ILPB1/4511-1-1071/15-4/AN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 października 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/4511-1-1071/15-4/AN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2015 r. (data wpływu 28 lipca 2015 r.) uzupełnionym w dniu 12 października 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 5 października 2015 r. znak ILPB1/4511-1-1071/15-2/AN na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

W dniu 12 października 2015 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 7 października 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest podmiotem wchodzącym w skład międzynarodowej grupy kapitałowej. Spółka prowadzi wysokiej klasy, pięciogwiazdkowy hotel w centrum.

Z uwagi na wysokie standardy świadczonych przez Spółkę usług, przywiązuje ona szczególną uwagę do schludnego wyglądu i ubioru swoich pracowników. W związku z powyższym, Spółka wprowadziła stosowne wewnętrzne uregulowania w zakresie odzieży służbowej noszonej przez pracowników poszczególnych działów.

Obowiązujące w spółce reguły związane z odzieżą służbową dotyczą zarówno osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, jak również osób współpracujących ze Spółką w oparciu o umowy zlecenia.

W przypadku osób pozostających ze Spółką w stosunku pracy, stosowne postanowienia dotyczące ubioru służbowego zostały ujęte w dokumencie "Regulamin pracy pracowników Spółki z o.o." (dalej: "Regulamin"). Poszczególne postanowienia Regulaminu przewidują m.in., że:

* Przed dopuszczeniem do pracy nowo zatrudnionego należy: (...) zaopatrzyć w razie potrzeby w środki ochrony indywidualnej oraz w odzież i obuwie robocze.

* Zabrania się pracownikom: (...) wynoszenia z terenu zakładu pracy bez zgody pracodawcy jakichkolwiek przedmiotów nie będących własnością pracownika.

* Podstawowym obowiązkiem pracownika jest przestrzeganie przepisów i zasad bhp, w tym w szczególności: (...) stosowanie środków ochrony zbiorowej oraz indywidualnej, a także przydzielonej odzieży roboczej.

* Pracodawca konsultuje z wybranymi przez załogę pracownikami przedsięwzięcia podejmowane w zakresie: (...) przydzielania pracownikom środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego.

* Pracodawca może dopuścić do wykonywania pracy pracownika, który posiada wymagane kwalifikacje zawodowe, po odbyciu przez niego szkolenia wstępnego w zakresie bhp i ppoż., wyposażonego w środki ochrony indywidualnej oraz w ubranie odzież roboczą (jeśli są wymagane na danym stanowisku pracy).

* Pracodawca ma obowiązek dostarczenia pracownikom środków ochrony indywidualnej niezbędnych do stosowania na określonych stanowiskach pracy.

* Odzież i obuwie robocze przysługujące pracownikom na określonych stanowiskach pracy i okresy ich użytkowania określa tabela odzieży i obuwia roboczego przysługujących pracownikom oraz okresy ich użytkowania, według załącznika nr 3 do regulaminu.

* Środki ochrony oraz odzież roboczą powierza się pracownikom tak jak inne mienie pracodawcy, z obowiązkiem zwrotu lub do wyliczenia się.

* Odzież robocza stanowi własność pracodawcy. Może być użytkowana wyłącznie na terenie hotelu, terenach przyległych do hotelu, ewentualnie poza terenem hotelu, ale wyłącznie w ramach wykonywanych obowiązków służbowych, a po zakończeniu stosunku pracy powinna zostać zwrócona pracodawcy.

* Dopuszcza się używanie przez pracowników administracyjno-biurowych, za ich zgodą, własnej odzieży i obuwia roboczego, jeżeli spełnia ono wymogi bhp.

Załącznik nr 3 do Regulaminu - "Wykaz stanowisk na których stosowane są odzież i obuwie robocze wraz z określeniem ich rodzajów oraz okresów użytkowania" (dalej: "Wykaz"), zawiera szczegółowe zestawienie zasad przyznawania odzieży roboczej na poszczególnych stanowiskach, w podziale na odzież zakupywaną przez Spółkę, jak również odzież zakupywaną przez pracownika i refundowaną przez Spółkę w ramach limitu kwotowego. Dla każdego ze stanowisk objętego powyższym wykazem podane są:

1.

w odniesieniu do odzieży roboczej zakupywanej przez Spółkę:

* rodzaj odzieży - np. koszulka, spodnie, buty, fartuch, sukienka, zapaska, krawat, bluza kucharska, polówka;

* ilość sztuk danego rodzaju odzieży przysługująca na danym stanowisku, w danym okresie (np. w roku lub jednorazowo);

2.

w odniesieniu do odzieży zakupywanej przez pracownika i refundowanej przez Spółkę w ramach limitu kwotowego:

* rodzaj odzieży - np. koszulka, spodnie, buty;

* kwota ryczałtu na zakup danego rodzaju odzieży przysługująca na danym stanowisku, w danym okresie (np. w roku, raz na pół roku);

* w niektórych przypadkach dodatkowe ograniczenie w zakresie ilości sztuk danego rodzaju odzieży przysługującej w ramach kwoty ryczałtu.

