ILPB1/4511-1-1599/15-4/IM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2015 r. (data wpływu 2 grudnia 2015 r.), uzupełnionym w dniu 9 lutego 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z najmu - jest prawidłowe.

W dniu 2 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z najmu.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 1 lutego 2016 r., znak ILPB1/4511-1-1599/15-2/IM, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 3 lutego 2016 r., a w dniu 9 lutego 2016 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 3 lutego 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest współwłaścicielem lokalu mieszkalnego i nie prowadzi działalności gospodarczej. Mieszkanie wynajął na cele mieszkaniowe. W umowie z najemcą określone zostało, że najemca będzie opłacał przelewem bankowym czynsz za najem rozumiany jako wynagrodzenie za oddanie przedmiotu najmu w używanie oraz dodatkowo najemca będzie ponosił koszty utrzymania lokalu na rzecz podmiotów świadczących usługi, tj. opłaty czynszowe uiszczane na rzecz wspólnoty mieszkaniowej, opłaty za energię elektryczną, odpady komunalne, koszty internetu i telewizji kablowej.

Opłaty dodatkowe są opłacane na konto Wnioskodawcy, następnie za jego pośrednictwem zostają przekazane przelewem bankowym na stosowne konta usługodawców, tj. wspólnoty mieszkaniowej oraz gestorów mediów. O fakcie wynajmu Wnioskodawca poinformował właściwy Urząd Skarbowy oraz wybrał rozliczenie z fiskusem jako ryczałt od przychodów ewidencjonowanych - najem prywatny. Zgodnie z obowiązującymi terminami Wnioskodawca opłaca zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 8,5% od całości osiąganych przychodów, które wpływają na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sumę opłat eksploatacyjnych na rzecz wspólnoty mieszkaniowej i usługodawców (opłaty za energię elektryczną, odpady komunalne, internet i telewizję kablową), do ponoszenia których w umowie najmu zobowiązał się najemca, ale uiszczanych za pośrednictwem wynajmującego, można będzie uznać za kwoty, których nie wlicza się do przychodu osiągniętego z najmu przez wynajmującego w rozumieniu art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, a przychodem takim będzie wyłącznie kwota otrzymana przez Wnioskodawcę tytułem czynszu najmu rozumianego jako wynagrodzenie za oddanie przedmiotu najmu w używanie.

Zdaniem Wnioskodawcy, za przychód osiągnięty z najmu należy uznać wyłącznie kwotę czynszu za najem przedmiotu umowy - rozumianego jako wynagrodzenie za oddanie przedmiotu najmu do używania. Z umowy jasno wynika, że wszelkie inne opłaty związane z używaniem przedmiotu najmu ponoszone są przez najemcę. Pośredniczenie wynajmującego w uiszczaniu opłat jest czynnością o charakterze czysto technicznym i ma na celu umożliwienie Wnioskodawcy bieżącej kontroli nad prawidłowością realizacji umowy oraz uniknięciem sytuacji w której najemca nie będzie uiszczał opłat eksploatacyjnych do których zapłaty, zobowiązanym jest Wnioskodawca jako współwłaściciel mieszkania.

W związku z tym określone w umowie opłaty eksploatacyjne do których ponoszenia zobligowany jest najemca nie stanowią przysporzenia majątkowego wynajmującego i nie są składnikami przychodu osiąganego z tego tytułu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), źródłami przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Przychodami, w myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Oznacza to, że określenia wysokości przychodu z najmu zaliczanego do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, należy dokonywać w oparciu o postanowienia wyżej powołanego art. 11 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Natomiast w myśl art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, że podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednakże, aby powstał przychód po stronie wynajmującego, muszą zaistnieć przesłanki określone w wyżej powołanym art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wynajmującego. Składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego nie będą natomiast ponoszone przez najemcę wydatki (opłaty) związane z przedmiotem najmu (np. opłaty czynszowe uiszczane na rzecz wspólnoty mieszkaniowej, opłaty za energię elektryczną, odpady komunalne, koszty internetu i telewizji kablowej), jeżeli z umowy wynika, że najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia. Dodatkowe opłaty ponoszone przez najemcę w związku z użytkowaniem lokalu mieszkalnego nie mieszczą się w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego. W zakresie uiszczania tych opłat Wnioskodawca pełni jedynie rolę pośrednika pomiędzy najemcą a usługodawcami.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że w umowie z najemcą określone zostało, że najemca będzie opłacał przelewem bankowym czynsz za najem oraz dodatkowo będzie ponosił koszty utrzymania lokalu na rzecz podmiotów świadczących usługi, tj. opłaty czynszowe uiszczane na rzecz wspólnoty mieszkaniowej, opłaty za energię elektryczną, odpady komunalne, koszty internetu i telewizji kablowej. Opłaty dodatkowe będą opłacane na konto Wnioskodawcy, następnie za jego pośrednictwem zostaną przekazane przelewem bankowym na stosowne konta usługodawców.

Zatem należy stwierdzić, że sumę opłat eksploatacyjnych, o których mowa we wniosku, do ponoszenia których w umowie najmu zobowiązał się najemca, ale uiszczanych za pośrednictwem wynajmującego, można będzie uznać za kwoty, których nie wlicza się do przychodu osiągniętego z najmu przez wynajmującego w rozumieniu art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Przychodem będzie wyłącznie kwota otrzymana przez Wnioskodawcę tytułem czynszu najmu rozumianego jako wynagrodzenie za oddanie przedmiotu najmu w używanie.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.