ILPB1/4511-1-1402/15-5/KF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 października 2015 r. (data wpływu 9 października 2015 r.), uzupełnionym w dniu 17 grudnia 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* obowiązków płatnika - jest nieprawidłowe,

* kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 9 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika oraz kosztów uzyskania przychodów.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 i art. 14f § 1 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 7 grudnia 2015 r. nr ILPB1/4511-1-1402/15-3/AG ILPP1/4512-1-750/15-3/JSK Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie wysłano w dniu 7 grudnia 2015 r., skutecznie doręczono w dniu 11 grudnia 2015 r., w dniu 15 grudnia 2015 r. Wnioskodawca dokonał wpłaty brakującej opłaty za wydanie interpretacji indywidualnej, natomiast w dniu 17 grudnia 2015 r. do tut. Organu wpłynęło pismo stanowiące odpowiedź na ww. wezwanie (nadane w polskiej placówce pocztowej w dniu 15 grudnia 2015 r.), w którym uzupełniono braki formalne wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przedsiębiorca jest czynnym podatnikiem VAT. Przedsiębiorca ma zamiar rozszerzyć prowadzoną przez siebie działalność gospodarczą otwierając portal internetowy, który będzie przynosił mu określone dochody. Przedsiębiorca będzie kontaktował się z reklamodawcami i innymi podmiotami, a Ci będą zlecać mu określone zadania takie jak: odwiedzanie stron reklamodawcy i przeczytanie określonej ilości artykułów, uzyskanie polubień fanpage reklamodawcy, pozyskanie osób do udziału w konkursach reklamodawcy, wypełnianie ankiet czy inne zadania wymagające aktywności. Przedsiębiorca będzie rozliczał się z reklamodawcami na podstawie wystawionych przez nich faktur VAT. Na portalu przedsiębiorcy będą rejestrować się użytkownicy, którzy będą wykonywali określone zadania, które reklamodawca zlecił przedsiębiorcy we własnym imieniu. W zamian za to przedsiębiorca będzie przydzielał użytkownikom określoną w regulaminie liczbę punktów. Po zebraniu określonej liczy punktów użytkownik będzie mógł wymienić punkty na różne przedmioty typu: pendrive itp. Przedmioty te będą zakupywane przez przedsiębiorcę, który będzie odliczał od ceny zakupu przedmiotów podatek VAT, ponieważ zakup ten wiązał będzie się bezpośrednio z wykonywaną działalnością gospodarczą. Wartość większości przedmiotów oferowanych do wymiany za punkty nie będzie przekraczała kwoty 100 złotych.

Ponadto w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej opisanej we wniosku w stosunku do użytkowników Wnioskodawca zamierza zorganizować program lojalnościowy, a przedmioty przekazane użytkownikom będą miały charakter prezentów.

2. Z wyżej wymienionymi użytkownikami Wnioskodawca nie będzie zawierał umowy o świadczenie usług.

3. Użytkownicy będą tylko osobami fizycznymi nie prowadzącymi działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych.

1. Czy ewentualnie można przyjąć, że przedmioty przekazywane użytkownikom (...) zwolnione będą do kwoty 200 zł z obowiązku sporządzania przez przedsiębiorcę PITu 8C.

2. (...) na jakich zasadach przedsiębiorca ma rozliczać się z użytkownikami za wykonaną usługę, jeżeli chodzi o podatek dochodowy. Czy ma wypełniać PIT-8C.

3. Czy (...) przedsiębiorca zakupując te przedmioty będzie mógł wliczać je w koszty uzyskania przychodu (...).

4. Jeżeli żadne z proponowanych wyżej stanowisk nie znajdzie uznania, to w jaki sposób przedsiębiorca ma rozliczać się obowiązku podatkowego podatku dochodowego od osób fizycznych (...).

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli chodzi o obowiązki względem podatku dochodowego od osób fizycznych to miałby zastosowanie art. 21 ust. 68a mówiący o tym, że zwolniona jest z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych wartość nieodpłatnych świadczeń do 200 złotych, ponieważ świadczenia te dokonywane są w związku z Jego promocją i reklamą. W związku z tym na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek wystawiania deklaracji PIT-8C, co niewątpliwie byłoby ciężarem dla Jego działalności niewspółmiernym do korzyści w razie odmiennej interpretacji powyższego stanu faktycznego.

