ILPB1/4511-1-1434/15-2/PP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 stycznia 2016 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/4511-1-1434/15-2/PP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2015 r. (data wpływu 19 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy darowizny ze spółką komandytową, w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem na moment zawarcia umowy darowizny - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy darowizny ze spółką komandytową, w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem na moment zawarcia umowy darowizny.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, będący osobą fizyczną, posiada status polskiego rezydenta podatkowego, podlegającego w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości osiąganych przez siebie dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. Z 2012 r., poz. 361), dalej zwaną "u.p.d.o.f.". Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej produktów, opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych z zastosowaniem stawki liniowej, stosownie do art. 9a ust. 2 w zw. z art. 30c u.p.d.o.f. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wytworzył on autorskie prawo majątkowe w postaci znaku towarowego. Na znak ten nie zostało udzielone prawo ochronne. Jednocześnie, prowadzona przez Wnioskodawcę działalność sprzężona jest z działalnością gospodarczą jego matki, w zakresie sprzedaży hurtowej produktów. Planowanym działaniem jest jednak, że przedsiębiorstwo, które prowadzi matka Wnioskodawcy w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej zostanie w efekcie przekazane Wnioskodawcy, jako element planu sukcesyjnego. W tym celu Wnioskodawca i jego matka planują założyć spółkę komandytową, w której komplementariuszem będzie polska spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, a Wnioskodawca i jego matka posiadać będą w tej spółce status komandytariusza (dalej zwana "Spółką"). Planowanym działaniem, ukierunkowanym na plany sukcesyjne Wnioskodawcy i jego matki, jest następnie aport przedsiębiorstwa, prowadzonego w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej matki Wnioskodawcy do Spółki. Matka Wnioskodawcy planuje wycofać się z prowadzenia działalności, dlatego też prawdopodobnie w efekcie dokona ona darowizny ogółu praw i obowiązków wspólnika, przysługujących jej w Spółce, na rzecz Wnioskodawcy. W efekcie tego kontrolę nad przedsiębiorstwem, które uprzednio prowadziła matka Wnioskodawcy, przejmie Wnioskodawca, co stanowi cel ich planów sukcesyjnych.

Ponadto, jako element reorganizacji aktywów, które Wnioskodawca posiada w swojej jednoosobowej działalności gospodarczej, Wnioskodawca, już po dokonaniu darowizny przez jego matkę ogółu praw i obowiązków wspólnika, przysługujących jej w Spółce, zamierza darować tej Spółce przysługujące mu autorskie prawo majątkowe w postaci znaku towarowego, które będzie następnie udostępniane Wnioskodawcy na podstawie umowy licencyjnej. Pozwoli to na dodatkowe dokapitalizowanie działalności spółki, z której zyski czerpał będzie Wnioskodawca. Takie ukształtowanie spraw pozwoli na bezproblemową sukcesję działalności, prowadzonej przez matkę Wnioskodawcy, na Wnioskodawcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w razie zawarcia umowy darowizny ze spółką komandytową, w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem na moment zawarcia umowy darowizny, której przedmiotem będzie autorskie prawo majątkowe w postaci znaku towarowego, po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym z któregokolwiek ze źródeł przychodów, jako wspólnika tej spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z dokonaniem darowizny autorskiego prawa majątkowego w postaci znaku towarowego na rzecz spółki, w której jest on wspólnikiem, nie powstanie po jego stronie jakikolwiek przychód podatkowy, z któregokolwiek ze źródeł przychodów, podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym w wysokości wartości przedmiotu darowizny. Wartość darowizny będzie natomiast przychodem (w stosunku do posiadanego udziału w zysku spółki) dla pozostałych wspólników tej spółki.

Na wstępie zauważyć należy, że u.p.d.o.f nie definiuje pojęcia "darowizna", dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do definicji, zawartej w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. 2014.121 j.t.), dalej zwana "k.c.". Zgodnie z art. 888 § 1 k.c. "przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.". Podstawową cechą tej umowy oraz warunkiem koniecznym do jej zawarcia jest jej nieodpłatność. Przez pojęcie "nieodpłatności" należy rozumieć taką sytuację, w której obdarowany, w zamian za otrzymaną darowiznę lub w związku z jej otrzymaniem, nie jest zobowiązany do jakichkolwiek świadczeń na rzecz darczyńcy - ani w chwili otrzymania darowizny, ani w przyszłości. Tym samym, skutkiem darowizny jest wyłącznie jednostronne przysporzenie po stronie podmiotu obdarowanego. Darczyńca, w związku z dokonaniem darowizny, nie otrzymuje od obdarowanego nic w zamian. Bezpłatny charakter darowizny oznacza, że Wnioskodawca nie otrzyma od spółki żadnego (pieniężnego ani niepieniężnego) świadczenia wzajemnego.

Spółka komandytowa, która będzie podmiotem obdarowanym, jest spółką transparentną podatkowo, co oznacza, że przychody tej spółki opodatkowywane są na poziomie jej wspólników - to wspólnicy są podatnikami podatku dochodowego od przychodów (dochodów) spółki komandytowej. Zgodnie z art. 8 ust. 1 u.p.d.o.f., przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Niewątpliwie przychód przypadający na wspólnika z tytułu uczestnictwa w spółce komandytowej kwalifikować należy na gruncie ustawy jako przychód z działalności gospodarczej, stosownie do art. 5b ust. 2 u.p.d.o.f., zgodnie z którym "jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. "przychodami są, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.". Ponadto, zgodnie z art. 14 ust. 1 u.p.d.o.f. "za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont ". W myśl natomiast art. 14 ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f., przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125. Ustalenie wartości otrzymanych nieodpłatnych świadczeń następuje natomiast zgodnie z art. 11 ust. 2 u.p.d.o.f., stosownie do którego "wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania".

Przeniesienie prawa własności do autorskiego prawa majątkowego w postaci znaku towarowego w drodze umowy darowizny należy zakwalifikować na gruncie u.p.d.o.f., do kategorii świadczeń w naturze. Brak jest ustawowej definicji pojęcia "świadczenia w naturze", natomiast potoczne rozumienie tego pojęcia nakazuje uznać, że dotyczy ono dokonywania świadczeń innych niż w pieniądzu, czyli w postaci przeniesienia własności rzeczy lub praw, szczególnie na podstawie umowy cywilnoprawnej, np. umowy darowizny.

Podsumowując powyższe, przekazanie na rzecz spółki komandytowej autorskiego prawa majątkowego w postaci znaku towarowego w formie umowy darowizny stanowi na gruncie u.p.d.o.f. świadczenie w naturze, którego wartość, ustalona zgodnie z art. 11 ust. 2 u.p.d.o.f. stanowi przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 11 ust. 1 w zw. z art. 14 ust. 1, w zw. z art. 14 ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f., jednakże tylko wtedy, jeśli spełniona zostanie przesłanka, wynikająca z art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f., stanowiąca, iż wskazane świadczenia podlegają opodatkowaniu pod warunkiem, że zostały one otrzymane (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 5 lutego 1997 r., sygn. SA/Sz 1191/96). Z uwagi na fakt, że spółka komandytowa, która będzie obdarowanym, jest transparentna podatkowo, Wnioskodawca jako wspólnik, dokonujący darowizny na jej rzecz, na gruncie przepisów podatkowych de facto zostanie uznany za świadczącego samemu sobie. Innymi słowy, na gruncie u.p.d.o.f. Wnioskodawca zarówno będzie przekazywał, jak i otrzymywał autorskie prawa majątkowe. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wspólnika, który przekaże spółce, w której jest wspólnikiem w formie darowizny prawo autorskie majątkowe do znaku towarowego, przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń nie powstanie. Istotą przepisów stanowiących o opodatkowaniu wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń jest fakt, że świadczenie w naturze dokonywane jest pomiędzy dwoma podatnikami. W przedmiotowej sprawie, z uwagi na fakt, że spółka komandytowa jest transparentna podatkowo, brak jest dwóch podmiotów, będących podatnikami, bowiem Wnioskodawca będzie zarówno darczyńcą, jak i podatnikiem podatku należnego z tytułu otrzymania świadczenia w naturze. Gdyby przyjąć, że sytuacja taka powoduje powstanie przychodu u wspólnika, mielibyśmy do czynienia z sytuacją wyjątkowo osobliwą, gdzie nieodpłatne świadczenie przez daną osobę powodowałoby u tej samej osoby powstanie przychodu na gruncie podatku dochodowego. Byłby to więc przypadek, gdzie Wnioskodawca otrzymywałby świadczenia od siebie samego. Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiot darowizny nie wpływa na jego kwalifikację prawną jako nieodpłatnego świadczenia, w tym przypadku świadczenia od samego siebie. Mając to na uwadze należy uznać za zasadne stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym darowizna na rzecz spółki komandytowej, w której będzie posiadał on status komandytariusza nie spowoduje powstania u niego przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym z jakiegokolwiek źródła przychodów.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone m.in. w piśmie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2002 r., nr PB4/AK-031-23/02, zgodnie z którym "jeżeli wspólnik spółki osobowej wykonuje świadczenie na rzecz tej spółki, to z podatkowego punktu widzenia jest to świadczenie "dla siebie samego" w takim zakresie, w jakim "przychody i koszty spółki osobowej" stanowią jego przychody i jego koszty. Jeżeli więc takie świadczenia są odpłatne, to u takiego wspólnika przychody równe są jego kosztom, jeżeli zaś wspomniane świadczenia są nieodpłatne, u tego wspólnika nie wystąpi ani przychód, ani koszt. Jednocześnie, w takim przypadku, nie będzie można mówić o uzyskaniu ani przez spółkę osobową, ani przez tego wspólnika przychodu "z tytułu otrzymanych nieodpłatnych świadczeń", bowiem spółka nie jest podatnikiem podatku dochodowego, a wspólnik - w sensie podatkowym - "świadczył samemu sobie"." Stanowisko to następnie zostało potwierdzone przez Ministra Finansów w piśmie z 9 sierpnia 2013 r., w którym wskazano, że aktualne pozostaje stanowisko wyrażone w piśmie z 4 kwietnia 2002 r., nr PB4/AK-031-23/02.

Potwierdzeniem stanowiska Wnioskodawcy są ponadto interpretacje indywidualne wydawane przez Dyrektorów izb Skarbowych z upoważnienia Ministra Finansów, por:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 28 grudnia 2012 r., nr ILPB1/415-946/12-3/AA;

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 18 marca 2014 r., nr IBPB1/1/415-1282/13/SK;

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 lipca 2014 r., nr ILPB1/415-490/14-2/AG;

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 listopada 2013 r., nr ILPB1/415-895/13-4/AA;

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2 marca 2015 r., nr ILPB1/415-1 405/14-4/AN;

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 29 października 2013 r., nr IBPB1/I/415-771/13/AB;

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 22 stycznia 2015 r., nr LPB1/415-1208/14-4/AP;

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 stycznia 2015 r., nr ILPBl/415-1240/14-2/AP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Dodatkowo tut. Organ zauważa, że ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) zawiera przepis art. 11 ust. 1, który od dnia 1 stycznia 2016 r. uzyskał brzmienie o następującej treści: Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Powyższa zmiana treści ww. przepisu nie ma jednak wpływu na merytoryczne rozstrzygnięcie przedmiotowej interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl