ILPB1/415-992/08-4/AA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2008 r. (data wpływu 3 grudnia 2008 r.), uzupełnionym w dniu 5 grudnia 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości ujęcia gruntu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości ujęcia gruntu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi firmę, jako przedsiębiorstwo osoby fizycznej, które zajmuje się świadczeniem usług w zakresie sprzedaży i montażu baterii klatkowych do hodowli drobiu. Siedziba firmy znajdowała się w budynku, posadowionym na gruncie, które Zainteresowana nabyła wspólnie z mężem, a następnie wprowadziła jako składniki majątku trwałego do swojego przedsiębiorstwa. Prawo do gruntu małżonkowie nabyli w postaci prawa wieczystego użytkowania. W grudniu 2007 r. Wnioskodawczyni nabyła znajdującą się w pobliżu posiadanego już gruntu działkę z myślą o rozpoczęciu budowy mieszkań pod wynajem, zarówno na gruncie już posiadanym (po zniwelowaniu terenu), jak i na nowo zakupionym. Pomieszczenie w części użytkowej jednego z budynków Wnioskodawczyni zamierzała przeznaczyć na siedzibę firmy.

W grudniu 2007 r., w chwili zakupu Zainteresowana planowała wybudować mieszkania nie do sprzedaży, lecz po wynajem, zakupiony grunt zaliczyła do środków trwałych firmy. Jednak w pierwszym kwartale 2008 r. Wnioskodawczyni zmieniła zdanie co do przeznaczenia planowanych do wybudowania mieszkań i postanowiła, zarówno mieszkania, jak i lokale użytkowe przeznaczyć do sprzedaży. Zmiana planów spowodowała, iż zarówno zakupiony w 2007 r. grunt, jak i grunt posiadany wcześniej, w przypadku którego Zainteresowana rozpoczęła już proces wyburzania znajdującego się na nim budynku, przestały jako składniki majątku mieć charakter majątku trwałego. Stały się składnikami majątku obrotowego, które w ułamkowych częściach wraz ze znajdującymi się na nich mieszkaniami zostaną przeznaczone do sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości ujęcia gruntu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Czy grunt, na którym wcześniej znajdował się budynek siedziby firmy należy przekwalifikować na towary handlowe, a tym samym wprowadzić do kolumny 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów, w miesiącu zakończenia niwelowania terenu.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przypadku gruntu, który wcześniej był składnikiem majątku trwałego przekwalifikowanie go na towar handlowy, a tym samym umieszczenie w kolumnie 10 księgi przychodów i rozchodów powinno nastąpić w miesiącu zakończenia wyburzenia budynku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów. Wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

W przedmiotowej sprawie wskazane w ww. przepisie wyłączenie nie będzie miało zastosowania, gdyż ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni zmieniła decyzję i na gruncie, który był dotychczas wprowadzony do ewidencji środków trwałych, po jego wyburzeniu zamierza wybudować mieszkania przeznaczone do sprzedaży, zatem ww. grunt będzie stanowić towar handlowy na sprzedaż, gdyż będzie elementem sprzedawanego produktu.

Sposób prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.).

Zgodnie z Objaśnieniami do podatkowej księgi przychodów i rozchodów zawartymi w załączniku nr 1 do ww. rozporządzenia, kolumna 10 przeznaczona jest do wpisywania zakupu materiałów oraz towarów handlowych według cen zakupu.

W myśl § 3 pkt 1 lit. a) ww. rozporządzenia towarami handlowymi są wyroby przeznaczone do sprzedaży w stanie nieprzerobionym (...).

Zatem grunt, który był wprowadzony do ewidencji środków trwałych i w wyniku zmiany decyzji przez Wnioskodawczynię zostanie przeznaczony do celów handlowych, tj. do dalszej odsprzedaży, będzie stanowić towar handlowy, podlegający ujęciu w kol. 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów, w momencie wykreślenia z ewidencji środków trwałych.

Jednakże klasyfikacji w ww. zakresie, tj. zaliczenia gruntu do określonej kategorii składników majątkowych, powinna dokonać sama Wnioskodawczyni, z uwzględnieniem rodzaju (przedmiotu) prowadzonej działalności gospodarczej.

Tut. Organ informuje, iż stanowisko Wnioskodawczyni jest nieprawidłowe ze względu na niewłaściwe określenie momentu ujęcia przedmiotowego gruntu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Jednocześnie należy zauważyć, iż jeżeli w roku podatkowym, w którym Wnioskodawczyni uznała zakupiony grunt jako towar handlowy, nie nastąpi jego zbycie, koniecznym będzie ujęcie wartości tego gruntu w spisie z natury.

W myśl bowiem art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

Przy czym w myśl § 27 ust. 1 ww. rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej "spisem z natury", na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności. Spis z natury podlega wpisaniu do księgi także wówczas, gdy osoby prowadzące działalność gospodarczą sporządzają go za okresy miesięczne oraz gdy na podstawie odrębnych przepisów jego sporządzenie zarządził naczelnik urzędu skarbowego (§ 27 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto tut. Organ informuje, iż w dniu 19 lutego 2009 r. wydano odrębne interpretacje indywidualne w części:

* dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania zakupionego gruntu za towar handlowy nr ILPB1/415-992/08-3/AA,

* dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty rozliczenia podatku nr ILPP1/443-1126/08-3/BP.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.