Natomiast własne stanowisko w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego pod kątem zadanego pytania w zakresie kosztów uzyskania przychodów zostało zredagowane w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku, w którym Wnioskodawca wskazał, że przychodem w Jego wypadku będą środki płynące od reklamodawców, natomiast do kosztów uzyskania przychodu Wnioskodawca zaliczy przedmioty przekazane w ramach wyżej wymienionych prezentów oraz inne koszty prowadzenia działalności gospodarczej o charakterze standardowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

* obowiązków płatnika jest nieprawidłowe,

* kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca dokonał podziału przysporzeń majątkowych uzyskiwanych przez podatników na różne źródła przychodów.

I tak, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy odrębnym źródłem przychodów są inne źródła, za które zgodnie z art. 20 ust. 1 tej ustawy uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Tym samym nagrody oraz nieodpłatne świadczenia inne niż należące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 tej ustawy.

Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68a ww. ustawy, wolna od podatku jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą - jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.

O zastosowaniu przedmiotowego zwolnienia decyduje zatem łączne spełnienie czterech warunków:

Podstawową przesłanką omawianego zwolnienia jest otrzymanie od świadczeniodawcy nieodpłatnego świadczenia. Wskazać przy tym należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia "nieodpłatnego świadczenia". Dokonując zatem wykładni gramatycznej, za "nieodpłatne świadczenie" uznać należy świadczenia "niewymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne" (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN 2003). Zatem należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie, kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu.

Przedmiotowe zwolnienie w praktyce ma zastosowanie do nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych w ramach akcji promocyjno-reklamowych, w czasie których wręcza się drobne gadżety reklamowe i promocyjne (np.: kalendarze, upominki i drobne prezenty), czy też wykonuje usługi wchodzące w zakresie działalności gospodarczej dokonującego świadczenia.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że nieodpłatne świadczenie to świadczenie stanowiące przysporzenie tylko po stronie obdarowanego, niezwiązane z żadnym wzajemnym zobowiązaniem "obdarowanego" na rzecz "darczyńcy". Zatem kluczową cechą takiego świadczenia jest to, ażeby otrzymujący nieodpłatne świadczenie nie był zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego.

Kolejnym warunkiem zastosowania omawianego zwolnienia jest przekazanie nieodpłatnych świadczeń w związku z promocją lub reklamą świadczeniodawcy. Za reklamę uważa się rozpowszechnianie informacji o towarach i ich zaletach, natomiast promocja obejmuje rozmaite czynności zwłaszcza reklamowe, wystawiennicze, podjęte dla poinformowania o walorach oferowanego produktu. Promocja i reklama ma co do zasady na celu zwiększenie popytu na towary lub usługi sprzedawane przez podmiot prowadzący akcje promocyjne i reklamowe. Zasadą jest, że reklama i promocja są skierowane do faktycznych bądź potencjalnych odbiorców tych towarów lub usług w celu zachęcenia ich do dokonania zakupu.

Ponadto, aby przedmiotowe zwolnienie miało zastosowanie, pomiędzy świadczeniodawcą a świadczeniobiorcą nie może istnieć stosunek pracy lub stosunek cywilnoprawny, a jednorazowa wartość tego świadczenia nie może przekraczać 200 zł. Przy czym podkreślić należy, że dla potrzeb zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, każde świadczenie należy rozpatrywać oddzielnie, a nie jako sumę pojedynczych świadczeń otrzymanych w roku podatkowym.

Przechodząc na grunt rozpatrywanej sprawy należy wskazać, że z informacji przedstawionych we wniosku i jego uzupełnieniu wynika, że Wnioskodawca ma zamiar rozszerzyć prowadzoną przez siebie działalność gospodarczą otwierając portal internetowy, który będzie przynosił mu określone dochody. Przedsiębiorca będzie kontaktował się z reklamodawcami i innymi podmiotami, a Ci będą zlecać mu określone zadania takie jak: odwiedzanie stron reklamodawcy i przeczytanie określonej ilości artykułów, uzyskanie polubień fanpage reklamodawcy, pozyskanie osób do udziału w konkursach reklamodawcy, wypełnianie ankiet czy inne zadania wymagające aktywności. Na portalu przedsiębiorcy będą rejestrować się użytkownicy, którzy będą wykonywali określone zadania, które reklamodawca zlecił przedsiębiorcy we własnym imieniu. W zamian za to przedsiębiorca będzie przydzielał użytkownikom określoną w regulaminie liczbę punktów. Po zebraniu określonej liczy punktów użytkownik będzie mógł wymienić punkty na różne przedmioty typu: pendrive itp. Jak wskazał Wnioskodawca w stosunku do użytkowników zamierza zorganizować program lojalnościowy, a przedmioty przekazane użytkownikom będą miały charakter prezentów. Wnioskodawca nie będzie zawierał z użytkownikami umowy o świadczenie usług. Ponadto użytkownikami będą tylko osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Natomiast wartość większości przedmiotów oferowanych do wymiany za punkty nie będzie przekraczała kwoty 100 zł.

