ILPB1/4511-1-1670/15-2/IM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2015 r. (data wpływu 14 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 14 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest komandytariuszem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej "Spółka").

Spółka zajmuje się projektowaniem budową stoisk targowych i wystawowych oraz sprzedażą gotowych elementów stoisk targowych wystawowych na zamówienie klientów prezentujących swoją ofertę lub na zamówienie agencji reklamowych. Wymienione czynności świadczone są na rzecz kontrahentów zagranicznych (podmioty mające siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty lub na terytorium państw trzecich), jak również podmiotów krajowych. Spółka przy realizacji świadczonych usług budowy stoisk targowych i wystawowych oraz sprzedaży gotowych elementów stoisk targowych i wystawowych korzysta z pracy własnych pracowników, osób zatrudnionych na podstawie umów cywilnoprawnych (zleceniobiorcy) jak również firm podwykonawców. Zleceniobiorcy i podwykonawcy wykonują na rzecz Spółki czynności pomocnicze, takie jak: wykonanie poszczególnych elementów stoiska, zaprojektowanie części lub całego stoiska, pakowanie i rozpakowywanie elementów stoiska, a także ich montaż i demontaż gdy świadczona jest usługa budowy stoiska.

Z uwagi na konieczność szybkiego i sprawnego wykonania zleconych prac, Spółka podpisuje ze zleceniobiorcami oraz podwykonawcami umowy, z których wynika, że wydatki związane z noclegami oraz przejazdami do miejsca wykonywania czynności zleceniobiorców oraz podwykonawców (np. bilety komunikacji samochodowej, kolejowej lub lotniczej) obciążają Spółkę. Jednocześnie ww. koszty nie są przenoszone przez Spółkę na zleceniobiorców oraz podwykonawców. Ponoszenie przez Spółkę wydatków związanych z noclegami oraz przejazdami do miejsca wykonywania prac w zakresie budowy stoisk targowych lub wystawowych zgodne jest z oczekiwaniami rynku. Spółka pragnąc zaangażować zleceniobiorców lub podwykonawców do przedmiotowych prac na targach lub wystawach organizowanych w miejscach znacznie oddalonych od miejsca zamieszkania / siedziby zleceniobiorców / podwykonawców musi zobowiązać się do pokrycia kosztów noclegów oraz dojazdów.

Przedstawiony sposób rozliczania kosztów noclegów oraz przejazdów podyktowany jest również faktem, że Spółka jest organizatorem i koordynatorem całości prac i to Spółka odpowiada przed zamawiającymi za terminowe wykonanie zamówienia. Ze względu na specyfikę branży, w której działa Spółka, precyzyjne określenie terminów (zgodnych z nieprzekraczalnymi terminami wydarzeń targowych / wystaw oraz innymi terminami narzuconymi przez organizatorów targów / wystaw) jest kluczowe dla prawidłowej realizacji zleconych prac. W związku z tym, że Spółka jest odpowiedzialna za zarządzanie poszczególnymi projektami w zakresie budowy stoisk targowych i wystawowych, to Spółka ustala harmonogram oraz czuwa nad jego przestrzeganiem na każdym etapie realizacji projektu. Przygotowując harmonogram prac Spółka posiada pełną wiedzę o terminach, w których muszą być wykonane poszczególne etapy prac (w tym prace zleceniobiorców i podwykonawców), dlatego też to Spółka dokonuje rezerwacji noclegów oraz organizuje przejazdy dla wszystkich osób zaangażowanych w dany projekt. Takie działanie pozwala z jednej strony ograniczyć koszty (rezerwacja noclegów dla większej ilości osób pozwala uzyskać korzystniejsze ceny i w ostatecznym rozrachunku ograniczyć koszty realizacji projektów), jak również w istotny sposób ograniczyć ryzyko niedotrzymania terminów przez zleceniobiorców oraz podwykonawców.

Ponoszone przez Spółkę wydatki związane z noclegami oraz przejazdami zleceniobiorców oraz podwykonawców do miejsca wykonywania prac w zakresie budowy stoisk targowych lub wystawowych uwzględniane są w kalkulacji należnego Spółce od klientów wynagrodzenia z tytułu wykonanych prac.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przepisów ustawy o PIT, ponoszone przez Spółkę której Wnioskodawca jest wspólnikiem wydatki związane z noclegami oraz przejazdami zleceniobiorców oraz podwykonawców stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez Spółkę, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, wydatki związane z noclegami oraz przejazdami zleceniobiorców oraz podwykonawców powinny stanowić koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy. W pierwszej kolejności wskazać należy, że zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o PIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). Przy czym, powyższe zasady stosuje się odpowiednio również do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów oraz ulg podatkowych.

