ILPB1/4511-1-1366/15-7/TW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2015 r. (data wpływu 1 października 2015 r.), uzupełnionym w dniu 30 listopada 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego - jest prawidłowe.

W dniu 1 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 20 listopada 2015 r., znak ILPB1/4511-1-1366/15-3/TW na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 23 listopada 2015 r., a w dniu 30 listopada 2015 r. wniosek uzupełniono.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest członkiem spółdzielni (Grupy Producentów Rolnych). Spółdzielnia została utworzona przez 5-ciu producentów w celu stworzenia Grupy Producentów Rolnych w zakresie produkcji drobiu żywego - kurczaki. Podmiot został wpisany do Rejestru Grup Producentów Rolnych na podstawie decyzji Marszałka Województwa z dnia 19 lipca 2013 r. Wszyscy członkowie dostarczają do Spółdzielni kurczaki, które następnie sprzedawane są do różnych ubojni. Zgodnie z załącznikiem do Rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 9 kwietnia 2008 r. w sprawie wykazu produktów i grup produktów, dla których mogą być tworzone Grupy Producentów Rolnych - Spółdzielnia sprzedała w pierwszym roku działalności ponad 500.000 sztuk kurczaków, a liczba członków spółdzielni wynosiła 5 producentów, co stanowiło podstawę do uzyskania pomocy finansowej w ramach działania "Grupy Producentów Rolnych". Uzyskana pomoc finansowana jest bezpośrednio związana ze sprzedażą produkcji, wyprodukowanej w gospodarstwach członków grupy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że przekazanie środków do produkcji rolnej będzie odbywać się na podstawie uchwały podjętej przez Walne Zgromadzenie w sprawie rozdysponowania i przekazania członkom Grupy Producentów Rolnych środków do produkcji uprzednio zakupionych przez Spółdzielnię (nie będzie to uchwała o podziale zysku).

Natomiast sama czynność przekazania środków do produkcji będzie potwierdzona protokołem przekazania środków do produkcji, na podstawie którego Grupa Producentów Rolnych przekaże swojemu członkowi zakupione uprzednio środki do produkcji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy przekazanie przez Grupę Producentów Rolnych swojemu członkowi - osobie fizycznej opłacającej zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu prowadzenia działalności w ramach działów specjalnych produkcji rolnej - środków do produkcji drobiu (kurczaków, paszy), zakupionych przez Spółdzielnię z dochodu osiągniętego przez Grupę Producentów Rolnych z dotacji przyznanej przez ARiMR w ramach działania "Grupy Producentów Rolnych", rodzi po stronie członka Spółdzielni (członka Grupy Producentów Rolnych): (1) obowiązek podatkowy w podatku dochodowym, czy może jest zwolniony z obowiązku jakiegokolwiek podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 24 ust. 4 zdanie 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2 ustawy. Zatem podstawa opodatkowania stanowiąca podstawę wymiaru podatku dochodowego dla osób opłacających zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, w żaden sposób nie jest powiązana z wysokością przychodu, czy też rzeczywistego dochodu, uzyskiwanych z tego tytułu. Podstawą opodatkowania osoby fizycznej prowadzącej produkcję drobiu w ramach działów specjalnych produkcji rolnej jest, corocznie określana w załączniku do ustawy, norma szacunkowa. Taki sposób opodatkowania nie uwzględnia rzeczywistego dochodu (przychód minus koszty). Producent bez względu czy osiągnie zysk, czy też stratę zobowiązany jest do zapłaty z góry określonej kwoty podatku w zależności od liczby produkowanych sztuk drobiu. Stąd też nieodpłatne przekazanie środków do produkcji, zakupionych przez Grupę Producentów Rolnych za zysk osiągnięty ze sprzedaży produktów, dla których Grupa została zarejestrowana, nie wpływa na podstawę opodatkowania (nie zwiększa podstawy opodatkowania), a w konsekwencji na wysokość zobowiązania podatkowego, zatem nie rodzi po stronie Zainteresowanego (członka Grupy Producentów Rolnych) obowiązku podatkowego jak również nie jest darowizną.

Należy zaznaczyć, że w podobnej sprawie wydano interpretację indywidualną przez - Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 16 kwietnia 2015 r. - IBPBI/1/4511-81/15/WRz, oraz IPTPB1/415-254/14-3/KSU - wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w dniu 28 lipca 2014 r., oraz IBPBII/2/423-34/10/AK - wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w dniu 28 lipca 2014 r., oraz IBPBII/2/423-34/10/AK - wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 30 grudnia 2010 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. Nr 88, poz. 983, z późn. zm.), osoby fizyczne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz osoby prawne, które w ramach działalności rolniczej prowadzą:

#8722; mogą organizować się w grupy producentów rolnych w celu dostosowania produktów rolnych i procesu produkcyjnego do wymogów rynkowych, wspólnego wprowadzania towarów do obrotu, w tym przygotowania do sprzedaży, centralizacji sprzedaży i dostawy do odbiorców hurtowych, ustanowienia wspólnych zasad dotyczących informacji o produkcji ze szczególnym uwzględnieniem zbiorów i dostępności produktów rolnych, rozwijania umiejętności biznesowych, marketingowych oraz organizowania i ułatwiania procesów wprowadzania innowacji, a także ochrony środowiska naturalnego.

W myśl art. 4 ust. 1 ww. ustawy, akt założycielski grupy oprócz wymagań określonych w odrębnych przepisach powinien zawierać w szczególności:

W akcie założycielskim mogą być również zawarte postanowienia dotyczące w szczególności zaopatrzenia członków grupy w środki produkcji, o czym stanowi art. 4 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy.

Natomiast stosownie do art. 6 § 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2013 r. poz. 1443, z późn. zm.), osoby zamierzające założyć spółdzielnię (założyciele) uchwalają statut spółdzielni, potwierdzając jego przyjęcie przez złożenie pod nim swoich podpisów, oraz dokonują wyboru organów spółdzielni, których wybór należy w myśl statutu do kompetencji walnego zgromadzenia, lub komisji organizacyjnej w składzie co najmniej trzech osób.

Zgodnie z art. 6 § 2 ww. ustawy, liczba założycieli spółdzielni nie może być mniejsza od dziesięciu, jeżeli założycielami są osoby fizyczne, i trzech, jeżeli założycielami są osoby prawne. W spółdzielniach produkcji rolnej liczba założycieli - osób fizycznych nie może być mniejsza od pięciu.

W myśl art. 6 § 2a ww. ustawy, osoby fizyczne oraz osoby prawne prowadzące gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym lub prowadzące działalność rolniczą w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej wyłącznie w celu organizowania się:

#8722; mogą założyć spółdzielnię, której liczba założycieli nie może być mniejsza od pięciu.

Spółdzielnia prowadzi działalność gospodarczą na zasadach rachunku ekonomicznego przy zapewnieniu korzyści członkom spółdzielni (art. 67 ww. ustawy).

Zysk spółdzielni, po pomniejszeniu o podatek dochodowy i inne obciążenia obowiązkowe wynikające z odrębnych przepisów ustawowych, stanowi nadwyżkę bilansową (art. 75 ww. ustawy).

Nadwyżka bilansowa podlega podziałowi na podstawie uchwały walnego zgromadzenia. Co najmniej 5% nadwyżki przeznacza się na zwiększenie funduszu zasobowego, jeżeli fundusz ten nie osiąga wysokości wniesionych udziałów obowiązkowych (art. 76 ww. ustawy).

Natomiast stosownie do art. 77 § 1 ww. ustawy, część nadwyżki bilansowej pozostałej po dokonaniu odpisu, o którym mowa w art. 76, przeznacza się na cele określone w uchwale walnego zgromadzenia.

Zgodnie z art. 77 § 2 ww. ustawy, zasady podziału nadwyżki bilansowej między członków spółdzielni określa statut.

W myśl art. 77 § 3 ww. ustawy, jeżeli zadeklarowane przez członka udziały nie zostały w pełni wniesione, kwoty przypadające członkowi z tytułu podziału nadwyżki bilansowej zalicza się na poczet jego niepełnych udziałów.

Jeżeli podział części nadwyżki bilansowej między członków ma nastąpić w formie oprocentowania udziałów, w podziale tym uwzględnia się byłych członków (ich spadkobierców), którym przysługują roszczenia o wypłatę udziałów (art. 77 § 4 ww. ustawy).

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), w art. 10 ust. 1 pkt 4, jako odrębne źródło przychodów wymienia działy specjalne produkcji rolnej.

Działami specjalnymi produkcji rolnej, w myśl art. 2 ust. 3 ww. ustawy, są uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14 (a więc zasad właściwych dla pozarolniczej działalności gospodarczej), jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody (...).

W myśl art. 24 ust. 4 zdanie drugie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest członkiem Grupy Producentów Rolnych. Prowadzi działy specjalne produkcji rolnej - hodowlę kurczaków, z których dochód ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej jednostki produkcji zwierzęcej. Wnioskodawca podał, że przekazanie środków do produkcji rolnej będzie odbywać się na podstawie uchwały podjętej przez Walne Zgromadzenie w sprawie rozdysponowania i przekazania członkom Grupy Producentów Rolnych środków do produkcji uprzednio zakupionych przez Spółdzielnię (nie będzie to uchwała o podziale zysku).

Natomiast sama czynność przekazania środków do produkcji będzie potwierdzona protokołem przekazania środków do produkcji, na podstawie którego Grupa Producentów Rolnych przekaże swojemu członkowi zakupione uprzednio środki do produkcji.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy przekazanie przez Grupę Producentów Rolnych swojemu członkowi - osobie fizycznej opłacającej zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu prowadzenia działalności w ramach działów specjalnych produkcji rolnej - środków do produkcji drobiu (kurczaków, paszy), zakupionych przez Spółdzielnię z dochodu osiągniętego przez Grupę Producentów Rolnych z dotacji przyznanej przez ARiMR w ramach działania "Grupy Producentów Rolnych", rodzi po stronie członka Spółdzielni (członka Grupy Producentów Rolnych) obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, stwierdzić należy, że w sytuacji gdy - jak wskazano we wniosku - nieodpłatnie przekazanie środków do produkcji drobiu nie będzie się odbywało na mocy uchwały o podziale zysku, to przychód z tego tytułu należy zaliczyć do źródła przychodów, jakim są działy specjalne produkcji rolnej. Przy czym, ponieważ Wnioskodawca ustala dochód z prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej, przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej jednostki produkcji zwierzęcej, to w związku z otrzymaniem nieodpłatnie środków do produkcji drobiu nie będzie obowiązany do uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych. Opodatkowaniu w formie norm szacunkowych podlegają bowiem wszystkie przychody osiągnięte w wyniku prowadzenia produkcji objętej danym rodzajem działu specjalnego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wniosek w części dotyczącej podatku od spadków i darowizn został rozstrzygnięty odrębną interpretacją indywidualną zgodnie z właściwością przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.