W związku z tak przedstawionym zdarzeniem przyszłym nie można zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, w myśl którego w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ wartość nieodpłatnych świadczeń nie przekroczy 200 zł oraz będą one dokonywane w związku z promocją i reklamą Wnioskodawcy.

Jak wskazano w treści wniosku, użytkownicy rejestrujący się na portalu Wnioskodawcy, będą wykonywali określone zadania (odwiedzanie stron reklamodawcy i przeczytanie określonej ilości artykułów, uzyskanie polubień fanpage reklamodawcy, pozyskanie osób do udziału w konkursach reklamodawcy, wypełnianie ankiet), w zamian za co będą otrzymywać określone w regulaminie punkty, które następnie będą mogli wymienić na różne przedmioty (prezenty).

W celu otrzymania prezentu użytkownicy będą zobowiązani do wykonania ściśle określonych czynności. Otrzymany prezent (mający konkretny wymiar finansowy) ma zatem charakter świadczenia wzajemnego, mimo że podstawą jego udzielenia nie jest ani umowa zlecenia, ani umowa o dzieło, czy umowa o pracę. Stąd ww. prezentów nie można utożsamiać z nieodpłatnym świadczeniem. Prezenty te nie stanowią bowiem świadczenia otrzymanego za darmo, w sytuacji gdy ich otrzymanie wymaga od użytkowników ściśle określonych działań.

Biorąc pod uwagę powyższe, w konsekwencji nie spełnienia podstawowego warunku jakim jest nieodpłatny charakter przyznanego świadczenia, zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie miało zastosowania w przypadku prezentów przedstawionych we wniosku. W konsekwencji, przychód który zostanie uzyskany przez użytkownika w związku z wymianą zebranych punktów na prezent, będzie stanowił dla tego użytkownika podlegający opodatkowaniu przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Tym samym na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek sporządzenia informacji (PIT-8C) wynikający z treści art. 42a powoływanej ustawy. Zgodnie z tym przepisem, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie obowiązków płatnika należało uznać za nieprawidłowe.

Przechodząc natomiast do kwestii możliwości zaliczenia wydatków na zakup przedmiotowych prezentów do kosztów uzyskania przychodów tut. Organ wskazuje, co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów są wszystkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów i nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

Katalog wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, określonych w art. 23 ww. ustawy nie przewiduje wykluczenia z kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na zakup prezentów, które są przekazywane użytkowników portalu internetowego przez Wnioskodawcę w zamian za zgromadzone przez nich punkty. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Dla uzyskania takiego uprawnienia konieczne jest, by wydatek mógł przyczynić się do osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu oraz by był prawidłowo udokumentowany.

Mając na uwadze powyższe oraz informacje przedstawione we wniosku oraz jego uzupełnieniu stwierdzić należy, że wydatki ponoszone na przedmiotowe prezenty mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, pod warunkiem należytego ich udokumentowania.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie kosztów uzyskania przychodów należało uznać za prawidłowe.

Jednakże zauważyć należy, że to na podatniku spoczywa ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, że ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wykazanie takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo tut. Organ zauważa, że we własnym stanowisku w odniesieniu do zadanego pytania w zakresie obowiązków płatnika Zainteresowany odniósł się do art. 21 ust. 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże z uwagi na treść wniosku, jak i fakt, że ustawa ta nie zawiera takiej regulacji, tut. Organ zrozumiał, że Wnioskodawca omyłkowo powołał art. 21 ust. 68a ustawy, zamiast art. 21 ust. 1 pkt 68a ww. ustawy.

Ponadto tut. Organ informuje, że w części dotyczącej wskazania, czy działanie Wnioskodawcy stanowi program lojalnościowy, a przedmioty przekazywane użytkownikom stanowić będą nagrody, konsekwencją czego powstanie obowiązek prowadzenia ewidencji osób obdarowanych oraz wskazania, czy przedmioty należy traktować jako prezenty i czy są one formą zapłaty za usługi wniosek rozstrzygnięto w dniu 7 grudnia 2015 r. postanowieniem nr ILPB1/4511-1-1402/15-2/AG ILPP1/4512-1-750/15-2/JSK. Natomiast w części dotyczącej podatku od towarów i usług wniosek zostanie rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.