ILPB1/4511-1-1531/15-2/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2015 r. (data wpływu 12 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie konsekwencji podatkowych dla wspólnika pozostającego w spółce komandytowej w związku z wystąpieniem z tej spółki innego wspólnika bez wynagrodzenia - jest prawidłowe.

W dniu 12 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie konsekwencji podatkowych dla wspólnika pozostającego w spółce komandytowej w związku z wystąpieniem z tej spółki innego wspólnika bez wynagrodzenia.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Wnioskodawca planuje zostać wspólnikiem w spółce komandytowej (dalej: Spółka komandytowa). Obok Wnioskodawcy, wspólnikami w Spółce komandytowej będą jeszcze jedna osoba fizyczna oraz spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Planowanym jest, iż do Spółki komandytowej zostanie wniesiona aportem zorganizowana część przedsiębiorstwa. Wnoszącym aport będzie spółka jawna (dalej: Wspólnik), która w zamian za zorganizowaną część przedsiębiorstwa otrzyma wkład w Spółce komandytowej. Możliwym jest scenariusz, iż w przyszłości Wspólnik wystąpi ze Spółki komandytowej. Wystąpienie nastąpiłoby na skutek porozumienia pomiędzy Wspólnikiem a Wnioskodawcą oraz pozostałymi wspólnikami Spółki komandytowej, w drodze uchwały wspólników. W związku z wystąpieniem ze Spółki komandytowej Wspólnik nie otrzymałby żadnego wynagrodzenia - nie zostałaby mu zwrócona wartość jego wkładu (wystąpienie bez wynagrodzenia).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy po stronie Wnioskodawcy, jako wspólnika pozostającego w Spółce komandytowej, powstanie przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych w związku z wystąpieniem Wspólnika ze Spółki komandytowej bez wynagrodzenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, po jego stronie nie powstanie przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych w związku z wystąpieniem Wspólnika ze Spółki komandytowej bez wynagrodzenia.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca pragnie wskazać, iż zgodnie z art. 65 § 1 w zw. z art. 103 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030, z późn. zm., dalej: k.s.h.), wystąpienie wspólnika ze spółki powoduje obowiązek rozliczenia udziału kapitałowego wspólnika, który oznacza się na podstawie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki. Udział kapitałowy powinien być wypłacony występującemu wspólnikowi w pieniądzu, zaś rzeczy wniesione do spółki przez wspólnika tylko do używania zwraca się w naturze (art. 65 § 3). Przyjmuje się, iż powołany przepis jest regulacją względnie obowiązującą. W praktyce oznacza to, iż wspólnicy w uchwale lub umowie mogą określić odmienne zasady rozliczenia wspólnika występującego ze spółki. W momencie wystąpienia ze spółki komandytowej jednego ze wspólników nie powstanie obowiązek wypłacenia udziału występującemu wspólnikowi, zgodnie z art. 65 § 1 k.s.h.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 u.p.d.o.f., przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 u.p.d.o.f.).

Jednocześnie, zgodnie z art. 5b ust. 2 u.p.d.o.f., jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy, prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza).

Z kolei art. 14 ust. 1 u.p.d.o.f., stanowi, iż za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Natomiast w myśl art. 14 ust. 2 pkt 8, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na tle powyższych przepisów należy wskazać, iż z przychodem będziemy mieć do czynienia w sytuacji, gdy dane przysporzenie będzie mieć charakter definitywny i będzie skutkować zwiększeniem aktywów podatnika lub zmniejszeniem jego pasywów. Przychodami są zatem wszelkiego rodzaju przysporzenia majątkowe mające charakter ostateczny oraz rzeczywisty, powiększające aktywa podatnika (zmniejszające jego pasywa).

Jak wynika z regulacji obowiązujących na gruncie u.p.d.o.f., opodatkowaniu podlega dochód (przychód), przy czym istotne jest również aby dochód (przychód) ten można było uznać za faktycznie uzyskany. Opodatkowaniu podatkiem dochodowym będzie zatem podlegać świadczenie na rzecz danego podmiotu, które będzie można uznać za przychód i które zostanie przez niego faktycznie uzyskane.

Odnosząc powyższe uwagi do przedstawionej sytuacji, w ocenie Wnioskodawcy w przypadku wystąpienia Wspólnika ze Spółki komandytowej nie może być mowy o powstaniu przychodu po stronie Wnioskodawcy. Wystąpienie Wspólnika nie będzie bowiem generować powstania faktycznego dochodu (przychodu) po stronie Wnioskodawcy. Z ewentualnym dochodem po stronie Wnioskodawcy będziemy mieć do czynienia dopiero w sytuacji ewentualnego wystąpienia Wnioskodawcy ze Spółki komandytowej.

Jednocześnie Wnioskodawca pragnie wskazać, iż brak jest na gruncie u.p.d.o.f. jakiejkolwiek innej regulacji, która mogłaby znaleźć zastosowanie w przedmiotowej sytuacji i decydować o powstaniu przychodu do opodatkowania po stronie Wnioskodawcy jako wspólnika pozostającego w Spółce komandytowej, w przypadku wystąpienia Wspólnika bez wynagrodzenia ze Spółki komandytowej.

Uwzględniając powyższe uwagi, ze względu na fakt, iż na moment wystąpienia Wspólnika ze Spółki komandytowej Wnioskodawca nie uzyska żadnego faktycznego przysporzenia majątkowego, nie można mówić o powstaniu jakiegokolwiek przychodu po jego stronie w związku z wystąpieniem Wspólnika bez wynagrodzenia ze Spółki komandytowej. Takie wystąpienie Wspólnika ze Spółki komandytowej będzie dla Wnioskodawcy neutralne pod względem podatkowym. Na marginesie Wnioskodawca pragnie wskazać, iż w przedmiotowej sytuacji można by ewentualnie mówić o powstaniu przychodu po stronie Spółki komandytowej. Wskazuje się, iż z chwilą wystąpienia wspólnika (bez wypłaty wynagrodzenia) podmiotem uzyskującym korzyść z tytułu pozostawionego w spółce wkładu ustępującego wspólnika jest wyłącznie sama spółka, która stosownie do treści art. 8 § 1 k.s.h. może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana (tak m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 26 sierpnia 2015 r., nr IPTPB1/4511-331/15-2/MH). Mienie wniesione przez wspólników do spółki jawnej, jako wkład oraz nabyte przez spółkę w toku jej działalności, stanowi majątek spółki, a nie jej wspólników, ponadto także ewentualne rozliczenie występującego wspólnika dokonywane jest ze spółką, nie zaś z jej wspólnikami. Przy tym, ponieważ w czasie trwania spółki komandytowej wspólnicy nie mają praw do majątku spółki, dokonanie rozliczenia, o którym mowa, albo jego brak nie ma wpływu na prawa majątkowe pozostających w spółce wspólników w dacie, w której rozliczenie to winno być dokonane.

W ocenie Wnioskodawcy zatem, z uwagi na fakt, iż nie można mówić o powstaniu przysporzenia majątkowego po jego stronie, w przedmiotowej sytuacji nie dojdzie do powstania po jego stronie przychodu do opodatkowania. Wnioskodawca w tym miejscu pragnie wskazać, iż pogląd o braku przychodu po stronie wspólników pozostających w spółce komandytowej w przypadku wystąpienia wspólnika z takiej spółki bez wynagrodzenia został potwierdzony w interpretacjach organów podatkowych. Dla przykładu można wskazać na powołaną już powyżej interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 26 sierpnia 2015 r., w której wskazano: "Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że wspólnik, będący komandytariuszem, zamierza wystąpić ze spółki komandytowej. Wystąpienie nastąpi na skutek osiągnięcia porozumienia z Wnioskodawcą i pozostałymi wspólnikami w drodze uchwały wspólników. W związku z wystąpieniem ze spółki, występujący wspólnik nie otrzyma żadnego wynagrodzenia, tj. nie zostanie mu wypłacona wartość udziału kapitałowego (wystąpienie bez wynagrodzenia). W związku z faktem, że wystąpienie wspólnika będzie miało charakter uchwały, tj. wielostronnego porozumienia, nie powstanie obowiązek przyjęcia oznaczenia bilansowego wartości udziałów występującego wspólnika, zgodnie z treścią art. 65 § 2 Kodeksu spółek handlowych.

Reasumując, należy stwierdzić, że Wnioskodawca, jako wspólnik pozostający w spółce, nie uzyska przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z tytułu wystąpienia innego wspólnika bez zwrotu jago udziału kapitałowego".

Tożsamy pogląd zaprezentowano również w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 8 stycznia 2015 r., nr IPPB1/415-1143/14-5/MS1, gdzie za prawidłowe uznano stanowisko, iż: "Wnioskodawca wskazuje, że na moment wystąpienia innego wspólnika ze Spółki, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych ze względu na brak powstania w związku z powyższym wystąpieniem konkretnego, wymiernego, definitywnego, co najmniej wymagalnego przysporzenia majątkowego po stronie Wnioskodawcy. Należy wskazać, że w przypadku wystąpienia ze Spółki innego wspólnika bez wynagrodzenia, Wnioskodawca:

Zwiększony udział Wnioskodawcy w przychodach i kosztach Spółki będzie skutkował w przyszłości zwiększeniem wartości przychodów i kosztów Wnioskodawcy z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca będzie zobligowany do rozpoznawania na bieżąco zwiększonych wartości przychodów i kosztów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej zgodnie z postanowieniami umowy Spółki.

Należy podkreślić, iż fakt niewypłacenia występującemu ze Spółki żadnych środków finansowych z majątku Spółki, nie powoduje powstania przychodu podatkowego u pozostałych wspólników, w tym u Wnioskodawcy".

Pogląd o braku przychodu u wspólników pozostających w spółce osobowej w przypadku wystąpienia innych wspólników z takiej spółki prezentowany jest również w orzecznictwie sądów administracyjnych. Przykładowo, w wyroku WSA w Warszawie z 6 marca 2015 r., sygn. III SA/Wa 1871/14, wskazano: "Przywołany wyżej przepis art. 14 ust. 1 u.p.d.o.f. wyraźnie stanowi, że za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne. Z kwotą należną będziemy mieli do czynienia dopiero z chwilą, gdy roszczenie o tę kwotę stało się wymagalne. Biorąc pod uwagę zdarzenie opisane we wniosku o interpretację, należy uznać że kwota pieniężna będąca przychodem wynikającym z rozliczenia udziału kapitałowego pozostałych w spółce wspólników stanie się należna dopiero w momencie występowania ze spółki za wynagrodzeniem. Dopiero w momencie wystąpienia ze spółki jawnej po stronie wspólnika występującego za wynagrodzeniem powstanie roszczenie o wypłatę równowartości udziału kapitałowego. Wtedy też kwota pieniężna stanowiąca równowartość przysługującego występującemu wspólnikowi udziału kapitałowego stanie się kwotą należną. Twierdzenie, iż kwota przychodu staje się należna w innym momencie, pozbawiona jest uzasadnienia.

W ocenie Sądu zdarzenie przyszłe opisane we wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej, rozpatrywać należy z perspektywy przepisu art. 8 ust. 1 u.p.d.o.f. Dopiero w sytuacji występowania ze spółki jawnej - po uprzednim wystąpieniu z niej jednego z jej wspólników bez zwrotu wkładu i przypadającej na niego równowartości majątku wspólnego pozostałego po odliczeniu wartości wkładów wszystkich wspólników - innego wspólnika, co następowałoby wraz ze zwrotem na jego rzecz wartości udziału kapitałowego uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki, aktualizowałaby się przesłanki uzasadniające tezę o powstaniu obowiązku podatkowego, z uwzględnieniem przepisu art. 21 ust. 1 pkt 50 u.p.d.o.f.".

Podobnie do przedmiotowej kwestii odniesiono się m.in. w wyroku NSA z 19 czerwca 2012 r., sygn. II FSK 891/11.

Podsumowując powyższe rozważania, w ocenie Wnioskodawcy, po jego stronie nie powstanie przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych w związku z wystąpieniem Wspólnika ze Spółki komandytowej bez wynagrodzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030, z późn. zm.), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej, nie są zatem podatnikami podatku dochodowego, a dochody spółek osobowych nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki osobowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki osobowej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 102 Kodeksu spółek handlowych, spółka komandytowa jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

W związku z art. 103 ww. ustawy, do rozliczeń związanych z wystąpieniem wspólnika ze spółki komandytowej zastosowanie ma przepis art. 65 tej ustawy, dotyczący wystąpienia wspólnika ze spółki jawnej. Zgodnie z art. 65 § 1 ww. ustawy, w przypadku wystąpienia wspólnika ze spółki wartość udziału kapitałowego wspólnika albo jego spadkobiercy oznacza się na podstawie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki. Rozliczenie poprzedza ustalenie wartości udziału kapitałowego występującego wspólnika, poprzez sporządzenie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki, czyli wartość jej majątku w obrocie prawnym i gospodarczym (wartość, jaką można uzyskać za spółkę). Bilans ten winien zawierać wszystkie składniki materialne i niematerialne (wg cen rynkowych), które mają wartość wymierną w pieniądzu. Zatem, wartość udziału kapitałowego należnego występującemu ze spółki wspólnikowi jest ustalana na podstawie bilansu sporządzonego według cen rynkowych. Udział kapitałowy obliczony w sposób określony w § 1 i § 2 powinien być wypłacony w pieniądzu. Rzeczy wniesione do spółki przez wspólnika tylko do używania zwraca się w naturze (art. 65 § 3 cyt. ustawy). Udział wypłacany wspólnikowi powinien uwzględniać wniesione do spółki wkłady, a także procentową część nadwyżki majątkowej ponad wniesione przez wspólników wkłady. Wskazany przepis jest przepisem względnie obowiązującym, co oznacza, że wspólnicy w uchwale lub umowie mogą określić odmienne zasady rozliczenia wspólnika występującego ze spółki. Zatem, w momencie wystąpienia ze spółki komandytowej jednego ze wspólników nie powstanie obowiązek wypłacenia udziału występującemu wspólnikowi, obliczonego według zasad określonych w art. 65 § 1 Kodeksu spółek handlowych.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza). Przy czym, w myśl art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez spółkę niebędącą osobą prawną należy rozumieć spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Natomiast w myśl art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

W świetle ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej należy uznać konkretne, wymierne, definitywne, co najmniej wymagalne przysporzenie majątkowe związanie z prowadzoną działalnością, w związku z którym po stronie podatnika pojawia się pewna wartość majątkowa. W przypadku wystąpienia przez wspólnika ze spółki komandytowej bez wynagrodzenia po stronie wspólników pozostających w spółce nie dojdzie do powstania ww. przysporzenia, w tym również w formie świadczenia w naturze bądź nieodpłatnego świadczenia. Z chwilą wystąpienia wspólnika (bez wypłaty wynagrodzenia) podmiotem uzyskującym korzyść z tytułu pozostawionego w spółce wkładu ustępującego wspólnika jest wyłącznie sama spółka, która stosownie do treści art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych, może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Mienie wniesione przez wspólników do spółki, jako wkład oraz nabyte przez spółkę w toku jej działalności, stanowi majątek spółki, a nie jej wspólników, ponadto także ewentualne rozliczenie występującego wspólnika dokonywane jest ze spółką, a nie z jej wspólnikami. Przy tym, ponieważ w czasie trwania spółki komandytowej wspólnicy nie mają praw do majątku spółki, dokonanie rozliczenia, o którym mowa, albo jego brak nie ma wpływu na prawa majątkowe pozostających w spółce wspólników w dacie, w której rozliczenie to winno być dokonane.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje zostać wspólnikiem w spółce komandytowej. Obok Wnioskodawcy, wspólnikami w spółce komandytowej będą jeszcze jedna osoba fizyczna oraz spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Planowane jest, że do spółki komandytowej zostanie wniesiona aportem zorganizowana część przedsiębiorstwa. Wnoszącym aport będzie spółka jawna, która w zamian za zorganizowaną część przedsiębiorstwa otrzyma wkład w spółce komandytowej. Możliwy jest scenariusz, że w przyszłości spółka jawna wystąpi ze spółki komandytowej. Wystąpienie nastąpiłoby na skutek porozumienia pomiędzy spółką jawną a Wnioskodawcą oraz pozostałymi wspólnikami spółki komandytowej, w drodze uchwały wspólników. W związku z wystąpieniem ze spółki komandytowej, spółka jawna nie otrzymałaby żadnego wynagrodzenia - nie zostałaby jej zwrócona wartość jej wkładu (wystąpienie bez wynagrodzenia).

Podsumowując, należy stwierdzić, że Wnioskodawca, jako wspólnik pozostający w spółce komandytowej, nie uzyska przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z tytułu wystąpienia innego wspólnika (spółki jawnej) bez wynagrodzenia.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Ponadto tut. Organ wskazuje, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - niniejsza interpretacja dotyczy Wnioskodawcy. Nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych wspólników spółki komandytowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism urzędowych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Należy również podkreślić, że powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, że zdaniem organu podatkowego tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu. Wskazane rozstrzygnięcia zapadły bowiem w innych sprawach i nie mają mocy wiążącej w omawianym przypadku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.