Mając na uwadze fakt, że spółka komandytowa jest osobową spółką prawa handlowego i tym samym nie posiada osobowości prawnej, z punktu widzenia prawa podatkowego, podatnikami są poszczególni wspólnicy tej spółki. Przy czym, sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. W związku z tym, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną, to dochód z udziału w Spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji zarówno przychody, jak i koszty jego uzyskania, jak również wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów i ulgi podatkowe powinny być rozliczane przez Wnioskodawcę będącego komandytariuszem spółki komandytowej zgodnie z przepisami ustawy o PIT.

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W świetle przepisów ustawy o PIT, w celu zaliczenia określonych wydatków do kosztów podatkowych wymagane jest spełnienie następujących przesłanek:

1. Wydatek musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu.

2. Wydatek nie może być wymieniony w art. 23 ustawy o PIT, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów.

3. Wydatek musi być należycie udokumentowany.

Odnosząc powyższe do przedstawionego opisu stanu faktycznego, w pierwszej kolejności zauważyć należy, że wydatki związane z noclegami oraz przejazdami zleceniobiorców oraz podwykonawców ponoszone przez Spółkę nie zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ustawy PIT.

Ponadto, jak wynika z przedstawionych informacji, ponoszone przez Spółkę koszty związane z noclegami oraz przejazdami zleceniobiorców oraz podwykonawców nie są przenoszone przez Spółkę na zleceniobiorców oraz podwykonawców (tzn. Spółka nie refakturuje tych wydatków na zleceniobiorców oraz podwykonawców). W konsekwencji, stwierdzić należy, że przedmiotowe wydatki ponoszone są przez Spółkę, której wspólnikiem jest Wnioskodawca oraz że mają charakter definitywny.

Równocześnie, w świetle zawartych w opisie stanu faktycznego informacji związanych ze specyfiką działalnością Spółki, stwierdzić należy, iż poniesione przez Spółkę wydatki związane z noclegami oraz przejazdami zleceniobiorców oraz podwykonawców niewątpliwie przyczyniają się do osiągnięcia przychodów, jak również ponoszone są w celu zabezpieczenia źródła przychodów, jakim jest należyte wykonanie usług na rzecz klientów. Pomiędzy ponoszonymi wydatkami związanymi z noclegami oraz przejazdami zleceniobiorców oraz podwykonawców oraz przychodami uzyskiwanymi przez Spółkę od klientów zlecających Spółce wykonanie zabudowy stoisk targowych / wystawowych występuje związek przyczynowo-skutkowy. Spółka jako organizator i koordynator całości prac odpowiada bowiem przed klientami za terminowe wykonanie zamówienia. Organizacja przejazdów oraz noclegów pozwala natomiast zachować nadzór nad poszczególnymi projektami oraz przyczynia się do dochowania obowiązujących Spółkę terminów (które z uwagi na specyfikę branży w której działa Spółka są nieprzekraczalne), co w konsekwencji skutkuje prawidłowym wykonaniem usługi przez Spółkę i uzyskaniem uzgodnionego z klientem wynagrodzenia. Dodatkowo, podkreślić należy, że Spółka ponosi tylko te wydatki związane z noclegami oraz przejazdami zleceniobiorców oraz podwykonawców, które są ściśle związane z pracami wykonywanymi przez zleceniobiorców oraz podwykonawców na rzecz Spółki. Jednocześnie zauważyć należy, że wyżej opisane świadczenia, których koszt ponosi Spółka, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, są skorelowane z wysokością wynagrodzeń, które otrzymują zleceniobiorcy oraz podwykonawcy. Wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę uwzględnia bowiem, że część kosztów związanych z realizacją prac jest ponoszona przez Spółkę, podczas gdy w innym przypadku koszty te musiałby ponieść zleceniobiorca lub podwykonawca we własnym zakresie, co automatycznie zwiększyłoby cenę jego usługi. Ponoszenie takich kosztów bezpośrednio przez Spółkę prowadzi zatem również do uproszczenia rozliczeń ze zleceniobiorcami oraz podwykonawcami.

Działanie Spółki jest również racjonalne z ekonomicznego punktu widzenia, gdyż pozwala ograniczyć koszty związane z noclegami oraz przejazdami poprzez uzyskanie cen, które nie byłyby osiągalne dla poszczególnych zleceniobiorców oraz podwykonawców i w ostatecznym rozrachunku ograniczyć koszty i zwiększyć zysk Spółki uzyskiwany z realizacji poszczególnych zamówień. Tym samym, wydatki będące przedmiotem niniejszego wniosku umożliwiają Spółce prawidłowe świadczenie usług w zakresie zabudowy stoisk targowych i wystawowych. Związane są zatem z podstawową działalnością Spółki i przyczyniają się do osiągnięcia przychodów przez Spółkę, której wspólnikiem jest Wnioskodawca. W świetle powyższego, ponoszone przez Spółkę wydatki związane z przejazdami oraz noclegami zleceniobiorców oraz podwykonawców uznać należy za racjonalne i gospodarczo uzasadnione.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, wydatki związane z noclegami oraz przejazdami zleceniobiorców oraz podwykonawców spełniają podstawową przesłankę wynikającą z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT oraz nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 przywołanej ustawy. W konsekwencji, Wnioskodawca powinien być uprawniony do zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę na powszechność tego typu sytuacji w relacjach między firmami. Dążąc do zapewnienia elastyczności w reagowaniu na zmieniające się warunki gospodarcze oraz pogłębiającą się specjalizację podmiotów, firmy coraz częściej korzystają z zewnętrznych podwykonawców, którzy wykonują określone usługi wchodzące w skład całości świadczenia realizowanego na rzecz ostatecznego klienta. W związku z tym, powstaje coraz więcej podmiotów gospodarczych świadczących usługi outsourcingu, które w przypadku branży w której działa Spółka, wymagają obecności w miejscu wyznaczonym przez Spółkę. Przy czym normalnie przyjętą praktyką w takich sytuacjach, zarówno w realiach polskich, jak i międzynarodowych jest ponoszenie wydatków związanych z wykonaniem usług przez zleceniobiorców / podwykonawców. Zauważyć bowiem należy, że celem poniesienia określonych wydatków przez Spółkę jest ułatwienie lub umożliwienie zleceniobiorcy / podwykonawcy wyświadczenia zamówionej usługi w sposób, który przyczyni się do wygenerowania po stronie zamawiającego (Spółki) przychodu lub zachowania, czy zabezpieczenia jego źródła. Z tej też przyczyny wydatki na tego typu świadczenia, są niewątpliwie związane z jego przychodem. Co więcej, ustalając cenę w transakcjach, strony zakładają ponoszenie tego typu wydatków przez Spółkę i mając to w świadomości odpowiednio kalkulują należne zleceniobiorcy / podwykonawcy wynagrodzenie.

Ewentualne kwestionowanie w takim przypadku prawa do ujęcia wydatków na przedmiotowe świadczenia w kosztach uzyskania przychów Spółki prowadziłoby do konieczności wprowadzenia sztucznego sposobu rozliczeń (refakturowanie poniesionych przez Spółkę wydatków związanych z noclegami oraz przejazdami na zleceniobiorców oraz podwykonawców przy równoczesnym podwyższeniu wynagrodzenia należnego zleceniobiorcom / podwykonawcom od Spółki), przy czym w ostatecznym rozrachunku, ekonomiczny ciężar tych wydatków i tak zawsze ponosić będzie Spółka.

Niezależnie od powyższego, pozostając w pełni świadomym, że interpretacje indywidualne wiążą jedynie w sprawach, w których zostały wydane, zdaniem Wnioskodawcy niżej wskazane stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, potwierdzające przyjęty przez Wnioskodawcę pogląd, może pełnić rolę pomocniczą w wykładni właściwych przepisów ustawy o PIT: IBPBI/1/4511-317/15/WRz.

Dodatkowo, Wnioskodawca wskazuje, że komplementariusz Spółki będący osobą prawną (spółką z ograniczoną odpowiedzialnością) wystąpił do tutejszego Organu z wnioskiem o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego na gruncie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia wydatków związanych z noclegami oraz przejazdami zleceniobiorców oraz podwykonawców w kosztach uzyskania przychodów. Komplementariusz w pierwszej kolejności otrzymał interpretację indywidualną w której tut. Organ stwierdził, że stanowisko komplementariusza w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych uzyskania przychodów wydatków związanych z noclegami oraz przejazdami zleceniobiorców jest prawidłowe, natomiast w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych uzyskania przychodów wydatków związanych z noclegami oraz przejazdami podwykonawców jest nieprawidłowe (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 28 lipca 2015 r. sygn. ILPB3/4510-1-187/15-2/AO). Co jednak ważne, w wyniku wniesionego przez komplementariusza wezwania do usunięcia naruszenia prawa, Minister Finansów pismem z dnia 29 września 2015 r., zmienił ww. interpretację, w ten sposób, że uznał stanowisko przedstawione przez komplementariusza Spółki w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z noclegami i przejazdami zleceniobiorców oraz podwykonawców za prawidłowe (zmiana interpretacji indywidualnej z dnia 29 września 2015 r., sygn. DD10.8221.145.2015.MZB). W treści ww. pisma, Minister Finansów stwierdził, że z łącznej analizy ww. przepisów oraz przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że wydatki ponoszone przez Spółkę na organizację noclegów oraz komunikację dla zleceniobiorców i podwykonawców mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Tego rodzaju wydatki są bowiem kosztami Spółki (zleceniodawcy) gdyż wiążą się z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą przyczyniają się do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów (...). Mając na uwadze, iż Wnioskodawca wskazał, że ponoszenie przez Spółkę ww. wydatków wynika z zapisów umów, podpisanych ze zleceniobiorcami i podwykonawcami, brak jest podstaw uzasadniających odmienne ich traktowanie ze względu na to, kto jest ich beneficjentem (zleceniobiorca czy podwykonawca).

Z uwagi na powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie powinno zostać uznane za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.