Na obecną chwilę, Wykaz obejmuje następujące stanowiska:

* technik (dział: techniczny),

* pokojowa (dział: służba pięter),

* kelner (dział: restauracja),

* kucharz, pomoc kuchenna (dział: kuchnia),

* recepcjonista, portier (dział: recepcja),

* specjalista ds. sprzedaży (dział: sprzedaż i marketing).

Odzież służbowa może być użytkowana przez personel wyłącznie na terenie hotelu, terenach przyległych, ewentualnie poza terenem hotelu, w zakresie, w jakim jest to niezbędne do realizacji obowiązków służbowych.

Zakres stanowisk oraz zasady przydziałów odzieży służbowej na poszczególnych stanowiskach mogą w przyszłości ulegać zmianom.

Dla niektórych stanowisk, na których osoby niezwiązane ze Spółką stosunkiem pracy wykonują swoje obowiązki np. na podstawie umowy zlecenia lub innej umowy cywilnoprawnej, Spółka przewiduje również zakup stosownej odzieży roboczej (np. zakup fartuchów dla szefa kuchni i kucharzy, zakup fartucha i sukienki dla pokojowej). W tym zakresie Spółka planuje umieszczać w treści stosownej umowy zawieranej z danym członkiem personelu zapisy przewidujące, iż odzież służbowa stanowi własność Spółki, może być użytkowana wyłącznie na terenie hotelu, a po zakończeniu współpracy powinna zostać zwrócona Spółce.

W odniesieniu do odzieży fizycznie zakupywanej przez pracownika lub zleceniobiorcę w ramach przyznanego ryczałtu kwotowego, faktura dokumentująca taki zakup jest wystawiana na Spółkę, a po przedłożeniu jej przez pracownika do rozliczenia, jej równowartość jest zwracana pracownikowi w kwocie brutto wynikającej z faktury.

W praktyce może się również zdarzyć, że konieczne będzie dokonanie przez pracownika lub zleceniobiorcę zakupu odzieży służbowej w kwocie przekraczającej przyznany limit, obowiązujący dla danego stanowiska oraz rodzaju odzieży. W takiej sytuacji:

* faktura dokumentująca zakup jest wystawiana na Spółkę,

* pracownikowi/zleceniobiorcy/osobie współpracującej, po przedłożeniu faktury do rozliczenia zwracana jest część kwoty brutto z faktury, odpowiadająca wysokości limitu, obowiązującego dla danego stanowiska oraz rodzaju odzieży.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionych w opisie stanu faktycznego Spółka będzie zobowiązana do uznania, iż po stronie pracownika, zleceniobiorcy, osoby współpracującej na podstawie umowy o świadczenie usług powstał przychód, od którego Spółka jako płatnik zobowiązana jest do pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionych w opisie stanu faktycznego, Spółka nie będzie zobowiązana do uznania, iż po stronie pracownika, zleceniobiorcy lub osoby współpracującej na podstawie umowy o świadczenie usług powstał przychód, od którego Spółka jako płatnik zobowiązana jest do pobrania odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Poniżej Spółka przedstawia uzasadnienie prezentowanego przez nią stanowiska.

1. Przepisy ustawy o PIT

W myśl powszechnej zasady opodatkowania, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy o PIT: "Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku".

Z kolei art. 10 ust. 1 ustawy o PIT wymienia źródła przychodów, przewidując iż należą do nich m.in.:

* stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT);

* działalność wykonywana osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT);

* inne źródła (art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT).

Ustawa o PIT przewiduje również definicje poszczególnych rodzajów przychodów wymienionych w katalogu źródeł przychodów.

Artykuł 12 ust. 1 ustawy o PIT przewiduje, iż: "Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z kolei art. 13 pkt 8 ustawy o PIT do przychodów z działalności wykonywanej osobiście zalicza m.in.: "przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od: a) (...) osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej (...) - z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Jednocześnie tzw. inne źródła przychodów doprecyzowane zostały w art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, zgodnie z którym: "Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach".

