ILPB1/4511-1-1243/15-2/PP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą, przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2015 r. (data wpływu 3 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 3 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od 2010 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zajmującą się projektowaniem graficznym. Obecnie 100% klientów Wnioskodawcy stanowią podmioty związane z branżą internetową, w związku z czym 100% prac Wnioskodawcy polega na projektowaniu grafiki do internetu (banery, strony internetowe, kampanie internetowe).

W ciągu ostatnich 5 lat prowadzenia działalności gospodarczej, zarówno branża internetowa, jak i branża projektowania graficznego bardzo mocno się rozwinęły. Pojawiły się nowe technologie oraz nowe metody projektowania.

Obecni klienci Wnioskodawcy oczekują, że będzie on na bieżąco ze wszystkimi nowościami związanymi z projektowaniem graficznym oraz z branżą internetową, takimi jak np. projektowanie na platformy mobilne, content strategy, etc.

W związku z tym, Wnioskodawca zdecydował, że od października rozpocznie studia podyplomowe na kierunku (...). Studia te obejmują zagadnienia związane z architekturą informacji, użytecznością, projektowaniem wizualnym, strategią informacji oraz technologiami informacyjnymi. Niektóre przedmioty na tym kierunku to np.: zachowania konsumenckie, komunikacja interpersonalna, wstęp do statystyk webowych i mobilnych, analiza konkurencji, praca z klientem gov, nauka narzędzi projektowych.

Wnioskodawca uważa, że wiedza uzyskana podczas tych studiów podyplomowych pozwoli mu na utrzymanie jego dwóch największych klientów (obie firmy wymagają od Wnioskodawcy wiedzy pozwalającej na projektowanie nowoczesnych rozwiązań) oraz pozwoli na zdobycie nowych klientów - co równoznaczne jest ze zwiększeniem dochodów oraz płaceniem większych podatków na rzecz państwa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatki na studia podyplomowe, takie jak koszty czesnego (uczelnia wystawia fakturę vat) oraz koszty dojazdów, stanowią podatkowy koszt uzyskania przychodów w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na studia podyplomowe, które rozpocznie on w październiku, stanowią podatkowy koszt uzyskania przychodów, ponieważ studia te dostarczą Wnioskodawcy metod i narzędzi, które pozwolą mu dotrzeć do szerszego grona klientów (a w rezultacie zabezpieczyć przychody), uniezależnić się od jedynie dwóch źródeł przychodów oraz zwiększyć przychody.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na przedmiotowe studia nie mają charakteru osobistego, gdyż nie mają na celu uzyskania wykształcenia czy też kwalifikacji w postaci ukończonych studiów (ponieważ Wnioskodawca ukończył już studia magisterskie).

Celem poniesienia przez Wnioskodawcę kosztów przedmiotowych studiów jest osiągnięcie przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny tego związku wydatków z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Wydatki związane ze zdobywaniem, czy też podnoszeniem kwalifikacji zawodowych w formie studiów (w tym studiów podyplomowych) nie są ujęte w katalogu zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów. Nie może to jednak stanowić, w myśl tego co powyżej, wystarczającej przesłanki do zaliczenia wydatków ponoszonych z tego tytułu do kosztów uzyskania przychodów. Dla uzyskania takiego statusu przede wszystkim konieczne jest jeszcze zaistnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem a celem, jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, które stanowi w tym wypadku pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zatem do stwierdzenia, czy poniesione wydatki z tytułu czesnego za studia podyplomowe oraz dojazdów na zajęcia mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej, niezbędne jest ustalenie:

* czy taki wydatek związany jest ze zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i mają związek z tą działalnością,

* czy też wydatek ten służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z działalnością gospodarczą, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, która obejmuje świadczenie usług związanych z projektowaniem graficznym, a koncentruje się głównie na obsłudze dwóch podmiotów w tym zakresie, które wymagają od usługodawcy stosowania nowoczesnych rozwiązań. Prowadząc działalność gospodarczą Wnioskodawca postanowił zatem rozpocząć studia podyplomowe na kierunku UX DESIGN, obejmujące zagadnienia związane z technologiami informatycznymi mającymi obecnie zastosowanie w projektowaniu graficznym. W tak przedstawionym stanie należy uznać, że wydatki związane z ww. studiami podyplomowymi stanowią wydatki na kształcenie, które pozwala podatnikowi nabyć umiejętności i wiedzę potrzebną w prowadzeniu jego działalności gospodarczej.

Jeżeli zatem program podjętych studiów podyplomowych jest bezpośrednio związany z zakresem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, a zdobyta wiedza będzie miała odzwierciedlenie w powstaniu lub wzroście przychodów (np. poprzez wpływ na zakres oraz jakość świadczonych przez Wnioskodawcę usług), nie ma żadnych przeszkód prawnych dla zaliczenia wydatków związanych z ww. studiami podyplomowymi (opłaty za czesne czy wydatki na dojazdy na zajęcia) do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wydatki te, jako przydatne do prawidłowego wykonywania jego działalności gospodarczej, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów (choć trudno je przypisać konkretnym przychodom) - jednak pod koniecznym warunkiem ich należytego udokumentowania.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że wskazane we wniosku wydatki związane z podjęciem nauki na ww. studiach podyplomowych mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o treść wniosku. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania właściwy organ podatkowy uzna, że przedstawione we wniosku okoliczności różnią się jednak od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Należy również nadmienić, że jeżeli podatnik nie wykaże ww. związku przyczynowo-skutkowego lub nie przedstawi rzeczowych argumentów wskazujących na celowość wydatków poniesionych na ww. studia podyplomowe - z punktu widzenia zachowania lub zabezpieczenia ww. źródła przychodów - to wydatki te nie będą mogły zostać uznane za koszty uzyskania przychodów. To na podatniku spoczywa ciężar udokumentowania i wykazania związku pomiędzy ponoszonymi wydatkami i osiąganymi przychodami, a także okoliczności, że poniesienie wydatków ma lub może mieć wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.