 22 ust. 8 ustawy o p.d.o.f., kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 ustawy o p.d.o.f.

Jak wskazał Wnioskodawca w treści uzasadnienia stanowiska w zakresie pytania oznaczonego nr 1 Nieruchomości będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę jako środki trwałe w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w ramach której będzie zajmował się m.in. udostępnianiem innym podmiotom Nieruchomości na podstawie odpowiednich umów najmu, dzierżawy lub umów określonych art. 23a pkt 1 ustawy o p.d.o.f. Dodatkowo Wnioskodawca chciałby nadmienić, iż w jego opinii żaden z przepisów art. 23 ustawy o p.d.o.f. nie zawiera regulacji mającej potencjalny wpływ na ograniczenie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych (za wyjątkiem gruntów, które nie podlegają amortyzacji) nabytych w drodze darowizny, co ma miejsce w analizowanym przypadku.

Niewątpliwie takiego ograniczenia nie wprowadzają przepisy zawarte w art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy o p.d.o.f. Zgodnie z przywołanym przepisem nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

* nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub

* dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub

* nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z literalnym brzmieniem powyższego przepisu, wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów nie dotyczy środków trwałych nabytych w drodze darowizny.

Reasumując, w opinii Wnioskodawcy odpisy amortyzacyjne od nabytych przez Wnioskodawcę w formie darowizny Nieruchomości (za wyjątkiem gruntów, które stanowią środki trwałe nie podlegające amortyzacji) stanowią w całości koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych, dotyczących nabytych w wyniku darowizny zarówno środków trwałych jak i wartości niematerialnych i prawnych (w odniesieniu do których stosuje się analogiczne przepisy), wydawanych przez Ministra Finansów, z których przykładowo można przytoczyć:

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 lipca 2014 r., sygn. IPPB1/415-557/14-2/KS, w której organ wskazał, że "kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwale lub wartości niematerialne i prawne. Biorąc pod uwagę cytowane przepisy stwierdzić należy, że Wnioskodawca (...) będzie mógł zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od tej wartości niematerialnej i prawnej (art. 22 ust. 8 ww. ustawy).";

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 lipca 2014 r., sygn. IBPBI/1/415-430/14/ZK, w której organ stwierdził, że: "Wnioskodawczyni będzie wykorzystywać na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej całą darowaną część budynku, którą wprowadzi do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych, otrzymana w drodze darowizny część nieruchomości jest już obecnie zdatna do wykorzystania na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że jeżeli Wnioskodawczyni podejmie decyzję o używania wskazanego we wniosku budynku mieszkalnego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż 1 rok i zostaną spełnione również pozostałe warunki określone w art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do uznania go za środek trwały, to Wnioskodawczyni po ujęciu ww. składnika majątku w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych będzie mogła odpisy amortyzacyjne dokonywane od jego wartości początkowej, ustalonej zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 i ust. 11 tej ustawy, zaliczać do kosztów uzyskania prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej";

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 7 kwietnia 2014 r., sygn. IPTPB1/415-20/14-2/DS, w której organ uznał, że: "biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że wartość początkową ww. nieruchomości Wnioskodawczyni powinna ustalić zgodnie z generalną zasadą określoną w art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w wartości rynkowej z dnia nabycia. Jeżeli jednak wartość ta wynikająca z umowy darowizny będzie niższa, wówczas wartość początkowa nieruchomości powinna zostać określona w tej niższej wysokości. Od ustalonej w powyższy sposób wartości nieruchomości Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 22a ust. 1 cyt. ustawy, będzie mogła dokonywać odpisów amortyzacyjnych, za wyjątkiem gruntów, które na mocy art. 22c pkt 1 tej ustawy nie podlegają amortyzacji".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Tut. Organ wskazuje, że przedstawiając własne stanowisko, Wnioskodawca podał art. 22a ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przepis dotyczący amortyzacji Nieruchomości oraz art. 19 ust. 2 ww. ustawy jako przepis dotyczący określenia wartości rynkowej. Mając jednak na uwadze merytoryczną treść przedmiotowego wniosku, tut. Organ zrozumiał, że Wnioskodawca miał na uwadze treść art. 22a ust. 1 pkt 1 oraz art. 19 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera przepisu art. 22a ust. 1 pkt 6, zaś art. 19 ust. 2 dotyczy przychodu z odpłatnego zbycia w drodze zamiany nieruchomości lub praw majątkowych, a także innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 (...).

Powyższa różnica ma jednak wpływu na merytoryczne rozstrzygnięcie przedmiotowego wniosku.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.