2. Polityka Spółki w zakresie ubioru pracowników i zleceniobiorców w świetle przepisów ustawy o PIT

Przytoczone powyżej przepisy ustawy o PIT przewidują stosunkowo szeroki zakres świadczeń, który podlega opodatkowaniu PIT - zarówno na poziomie pracowników, jak również zleceniobiorców. Jednakże, aby można było mówić o powstaniu przychodu po stronie pracownika lub zleceniobiorcy, po jego stronie musi dojść do konkretnego przysporzenia.

W sytuacji, w której odzież stanowi wyłączną własność Spółki i jest jedynie udostępniana pracownikom lub zleceniobiorcom, a nie przekazywana im na własność, po ich stronie nie można mówić o jakimkolwiek przysporzeniu. Realizacja obowiązków służbowych przez pracowników i zleceniobiorców w strojach służbowych wymaganych przez Spółkę służy wyłącznie realizacji interesów Spółki i nie może być uznana za źródło jakichkolwiek korzyści po stronie pracowników, czy też zleceniobiorców.

W tym miejscu należy podkreślić, iż konieczność zapewnienia odpowiednich strojów (ubioru służbowego), nie wynika wyłącznie z obowiązujących w spółce zasad BHP, ale również ze specyfiki działalności biznesowej Spółki. Wnioskodawca prowadząc pięciogwiazdkowy hotel, zobligowany jest do utrzymania bardzo wysokiego poziomu świadczonych usług. Z uwagi na świadczenie usług hotelowych, personel Spółki pozostaje w stałym kontakcie z jej klientami. Stąd konieczne jest zagwarantowanie odpowiedniego, schludnego wyglądu pracowników i zleceniobiorców Spółki. Dla niektórych stanowisk konieczne jest również zapewnienie, iż ubiór personelu hotelowego będzie jednolity i spójny z przyjętym przez Spółkę standardem ubioru w zakresie koloru, kroju, czy też emblematów.

Dodatkowo, należy podkreślić, iż wprowadzone przez Spółkę zasady wykorzystania udostępnianych pracownikom i zleceniobiorcom ubiorów służbowych, powołane w opisie stanu faktycznego niniejszego wniosku, wykluczają użycie ich w celach osobistych. W szczególności, pracownicy zleceniobiorcy nie są uprawnieni do wynoszenia z terenu zakładu jakichkolwiek przedmiotów będących własnością Spółki, a więc również udostępnianego im do używania w trakcie wykonywania obowiązków służbowych ubioru.

W świetle powyższych argumentów, zdaniem Spółki, w opisanych w niniejszym wniosku przypadkach nie dochodzi po stronie pracowników, czy też zleceniobiorców do powstania przychodu. W konsekwencji, Spółka nie będzie zobowiązana do pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

3. Praktyka interpretacyjna

Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż na brak powstania jakiegokolwiek przychodu w sytuacji udostępnienia ubioru służbowego pracownikom do używania, zwrócił uwagę Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, który działając w imieniu Ministra Finansów w wydanej interpretacji z 16 lipca 2014 r. (IBPBII/1/415-305/14/MCZ), uznał iż: "Zauważyć należy, iż aby wartość określonego świadczenia korzystała ze zwolnienia z opodatkowania, świadczenie to musi stanowić przychód podatkowy. Skoro jednak, jak wskazuje Wnioskodawca ubrania służbowe będą jedynie udostępniane pracownikom do używania na okres 6 miesięcy a potem będą zwracane do Wnioskodawcy lub odsprzedawane pracownikom, a więc w okresie korzystania z ww. ubiorów służbowych nie będą własnością pracowników lecz będą stanowić własność Wnioskodawcy - przekazanie tej odzieży pracownikom do używania nie może generować u nich przychodu; jest dla pracowników obojętne podatkowo.

Z tego też powodu powołane przez Wnioskodawcę zwolnienie przedmiotowe określone w art. 21 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym znaleźć zastosowania. W opisanej sytuacji udostępnienie pracownikom ubioru służbowego na określony czas i w określonym celu nie będzie dla nich generowało przychodu".

Podsumowując, w świetle przedstawionej przez Spółkę argumentacji należy uznać, iż w przedstawionym opisie stanu faktycznego, Spółka nie będzie zobowiązana do uznania, iż po stronie pracownika lub zleceniobiorcy/osoby współpracującej na podstawie umowy o świadczenie usług powstał przychód, od którego Spółka jako płatnik zobowiązana jest do pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W konsekwencji, przedstawione przez Spółkę stanowisko należy uznać za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl